کبنانیوز - رنجی که دهیاران بهمئی می‌برند

دهیار را به عنوان نماینده دولت در روستاها می‌شناسند و بر اساس آئین‌نامه‌ها دهیاران از سوی شورای اسلامی روستاها انتخاب و پس از معرفی به بخشداری و بررسی صلاحیت وی، حکم دهیار از سوی بخشدار صادر می‌شود. تنظیف سطح روستا و مدیریت پسماند، ساماندهی شبکه معابر و آسفالت معابر و کوچه‌های روستا، امور مربوط به ایمنی و آتش نشانی، ساماندهی امور مربوط به آرامستان و غسالخانه روستا، ایجاد فضای سبز و بوستان‌های روستایی، انجام فعالیت‌های فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و مانند آنها با همکاری دستگاه‌های مربوطه از وظایف دهیاران است. در سال‌های گذشته دهیاران استان کهگیلویه و بویراحمد با مشکلات زیادی برای ادامه خدمات مواجه هستند.

به گزارش کبنا، سید یوسف فخرایی_ یکی از دهیاران شهرستان بهمئی در این باره می‌گوید: دهیاری یک نهاد مردمی است که اساس و شالوده‌ی آن مـردم و خودیاری‌های مردمی است. دهیار از بطن مردم است که در جهت عمران و آبادانی، پیشرفت و توسعه‌ی همه جانبه روستای خویش فعالیت و تلاش می‌نماید.
وی افزود: دهیاران هنــوز جایـــگاه خویش را چنانچــه بایـــد و شایــد داشته باشند، پیدا نکرده‌اند. مردم روستا‌ها هنوز با کلمه دهیار و قوانین و مقررات دهیاری عجین نشده‌اند و گاهاً انتظاراتی فراتر و یا خارج از مقررات دهیاران از آن‌ها دارند و یا در کوتاه‌ترین زمان ممکن نتیجه خواهی می‌کنند و غافل از سلسه مراتب اداری و شرایط فرایند به ثمر رسیدن یک مطالبه تا الی آخر... ، اگر مرادش حاصل نشد چه آسمان و ریسمان‌ها که به هم بافته شود.
فخرایی در ادامه بیان کرد: می‌بایست قبل از ارائه هر خدماتی در جوامــع روستایی کارهای فرهنگی در روستاها انجام بگیرد.
نماینده دهیاران شهرستان بهمئی در ادامه مشکلات دهیاران را بر شمرد و اظهار داشت: عـدم حمایت شورا‌ها از دهیــــار، عدم حمایت و همکاری مردم از دهیار، بدبین بودن مردم به دهیار، پایین بودن سطح سواد شورا‌ها و تاثیرات منـفی آن در روند اجـــرای امـــورات شـورا و دهیـاری، عدم همکاری و حمایت بعضی مسئولین از دهیاران برای رفع مشکلات عمومی و عمرانی که اکثراً تقاضای ماشین آلات سنگین یا دستگاهی خاص بوده که برای دهیاران هزینه بر است و انتظار تعامل دهیاران حاصل نشد.
وی گفت: عدم آشنایی بعضــی از دهیاران و یا دهیــاران کــم سابقــه با سلسله مــراتب اداری، عدم آشنایی مردم با اصل دهیاری و مقـررات آن، عدم هماهنگی‌های شورا و اهالی با دهیاری که انگیـــزه کار مفیــد و امـورات را در دهیار کم رنگ می‌کند، عـدم واریز به موقـع بیمه و حقوق دهیــاران و قوانین خودساخته‌ی مسئولین مالی و اخلاق کاریزمای آنان بر شخص دهیــار، (بعضی دهیاران) از دیگر مشکلات دهیاران به شمار می‌رود.
فخرایی افزود: مدیریت ضعیف در حوضه مالی سیستم دهیاری‌ها و مشکلاتی که بعضی مسئولین مختلف سال‌های پیش برای این نهاد مظلوم به یادگار گذاشتند و دردی شد که درمانش صبری عظیم می‌طلبد و تاکنون جلسات متعددی جهت برون رفت از این شرایط با حضور فرماندار شهرستان، دهیاران و بخشدار مرکزی برگزار شده و فعلاً نتیجه‌ای در بر نداشته است.
وی گفت: دهیاران منتظر حق آلایندگی‌های چاه‌های نفت بهمئی که عظیم‌ترین سهم ما از ذخایر زیر زمینی این دیار غنی و چهار فصل است، هستند.
او در ادامه می‌گوید: حجم بالای بدهکاری‌هــای دهیاران پیشین و عملکرد‌های سرخود و بدون مصوبه مصیبت مالی‌ بوده که هنوز گریبان‌گیر بعضی دهیاران است و مانعی شد برای هر کار عمرانی و اقدامی که نیاز مالی باشد که انتظار می‌رود با نگاهی ویژه رسیدگی شود.
سید یوسف فخرایی به گلایه شدید دهیاران در حوزه مالی پرداخت و گفت: مسئول مالی حتـی در پرداخت فاکتور‌های قبلی‌ هزینه شده که به تأیید اعضا شورا هم رسیده بود و یا خورده مبلغی برای نظافت جداول، کرایه ماشین، کارگر حمل زبالـه و کارگران پاره وقت روز مــزد و کوچکترین مشکل احتمالی در روستا در این ایام عید و تعطیلات با وجود اعتبار همکاری لازم را ندارد و زمینه ساز نارضایتی اهالی از بعضی دهیاران شده است.
یوسف فخرایی درادامه پیشنهاد داد که آموزش و توجیه شورا‌ها مدنظر مسوولان قرار بگیرد. اجرای همایش‌های سالانه یا هر پنج شش ماهه دهیاران در منطقه جهت ارائه نظرات و گزارش عملكرد و تبادل افكـار، بازدید‌های دسته جمعی از عملكـرد دهیار‌های منـاطق همجوار و... در کنار امکانات و قابلیت‌ روستا‌ها، محدودیت‌هایی نیـز وجــود دارد که می‌تواند روند اجــرای برنامه‌های مـدیریت روستایی را کند و یا احیاناً متوقف نمایـد که برخی از مهمترین این محـدودیت‌ها و مشکلات عبـارتنـداز:
۱- فقدان مدیریت یکپارچه و واحد در سطح روستا برای ساماندهی و هماهنگی کلیه امور روستایی.
۲- وجود شکاف درآمدی رو به تزاید میان جامعه روستا و جامعه شهر بعنوان عامل مهم در تقویت مهاجرت از روستا‌ها.
۳- درصد بالای بیکاری که رغبت سکونت در روستا‌ها را کـاهش می‌دهد.
۴- درصد بالای جمعیت روستایی زیــر خط فقر کــه توان پرداخت عــوارض و بهای خدمات دولتی را ندارند.
۵- تهدید مداوم و پیوسته جامعه روستایی از سوی انواع حــوادث و بلایای طبیــعی بویژه خشکسالی، آفت زدگی و سرمازدگی محصولات کشاورزی و مشکلات دامـــداری و دامــداران.
۶-بالا بودن قیمت تجهیزات و ماشین آلات مــورد نیاز و محدودیت منــابع درآمـدی دهیاری.
۷- بالا بودن هزیـنه‌های اقــدامات بهداشتی و فنــی مطلوب در زمینه مواد زایـــد و دفن بهداشتــی زباله‌ها و پسمـاند‌ها که از عمـده‌ترین مشکلات می‌باشد.
۸- فقــدان منابع و بانک‌های اطلاعاتی و آمار‌های پایه‌ای در روستا جهت برنامه‌ریزی‌های مختلف و کلان.
۹- عرض کم جاده‌های روستا‌های منطقه و عدم امنیت کافی بخصوص در جاده‌های روستایی بعد از تنگ ماغر.
۱۰- مشکلات مـوجود در طرح هـادی روستایی.
۱۱- نبــود پارك كودك و فضا‌های تفریحــی در سطح روستا‌ها.
۱۲- نبود فضا‌ها و امكانات ورزشــی در سطح روستا.
۱۳ - نبود جای پارک ماشین و جایگاه نماز میت در بسیاری از روستا‌ها.
۱۴- نبود غسالخانه در اكثـــر روستا‌ها.
۱۵-مشكلات عدم ساماندهی گورستان‌های روستایی.
۱۶-مشكلات بهسازی منابع آب شرب در سطح روستا‌ها.
۱۷-مشکلات فرسودگی شبکه آب شرب که در تابستان‌ها اهالی را بسیار نگران می‌کند.
۱۸-عدم حمایت و همكاری مردم وشورا از دهیاران جهت اجرای طرح‌ها.
در پایان از فرماندار شهرستان بهمئی و بخشدار مرکزی بخاطر جلسات منظم و همکاری در پیگیری مطالبات دهیاران داشته‌اند و دارند و همچنین دهیارانی که ضمن اطلاع از کمبود‌های دهیاری‌های همجوار خودجوش و جهادی زمینه تعامل و بستر رضایت مردم را فراهم می‌کنند نهایت قدردانی را دارم.