تاریخ انتشار
جمعه ۱۷ اسفند ۱۳۹۷ ساعت ۱۳:۲۲
کد مطلب : ۴۰۷۷۷۱
به مناسبت روز جهانی زن
چرا 8 مارس روز جهانی زن نامیده شده است؟
۰
کبنا ؛چرا روز هشتم مارس روز جهانی زن است؟
سالانه میلیون‌ها تن زن و مرد در اقصی نقاط جهان در روز هشتم مارس با ترتیب اجتماعات این روز را گرامی می‌دارند. انتخاب روز هشتم مارس به حیث روز زن به خاطر مبارزۀ زنان کارگر فابریک نساجی کتان در سال 1857 میلادی در شهر نیویورک آمریکا برمی‌گردد.
شرایط کاری سخت و غیرانسانی با دستمزد کم کارگران زن در اوایل قرن بیستم که همراه با مردان در کشورهای صنعتی وارد فابریک و بازار کاری شده بودند آنان را وادار به مبارزه علیه این بی‌عدالتی به شکل سازمان‌یافته و منظم کرد. در اين روز كارگران نساجى زن در يک كارخانه بزرگ پوشاک براى اعتراض عليه شرايط بسيار سخت كارى و وضعيت اقتصادي‌شان دست به اعتصاب زدند. خاطره اين اعتصاب براى كارگران فابریک نساجى باقى ماند. نارضايتى عمومى از اين شرايط براى زنان كارگر ادامه داشت.
در هشتم مارس سال 1908 میلادی:
بعد از گذشت بیش از پنجاه سال، کارگران زن کارخانـۀ نساجی کتان در شهر نیویورک به‌منظور احیای خاطرۀ اعتصاب در این روز را که تبعیض، محرومیت و فشار کار و حقوق بسیار کم زنان را به یاد می‌آورد دست به اعتصاب زدند، صاحب این کارخانه یکجا با نگهبانان به خاطر جلوگیری از همبستگی کارگران بخش‌های دیگر با اعتصاب گران و عدم سرایت آن به بخش‌های دیگر این زنان را در محل کارشان محبوس ساختند و بعداً به دلایل نامعلوم آتش در کارخانه درگرفت فقط عدۀ محدود از زنان محبوس توانستند از این حادثه نجات یابند مابقی 129 تن از زنان کارگر در این آتش سوختند.
همان است که روز هشتم مارس به‌طور سنتی بنام روز مبارزه زنان علیه بی‌عدالتی و فشار علیه زنان در خاطره‌ها باقی ماند. در سال‌های بعد در كشورهاى مختلف اروپايى و امريكا مبارزه زنان به شكل تظاهرات و اعتصاب کاری علیه فشار، تبعیض و استعمار کاری و همین‌طور برای داشتن حقوق برابر در اجتماع ادامه پیدا کرد.
8 مارس روز جهانی زن
ازجمله یکی از مهم‌ترین مدافعان حقوق زن در آلمان خانم{کلارا زتکیین سال‌های 1857-1933 خواست‌های مبارزان زن در آلمان را مبنی بر هشت ساعت کار در روز، تسهیلات ویژه در ایام زایمان و سایر حقوق طبق مواد قانون تقاضا کرد.
در اروپا دومین کانفرانس سوسیالیستی زنان که در آن صد زن مبارز از هفده کشور جهان شرکت داشتند، با اثر پیشنهاد خانم کلارا زتکین در روز 27 اکست سال 1910 میلادی در گوپنهاک پایتخت دانمارک روز هشتم مارس به‌عنوان روز زن و روز همبستگی به خاطر دفاع از حقوق زنان و مبارزه در مقابل تبعیض‌های گونا نون علیه زنان برگزیده شد.
تجلیل رسمی از اولین روز جهانی زن:
اولين روز جهانى زن در ماه مارس ۱۹۱۱ در دانمارك، آلمان، اتريش، سويس و امریکا برگزار شد... میلیون‌ها زن در برگزاری این روز شرکت کردند. در این اجتماعات خواست‌های عمدۀ زنان عبارت بود از. طرح قوانین حمایت‌کنندۀ کار برای زنان، حق رأی و شرکت در انتخابات که علیه جنگ‌های امپریالیستی بود. برابری مزد با مردان در مقابل کار مساوی، هشت ساعت کار در روز تنظیم رخصتی در ایام زایمان با حفظ حداقل حقوق و معاش، حمایت از مادر و کودک و وضع حقوق در این زمینه.
بعداً به دلایل بحرانی اقتصادی و خطر روزافزون فاشیسم در اروپا مسئلۀ زنان در حاشیه قرار گرفت. به دلیل بحران اقتصادی که اروپا را در برگرفته بود سالانه حدود یک‌میلیون زن در اروپا مجبور به سقط چنین می‌شدند در سال 1931 تنها در آلمان به دلیل آثار منفی سقط چنین غیرقانونی حدود 44000 زن جان خود را از دست دادند.
اما در فاصلۀ دو جنگ جهانی در اثر مبارزۀ پیگیر زنان حق قانونی سقط‌جنین و دفاع از حقوق مادران اهمیت زیاد پیدا کرد. ولی در اثر حاکمیت نظام فاشیستی برای دفاع و توجه به حقوق زنان زمینه کمی وجود داشت. هرچند مبارزۀ محدود در این زمینه صورت می‌گرفت مانند کوتاه کردن ساعات کار و ارزان نمودن اجناس موردنیاز زنان که امروز هم آثار آن مشهود است.
تجلیل از روز زن بعد از جنگ‌های جهانی:
بعد از جنگ جهانی دوم برای اولین بار در کشورهای اروپای شرقی جشن روز زنان در سال 1946 به شکل رسمی برگزارشده. البته دولت‌ها هم به خاطرنشان دادن تمایل به آزادی و حقوق زنان این روز را جشن می‌گرفتند؛ و اما در کشورهای اروپائی غربی که حکومت فاشیستی در آن سایه گسترده بود هیچ آثار در جهت تجلیل از این روز به مشاهده نمی‌رسید. بعدها آهسته‌آهسته این روز یعنی هشتم مارس در محیط خانواده و بعداً بیرون بنام روز تجلیل و دفاع از مقام و حقوق زن برگزار می‌شد.
در سال‌های هشتاد دوباره کشورهای اروپای غربی توجه خود را به حقوق زن معطوف داشتند بار دیگر مسائل چون دفاع از حقوق زن و برابری مزد در برابر کار مساوی، رفع تبعیض در خانواده، حق سقط‌جنین و حمایت از مادران در دوران حاملگی مطرح شد. یکی از نقاط اوج این اعتراضات در سال 12994 بود که در این سال حدود یک‌میلیون زن در سراسر آلمان به خاطر برابری حقوق زنان دست به اعتصاب زدند.
امروزه و تجلیل از روز جهانی زن
امروز در تمام کشورهای جهان روز هشتم مارس بنام روز مبارزه علیه اجحاف و فشار علیه زنان تجلیل می‌گردد. این روز بنام روز همبستگی زنان یاد می‌شود و از مقام کسانی که در این روز بیشتر قربانی داده‌اند و برای دگرگونی و بهبود وضعیت زنان زحمت‌کشیده‌اند تجلیل به عمل می‌آید. در اثر این مبارزه پیشرفت‌های چشمگیری نصیب زنان شده، امروز ایشان در اکثر کشورهای جهان با مردان در انتخابات شرکت می‌کنند حق رأی و حق کاندید شدن رادارند و در تمام عرصه‌ها از حقوق نسبتاً مساوی برخوردارند.
بااین‌همه راه طولانی در پیش است تا همه زنان از حقوق حقه خود برخوردار شوند. تا هنوز زنان در محیط خانواده، محیط کار و اجتماعات مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرد. خشونت‌های خانوادگی تا تبعیض جنسی روح زنان را می‌آزارد.
علاوه از کشورهای عقب‌مانده در کشورهای پیشرفته و صنعتی هم تفاوت‌های بین حقوق زنان و مردان به مشاهده می‌رسد. به‌طور نسبی درآمد زنان در اکثر کشورها مترقی نیز نسبت به مردان کمتر است. امکانات آموزشی و بهداشتی برای زنان محدود است.
سه‌چهارم بی‌سوادان جهان را زنان تشکیل می‌دهد. قربانیان و مهاجران دوران جنگ زیادتر زنان‌اند. حدود یک صدسال از روز جنایت علیه زنان در نیویورک می‌گذرد اما تا هنوز فاصلۀ زیاد وجود دارد تا زنان بتوانند از حقوق واقعی خود در کنار مردان بهره گیرند. حتی در برخی کشورها جرئت و توانائی دفاع از این روز وجود ندارد.
سالانه میلیون‌ها تن زن و مرد در اقصی نقاط جهان در روز هشتم مارس با ترتیب اجتماعات این روز را گرامی می‌دارند. انتخاب روز هشتم مارس به حیث روز زن به خاطر مبارزۀ زنان کارگر فابریک نساجی کتان در سال 1857 میلادی در شهر نیویورک آمریکا برمی‌گردد.
شرایط کاری سخت و غیرانسانی با دستمزد کم کارگران زن در اوایل قرن بیستم که همراه با مردان در کشورهای صنعتی وارد فابریک و بازار کاری شده بودند آنان را وادار به مبارزه علیه این بی‌عدالتی به شکل سازمان‌یافته و منظم کرد. در اين روز كارگران نساجى زن در يک كارخانه بزرگ پوشاک براى اعتراض عليه شرايط بسيار سخت كارى و وضعيت اقتصادي‌شان دست به اعتصاب زدند. خاطره اين اعتصاب براى كارگران فابریک نساجى باقى ماند. نارضايتى عمومى از اين شرايط براى زنان كارگر ادامه داشت.
در هشتم مارس سال 1908 میلادی:
بعد از گذشت بیش از پنجاه سال، کارگران زن کارخانـۀ نساجی کتان در شهر نیویورک به‌منظور احیای خاطرۀ اعتصاب در این روز را که تبعیض، محرومیت و فشار کار و حقوق بسیار کم زنان را به یاد می‌آورد دست به اعتصاب زدند، صاحب این کارخانه یکجا با نگهبانان به خاطر جلوگیری از همبستگی کارگران بخش‌های دیگر با اعتصاب گران و عدم سرایت آن به بخش‌های دیگر این زنان را در محل کارشان محبوس ساختند و بعداً به دلایل نامعلوم آتش در کارخانه درگرفت فقط عدۀ محدود از زنان محبوس توانستند از این حادثه نجات یابند مابقی 129 تن از زنان کارگر در این آتش سوختند.
همان است که روز هشتم مارس به‌طور سنتی بنام روز مبارزه زنان علیه بی‌عدالتی و فشار علیه زنان در خاطره‌ها باقی ماند. در سال‌های بعد در كشورهاى مختلف اروپايى و امريكا مبارزه زنان به شكل تظاهرات و اعتصاب کاری علیه فشار، تبعیض و استعمار کاری و همین‌طور برای داشتن حقوق برابر در اجتماع ادامه پیدا کرد.
8 مارس روز جهانی زن
ازجمله یکی از مهم‌ترین مدافعان حقوق زن در آلمان خانم{کلارا زتکیین سال‌های 1857-1933 خواست‌های مبارزان زن در آلمان را مبنی بر هشت ساعت کار در روز، تسهیلات ویژه در ایام زایمان و سایر حقوق طبق مواد قانون تقاضا کرد.
در اروپا دومین کانفرانس سوسیالیستی زنان که در آن صد زن مبارز از هفده کشور جهان شرکت داشتند، با اثر پیشنهاد خانم کلارا زتکین در روز 27 اکست سال 1910 میلادی در گوپنهاک پایتخت دانمارک روز هشتم مارس به‌عنوان روز زن و روز همبستگی به خاطر دفاع از حقوق زنان و مبارزه در مقابل تبعیض‌های گونا نون علیه زنان برگزیده شد.
تجلیل رسمی از اولین روز جهانی زن:
اولين روز جهانى زن در ماه مارس ۱۹۱۱ در دانمارك، آلمان، اتريش، سويس و امریکا برگزار شد... میلیون‌ها زن در برگزاری این روز شرکت کردند. در این اجتماعات خواست‌های عمدۀ زنان عبارت بود از. طرح قوانین حمایت‌کنندۀ کار برای زنان، حق رأی و شرکت در انتخابات که علیه جنگ‌های امپریالیستی بود. برابری مزد با مردان در مقابل کار مساوی، هشت ساعت کار در روز تنظیم رخصتی در ایام زایمان با حفظ حداقل حقوق و معاش، حمایت از مادر و کودک و وضع حقوق در این زمینه.
بعداً به دلایل بحرانی اقتصادی و خطر روزافزون فاشیسم در اروپا مسئلۀ زنان در حاشیه قرار گرفت. به دلیل بحران اقتصادی که اروپا را در برگرفته بود سالانه حدود یک‌میلیون زن در اروپا مجبور به سقط چنین می‌شدند در سال 1931 تنها در آلمان به دلیل آثار منفی سقط چنین غیرقانونی حدود 44000 زن جان خود را از دست دادند.
اما در فاصلۀ دو جنگ جهانی در اثر مبارزۀ پیگیر زنان حق قانونی سقط‌جنین و دفاع از حقوق مادران اهمیت زیاد پیدا کرد. ولی در اثر حاکمیت نظام فاشیستی برای دفاع و توجه به حقوق زنان زمینه کمی وجود داشت. هرچند مبارزۀ محدود در این زمینه صورت می‌گرفت مانند کوتاه کردن ساعات کار و ارزان نمودن اجناس موردنیاز زنان که امروز هم آثار آن مشهود است.
تجلیل از روز زن بعد از جنگ‌های جهانی:
بعد از جنگ جهانی دوم برای اولین بار در کشورهای اروپای شرقی جشن روز زنان در سال 1946 به شکل رسمی برگزارشده. البته دولت‌ها هم به خاطرنشان دادن تمایل به آزادی و حقوق زنان این روز را جشن می‌گرفتند؛ و اما در کشورهای اروپائی غربی که حکومت فاشیستی در آن سایه گسترده بود هیچ آثار در جهت تجلیل از این روز به مشاهده نمی‌رسید. بعدها آهسته‌آهسته این روز یعنی هشتم مارس در محیط خانواده و بعداً بیرون بنام روز تجلیل و دفاع از مقام و حقوق زن برگزار می‌شد.
در سال‌های هشتاد دوباره کشورهای اروپای غربی توجه خود را به حقوق زن معطوف داشتند بار دیگر مسائل چون دفاع از حقوق زن و برابری مزد در برابر کار مساوی، رفع تبعیض در خانواده، حق سقط‌جنین و حمایت از مادران در دوران حاملگی مطرح شد. یکی از نقاط اوج این اعتراضات در سال 12994 بود که در این سال حدود یک‌میلیون زن در سراسر آلمان به خاطر برابری حقوق زنان دست به اعتصاب زدند.
امروزه و تجلیل از روز جهانی زن
امروز در تمام کشورهای جهان روز هشتم مارس بنام روز مبارزه علیه اجحاف و فشار علیه زنان تجلیل می‌گردد. این روز بنام روز همبستگی زنان یاد می‌شود و از مقام کسانی که در این روز بیشتر قربانی داده‌اند و برای دگرگونی و بهبود وضعیت زنان زحمت‌کشیده‌اند تجلیل به عمل می‌آید. در اثر این مبارزه پیشرفت‌های چشمگیری نصیب زنان شده، امروز ایشان در اکثر کشورهای جهان با مردان در انتخابات شرکت می‌کنند حق رأی و حق کاندید شدن رادارند و در تمام عرصه‌ها از حقوق نسبتاً مساوی برخوردارند.
بااین‌همه راه طولانی در پیش است تا همه زنان از حقوق حقه خود برخوردار شوند. تا هنوز زنان در محیط خانواده، محیط کار و اجتماعات مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرد. خشونت‌های خانوادگی تا تبعیض جنسی روح زنان را می‌آزارد.
علاوه از کشورهای عقب‌مانده در کشورهای پیشرفته و صنعتی هم تفاوت‌های بین حقوق زنان و مردان به مشاهده می‌رسد. به‌طور نسبی درآمد زنان در اکثر کشورها مترقی نیز نسبت به مردان کمتر است. امکانات آموزشی و بهداشتی برای زنان محدود است.
سه‌چهارم بی‌سوادان جهان را زنان تشکیل می‌دهد. قربانیان و مهاجران دوران جنگ زیادتر زنان‌اند. حدود یک صدسال از روز جنایت علیه زنان در نیویورک می‌گذرد اما تا هنوز فاصلۀ زیاد وجود دارد تا زنان بتوانند از حقوق واقعی خود در کنار مردان بهره گیرند. حتی در برخی کشورها جرئت و توانائی دفاع از این روز وجود ندارد.
