تاریخ انتشار
پنجشنبه ۲۳ بهمن ۱۳۹۹ ساعت ۱۷:۲۳
کد مطلب : ۴۳۰۶۶۴
طی یادداشتی صورت گرفت؛
بزرگواری: جوانان به دلیل شرایط اقتصادی نیمه خالی لیوان را می‌بینند
۰
کبنا ؛سید علی‌محمد بزرگواری، نماینده اسبق شهرستان‌های کهگیلویه، بهمئی، چرام و لنده در مجلس شورای اسلامی طی یادداشتی وضعیت استان قبل و بعد از انقلاب را مقایسه کرد.
به گزارش کبنا نیوز، یادداشت «سید علی‌محمد بزرگواری» به شرح زیر است؛
جوانان و نوجوانان عزیز استان کهگیلویه و بویراحمد، سلام علیکم به عنوان یک پدر که قبل از انقلاب اسلامی و بعد از آن را با تمام وجودم لمس کرده‌ام و تمام فراز و نشیب‌های آن را با تمام تلخی‌ها و شیرینی‌هایش مشاهده نموده‌ام مقایسه کوچکی از قبل و بعد از آن را برای شما عزیزان می‌نگارم تا هم نصفه پر لیوان را ببینید و هم نصفه خالی آن را تا درست قضاوت کنید.
از نظر زیرساخت جاده‌ای قبل از انقلاب حتی یک کیلومتر جاده آسفالته نداشته‌ایم و امروز اکثر جاده‌های بین شهری ما و حتی ۹۰ درصد روستاهای استان ما آسفالت هستند و حتی جاده‌های بزرگ استان ما به استان‌های اطراف ما یا به اتمام رسیده‌اند و یا در حال اتمام هستند.
از نظر آب‌رسانی به صورت لوله‌کشی و بهداشتی شهرهای قدیم ما مانند یاسوج و گچساران و دهدشت برخوردار نبودند ولی امروز تمام شهرهای قدیم و جدید ما و حتی ۹۰ درصد روستاهای ما از آب لوله کشی و بهداشتی برخوردارند.
از نظر گازرسانی اصلاً شهر های آن روز ما از نظر بهداشت و درمان تنها شهرهای یاسوج و گچساران و دهدشت از درمانگاه‌های اولیه برخوردار بودند و اصلاً بیمارستانی وجود نداشت و اکثر پزشک‌های ما هندی و پاکستانی بودند ولی امروز تمام شهرهای قدیم و جدید ما از بیمارستان‌های مجهز برخوردارند و دور ترین روستاهای ما از درمانگاه پزشکی و بستر درمانی برخوردارند و تمام پزشکان و پرستاران ایرانی و اکثراً بومی استان هستند و استان ما از دانشگاه علوم پزشکی برخوردار است.
از نظر گازرسانی اصلاً شهرهای آن روز ما فاقد گازرسانی بودند ولی امروز تمام شهرهای قدیم و جدید ما و حتی اکثر روستاهای استان ما از نعمت گاز برخوردارند.
از نظر علمی و آموزشی در تمام استان ما هیچ مرکز علمی و آموزشی بزرگ و حتی دانشکده وجود نداشت ولی امروز تمام شهرستان‌های ما از مرکز آموزشی و دانشگاهی برخوردارند و تمام دانشجویان آن روز ما فقط ۱۵۰ نفر به صورت پراکنده در دانشگاه‌های کشور بودند ولی امروز در دانشگاه های موجود در استان ما بیش از ۳۵ هزار دانشجو وجود دارند و علاوه بر دانشجویان زیادی که در سایر دانشگاه‌های کشور داریم.
قبل از انقلاب ما فقط ۳ تا شهر کوچک یاسوج و گچساران و دهدشت را داشتیم ولی امروز ما از ۹ شهرستان برخورداریم که یاسوج آن روز جمعیتی حدود ۴۵۰۰ نفر داشت ولی امروز به یک کلان شهر بزرگ کشور تبدیل شده است.
قبل از انقلاب ما از هیچگونه رسانه‌ای برخوردار نبودیم ولی امروز تمام شهرهای استان ما و حتی روستاهای دوردست ما از شبکه های مختلف صدا و سیما برخوردارند.
از نظر برق رسانی فقط شهرهای یاسوج و گچساران و دهدشت برق داشتند ولی امروز دورترین روستاهای کوچک ما هم از نعمت برق برخوردارند.
و قس علی هذا و از پدران و مادران و پدر بزرگ و مادر بزرگ‌های خود سوال کنید که ما کجا بودیم و الان کجا هستیم اما بعد از ۴۲ سال که از انقلاب اسلامی می گذرد در عین حال اقرار می کنیم که حق ملت و مردم ما بیش از این بود باید کارخانه ها و زیر ساخت های اشتغالزایی بیشتری ایجاد می‌شد تا جوانان تحصیل کرده ما از فرط بیکاری رنج نمی کشیدند و باید زمینه های تولید و معیشتی مردم ما چنان فراهم می شد که امروز مردم عزتمند ما دغدغه نان نمی‌داشتند و عرصه بر آنان چنان تنگ نمی‌شد که نصفه پر لیوان یعنی خدمات بسیار نظام اسلامی را فراموش کنند.
باشد که ان‌شاءالله قدردان بنیانگذار جمهوری اسلامی و شهدای عزیزمان باشیم از یک طرف شاکر خدمات نظام اسلامی باشیم و از طرف دیگر مطالبه گر حقوق غصب شده خود باشیم چرا که حق گرفتنی است نه دادنی .
به گزارش کبنا نیوز، یادداشت «سید علی‌محمد بزرگواری» به شرح زیر است؛
جوانان و نوجوانان عزیز استان کهگیلویه و بویراحمد، سلام علیکم به عنوان یک پدر که قبل از انقلاب اسلامی و بعد از آن را با تمام وجودم لمس کرده‌ام و تمام فراز و نشیب‌های آن را با تمام تلخی‌ها و شیرینی‌هایش مشاهده نموده‌ام مقایسه کوچکی از قبل و بعد از آن را برای شما عزیزان می‌نگارم تا هم نصفه پر لیوان را ببینید و هم نصفه خالی آن را تا درست قضاوت کنید.
از نظر زیرساخت جاده‌ای قبل از انقلاب حتی یک کیلومتر جاده آسفالته نداشته‌ایم و امروز اکثر جاده‌های بین شهری ما و حتی ۹۰ درصد روستاهای استان ما آسفالت هستند و حتی جاده‌های بزرگ استان ما به استان‌های اطراف ما یا به اتمام رسیده‌اند و یا در حال اتمام هستند.
از نظر آب‌رسانی به صورت لوله‌کشی و بهداشتی شهرهای قدیم ما مانند یاسوج و گچساران و دهدشت برخوردار نبودند ولی امروز تمام شهرهای قدیم و جدید ما و حتی ۹۰ درصد روستاهای ما از آب لوله کشی و بهداشتی برخوردارند.
از نظر گازرسانی اصلاً شهر های آن روز ما از نظر بهداشت و درمان تنها شهرهای یاسوج و گچساران و دهدشت از درمانگاه‌های اولیه برخوردار بودند و اصلاً بیمارستانی وجود نداشت و اکثر پزشک‌های ما هندی و پاکستانی بودند ولی امروز تمام شهرهای قدیم و جدید ما از بیمارستان‌های مجهز برخوردارند و دور ترین روستاهای ما از درمانگاه پزشکی و بستر درمانی برخوردارند و تمام پزشکان و پرستاران ایرانی و اکثراً بومی استان هستند و استان ما از دانشگاه علوم پزشکی برخوردار است.
از نظر گازرسانی اصلاً شهرهای آن روز ما فاقد گازرسانی بودند ولی امروز تمام شهرهای قدیم و جدید ما و حتی اکثر روستاهای استان ما از نعمت گاز برخوردارند.
از نظر علمی و آموزشی در تمام استان ما هیچ مرکز علمی و آموزشی بزرگ و حتی دانشکده وجود نداشت ولی امروز تمام شهرستان‌های ما از مرکز آموزشی و دانشگاهی برخوردارند و تمام دانشجویان آن روز ما فقط ۱۵۰ نفر به صورت پراکنده در دانشگاه‌های کشور بودند ولی امروز در دانشگاه های موجود در استان ما بیش از ۳۵ هزار دانشجو وجود دارند و علاوه بر دانشجویان زیادی که در سایر دانشگاه‌های کشور داریم.
قبل از انقلاب ما فقط ۳ تا شهر کوچک یاسوج و گچساران و دهدشت را داشتیم ولی امروز ما از ۹ شهرستان برخورداریم که یاسوج آن روز جمعیتی حدود ۴۵۰۰ نفر داشت ولی امروز به یک کلان شهر بزرگ کشور تبدیل شده است.
قبل از انقلاب ما از هیچگونه رسانه‌ای برخوردار نبودیم ولی امروز تمام شهرهای استان ما و حتی روستاهای دوردست ما از شبکه های مختلف صدا و سیما برخوردارند.
از نظر برق رسانی فقط شهرهای یاسوج و گچساران و دهدشت برق داشتند ولی امروز دورترین روستاهای کوچک ما هم از نعمت برق برخوردارند.
و قس علی هذا و از پدران و مادران و پدر بزرگ و مادر بزرگ‌های خود سوال کنید که ما کجا بودیم و الان کجا هستیم اما بعد از ۴۲ سال که از انقلاب اسلامی می گذرد در عین حال اقرار می کنیم که حق ملت و مردم ما بیش از این بود باید کارخانه ها و زیر ساخت های اشتغالزایی بیشتری ایجاد می‌شد تا جوانان تحصیل کرده ما از فرط بیکاری رنج نمی کشیدند و باید زمینه های تولید و معیشتی مردم ما چنان فراهم می شد که امروز مردم عزتمند ما دغدغه نان نمی‌داشتند و عرصه بر آنان چنان تنگ نمی‌شد که نصفه پر لیوان یعنی خدمات بسیار نظام اسلامی را فراموش کنند.
باشد که ان‌شاءالله قدردان بنیانگذار جمهوری اسلامی و شهدای عزیزمان باشیم از یک طرف شاکر خدمات نظام اسلامی باشیم و از طرف دیگر مطالبه گر حقوق غصب شده خود باشیم چرا که حق گرفتنی است نه دادنی .
