از اتفاقات سیاسی و تمام مناسبات و روابط قدرت و تغییرات در سطح نمایندگان مجلس و بالاتر از آن دولت‌ها آنچه مطمح نظر سیاسیون و مدیران در گروه‌ها و احزاب سیاسی است تغییرات و جابجایی‌های مدیریتی و سیاسی است. اگر چه روسای جمهور در هر دوره‌ای بر عدم وابستگی جناحی خود اصرار و سعی داشته‌اند بر یک کابینه فراجناحی و شایسته سالارانه تاکید داشته باشند، اما در عمل اتفاقات خلاف این شعار و در بهترین حالت این خواسته بوده است. با شروع کار دولت‌ها خیلی زودتر از آنچه تصور می‌رود تغییرات آغاز می‌شود و از صدر تا ذیل تغییرات اتفاق می افتد. اینک نیز در آستانه شروع بکار دولت سیزدهم فضای رسانه‌ای و سیاسی کشور بشدت درگیر جابجایی و آمد و رفت های پیش رو است و اگرچه بارها رئیس جمهور منتخب سعی کرده فضا را مدیریت کند اما تردیدی نیست که آنچه در ادامه پیش خواهد آمد بخش زیادی از آن از کنترل خارج خواهد بود. اصولگرایان 8 سال از مناصب بالای دولتی به دور بودند و در این دوره با تمام قوا وارد میدان شدند تا در نهایت به هر طریقی بود دولت را از آن خود کنند. نوع حساسیت و اهمیتی که دولت و مناصب دولتی برای آنها داشت در موضوع ستادها تا حدود زیادی روشن شد. اینکه افراد و گروه‌های مختلف اقدام به تشکیل و افتتاح ستاد کردند و افراد مختلف احکام ستادی زیادی را از ستادهای مختلف برای خود دست و پا کردند. احکامی که از چند ماه آینده در پی وصول طلب خود خواهند بود و بسیاری از صاحبان احکام به مناصب کم راضی نخواهند شد. قطع و یقین تمهیداتی برای مدیریت این مواجهه پر سر و صدای احتمالی در نظر گرفته خواهد شد. کار که شروع شود از شدت این فشارها کاسته می‌شود ولی در اینکه حتماً تغییرات مدیریتی گسترده و در سطوح مختلف خواهد بود شکی نیست. تغییرات با معرفی وزیران کابینه جدید به مجلس شروع خواهد شد. نزدیکی رئیس جمهور منتخب با نمایندگان مجلس مانع از سختی کار در این مرحله خواهد بود و وزرا که احتمالاً با نظر مشورت چهره‌های اصولگرا و نمایندگان ذی نفوذ انتخاب می‌شوند در مجلس همراه با رئیس جمهور منتخب مشکلی نخواهند داشت. بنابراین مهم‌ترین مرحله همین مرحله قبل از معرفی وزرا است و تیم و گروه‌های سیاسی تمام تلاش خود را معطوف بر همین مرحله می‌گذارند تا نظر مثبت رئیس جمهور منتخب و تیم احتمالی تصمیم گیرنده و یا مشورتی وی را بدست آورند. در استان‌ها نیز تغییرات با اندکی فاصله و چند هفته بعد از استقرار دولت با معرفی استانداران جدید شروع خواهد شد. بنابراین حوزه وزارت کشور مهم‌ترین حوزه مرتبط با استان‌ها خواهد بود. شخص وزیر کشور و نوع نگاه و روابطش در این موضوع تأثیر گذار است. اصولگرایان استان نیز یکدست نیستند آنها نه تنها یکدست نیستند که اختلافات عمیقی با هم دارند و در مقوله ستاد نیز شاهد درگیری و عود اختلافات کهنه آنها بودیم. اختلافاتی که ریشه در گذشته دارد و هر کدام خود را صاحب جریان انقلابی می‌دانند. اوج این اختلافات در بویراحمد است. جایی که طیف اصولگرایان تشکیلاتی به رهبری ستار هدایتخواه و معاونت خلیفه خلقی پور و رهبری پیش کسوتانه سید مسعود حسینی با نماینده فعلی بویراحمد و دنا و هم چنین برخی اصولگرایان میانه اصطلاحاً آبشان به یک جوی نمی‌رود. چنین شرایطی نه تنها متوجه بویراحمد است که در دو شهرستان دیگر نیز طبیعی است نمایندگان مجلس از آنجا که نیروهای کاملاً تشکیلاتی نیستند سهم بیشتری را به نسبت تشکیلات برای خود قائل باشند و همین تمایز بهانه اختلافات و عدم توافق بر سر موضوعات کلی و جزیی باشد. نمایندگی گچساران بعد از یک سال حالا در یک اتفاق خوش یمن برای حسینی بحرینی‌ها به سید ناصر حسینی پور برادر کوچکتر خانواده مطرح ده بزرگی رسید. وی نیز اگر چه یک چهره اصولگرای نزدیک به سعید جلیلی محسوب می‌شود ولی سابقه کار و همکاری با اصولگرایان استان و حتی گچساران را ندارد. سید محمد موحد نیز یک چهره کاملاً غیر جناحی نه لزوماً به معنای مثبت آن بلکه تجربه و کارنامه وی این موضوع را نشان می‌دهد. همین اینک نیز طیف گسترده‌ای از نیروهای اصلاح طلب در اطراف موحد حضور دارد موضوعی که با شدت بیشتری متوجه مهدی روشنفکر است. در میان رأی بسیار بالایی 2 اسفند 98 مهدی روشنفکر بخش گسترده‌ای از آن مربوط به نیروهای با سابقه اصلاح طلبی است. نیروهایی که برخی از آنها در دوره استانداری کلانتری و جمالی در سطح معاونت ادارات کل و یا مدیران شهرستانی به کار گرفته شدند ولی حالا با آمدن دولت رئیسی کار سخت‌تر و گزینش این دست مدیران روشنفکری دشوارتر خواهد بود. تعداد زیادی از این طیف از نزدیکان و حامیان مهدی روشنفکر در طول تبلیغات انتخابات مجبور به همراهی با مهدی روشنفکر و حضور در مراسمات مربوط به ستاد رئیسی در یاسوج شدند. ستادی که یک نقطه اختلاف شدید دیگر بین طیف نماینده و اصولگرایان سنتی استان شد. با وجود تعدد ستادها در استان‌ها اما از ابتدا هم مشخص بود در نهایت یک ستاد مرجع برای مکاتبات اداری و هماهنگی در استان‌ها تشکیل خواهد شد، ستادی که احکام آن باید توسط علی نیکزاد نائب رئیس مجلس امضا می‌شد. همزمانی انتخاب رئیسه مجلس با صدور احکام روسای شورای هماهنگی ستادهای مردمی حجت الاسلام رئیسی در استان در بالا رفتن وزن نمایندگان مؤثر افتاد و حکم ستاد مرکزی در کهگیلویه و بویراحمد به یک نیروی جوان اما وابسته به مهدی روشنفکر رسید. حکمی که با مخالفت و مقاومت شدید اصولگرایان مواجه گردید. آن‌ها البته از آنجا که متوجه شدند فرصت و امکانی برای جبران نیست مجبور به سکوت شدند ولی بر کسی پوشیده نیست این سکوت دائمی نخواهد بود و اتفاقاً بهانه و کینه‌ی سیاسی برای آینده باقی خواهد گذاشت. اگر معرفی گزینه استاندار منوط به نظر مشورتی این گروه‌ها باشد یقیناً هیچ تفاهمی حاصل نخواهد شد اما اگر یک گروه از میان این گروه‌ها به طور نمونه نمایندگان طرف مشورت قرار بگیرند آن وقت است که نقش و وزن نمایندگان مشخص خواهد شد. در دوره پیش رو جایگاه نمایندگان جایگاه دخیل سابق در عزل و نصب‌ها نخواهد بود چرا که رئیس جمهور منتخب برخلاف رئیس جمهور فعلی از یک نفوذ بالاتری در ساختارها و نهادهای مختلف برخوردار است و مانند دولت گذشته و وزرای آن نیست که حیات و ممات وزارتی‌شان در گرو حمایت نمایندگان باشد. این موضوع کار نمایندگان را سخت خواهد کرد. بعلاوه گزینه نهایی معاون اولی و وزیر کشور در «دولت قوی- ایران قوی» نیز در این موضوع تأثیر گذار است. سه نماینده استان خود نیز باید در این بین هماهنگ و همراه باشند کاری که سخت است و بعد از صحبت‌های سید ناصر حسینی پور بعد از پیروزی و تشکر از سید محمد موحد و عمد در نیاوردن نام مهدی روشنفکر نشان می‌دهد باید منتظر مناسبات و برخی ائتلاف‌های جدید در ساختار سیاسی و مدیریتی استان باشیم. با این وجود مهدی روشنفکر نیز در قضیه معرفی رئیس ستاد نشان داد قواعد بازی را بلد است. او ابزارها و امکاناتی نیز در اختیار دارد و یقیناً از هم اینک در پی لابی و رایزنی برای اتفاقات پیش رو است و بخوبی می‌داند این مسیر جای کوتاه آمدن و حتی مسامحه ندارد. در این میان اما نباید از یک چهره به سادگی گذشت و آن هم ستار هدایتخواه است. چهره‌ای که با وجود دوبار عدم توفیق در انتخابات مجلس شورای اسلامی و با وجود برخی مخالفان بویژه در جریان معروف به نام ندای وحدت یعنی طرفداران مهدی روشنفکر اما در میان طیف جوانان سازمانی و فعال اصولگرا از کاریزمای بالایی برخوردار است. وی یقیناً شناخته شده ترین چهره اصولگرای استان کهگیلویه و بویراحمد در سطح ملی است و در طول دوران مدیریت حجت الاسلام و المسلمین سید ابراهیم رئیسی بر آستان قدس رضوی از سوی وی به عنوان رئیس دفتر آستان در استان کهگیلویه و بویراحمد معرفی شد. او جز سه نماینده‌ای بود که در دیدار نمایندگان ادوار مجلس شورای اسلامی با حجت الاسلام رئیسی به ایراد سخنرانی پرداخت. گفته می‌شود هدایتخواه خود تمایلی برای ریاست ستاد رئیسی در استان کهگیلویه و بویراحمد نداشت و اگر قبول می‌کرد این حکم به نام وی زده می‌شد و تا حدودی از اختلافات بعدی جلوگیری صورت می‌گرفت. او حالا یکی از چهره‌هایی است که در دوره جدید بیشتر از وی خواهیم شنید. ستار هدایتخواه در دهه 80 قدرت بلامنازع در عرصه تصمیم گیری استان کهگیلویه و بویراحمد بود و بعد از کنار رفتن وی و بر سر کار آمدن غلامرضا تاجگردون در دهه 90 بود که شعار بر باد رفتن عزت بویراحمد به میان آمد. هیچ بعید نیست آن شعار انتخاباتی هنوز هم برای برخی‌ها مهم و جنبه نوستالژیک داشته باشد و بازگشت ستار هدایتخواه را با نگاه عزت بخشی نگاه کنند. او از محدود نیروهای اصولگرای هم استانی است که قابلیت مسئولیت ملی را خواهد داشت. هر چند نه خود و نه اطرافیانش تاکنون بر روی این موضوع مانور نداده‌اند و بیشتر متمرکز بر مسائل استانی و احتمالاً انتقام گیری درون اصولگرایی خواهند بود. دولت تدبیر و امید نقطه اوج و البته آغاز توجه به نیروهای هم استانی در سطح ملی بود. مدیرانی که تا سطح معاونت وزیر ارتقا گرفتند و در دو مرحله احتمال معرفی ضیاء هاشمی به عنوان وزیر علوم، تحقیقات و فن آوری و همچنین خداداد غریب پور به عنوان وزیر صنعت، معدن وتجارت وجود داشت. اتفاقی که در نهایت رخ نداد ولی کهگیلویه وبویراحمدی های زیادی در گوشه و کنار کشور در سطوح مختلف احکام مدیریتی دریافت کردند. ستار هدایتخواه می‌تواند یک گزینه بالقوه برای استانداری استان کهگیلویه و بویراحمد باشد هر چند این موضوع یقیناً با مخالفت شدید نماینده مرکز استان مواجه خواهد شد. اگر چنین اتفاقی بیفتد هدایتخواه سومین استاندار بومی و دومین استاندار بومی اصولگرا در استان کهگیلویه و بویراحمد خواهد بود. تجربه استاندار بومی در دوره سید مسعود حسینی برخلاف سید موسی خادمی یک تجربه تلخ و ناموفق بود به حدی که در یک اقدام فوری و تند از سوی تیم تصمیم گیرنده احمدی نژاد و با حکم وزیر کشور وقت یعنی صادق محصولی سید مسعود حسینی عزل و قوام نوذری جایگزین وی شد. یقیناً تنش حول گزینه بومی که بعدها با معرفی هر گزینه دیگری نیز شدت خواهد گرفت احتمال گزینه بومی را ضعیف خواهد کرد و آن وقت گزینه غیر بومی به دست رفاقت و ارتباطات قبلی سپرده خواهد شد و در آینده سیاسی و مدیریتی استان تأثیر گذار خواهد بود. بعد از معرفی استاندار اندک اندک نوبت به مدیران کل و فرمانداران می‌رسد و در یک بازه کوتاه زمانی تغییرات به فرمانداران و حتی مدیران مدارس ابتدایی می‌رسد. در این میان اما یک اتفاق جدید را نباید از آن چشم پوشی کرد و آن هم مدیران متعلق به این دولت است که در طول تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری از حجت الاسلام رئیسی حمایت کردند. بخشی از این مدیران همانگونه که گفته شد از نزدیکان نمایندگان مجلس نیز محسوب می‌شوند بنابراین ناگفته پیداست که آنها اینک مدعی و متوقع نه تنها برای ماندن که حتی برای ارتقاء هستند. موضوعی که قطعاً محل اختلافات و حواشی بسیاری خواهد بود. تعداد این مدیران نیز کم نیست و در ایام صدور احکام ستادی شاهد صدور احکام زیادی برای این نوع مدیران بودیم. در نقطه مقابل این گروه نباید یک گروه دیگر فراموش شود و آن هم اصولگرایان حامی محسن رضایی در استان کهگیلویه و بویراحمد می‌باشد. اصولگرایان شناسنامه داری که در رأس آنها محمدرحیم دهراب پور و علی محمد بزرگواری قرار داشتند و اتفاقاً برخلاف سایر نقاط کشور موفق شدند درصد بسیار بالایی رأی برای سبد محسن رضایی جمع کنند و رئیسی با وجود حمایت گروه‌های مختلف و نمایندگان ادوار در استان کهگیلویه و بویراحمد تنها با فاصله کمی در استان کهگیلویه و بویراحمد در صدر قرار گیرد. بسیار بعید است این گروه در مناسبات سیاسی مورد توجه قرار گیرند ولی یقیناً اتفاقات و برخی مسائل پیش رو را نمی‌توان دست کم گرفت بویژه که هیچ بعید نیست با توجه به شعارهایی که حجت الاسلام رئیسی داده است از محسن رضایی در کابینه استفاده شود. نه تنها دو ماه آینده که چهار سال پیش رو به سرعت سپری خواهد شد. امیدواری برای بهبود شرایط در میان حامیان رئیس جمهور منتخب بسیار است اما کار در عمل دشوار و از همه نگران کننده تر آن که برای برخی‌ها که این روزها جلسات شبانه می‌گیرند و مجمع تشکیل می‌دهند و به زودی شاهد بیانیه‌های آنها خواهیم بود تنها یک چیز مهم است و لاغیر و آن هم سهم و غنیمتشان از سفره‌ای است که حداد عادل گفته بود انقلاب آنقدر جای خالی برای خدمت دارد که هیچ کس از اینکه به مجلس و شورا راه پیدا نکرده نباید نگران باشد.
 

کبنانیوز