راه روشنفکر روشن است!

کبنا ؛یادداشت ارسالی: جنبش مردمیِ ندای وحدت که شکل‌گیری آن، به تابستان سال نود و چهار و شاید اندکی قبل‌تر از آن قد می‌کشد؛ حرکتی برخاسته از اراده‌ی توده مردم، به رهبری نماینده فعلی بویراحمد واحد در مجلس شورای اسلامی می‌باشد که اکنون در حال تبدیل شدن به یک جریانِ سیاسی-اجتماعی مقتدر در استان کهگیلویه و بویراحمد است.
جریانات و احزاب سیاسی- به استثنای چند حزب نظام‌مند - در کشور ایران، کارایی چندانی نداشته و همیشه افکار عموم مردم، تابع مقتضیات زمان و محدود به ایّام انتخابات بوده است!
اقتدار و سامانِ جریان ندای وحدت؛ معلولِ عواملی چند می‌باشد، که در پی می‌آید:
۱- مردمی بودن این جریان که از ابتدای شکل‌گیری تا پیروزی مقتدرانه در انتخابات سال ۹۸، بسته و وابسته به حضور پرشور مردم، منهای جریانات سیاسی بوده است. گرچه هیچ انسانی به طور مطلق از سیاست جدا نبوده و‌ای بسا، پیش پا افتاده‌ترین مسائل روزمره‌ی زندگی با سیاست گره خورده‌اند!
۲- نارضایتی از عملکرد مسئولان و نمایندگان پیشین، تعارض منافع، خاستگاهِ بعضی چهره‌ها، عدم صداقت در گفتار و رفتار فردی و سازمانی اشخاص، و دلایلی چند، باعث شکل‌گیری این جریان و در نهایت پیروزی مقتدرانه آن شد.
۳-زیاده خواهی، رفتار‌های عوامفریب، حق به جانب، تصمیم‌سازی خلاف نظر عامّه‌ی مردم و... تعدادی از رقبا و مدعیانِ سیاست، از دلایل اصلی شکل‌گیری جریان جدید بوده است.
پیروزی مهدی روشنفکر؛ میزان رای کسب شده با فاصله بسیار زیاد، در رقابت با چند چهره‌ی مقبول و عمدتاً وابسته به جریانات سیاسی، به دور از هزینه‌های مالی، مویدِ مؤلفه‌ی مردمی بودن‌ایشان در آن آوردگاهِ حساس می‌باشد.
که بار سنگینِ مسئولیت‌ایشان را دوچندان کرده است!
تلاش‌های شبانه روزی، رایزنی‌های مفید و مؤثر با مسئولان کشوری، حضور در جمع مردم، به ویژه سرکشی به بخش‌ها و مناطق محروم حوزه انتخابیه، تقدم عمل بر گفتار، ندادن وعده‌های بی‌سرانجام، صداقت در گفتار و رفتار، سیاست و تیزهوشی، بصیرت در ارایه نظر، پیرامون مسائل مهم کشور، حضور در صحنه‌های بحران و.... مشخصه‌های بارز نماینده فعلی بویراحمد واحد می‌باشد!
ادعایی نیست که انسان‌ها بی‌عیب و نقص باشند، و این ادعا دور از دسترس می‌باشد؛ اما هستند کسانی که پا را از دایره وجدان بیرون نهاده و شبانه روز با دنبال کردن منافع شخصی و مطامع دنیوی، سعی در مخدوش نموده راهِ روشنِ روشنفکر دارند!
بدون شک؛ خداوند بزرگ از اعمال و نیّات بندگان آگاهی بیشتری دارند و عزّت و ذلّت، دست اوست.
آبرو، عزّت و اقتدار، یک شبه حاصل نخواهد شد، و بقول شاعر:
گِل در میانِ کوره بسی دردسر کشید
تا بهرِ دفعِ دردسر آخِر گلاب شد!