تاریخ انتشار
دوشنبه ۱۴ مهر ۱۳۹۹ ساعت ۱۵:۱۰
کد مطلب : ۴۲۶۲۴۹
حمله کیهان به دولتهای هاشمی، خاتمی و روحانی
۰
کبنا ؛ روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه امروز خود نوشت: ادعای اینکه «روحانی در شرایطی رئیسجمهور شد که تعداد زیادی از اصلاحطلبان تاثیرگذار با ممنوعیت و محدودیت مواجه بودند»، خلاف واقع است. طیف مذکور هم در سال ۹۲ و هم سال ۹۶، عارف و جهانگیری را در میان نامزدها داشتند اما در نظرسنجیها یقین کردند که نامزد آنها بیش از ۸ تا ۱۰ درصد رای ندارد.
جهانبخش خانجانی در یک مصاحبه گفته است: «اگر تحلیلگر منصفی باشیم باید بپذیریم که اصلاحطلبان در دورههایی که مسئولیت داشتهاند از تراز بالایی از عملکرد مطلوب برخوردار بودند. در دولت میرحسین موسوی، مرحوم هاشمی و محمد خاتمی عملکرد اصلاحطلبان مناسب و معقول و در عین حال در حد متوسط به بالا بوده است و عملکرد دولت روحانی را نباید صرفا به حساب اصلاحطلبان نوشت. روحانی در شرایطی ریاستجمهوری را در اختیار گرفت که تعداد زیادی از اصلاحطلبان تاثیرگذار با ممنوعیت و محدودیت مواجه بودند.
وی افزود: صرفنظر از انتقادات جدی به دولت روحانی، مشکلات کشور مربوط به شخص روحانی، دولت او و اصلاحطلبان نیست، بلکه ساختار رفتار حاکمیت بهگونهای است که برای حفظ ارزشهای نظام، اقداماتی انجام میشود که برای ما محدودیت هایی ایجاد میکند.
وی مدعی شد: هر دانشآموخته سطح نازل سیاسی میداند که مشکلات ربطی به دولت روحانی ندارد بلکه مربوط به موانع داخلی و خارجی دولت است.
وی با بیان اینکه نباید مشکلات کشور را بر دوش یک جناح بیندازیم، گفت: همه ما و کل حاکمیت باید از مردم عذرخواهی کنیم که نتوانستهایم وعدههای نظام و انقلاب را محقق کنیم.»
درباره این اظهارات شایان ذکر است؛ اولاً بالاترین رکوردهای تورمی به میزان ۴۹/۵ درصد و بالای ۵۰ درصد، مربوط به دولتهای سازندگی (هاشمی) و اعتدال (روحانی) است. دولت خاتمی هم آنقدر منزجرکننده بود که مردم در سالهای ۸۴ و ۸۸ حاضر نشدند به نامزدهای آنها (هاشمی، کروبی، معین و موسوی) رای بدهند.
ثانیاً ادعای اینکه «روحانی در شرایطی رئیسجمهور شد که تعداد زیادی از اصلاحطلبان تاثیرگذار با ممنوعیت و محدودیت مواجه بودند»، خلاف واقع است. طیف مذکور هم در سال ۹۲ و هم سال ۹۶، عارف و جهانگیری را در میان نامزدها داشتند اما در نظرسنجیها یقین کردند که نامزد آنها بیش از ۸ تا ۱۰ درصد رای ندارد. ضمن اینکه همین طیف سال ۹۶ گفتند ما تضمین وعدههای روحانی هستیم. آیا بعد از ۴ سال نمیدانستند که نباید وعده جدید بدهند؟! آن روز امثال آقای خانجانی کجا بودند؟! چرا آن روز نگفتند مشکلات مربوط به روحانی نیست و موانع داخلی و خارجی نمیگذارد دولت کار کند؟ چرا برجام خلاف منافع ملی تنظیم کردند و خسارتبارتر، اجرا کردند به نحوی که نه بتوانند حق ایران را بگیرند و نه از اجرای تعهدات یکطرفه سر باز بزنند!
ثالثاً خوارج نیز وقتی آدرس مذاکره و صلح با اردوگاه استکبار معاویه را میدهند، گوششان به هشدارها و نصیحتهای امیر مومنان علیهالسلام بدهکار نبود اما وقتی نتایج خیانت سران این گروه آشکار و معلوم شد معاویه و عمرو عاص کلاهبرداری کرده و کلاه بر سر مذاکره کننده تحمیلی خوارج (ابوموسی اشعری) گذاشته، گفتند یا علی ما اشتباه و توبه کردیم، تو هم باید توبه بکنی، چرا که همگی با هم اشتباه کردیم.
حالا حکایت خبط برخی مدعیان اصلاحطلبی و خیانت برخی دیگر از آنها در دادن آدرس اعتماد به آمریکاست که پس از آشکار شدن خسارتها میگویند همه ما و کل حاکمیت باید عذرخواهی کنیم.
جهانبخش خانجانی در یک مصاحبه گفته است: «اگر تحلیلگر منصفی باشیم باید بپذیریم که اصلاحطلبان در دورههایی که مسئولیت داشتهاند از تراز بالایی از عملکرد مطلوب برخوردار بودند. در دولت میرحسین موسوی، مرحوم هاشمی و محمد خاتمی عملکرد اصلاحطلبان مناسب و معقول و در عین حال در حد متوسط به بالا بوده است و عملکرد دولت روحانی را نباید صرفا به حساب اصلاحطلبان نوشت. روحانی در شرایطی ریاستجمهوری را در اختیار گرفت که تعداد زیادی از اصلاحطلبان تاثیرگذار با ممنوعیت و محدودیت مواجه بودند.
وی افزود: صرفنظر از انتقادات جدی به دولت روحانی، مشکلات کشور مربوط به شخص روحانی، دولت او و اصلاحطلبان نیست، بلکه ساختار رفتار حاکمیت بهگونهای است که برای حفظ ارزشهای نظام، اقداماتی انجام میشود که برای ما محدودیت هایی ایجاد میکند.
وی مدعی شد: هر دانشآموخته سطح نازل سیاسی میداند که مشکلات ربطی به دولت روحانی ندارد بلکه مربوط به موانع داخلی و خارجی دولت است.
وی با بیان اینکه نباید مشکلات کشور را بر دوش یک جناح بیندازیم، گفت: همه ما و کل حاکمیت باید از مردم عذرخواهی کنیم که نتوانستهایم وعدههای نظام و انقلاب را محقق کنیم.»
درباره این اظهارات شایان ذکر است؛ اولاً بالاترین رکوردهای تورمی به میزان ۴۹/۵ درصد و بالای ۵۰ درصد، مربوط به دولتهای سازندگی (هاشمی) و اعتدال (روحانی) است. دولت خاتمی هم آنقدر منزجرکننده بود که مردم در سالهای ۸۴ و ۸۸ حاضر نشدند به نامزدهای آنها (هاشمی، کروبی، معین و موسوی) رای بدهند.
ثانیاً ادعای اینکه «روحانی در شرایطی رئیسجمهور شد که تعداد زیادی از اصلاحطلبان تاثیرگذار با ممنوعیت و محدودیت مواجه بودند»، خلاف واقع است. طیف مذکور هم در سال ۹۲ و هم سال ۹۶، عارف و جهانگیری را در میان نامزدها داشتند اما در نظرسنجیها یقین کردند که نامزد آنها بیش از ۸ تا ۱۰ درصد رای ندارد. ضمن اینکه همین طیف سال ۹۶ گفتند ما تضمین وعدههای روحانی هستیم. آیا بعد از ۴ سال نمیدانستند که نباید وعده جدید بدهند؟! آن روز امثال آقای خانجانی کجا بودند؟! چرا آن روز نگفتند مشکلات مربوط به روحانی نیست و موانع داخلی و خارجی نمیگذارد دولت کار کند؟ چرا برجام خلاف منافع ملی تنظیم کردند و خسارتبارتر، اجرا کردند به نحوی که نه بتوانند حق ایران را بگیرند و نه از اجرای تعهدات یکطرفه سر باز بزنند!
ثالثاً خوارج نیز وقتی آدرس مذاکره و صلح با اردوگاه استکبار معاویه را میدهند، گوششان به هشدارها و نصیحتهای امیر مومنان علیهالسلام بدهکار نبود اما وقتی نتایج خیانت سران این گروه آشکار و معلوم شد معاویه و عمرو عاص کلاهبرداری کرده و کلاه بر سر مذاکره کننده تحمیلی خوارج (ابوموسی اشعری) گذاشته، گفتند یا علی ما اشتباه و توبه کردیم، تو هم باید توبه بکنی، چرا که همگی با هم اشتباه کردیم.
حالا حکایت خبط برخی مدعیان اصلاحطلبی و خیانت برخی دیگر از آنها در دادن آدرس اعتماد به آمریکاست که پس از آشکار شدن خسارتها میگویند همه ما و کل حاکمیت باید عذرخواهی کنیم.
مرجع : کیهان