نشست ساماندهی امور جوانان در حالی برگزار شد که مصوبات این جلسه مواردی بود که به عنوان فعالیت روتین در سازمان و نهادها محسوب می شود؛ (از جمله برگزاری کارگاه های اموزشی در خصوص ساماندهی امور جوانان، برگزاری کارگاه های آموزشی توسط نهادهای حمایتی، ایجاد تسهیلات در اعطای وام ها) مصوبات این جلسه بود.
در این نشست با وجود ارائه برخی راهکارها (از جمله اعلام بانک اطلاعاتی از مشاوران و روانشناسان، ترویج ورزش همگانی، توجه ویژه به نوجوانان با تمرکز بر رفتار خانواده ها، و پیشنهادات دیگر)، ولی نسبت به آنها نقد و بررسی صورت نگرفت و نظر مثبت یا منفی نیز در این خصوص ارائه نشد، و در انتها مصوباتی بصورت کلی عنوان شدند، که همواره در برنامه نهادها نیز هست، برگزاری کارگاه های آموزشی و سبک زندگی یکی از برنامه هایی است که همیشه مدیران دستگاه های حمایتی مثل بهزیستی، کمیته امداد، شبکه بهداشت اذعان داشته اند چنین کارگاه هایی را در برنامه ی خود دارند. 
یکی از مواردی که به عنوان انتقاد در این جلسه عنوان شد «بی توجهی دولت به ورزش همگانی بود». دولت در سالهای اخیر کمتر به ورزش همگانی بها داده است، که نشانه آن نیز کمبود بودجه این هیئت در شهرستان است که دبیر آن گفت « در سال جدید هیچ بودجه ای در اختیار هیئت ورزش همگانی قرار داده نشده است». در حالی که در شرایط کرونایی که سلامتی عموم مردم تحت تاثیر این ویروس قرار گرفته است و به نظر می اید باید برنامه کوتاه مدت دولت و یکساله دولت باید در زمینه ترویج ورزش های همگانی در پارک های محلات و در منازل بیشتر شود و برای آن برنامه و مصوباتی ارائه شود در این زمینه هیچ برنامه ای ارائه نشد.
به نظر می آید چنین جلسه ای به دلیل اینکه در طول سال یک یا دو بار برگزار می شود و برای مسائلی که در جلسه مطرح می شود فکری نمی شود، فقط جنبه ی آیینی دارد. اینکه یکی از مسئولان عدم همکاری خود را به دلیل نداشتن بودجه عنوان می کند و، با عدم همکاری و بی توجهی فرماندار مواجه می شود، نشان از عدم همکاری های لازم و مشارکت های اخلاقی در میان دستگاه های اجرایی دارد، و در این خصوص حتی راهنمایی های لازم برای اخذ بودجه یا حرف و سخنی مبنی بر همکاری زده نمی شود، یا آنکه بطور خاص هیچ دستگاهی مورد مواخذه قرار نمی گیرد برای آنکه فعالیت ها در آینده بهتر پیش برود و عموما فرماندار به عنوان «عالی ترین فرد دولت» در جلسه به بیان کلیاتی در این خصوص اکتفا می کند. لذا در گچساران، جلسات آسیب شناسی های اجتماعی معمولا جلسات یا در سکوت یا بدون هیچ حرف و سخنی از طرف کارشناسان مربوطه رفع و رجوع می شوند، یا آنکه به سخنان کارشناسان مربوطه توجه خاصی نمی شود. بنابراین جلسات کارایی لازم خود را از دست داده اند.
از طرفی مسئولان در جلسات زمانی که با روند مثبت یک موضوع مواجه هستند یا با روند کاهش آسیب در شهرستان مواجه هستیم تاکید دارند که در رسانه ها منتشر شود، ولی زمانی که روند منفی و افزایشی داریم، انتظار دارند رسانه ها از آن چشم پوشی کنند. جالب آن است که در جلسه پیشگیری از خودکشی در ماه اخیر در گچساران به نقل از ایرنا، یکی از مسئولان در گچساران اینطور گفته است «یکی از راهبردهای موثر برای کاهش خودکشی، مدیریت رسانه ها در زمینه نحوه صحیح انعکاس اخبار مرتبط با خودکشی است». مسئول محترم نحوه صحیح انعکاس اخبار هیچ ارتباطی با کاهش یا افزایش خودکشی ندارد. متاسفانه مسئولان گاها سعی در مخفی کردن معضلات و مشکلات دارند و در این راه قصد سودجستن از رسانه ها را دارند.
آنقدر این جلسات جنبه آیینی دارند، و مسئولانی که مصوبات را تعیین می کنند نسبت به آن بی توجه هستند که برخی کارشناسان بدون آنکه عملکردی از اداره خود ارائه دهند و بدون آنکه برنامه های جدید خود را اعلام کنند در جلسه حاضر می شوند، در کل اینطور که مشخص است، روند کاهش یا افزایشی خودکشی در گچساران ارتباط مستقیمی با فعالیت نهادها ندارد، فقط در نحوه ی اعلام کردن خودکشی ها گاهی اوقات مسئولان شانس بیاورند که روند کاهشی باشد، که به نفعشان است، و اگر منفی باشند به ضررشان است، شبیه افرادی که بدون هیچ برنامه و علمی وارد بازار بورس می شوند، یک روز بازار به نفعشان می شود و یک روز به ضررشان! در واقع آسیب های اجتماعی راه خودشان را می روند و مسئولان هم راه خود. همینجا باید گفت آسیب های اجتماعی شامل موارد مختلفی می شود که از بدترین آنها مثل خودکشی، اعتیاد، آسیب های ناشی از طلاق، گرفته تا مشکلات روانی و خانوادگی، مشکلات در رفتارهای اجتماعی و ... می شود.
در هر حال منکر فعالیت های ادارات و نهادهای حمایتی نیستیم، ولی در این بین راهکار جدیدی، هیچ تاکیدی، و هیچ عملکردی از دستگاه ها خواسته نمی شود، نه برنامه کوتاه مدت و بلندمدتی، نه پیگیری موضوعی، نه خبر از پیگیری از مسئولان استانی و کشوری هست! انگار که فرماندار گچساران بی تفاوت از کنار مسائل می گذرند. هر چند که در ابتدای حضور خوانپایه نیز در لفافه و گاها در مقایسه با فرماندار پیشین گچساران، انتقادات زیادی به این انتخاب سیاسی شد، ولی در هر حال با وجود خوش نیتی خوانپایه و صداقتی که می خواستند در پیش بردن امور پیشه کنند و با وجود اینکه مرد سیاست نیستند و به نظر می آید بیشتر اهل عمل و کار اجرایی هست، به دلایل مختلف بی تفاوتی نسبت به امور را پیشه کرده اند و عملا رضایتی از انتخاب مدیری که در بخش راه سازی و جاده سازی فعالیت داشت، حاصل نشد.
شاید وجود ویروس کرونا باعث شده ادارات کمتر بتوانند فعالیت های خود را همچون گذشته اجرایی کنند، ولی این دلیل خوبی برای کم فعالیتی و کم کاری نیست، چرا که فضای مجازی یکی از کانال هایی است که در این شرایط ادارات و نهادهای حمایتی می توانند روی آن سرمایه گذاری خوبی کنند.
اخیرا نیز حسین زاده فعال سیاسی اهل کهگیلویه در انتقاد از خروجی فعالیتهای دولت در مورد آسیب های اجتماعی مثل خودکشی نوشت : کاش، جناب آقای جمالی، یک بار برای خودکشی‌های دیشموک هم احساساتی می‌شدید و به خودتان و همکارانتان بد و بیراه می‌گفتید. کرونای دیشموک، وعده و وعیدهای تحقق نیافته است.

کبنانیوز