تاریخ انتشار
شنبه ۲۷ مهر ۱۳۹۸ ساعت ۱۳:۵۹
کد مطلب : ۴۱۴۰۴۱
دل نوشتهی در باره اربعین حسینی؛
این حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست
۰
کبنا ؛مگر میشود. مگر امکان دارد، که انسان عاقلی خانه و کاشانه و رفاه نسبی خود را رها کند. و طریقت راهی را انتخاب کند، که ازپایان ان بی اطلاع است.
در این راه ساعتها رانندگی تا مرز و بعد ترافیکی سنگین که بعضاً راه یک ساعته را هفت ساعت با نیم کلاچ باید بپمایی، و به نحوی که پای چپ دیگر اختیار و فرمانش به مغز نیست.
بعد از کلی خستگی به مرز میرسی و اگر ان مرز، مرز خسروی باشه، فقط چند ساعت امکان خروج دارد و اگر تا ساعت 14 موفق به خروج از ان دریای انسانی که همانند موجی به این سو و ان سو تورا میبرد از خروج نکنی،، باید بدون امکانات پذیرایی و موکبی برای استراحت تا فردا صبح انتظار جهت ورود به کشور عراق را بکشید.
بعد از خروج از مرز باید ساعتها به دنبال ماشین باشی تا شما را به یکی از شهرهای مقدس ببرد و این بین برای خیلی از هم وطنان کرایهای که میدهند، بسیار مهم است.
باتوجه به ازدحام جمعیت، خیلی از رانندههای عراقی بی معرفتی میکنند و کرایهها را تا سه برابر متداولان بالا بردهاند. و بی ارزشی پول ملی داد خیلی از زوار را در آورده و این بین هم کم نیستند، که همراه لعنت رانندههای بی انصاف عراقی، دولت و حکومت خودمان را هم بی نصیب نمیگردانند.
اینجا همه نوع اسباب برای پذیرایی است و أکثر عراقیها واقعاً کم نمیگذارند.
اما جمعیتی بالغ بر سی میلیون نفر از عهده پذیرایی و اسباب استراحت و نظافت انها برامدن، بیشتر شبیه به معجزه میماند.
آنچه مرقوم شد، روزشماری در 72 ساعت گذشته به شکل میدانی بود که رویت کردم.
آری همه آنچه گفتم، در حالت واقعی واقعاً سخت و پیمودنش غیر عقلانی است.
اما همه این سختیها برای کسی که عشق حسین و اولاد حسین را در سینه دارد، سهل و آسان میگردد.
این شعر محتشم وقتی در این دریای معرفت غوطه ور میگردی، بیشتر معنا و مفهوم پیدا میکند؛
این حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست / این چه شمعیست. که جانها هم پرونده اوست.
شما برای ما دعا کنید که از مرحله معرفت دوست داشتن، به مرحله عمل حسینی برسیم.
ما هم قول میدهیم، به ازای این دعای زیبای شما، برای سلامتی و عاقبت بخیری شما و خانواده گرامی در کنار حرمین مطهر دعاگوی شما باشیم.
--------------------------------------------------------
21 /7 /98
سید سعادت الله حسین پور ده بزرگ
در این راه ساعتها رانندگی تا مرز و بعد ترافیکی سنگین که بعضاً راه یک ساعته را هفت ساعت با نیم کلاچ باید بپمایی، و به نحوی که پای چپ دیگر اختیار و فرمانش به مغز نیست.
بعد از کلی خستگی به مرز میرسی و اگر ان مرز، مرز خسروی باشه، فقط چند ساعت امکان خروج دارد و اگر تا ساعت 14 موفق به خروج از ان دریای انسانی که همانند موجی به این سو و ان سو تورا میبرد از خروج نکنی،، باید بدون امکانات پذیرایی و موکبی برای استراحت تا فردا صبح انتظار جهت ورود به کشور عراق را بکشید.
بعد از خروج از مرز باید ساعتها به دنبال ماشین باشی تا شما را به یکی از شهرهای مقدس ببرد و این بین برای خیلی از هم وطنان کرایهای که میدهند، بسیار مهم است.
باتوجه به ازدحام جمعیت، خیلی از رانندههای عراقی بی معرفتی میکنند و کرایهها را تا سه برابر متداولان بالا بردهاند. و بی ارزشی پول ملی داد خیلی از زوار را در آورده و این بین هم کم نیستند، که همراه لعنت رانندههای بی انصاف عراقی، دولت و حکومت خودمان را هم بی نصیب نمیگردانند.
اینجا همه نوع اسباب برای پذیرایی است و أکثر عراقیها واقعاً کم نمیگذارند.
اما جمعیتی بالغ بر سی میلیون نفر از عهده پذیرایی و اسباب استراحت و نظافت انها برامدن، بیشتر شبیه به معجزه میماند.
آنچه مرقوم شد، روزشماری در 72 ساعت گذشته به شکل میدانی بود که رویت کردم.
آری همه آنچه گفتم، در حالت واقعی واقعاً سخت و پیمودنش غیر عقلانی است.
اما همه این سختیها برای کسی که عشق حسین و اولاد حسین را در سینه دارد، سهل و آسان میگردد.
این شعر محتشم وقتی در این دریای معرفت غوطه ور میگردی، بیشتر معنا و مفهوم پیدا میکند؛
این حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست / این چه شمعیست. که جانها هم پرونده اوست.
شما برای ما دعا کنید که از مرحله معرفت دوست داشتن، به مرحله عمل حسینی برسیم.
ما هم قول میدهیم، به ازای این دعای زیبای شما، برای سلامتی و عاقبت بخیری شما و خانواده گرامی در کنار حرمین مطهر دعاگوی شما باشیم.
--------------------------------------------------------
21 /7 /98
سید سعادت الله حسین پور ده بزرگ