کبنا ؛«چو از قومی یکی بیدانشی کرد/
نه کِه را منزلت مانَد نه مِه را»
این روزها، عرف اجتماعی، رسوم، عادات و آداب اجتماعی، به سخره گرفته شده است. حتی به بهای پشیزی به چوب حراج، حراج گذاشته میشوند.
هر کس و ناکسی، به هر طریقی سعی در معروف شدن؛ یا به عبارتی «بلاگر» و «شاخ» مجازی شدن، دارند. شیوه، طریق، نگاه و دیدگاه و فرو ریختن شخصیت، آوار حرمت خانواده، ویرانی آیین ایل، دین، قاموس و ناموس هم، انگار چندان مهم نیست. موضوعی که زنگ خطریست برای جامعه استان عشیرهای کهگیلویه و بویراحمد.
کمتر از یک سال پیش، نخست بار، چهرهای را در فضای مجازی دیدم که در حال سوار شدن بر هواپیمایی بود. از خودش سلفی برداشت میکرد و به گونهای از نخستین سفر خویش، هواپیما و کمک بانویی در خرید بلیط آن سفر، حرف میزد که دل را به درد میآورد. در فرجام وقتی به قوم لر اشاره کرد، شستم خبردار شد: ای وای نکند کوتهنگری مصداق ضربالمثل معروف «بتی» و «چشمه» با عرض پوزش، باشد که متأسفانه بود.
امروز، خبر از دستگیری این اعجوبه در فضای حقیقی و مجازی پیچید:
«شاخ مجازی دستگیر شد!» خبررسانی و اطلاعرسانی در راستای تنویر افکار عمومی، از وظایف ذاتی اهل رسانه و اصحاب خبر است؛ اما زهی به انصافتان همکار رسانه ای!
آفتابپرست یا به قول ما بویراحمدیها «تَی تَکُم» با رنگ به رنگ شدن، به عشق دیده شدن زشتیهایش، قشنگ؛ کجایش شاخ است و شاخ و شونهای دارد که هر مگس بیعِرضی را بزرگ جلوه میدهید.
در فرهنگ قوم لر و در فرهنگ و ارزشهای اسلامی و ایرانی ما با آموزههای متعدد، حفظ آب و آبروی یکدیگر، از نان شب هم واجبتر است. آنگاه آفتابپرستی چسبیده بر دیوار بیخردی فضای مجازی، مصداق بتی در عصر تکنولوژی و ماهواره و انفجار اطلاعات علمی شده است. پس به حرمت شخصیت مردمان شریف و نجیب این استان، هرگز کسی را بزرگ جلوه ندهید.
اما در فضای مجازی، گفتنیست که تکرار مکرر اشتباهات ناخواسته از همشهریان عزیز، نیز به اهداف شوم چنین افرادی مساعدت مینماید:
- به اشتراک گذاشتن کلیپهای تخدیشگر فرهنگ غنی استان کهگیلویه و بویراحمد.
- سبک انگاری و سطحی نگری به معضلی که با آبروی استان مرتبط بود.
- لودهگری و سخیف نگری شخصیت انسان، کرامت و ارزشهای والای انسانی به جای طنز.
- نبود مطالبهگری قانونی.
لطفا از هر مگسی، حتی سوسک نسازید؛ چه برسد به پرنده. به زعم این قلم و این رسانه، ترویج «بتیسم» مایه سرافکندگی ست؛ نه سرمایهی شاخ افکنی.
فارغ از قضاوت این افراد، «شاخ بیشاخ» هستند. پس:
«چو از قومی یکی بیدانشی کرد/
نه کِه را منزلت مانَد نه مِه را»
شانزدهم آبان۱۴۰۰خ.
سروش درست
یاسوج بارانی
نه کِه را منزلت مانَد نه مِه را»
این روزها، عرف اجتماعی، رسوم، عادات و آداب اجتماعی، به سخره گرفته شده است. حتی به بهای پشیزی به چوب حراج، حراج گذاشته میشوند.
هر کس و ناکسی، به هر طریقی سعی در معروف شدن؛ یا به عبارتی «بلاگر» و «شاخ» مجازی شدن، دارند. شیوه، طریق، نگاه و دیدگاه و فرو ریختن شخصیت، آوار حرمت خانواده، ویرانی آیین ایل، دین، قاموس و ناموس هم، انگار چندان مهم نیست. موضوعی که زنگ خطریست برای جامعه استان عشیرهای کهگیلویه و بویراحمد.
کمتر از یک سال پیش، نخست بار، چهرهای را در فضای مجازی دیدم که در حال سوار شدن بر هواپیمایی بود. از خودش سلفی برداشت میکرد و به گونهای از نخستین سفر خویش، هواپیما و کمک بانویی در خرید بلیط آن سفر، حرف میزد که دل را به درد میآورد. در فرجام وقتی به قوم لر اشاره کرد، شستم خبردار شد: ای وای نکند کوتهنگری مصداق ضربالمثل معروف «بتی» و «چشمه» با عرض پوزش، باشد که متأسفانه بود.
امروز، خبر از دستگیری این اعجوبه در فضای حقیقی و مجازی پیچید:
«شاخ مجازی دستگیر شد!» خبررسانی و اطلاعرسانی در راستای تنویر افکار عمومی، از وظایف ذاتی اهل رسانه و اصحاب خبر است؛ اما زهی به انصافتان همکار رسانه ای!
آفتابپرست یا به قول ما بویراحمدیها «تَی تَکُم» با رنگ به رنگ شدن، به عشق دیده شدن زشتیهایش، قشنگ؛ کجایش شاخ است و شاخ و شونهای دارد که هر مگس بیعِرضی را بزرگ جلوه میدهید.
در فرهنگ قوم لر و در فرهنگ و ارزشهای اسلامی و ایرانی ما با آموزههای متعدد، حفظ آب و آبروی یکدیگر، از نان شب هم واجبتر است. آنگاه آفتابپرستی چسبیده بر دیوار بیخردی فضای مجازی، مصداق بتی در عصر تکنولوژی و ماهواره و انفجار اطلاعات علمی شده است. پس به حرمت شخصیت مردمان شریف و نجیب این استان، هرگز کسی را بزرگ جلوه ندهید.
اما در فضای مجازی، گفتنیست که تکرار مکرر اشتباهات ناخواسته از همشهریان عزیز، نیز به اهداف شوم چنین افرادی مساعدت مینماید:
- به اشتراک گذاشتن کلیپهای تخدیشگر فرهنگ غنی استان کهگیلویه و بویراحمد.
- سبک انگاری و سطحی نگری به معضلی که با آبروی استان مرتبط بود.
- لودهگری و سخیف نگری شخصیت انسان، کرامت و ارزشهای والای انسانی به جای طنز.
- نبود مطالبهگری قانونی.
لطفا از هر مگسی، حتی سوسک نسازید؛ چه برسد به پرنده. به زعم این قلم و این رسانه، ترویج «بتیسم» مایه سرافکندگی ست؛ نه سرمایهی شاخ افکنی.
فارغ از قضاوت این افراد، «شاخ بیشاخ» هستند. پس:
«چو از قومی یکی بیدانشی کرد/
نه کِه را منزلت مانَد نه مِه را»
شانزدهم آبان۱۴۰۰خ.
سروش درست
یاسوج بارانی