یادداشت ارسالی؛
اما و اگرهای فعالیتهای فرهنگی / نامهربانی ادارات با فعالان فرهنگی
27 آذر 1400 ساعت 0:26
شایسته نیست دستگاههای فرهنگی با برگزاری چند مسابقه و همایش و ... آن هم در سطح معمولی و بی کیفیت برای خالی نبودن عریضه و یا هر منظور دیگری، زحمات عزیزان هیئتی و بسیجی و خودجوش را مصادره به مطلوب نمایند و ضمن ارائه گزارشات به نام خود، بودجههای فرهنگی کشور را به روشهای نا متعارف و ظاهراً شرعی اسراف و خدای ناکرده گاها صرف اجرای طرحهای ضد فرهنگی مانند 2030 و ... که گاهی رییس جمهور کشور با بیشرمی هر چه تمامتر خود را تمام قد مدافع آن میداند و به مقابله و تخریب زحمات این عزیزان با سوء استفاده از قدرت خود نمایند.
کشواد جمالفرد*- قطعاً بر هیچ کش پوشیده نیست تغییرات مثبت و منفی و دوام و قوام یا نابودی هر جامعهای منوط به مقبولیت و پذیرش یا عدم پذیرش مردمی است و این مقبولیت و پذیرش قلبی و ارتباط عاطفی و معنوی مردم با حکومت مستلزم یک سری از اسباب و عوامل معنوی و مادی، علی الخصوص نحوه ارتباط بدنه مردمی با بدنه حاکمیت است که در مجامع مذهبی این امر ملموستر و عمیقتر میباشد و انقلاب اسلامی جدای از نقش رهبری بی بدیل روحانیت در ایجاد زمینه و رشد و هدایت و نهایتاً پیروزی انقلاب، نتیجه و مرهون عملکرد دقیق و تشکیلاتی جوانان متدین و مذهبی قبل و بعد از انقلاب بوده و هست. بعد از انقلاب، نقش هیئتهای مذهبی و مؤسسات و مراکز فرهنگی نمود بیشتری پیدا کرد که با تشکیل دولتهای انقلابی و احساسات پاک و پرشور انقلابیون دولتها خود را موظف به فعالیت فرهنگی نموده و کم کم این احساس وظیفه خیلی گل کرد و منجر به صدور دستورالعملهای کنترلی یا بهتر بگوییم بازدارنده و قوانین فراوان دست و پا گیر با بروکراسیهای فراوان اداری گردید و بچههای هیئتی چون خود را مقید به رعایت قانون میدانستند از این قوانین تبعیت نمودند. درگذر زمان قوانین و بروکراسیهای اداری و عدم تمایل دولتها به هر دلیل به هزینه در خصوص فعالیتهای فرهنگی، مشکلات عدیدهای را برای فعالان فرهنگی ایجاد کرد تا جایی که بسیاری از فعالان فرهنگی را وادار به تقابل با سیاستهای غلط دولتها نمود و رفتار ناشایست و سلیقهای دولتمردان در تخصیص و نحوه هزینه کرد بودجههای فرهنگی، سطح نگری در امور فرهنگی، بهره برداریهای سیاسی، فعالیتهای سطحی و گزارش کاری، قرائتهای مختلف از فرهنگ و فعالیتهای فرهنگی و عجبهای فرهنگی و سیاسی به دلیل نبود تقوای سیاسی در نهایت دولتها را نزد فعالان سیاسی و افکار عمومی به عنوان مخل فعالیتهای فرهنگی جلوه داد.
در این مسیر سخت و بحرانزا اما بچههای هیئتی با روحیه بسیجی ارث رسیده از دوران دفاع مقدس در میدان اطاعت از اوامر ولایت مطلقه فقیه، با اقتباس از الگوهای بسیجی خود، خار در چشم و استخوان در گلو گوش به فرمان ولایت در صحنه جانانه ماندند.
در فرمان حکیمانه و مظلومانه آتش به اختیار رهبری، با گلایه از خطوط فرماندهی، مانند سایر معجزات حکیمانه این رهبر فرزانه که منبعث از حکمت و اشراف کامل ایشان بوده، جان تازه و مجال نفسی به بچههای هیئتی و فعالان فرهنگی داد.
مخلص کلام اینکه اکنون که بچههای هیئتی و مؤسسات و مراکز مردمی با هزینههای صفر برای دولت و با وجود تمام نامهربانیها و بی مهریهای مسئولین ظاهراً فرهنگی، نسبت به تربیت نخبههای جوان در زمینههای متعدد علمی، قرآنی، مداحی، سخنوری و سایر زمینههای فرهنگی و رشد معرفتی و تربیتی این عزیزان همت گماشتند شایسته نیست دستگاههای فرهنگی با برگزاری چند مسابقه و همایش و ... آن هم در سطح معمولی و بی کیفیت برای خالی نبودن عریضه و یا هر منظور دیگری، زحمات عزیزان هیئتی و بسیجی و خودجوش را مصادره به مطلوب نمایند و ضمن ارائه گزارشات به نام خود، بودجههای فرهنگی کشور را به روشهای نا متعارف و ظاهراً شرعی اسراف و خدای ناکرده گاها صرف اجرای طرحهای ضد فرهنگی مانند 2030 و ... که گاهی فلان رییس جمهور خود را تمام قد مدافع آن میداند و به مقابله و تخریب زحمات این عزیزان با سوء استفاده از قدرت خود نمایند.
به امید آن روزی که همه ما به اهمیت و قدرت نقش بسیج مردمی و فعالان فرهنگی در زمینه سازی ظهور مولایمان پی برده و آن را ارج نهیم.
--------------------------------------------------------------------
25 /09/ 1400
*مدیر موسسه قرآنی ترنم وحی یاسوج و فعال فرهنگی
کد مطلب: 442496