کبنانیوز - سید ناصر و یک کارتن موز

سید ناصر حسینی‌پور، نماینده گچساران و باشت در صحن علنی مجلس شورای اسلامی کارتن «موزی» را روی میز گذاشت و درباره بیکاری جوانان گچساران و باشت روضه مفصلی خواند که در آستانه انتخابات مجلس چندان به دل ننشت و بیشتر شبیه یک نمایش بود که دو جهت متفاوت دارد.
سید ناصر حسینی‌پور در روزهای واپسین به انتخابات مجلس قصه تلخ بیکاری جوانان شهرستان‌های گچساران و باشت را روایت کرد که در کنار چاه‌های نفت خوابیده‌اند و این فاجعه است که کنار این همه سرمایه و منابع خدادادی قرار گرفته باشی و اما بیکاری و فقر به جوانان و مردم فشار بیاورد. متأسفانه در دوره‌های گذشته تا حال مسوولان از برنامه و کارآمدی دور بودند و آنچه که امروز بر سر جوانان گچساران می‌گذرد، حاصل همین است که سیاست سال‌ها سایه خویش را بر اندیشه‌‍‌ها نشانده است و اجازه نداده که نخبگان امور را به دست بگیرند تا راهی برای عبور از معضلات باز کنند. البته این صحبت‌ها نافی خدمات نظام اسلامی به مناطق مختلف کشور به ویژه استان و شهرستان‌های گچساران و باشت نیست. مقصود این است که اغلب سکان امور در دست مدیران کارآمد نبوده که اگر بود، شرایط خیلی بهتری را درک می‌کردیم.
بدعتی ناصوابی در این سال‌ها پایه‌گذاری شده و انتخاب مدیران با دخالت نمایندگان مجلس و گاهی بر اساس صندوق‌های رأی انتخاب می‌شوند و همین مسئله سبب شده تا بعضاً مدیرانی که توانایی و کارآمدی ندارند بر صندلی‌های مدیریت بنشیند و مانع توسعه شوند. «خشت اول گر نهد معمار کج تا ثریا می‌رود دیوار کج»
در صورتی که مدیران کارآمد بر اساس یک اسلوب مشخص انتخاب شوند، یقیناً راه‌های توسعه را بهتر طی می‌کنند. صاحب‌ نظران این عقیده را دارند که رسیدن به اهداف سازمانی در گروی توانایی نیروی انسانی در انجام امور محوله است. عوامل انسانی بیش از سایر عوامل در شالوده‌سازی، نگهداری و گسترش سطح عملکرد و تکمیل ماموریت سازمان نقش دارد و بهبود کیفیت و بهره‌وری به عوامل انسانی درگیر در فرایند رشد و تحول سازمان بستگی دارد.
سید ناصر حسینی‌پور باید بداند که انتخاب مدیران کارآمد، با برنامه و دارای توانایی بالا می‌تواند گره بیکاری را در سطح شهرستان باز کند نه مدیران سفارشی و انتخاباتی.
کارهای نمایشی و فریادهای بی‌فایده برای جوانان و مردم نان و آب نمی‌شود. اینکه حرف‌هایت را بزنی و راهکاری ارائه ندهی و نتیجه‌ای به نفع مردم نگیری، سودی ندارد. الان وقت ارائه عملکرد به مردم است و بردن یک کارتن «موز» در صحن علنی مجلس و به نمایش بگذاری و درخواست‌های اشتغال جوانان جویای کار را نشان همه بدهی، به نظر می‌رسد؛ صرفاً یک اقدام نمایشی بود و الا شما به عنوان نماینده مجلس که وظیفه قانون‌گذاری و نظارت داری باید به دنبال کارهای اساسی و بزرگ در حوزه‌ انتخابیه خود باشی که تا الان نبودی.
یکی از مهم‌ترین آفات برای کسانی که مسئولیتی بر عهده دارند، تلاش برای به چشم آمدن است. وقتی کسی تمام تلاشش معطوف به این می‌شود همه کار‌هایی که می‌کند به گونه‌ای باشند که به بیشتر دیده شدن او منتهی شوند، دیگر به این توجه نخواهد کرد که آیا اساساً این کار به نفع مردم و کشور خواهد بود یا نه. حتی درست و غلط بودن کار را نیز در نظر نمی‌گیرد و فقط تلاش می‌کند به چشم بیاید و به منفعت شخصی خود نظر دارد. این قضیه از چنان اهمیتی برخوردار است که مقام معظم رهبری در دیدار با مسئولان فرمودند: برای نمایش کار نکنید. اینکه مردم آن منطقه‌ای که من را انتخاب کرده‌اند یا مردمی که مثلاً فرض کنید در تلویزیون حرف‌های من را می‌شنوند، این‌ها به من خوش بین بشوند، این را در نظر نیاورید؛ این کار، برکت کار را از بین خواهد برد. اینکه شما به فکر این باشید که مردم از شما خوششان بیاید و اهمیت کار و نفس کار را و رضای الهی را مورد نظر قرار ندهید، برکت کار را از بین می‌برد و خیلی اوقات کار به نتیجه هم نمی‌رسد.