تاریخ انتشار
يکشنبه ۲ خرداد ۱۴۰۰ ساعت ۱۰:۰۹
کد مطلب : ۴۳۴۴۸۷
جدال دبیران اسبق شورای عالی امنیت ملی در توییتر؛
دوقطبی لاریجانی با نامزد پوششی؟ / احتمال حمایت اصلاحطلبان از لاریجانی
۱
کبنا ؛علی لاریجانی مدتهاست که خود را به عنوان یک میانهرو نشان میدهد؛ کسی که مستقل است و ارتباطی با اصولگرایی ندارد. برای رسیدن به این خواسته اما، تلاشهای زیادی هم از خود نشان داده است. اوج این کار را میتوان در انتخابات مجلس دهم دید؛ زمانی که در لیست امید جای گرفته و از ماهیت اصلیاش دور شده بود. در ادامه اما به همان امیدیها هم پشت کرد و در مجلس دهم فراکسیونی جدا راه انداخت. رئیس سابق مجلس ولی یک چیز را خوب میداند؛ اینکه در عرصه انتخابات 1400 هم باید تغییراتی در خود نشان دهد و هم اینکه چنین موضوعی را به مردم هم القاء کند. او از سویی میداند اگر خود را نزدیک به حسن روحانی معرفی کند با توجه به اتفاقات این چهار ساله عملاً هیچ شانسی برای پیروزی و گرایش مردم به خود نخواهد داشت. از طرفی هم دیگر نه اصولگرایان او را از خویش میدانند و نه او میتواند به این دل ببندند که جناح راست، آیت الله رئیسی را رها کرده و روی دیوار او یادگاری بنویسند. در چنین شرایطی لاریجانی برای رایآوری تنها یک راه دارد؛ اینکه خود را به هر نحوی شده جدیترین رقیب رئیسی معرفی کند. این کار دو ویژگی دارد؛ یکی اینکه شاید مخالفان رئیسی و اصولگرایان- البته بخشی از آنهایی که در انتخابات شرکت میکنند- را به خود جلب کند و دیگری اینکه بتواند دل اصلاحطلبان را برای ائتلاف در صورت ردصلاحیت یا کنارهگیری جهانگیری به دست آورد.
راهی که لاریجانی طی میکند لاریجانی برای این مهم باید تا میتواند خود را از تندروی و اصولگرایی دور کند و البته در عین حال خود را از دولت روحانی به دلیل عدم استقبال مردم از او، جدا کند. او این شیوه را در شعار اولیهاش شکل داده است؛ «نه به چکش و کلید و مدیریت پادگانی» همین مفهوم را میرساند؛ اینکه وی نه به دولت دوازدهم ارتباطی دارد، نه از رئیسی و نظامیهاست. در ادامه او موضعش را در ارتباط با جداسازی خود از یکسری اشخاص و تندرویها، در گفتوگویش در کلابهاوس نشان داد. از طرفی اقداماتش را کاملاً جدا از برادران خویش دانست و حتی گفت آنها خود باید پاسخگوی کارهایشان باشند و من با آنها در مسائل مختلفی موافق نیستم و آنان را به من ربط ندهید. حتی اظهار داشت که من خود از پشت تریبون به عمل رئیس سابق قوه قضائیه (برادرش) اعتراض کردم و نگاههایمان با هم فرق دارد و... . در سویی دیگر اما در ارتباط با سابقههای نامطلوبش مثلاً در سازمان صداوسیما تلاش کرد به نوعی خود را جدا از ماجراها بداند. مثلاً نقش خود در برنامه پرحاشیهای مثل «هویت» انکار کرد و گفت در آن نقشی نداشته است و آن برنامه کار اشتباهی بوده است. او حالا در اقداماتی تازهتر برای جداسازی خود از تندروهای اصولگرا نسبت به توئیت سعید جلیلی واکنش نشان داده و ضمن اینکه او را یار کمکی خوانده گفته است: «احتراماً باید عرض کنم مهمترین دستاوردمان این بوده که با اجماع ملی اجازه ندادهایم اقلیت بیمنطقی، ایران را با تندروی به لبه پرتگاه ببرند. شما سرنوشت مردم را به شوخی گرفتهاید که به عنوان یار کمکی آمدهاید تا ضعفهای کاندیدای اصلی را بپوشانید؛ البته اگر «مواضع خطرناک» شما را گردن بگیرند.» اما پرسش این است که علی لاریجانی میتواند خود را کسی بداند که همیشه از تندروی دور بوده است؟
لاریجانی همان کسی است که اظهارنظر جنجالی چند سال پیش منتسب به او در دانشگاه شریف که گفته بود «ایرانیان قبل از اسلام مردمانی بیسواد، بیفرهنگ و در کل وحشی بودهاند.» سبب شد ناگهان موجی از تعجب و اعتراضات رخ دهد. یا در حالی در مورد برنامه هویت ابراز بیاطلاعی میکند که بریدههای برخی رسانهها که این روزها در شبکههای اجتماعی پخش میشود چیز دیگری را نشان میدهد. گذشته علیلاریجانی چه بخواهد، چه نه با اصولگرایی گره خورده است؛ با صداوسیمایی که در آن سانسورها و ممیزیها بخش جدا ناشدنی ماجرا هستند و شاید برخی اظهارات خاص و عجیب. در خواب است؟ همه علی لاریجانی را انسانی باهوش و سیاستمداری میدانند که میتواند همزمان با شرایط با ایفای نقشهای گوناگون شعاع دایره قدرت خود را افزون کند و هر زمانی که لازم باشد با مهرهچینیهای صحیح به مقصود برسد اما از قرار معلوم این بار در محاسبات انتخاباتی دچار دو اشتباه فاحش شده است. یکی آنکه گذشته لاریجانی بنا نیست با اظهارات امروزش بهطور کلی فراموش شود. او در هر صورت چهرهای اصولگراست که شوربختانه در سالهای نهچندان دور بعضاً اظهارات تندی را نیز مطرح کرده که شاید بعضی از تندروهای اصولگرا چنین نکردهاند.
بنابراین او باید پاسخگوی بعضی اعمالش باشد. نکته بعدی اما استراتژی غلط و نخنماشده امروز وی و استفاده از کلیدواژههای قدیمی قبلاً کارآ ولی ناکارآمد کنونی است. دیگر دوران 92 به سرآمده؛ دورانی که روحانی با واژهسازی کلید و گازانبر و در 96 با سخن گفتن از رفع حصر توانسته بود نظرات را به خود جلب کند. لاریجانی باید چشمانش را به شرایط امروز سیاسی کشور بگشاید و از همین رو توقع نداشته باشد با واژهسازیهایی مانند «نه به کلید و چکش و مدیریت پادگانی» بتواند همان راه روحانی 92 و 96 را برود یا با گفتن جملاتی مانند «حصر قرار نبود طولانی باشد» مردم را به پای صندوقهای رأی بکشاند. امروز دیگر بازی با کلمات چیزی نیست که مردم را به وجد بیاورد تا به جای خانهنشینی به کاندیدای مقابل جریان اصولگرا و لاریجانی رأی بدهند.
دوقطبی لاریجانی با نامزد پوششی؟
برخی اصولگرایان اعتقاد دارند جلیلی پوششی رئیسی نیست و هرکدام در کوران انتخابات بدل به قطب اصلی شود، باقی میماند و دیگری کنار میرود. شاید هم جلیلی عامدانه سلف خود در شورای عالی امنیت ملی را به چالش میکشد تا به واسطه برخی محدودیتها و معذوریتهای رئیسی به عنوان رئیس فعلی قوه قضائیه، بار این دوقطبی فعلاً روی دوش او بیفتد.
علی لاریجانی هم به نظر هوشمندانه به استقبال این چرخش میرود و جلیلی را حریف بهتری برای این دوقطبی میداند. سعید جلیلی بعد از لاریجانی دبیر شورای عالی امنیت ملی و مسئول پرونده هستهای شد و بعد هم که برجام در مجلس نهم و با حمایت و پشتیبانی علی لاریجانی تصویب شد، جلیلی یکی از مخالفان سرسخت آن بود و با نمایندگان مخالف برجام درون مجلس مراوده و نزدیکی بسیاری داشت و در کمیسیون ویژه برجام علیه آن سخنرانی میکرد. اصولگرایان به شدت نگران ادامه روند فعلی مذاکرات برجامی و نقش چهرههای همسو و اثرگذار آن مانند ظریف و لاریجانی هستند. آن هم در حالی که لاریجانی اخیراً در کلابهاوس در پاسخ به اینکه آیا ممکن است او در روزهای پایانی انتخابات با ظریف بیاید گفت هرچیزی محتمل است.
لاریجانی اخیراً در کلابهاوس هم در پاسخ به این سؤال که: شما در توییتتان از رفع تحریمها گفتید، این مسئله با دبیری شما در شورای عالی امنیت ملی و دستاورد شما که بحث ارجاع پرونده ما به شورای امنیت بود تناقض دارد. گفته بود: «وضع قطعنامهها روشن است، آقای جلیلی هم این مطلب شما را فرموده بودند. کافی است که قطعنامهها را بخوانید موضوع عجیبی نیست. مثلاً قطعنامه ۱۹۲۹ جزء بدترین قطعنامههای شورای امنیت در طول تاریخش بود. یعنی همه فعالیتهای بانکی و بیمهای را تحریم کردند و اجازه بازرسی محموله ایرانی را به کشورهای مختلف دادند یا در بخشنامه ۱۸۰۳ همه مذاکرات تجاری دچار تحریم شد، این احتیاج به کاوش دارد. اما قطعنامههای قبلی خیلی از گروه مشکلات مردم نبود و روی مسئله هستهای تمرکز میشد».
او دیروز هم در واکنش به توییت جلیلی نوشت: «احتراماً باید عرض کنم مهمترین دستاوردمان این بود که با اجماع ملی اجازه ندادیم اقلیت بیمنطقی، ایران را با تندروی به لبه پرتگاه ببرند. شما سرنوشت مردم را به شوخی گرفتید که به عنوان یار کمکی آمدید تا ضعفهای کاندیدای اصلی را بپوشانید؛ البته اگر «مواضع خطرناک» شما را گردن بگیرند».
سعید جلیلی، در توییتی نوشته بود: «کشور با نمایش اداره نمیشود! اینکه دو جمله ساخته شود و همه با آن سرگرم شوند؛ مصداق کار نمایشی است! اخیراً گفتند اقتصاد کشور، پادگان و دادگاه نیست! درست یا غلط! شما کارنامه کار خودتان را ارائه بدهید! ۱۲ سال رئیس مجلس بودید!». از پیشتر هم بسیاری معتقد بودند که جلیلی صرفاً برای مناظره با علی لاریجانی وارد گود انتخابات شده است.
محمدعلی وکیلی نماینده سابق مجلس پیشتر احتمال شکلگیری دوقطبی بین جلیلی و لاریجانی را البته بدون حضور رئیسی داده و گفته بود: «نگاه آقای لاریجانی به اردوگاه اصولگرایان است به طوری که اگر ببیند که آقای رئیسی در انتخابات حاضر میشود حتماً نمیآید، اما اگر احساس کند که معادله لاریجانی و سعید جلیلی شکل میگیرد، حتماً میآید و در آن شرایط جریان اصلاحطلب به دلیل اینکه دستش خالی است امکان اینکه از لاریجانی حمایت کند زیاد است».
منصور حقیقتپور، نماینده ادوار مجلس و مشاور علی لاریجانی در مجلس دهم درباره حملات اخیر به لاریجانی گفته است: «از همان دوران مسئله کمیسیون برجام و بررسی توافق هستهای در مجلس سیل تخریبها از جانب این افراد نسبت به آقای لاریجانی بود». او درباره کنارهگیری برخی چهرهها و انتقال سبد رأی آنها به علی لاریجانی گفته در مورد آقای جلیلی بهتر است ایشان در مناظرهها بماند و ادله و دفاعیات خود را درباره بسیاری از مسائل بیان کند. ما خوشحال شدیم سعید جلیلی کاندیدای انتخابات ریاستجمهوری شد، او باید تا آخر در انتخابات بماند و روز ۲۶ خرداد استعفا ندهد. اگر او روز ۲۵ یا ۲۶ خرداد یعنی دو، سه روز مانده به زمان انتخابات اعلام انصراف کرد و کنار بکشد، تاریخ مصرف آقای جلیلی تمام شده است. به عبارت دیگر کنارهگیری جلیلی پرونده سیاسیاش را میبندد. تأکید جدی میکنیم که آقای جلیلی به هیچ وجه از صحنه انتخابات کنار نرود و استقبال میکنیم که او در مناظرات حرفهایش را بزند و البته پاسخ آن حرفها را هم بشنود تا مردم قضاوت کنند. آرای آقای جلیلی با سبد رأی آقای لاریجانی همپوشانی ندارد اما برای اینکه او در آینده دارای یک موقعیت قابل قبولی باشد، لازم است که تا آخر در عرصه رقابت حاضر باشد. به عنوان یک دوست نیز توصیه میکنم آینده سیاسیاش را با کنارهگیری از این عرصه خراب نکند». احمد سالک عضو جامعه روحانیت مبارز هم قبلاً درباره این دیدگاه که رقابت اصلی بین لاریجانی و رئیسی شکل میگیرد یا نه گفته بود: «از هماکنون نمیتوانیم این مسئله را پیشبینی کنیم چون امکان دارد اتفاقات دیگری بیفتد. شاید این مسئله درست دربیاید اما کسان دیگر آمدند تا با آقای لاریجانی مناظره کنند؛ درصورتیکه گفته بودند اگر آقای رئیسی بیاید ما نمیآییم، حال آنکه دیدیم آقای جلیلی و زاکانی آمدند و ثبتنام کردند، نه برای رقابت با آقای رئیسی بلکه برای مناظره آقای لاریجانی به میدان آمدند».
انتقاد یک نامزد اصولگرا از رئیسی
فریدون عباسی، رئیس سازمان انرژی اتمی زمان احمدینژاد و نماینده مجلس که برای انتخابات 1400 ثبتنام کرده دیروز انتقادات تندی را به رئیسی مطرح کرد. او گفته این چه وضعیتی است که در مملکت ما وجود دارد که دو رئیس قوه با هم تعارف میکنند که کدامیک از آنها به یک قوه دیگر بیاید. اگر مسئله کشور مهم است و آن قوه اهمیت دارد، در یک مدت زمان معقول و درازمدت مشکلات آن قوه را حل کنند. چرا مدیران باید مرتب جابهجا شوند با شخصیتهای تکراری و بقیه چرا همیشه میگویند که فلانی بیاید، این چه کاری است؟ میماندند و کارشان را میکردند اگر حرفی برای گفتن دارند. بنده این نظر را نداشتم و اعتقادم به این است که هر کسی رفت و داوطلب و انتخاب شد در شغلی که دارد آن هم در حد رئیس قوه آنجا بماند و اجازه دهد افرادی که کار اجرائی بیشتر و کار مدیریتی کردهاند و کار علمی کردهاند و میتوان از توان و تخصص آنها استفاده کرد، به میدان بیایند. اگر میفرمایید اصولگرایان چنین تصمیمی گرفتهاند بروند تصمیمشان را اجرائی کنند و فرد مورد نظر بیاید و کاری به بقیه نداشته باشند و اجازه دهند که نفسی در این کشور کشیده شود. این کاندیدای ریاستجمهوری در رابطه با کنارهگیری خودش به نفع رئیسی ادامه داد: دلیلی ندارد که بخواهم کنار بروم. اگر شورای نگهبان احراز کرد من میآیم و حرف خودم را میزنم. جناب آقای رئیسی و دیگران هم حرف خودشان را بزنند و مردم هم انتخاب کنند و اشکالی هم ندارد و بعد از آن هم همکاری خواهیم کرد.
دوقطبی با رئیسی و لاریجانی شکل میگیرد
خبرآنلاین نوشت: حشمتالله فلاحتپیشه، نماینده ادوار مجلس، درباره عملکرد احزاب موجود و تأثیر عملکرد آنها بر فضای انتخاباتی گفت: «جریانات سیاسی گذشته قابل قبولی را از خود به جا نگذاشتهاند و همین باعث شده تا اکثر کاندیداها خودشان را مستقل معرفی کنند». او با پیشبینی تعداد تأییدصلاحیتشدگان انتخابات ۱۴۰۰، بیان کرد: «شورای نگهبان چند روز دیگر فرصت دارد و بهنظرم تعداد معدودی را تأیید صلاحیت خواهد کرد. من فکر میکنم سه جریان اصلی تأیید صلاحیت شورای نگهبان را کسب خواهند کرد. یک گروه کسانی هستند که مدافع وضع موجود هستند که در صدرشان آقای جهانگیری است. بهنظرم جهانگیری برای رئیسجمهورشدن نیامده است. دولت در مناظرات قرار است به کیسه بوکس منتقدان تبدیل بشود و ایشان آمده تا از عملکرد هشتساله دولت دفاع بکند. اگر هم فضای انتخابات دوقطبی بشود، به نفع شخصی کنار خواهد رفت که قول بدهد قاطبه مدیران دولت را حفظ کند».
او ادامه داد: «دو جریان دیگر هم در انتخابات حضور خواهند داشت که یکیشان نماینده تفکر اصولگرایی در کشور است که هم جریان چپ و هم اصولگرایان تکنوکرات را کنار میگذارد که در رأس این جریان آقای رئیسی قرار دارد. ایشان، هم دولت کنونی را بهشدت مورد انتقاد قرار خواهد داد هم تکنوکراتهای جریان راست را که بیشتر در حوزه مدیریت فعالیت داشتند، نقد میکند. جریان سوم جریانی از دل اصولگرایان است که این جریان بیشتر در دوران دولت آقای روحانی صاحب منصب بودند که در رأسشان آقای لاریجانی است».
فلاحتپیشه همچنین نامزدهای نهایی را اینگونه برشمرد: «به نظر من سه کاندیدای اصلی انتخابات، آقایان رئیسی، لاریجانی و جهانگیری خواهند بود. بهطورکلی فکر میکنم که آقای جهانگیری برای دفاع از وضع موجود به میدان میآید و در نهایت احتمال اینکه به نفع آقای لاریجانی کنارهگیری کند، هست. به هر حال هر کدام از کاندیداها که تأیید بشوند، بهنظرم فضای دوقطبی بین آقای لاریجانی و رئیسی شکل خواهد گرفت».
راهی که لاریجانی طی میکند لاریجانی برای این مهم باید تا میتواند خود را از تندروی و اصولگرایی دور کند و البته در عین حال خود را از دولت روحانی به دلیل عدم استقبال مردم از او، جدا کند. او این شیوه را در شعار اولیهاش شکل داده است؛ «نه به چکش و کلید و مدیریت پادگانی» همین مفهوم را میرساند؛ اینکه وی نه به دولت دوازدهم ارتباطی دارد، نه از رئیسی و نظامیهاست. در ادامه او موضعش را در ارتباط با جداسازی خود از یکسری اشخاص و تندرویها، در گفتوگویش در کلابهاوس نشان داد. از طرفی اقداماتش را کاملاً جدا از برادران خویش دانست و حتی گفت آنها خود باید پاسخگوی کارهایشان باشند و من با آنها در مسائل مختلفی موافق نیستم و آنان را به من ربط ندهید. حتی اظهار داشت که من خود از پشت تریبون به عمل رئیس سابق قوه قضائیه (برادرش) اعتراض کردم و نگاههایمان با هم فرق دارد و... . در سویی دیگر اما در ارتباط با سابقههای نامطلوبش مثلاً در سازمان صداوسیما تلاش کرد به نوعی خود را جدا از ماجراها بداند. مثلاً نقش خود در برنامه پرحاشیهای مثل «هویت» انکار کرد و گفت در آن نقشی نداشته است و آن برنامه کار اشتباهی بوده است. او حالا در اقداماتی تازهتر برای جداسازی خود از تندروهای اصولگرا نسبت به توئیت سعید جلیلی واکنش نشان داده و ضمن اینکه او را یار کمکی خوانده گفته است: «احتراماً باید عرض کنم مهمترین دستاوردمان این بوده که با اجماع ملی اجازه ندادهایم اقلیت بیمنطقی، ایران را با تندروی به لبه پرتگاه ببرند. شما سرنوشت مردم را به شوخی گرفتهاید که به عنوان یار کمکی آمدهاید تا ضعفهای کاندیدای اصلی را بپوشانید؛ البته اگر «مواضع خطرناک» شما را گردن بگیرند.» اما پرسش این است که علی لاریجانی میتواند خود را کسی بداند که همیشه از تندروی دور بوده است؟
لاریجانی همان کسی است که اظهارنظر جنجالی چند سال پیش منتسب به او در دانشگاه شریف که گفته بود «ایرانیان قبل از اسلام مردمانی بیسواد، بیفرهنگ و در کل وحشی بودهاند.» سبب شد ناگهان موجی از تعجب و اعتراضات رخ دهد. یا در حالی در مورد برنامه هویت ابراز بیاطلاعی میکند که بریدههای برخی رسانهها که این روزها در شبکههای اجتماعی پخش میشود چیز دیگری را نشان میدهد. گذشته علیلاریجانی چه بخواهد، چه نه با اصولگرایی گره خورده است؛ با صداوسیمایی که در آن سانسورها و ممیزیها بخش جدا ناشدنی ماجرا هستند و شاید برخی اظهارات خاص و عجیب. در خواب است؟ همه علی لاریجانی را انسانی باهوش و سیاستمداری میدانند که میتواند همزمان با شرایط با ایفای نقشهای گوناگون شعاع دایره قدرت خود را افزون کند و هر زمانی که لازم باشد با مهرهچینیهای صحیح به مقصود برسد اما از قرار معلوم این بار در محاسبات انتخاباتی دچار دو اشتباه فاحش شده است. یکی آنکه گذشته لاریجانی بنا نیست با اظهارات امروزش بهطور کلی فراموش شود. او در هر صورت چهرهای اصولگراست که شوربختانه در سالهای نهچندان دور بعضاً اظهارات تندی را نیز مطرح کرده که شاید بعضی از تندروهای اصولگرا چنین نکردهاند.
بنابراین او باید پاسخگوی بعضی اعمالش باشد. نکته بعدی اما استراتژی غلط و نخنماشده امروز وی و استفاده از کلیدواژههای قدیمی قبلاً کارآ ولی ناکارآمد کنونی است. دیگر دوران 92 به سرآمده؛ دورانی که روحانی با واژهسازی کلید و گازانبر و در 96 با سخن گفتن از رفع حصر توانسته بود نظرات را به خود جلب کند. لاریجانی باید چشمانش را به شرایط امروز سیاسی کشور بگشاید و از همین رو توقع نداشته باشد با واژهسازیهایی مانند «نه به کلید و چکش و مدیریت پادگانی» بتواند همان راه روحانی 92 و 96 را برود یا با گفتن جملاتی مانند «حصر قرار نبود طولانی باشد» مردم را به پای صندوقهای رأی بکشاند. امروز دیگر بازی با کلمات چیزی نیست که مردم را به وجد بیاورد تا به جای خانهنشینی به کاندیدای مقابل جریان اصولگرا و لاریجانی رأی بدهند.
دوقطبی لاریجانی با نامزد پوششی؟
برخی اصولگرایان اعتقاد دارند جلیلی پوششی رئیسی نیست و هرکدام در کوران انتخابات بدل به قطب اصلی شود، باقی میماند و دیگری کنار میرود. شاید هم جلیلی عامدانه سلف خود در شورای عالی امنیت ملی را به چالش میکشد تا به واسطه برخی محدودیتها و معذوریتهای رئیسی به عنوان رئیس فعلی قوه قضائیه، بار این دوقطبی فعلاً روی دوش او بیفتد.
علی لاریجانی هم به نظر هوشمندانه به استقبال این چرخش میرود و جلیلی را حریف بهتری برای این دوقطبی میداند. سعید جلیلی بعد از لاریجانی دبیر شورای عالی امنیت ملی و مسئول پرونده هستهای شد و بعد هم که برجام در مجلس نهم و با حمایت و پشتیبانی علی لاریجانی تصویب شد، جلیلی یکی از مخالفان سرسخت آن بود و با نمایندگان مخالف برجام درون مجلس مراوده و نزدیکی بسیاری داشت و در کمیسیون ویژه برجام علیه آن سخنرانی میکرد. اصولگرایان به شدت نگران ادامه روند فعلی مذاکرات برجامی و نقش چهرههای همسو و اثرگذار آن مانند ظریف و لاریجانی هستند. آن هم در حالی که لاریجانی اخیراً در کلابهاوس در پاسخ به اینکه آیا ممکن است او در روزهای پایانی انتخابات با ظریف بیاید گفت هرچیزی محتمل است.
لاریجانی اخیراً در کلابهاوس هم در پاسخ به این سؤال که: شما در توییتتان از رفع تحریمها گفتید، این مسئله با دبیری شما در شورای عالی امنیت ملی و دستاورد شما که بحث ارجاع پرونده ما به شورای امنیت بود تناقض دارد. گفته بود: «وضع قطعنامهها روشن است، آقای جلیلی هم این مطلب شما را فرموده بودند. کافی است که قطعنامهها را بخوانید موضوع عجیبی نیست. مثلاً قطعنامه ۱۹۲۹ جزء بدترین قطعنامههای شورای امنیت در طول تاریخش بود. یعنی همه فعالیتهای بانکی و بیمهای را تحریم کردند و اجازه بازرسی محموله ایرانی را به کشورهای مختلف دادند یا در بخشنامه ۱۸۰۳ همه مذاکرات تجاری دچار تحریم شد، این احتیاج به کاوش دارد. اما قطعنامههای قبلی خیلی از گروه مشکلات مردم نبود و روی مسئله هستهای تمرکز میشد».
او دیروز هم در واکنش به توییت جلیلی نوشت: «احتراماً باید عرض کنم مهمترین دستاوردمان این بود که با اجماع ملی اجازه ندادیم اقلیت بیمنطقی، ایران را با تندروی به لبه پرتگاه ببرند. شما سرنوشت مردم را به شوخی گرفتید که به عنوان یار کمکی آمدید تا ضعفهای کاندیدای اصلی را بپوشانید؛ البته اگر «مواضع خطرناک» شما را گردن بگیرند».
سعید جلیلی، در توییتی نوشته بود: «کشور با نمایش اداره نمیشود! اینکه دو جمله ساخته شود و همه با آن سرگرم شوند؛ مصداق کار نمایشی است! اخیراً گفتند اقتصاد کشور، پادگان و دادگاه نیست! درست یا غلط! شما کارنامه کار خودتان را ارائه بدهید! ۱۲ سال رئیس مجلس بودید!». از پیشتر هم بسیاری معتقد بودند که جلیلی صرفاً برای مناظره با علی لاریجانی وارد گود انتخابات شده است.
محمدعلی وکیلی نماینده سابق مجلس پیشتر احتمال شکلگیری دوقطبی بین جلیلی و لاریجانی را البته بدون حضور رئیسی داده و گفته بود: «نگاه آقای لاریجانی به اردوگاه اصولگرایان است به طوری که اگر ببیند که آقای رئیسی در انتخابات حاضر میشود حتماً نمیآید، اما اگر احساس کند که معادله لاریجانی و سعید جلیلی شکل میگیرد، حتماً میآید و در آن شرایط جریان اصلاحطلب به دلیل اینکه دستش خالی است امکان اینکه از لاریجانی حمایت کند زیاد است».
منصور حقیقتپور، نماینده ادوار مجلس و مشاور علی لاریجانی در مجلس دهم درباره حملات اخیر به لاریجانی گفته است: «از همان دوران مسئله کمیسیون برجام و بررسی توافق هستهای در مجلس سیل تخریبها از جانب این افراد نسبت به آقای لاریجانی بود». او درباره کنارهگیری برخی چهرهها و انتقال سبد رأی آنها به علی لاریجانی گفته در مورد آقای جلیلی بهتر است ایشان در مناظرهها بماند و ادله و دفاعیات خود را درباره بسیاری از مسائل بیان کند. ما خوشحال شدیم سعید جلیلی کاندیدای انتخابات ریاستجمهوری شد، او باید تا آخر در انتخابات بماند و روز ۲۶ خرداد استعفا ندهد. اگر او روز ۲۵ یا ۲۶ خرداد یعنی دو، سه روز مانده به زمان انتخابات اعلام انصراف کرد و کنار بکشد، تاریخ مصرف آقای جلیلی تمام شده است. به عبارت دیگر کنارهگیری جلیلی پرونده سیاسیاش را میبندد. تأکید جدی میکنیم که آقای جلیلی به هیچ وجه از صحنه انتخابات کنار نرود و استقبال میکنیم که او در مناظرات حرفهایش را بزند و البته پاسخ آن حرفها را هم بشنود تا مردم قضاوت کنند. آرای آقای جلیلی با سبد رأی آقای لاریجانی همپوشانی ندارد اما برای اینکه او در آینده دارای یک موقعیت قابل قبولی باشد، لازم است که تا آخر در عرصه رقابت حاضر باشد. به عنوان یک دوست نیز توصیه میکنم آینده سیاسیاش را با کنارهگیری از این عرصه خراب نکند». احمد سالک عضو جامعه روحانیت مبارز هم قبلاً درباره این دیدگاه که رقابت اصلی بین لاریجانی و رئیسی شکل میگیرد یا نه گفته بود: «از هماکنون نمیتوانیم این مسئله را پیشبینی کنیم چون امکان دارد اتفاقات دیگری بیفتد. شاید این مسئله درست دربیاید اما کسان دیگر آمدند تا با آقای لاریجانی مناظره کنند؛ درصورتیکه گفته بودند اگر آقای رئیسی بیاید ما نمیآییم، حال آنکه دیدیم آقای جلیلی و زاکانی آمدند و ثبتنام کردند، نه برای رقابت با آقای رئیسی بلکه برای مناظره آقای لاریجانی به میدان آمدند».
انتقاد یک نامزد اصولگرا از رئیسی
فریدون عباسی، رئیس سازمان انرژی اتمی زمان احمدینژاد و نماینده مجلس که برای انتخابات 1400 ثبتنام کرده دیروز انتقادات تندی را به رئیسی مطرح کرد. او گفته این چه وضعیتی است که در مملکت ما وجود دارد که دو رئیس قوه با هم تعارف میکنند که کدامیک از آنها به یک قوه دیگر بیاید. اگر مسئله کشور مهم است و آن قوه اهمیت دارد، در یک مدت زمان معقول و درازمدت مشکلات آن قوه را حل کنند. چرا مدیران باید مرتب جابهجا شوند با شخصیتهای تکراری و بقیه چرا همیشه میگویند که فلانی بیاید، این چه کاری است؟ میماندند و کارشان را میکردند اگر حرفی برای گفتن دارند. بنده این نظر را نداشتم و اعتقادم به این است که هر کسی رفت و داوطلب و انتخاب شد در شغلی که دارد آن هم در حد رئیس قوه آنجا بماند و اجازه دهد افرادی که کار اجرائی بیشتر و کار مدیریتی کردهاند و کار علمی کردهاند و میتوان از توان و تخصص آنها استفاده کرد، به میدان بیایند. اگر میفرمایید اصولگرایان چنین تصمیمی گرفتهاند بروند تصمیمشان را اجرائی کنند و فرد مورد نظر بیاید و کاری به بقیه نداشته باشند و اجازه دهند که نفسی در این کشور کشیده شود. این کاندیدای ریاستجمهوری در رابطه با کنارهگیری خودش به نفع رئیسی ادامه داد: دلیلی ندارد که بخواهم کنار بروم. اگر شورای نگهبان احراز کرد من میآیم و حرف خودم را میزنم. جناب آقای رئیسی و دیگران هم حرف خودشان را بزنند و مردم هم انتخاب کنند و اشکالی هم ندارد و بعد از آن هم همکاری خواهیم کرد.
دوقطبی با رئیسی و لاریجانی شکل میگیرد
خبرآنلاین نوشت: حشمتالله فلاحتپیشه، نماینده ادوار مجلس، درباره عملکرد احزاب موجود و تأثیر عملکرد آنها بر فضای انتخاباتی گفت: «جریانات سیاسی گذشته قابل قبولی را از خود به جا نگذاشتهاند و همین باعث شده تا اکثر کاندیداها خودشان را مستقل معرفی کنند». او با پیشبینی تعداد تأییدصلاحیتشدگان انتخابات ۱۴۰۰، بیان کرد: «شورای نگهبان چند روز دیگر فرصت دارد و بهنظرم تعداد معدودی را تأیید صلاحیت خواهد کرد. من فکر میکنم سه جریان اصلی تأیید صلاحیت شورای نگهبان را کسب خواهند کرد. یک گروه کسانی هستند که مدافع وضع موجود هستند که در صدرشان آقای جهانگیری است. بهنظرم جهانگیری برای رئیسجمهورشدن نیامده است. دولت در مناظرات قرار است به کیسه بوکس منتقدان تبدیل بشود و ایشان آمده تا از عملکرد هشتساله دولت دفاع بکند. اگر هم فضای انتخابات دوقطبی بشود، به نفع شخصی کنار خواهد رفت که قول بدهد قاطبه مدیران دولت را حفظ کند».
او ادامه داد: «دو جریان دیگر هم در انتخابات حضور خواهند داشت که یکیشان نماینده تفکر اصولگرایی در کشور است که هم جریان چپ و هم اصولگرایان تکنوکرات را کنار میگذارد که در رأس این جریان آقای رئیسی قرار دارد. ایشان، هم دولت کنونی را بهشدت مورد انتقاد قرار خواهد داد هم تکنوکراتهای جریان راست را که بیشتر در حوزه مدیریت فعالیت داشتند، نقد میکند. جریان سوم جریانی از دل اصولگرایان است که این جریان بیشتر در دوران دولت آقای روحانی صاحب منصب بودند که در رأسشان آقای لاریجانی است».
فلاحتپیشه همچنین نامزدهای نهایی را اینگونه برشمرد: «به نظر من سه کاندیدای اصلی انتخابات، آقایان رئیسی، لاریجانی و جهانگیری خواهند بود. بهطورکلی فکر میکنم که آقای جهانگیری برای دفاع از وضع موجود به میدان میآید و در نهایت احتمال اینکه به نفع آقای لاریجانی کنارهگیری کند، هست. به هر حال هر کدام از کاندیداها که تأیید بشوند، بهنظرم فضای دوقطبی بین آقای لاریجانی و رئیسی شکل خواهد گرفت».