طی سالهای گذشته همیشه «محرومیت» همراه با نام «پیچاب» آمده است، همانند روستاهای زیلایی بویراحمد یا روستاهای محروم دیشموک. اهالی روستا هر از گاهی مسئولان را در این منطقه می یابند و مشکلات عدیده منطقه را ذکر می کنند ولی محرومیت زیاد منطقه عزم بیشتری را می طلبد، و رسیدگی های قطره ای مسئولان جوابگوی مشکلات نیست. «پیچاب» با وجود سرسبزی، بکر بودن و زیبایی های خاصی که باید از نزدیک آن را ببینید تا به خوبی حس کنید، ولی نبود امکانات و فقر مشکلات اجتماعی به همراه خود ایجاد کرده است. با وجود ظرفیت های زیادی که روستا دارد، به ویژه آب فراوان، قطعا این مردم فروتن و زحمت کش و دورافتاده می توانستند وضعیتی بهتر از این داشته باشند.
بارها مردم منطقه پیچاب تماس گرفتند و از مشکلات عدیده این منطقه گفتند و حالا با هماهنگی‌هایی که انجام دادیم، این سفر میسر شد و راهی این منطقه شدیم.
به گزارش کبنانیوز، در اولین روزهای عید سال نو، در روز جمعه 5 فروردین 1400 به همراه
ستاد اجرایی فرمان امام (ره) و
گروه امدادرسانان «بیراهه نورد» از منطقه سردسیری یاسوج به سمت یکی از روستاهای دوردست شهر باشت حرکت کردیم. در راه، سرسبزی و زیبایی‌های منطقه باشت روح و جان آدمی را زنده می‌کرد. برای رسیدن به «پیچاب»، باید از روستاهای مختلف از جمله ده بزرگ می‌گذشتیم؛ از جاده‌هایی که افسون کننده‌اند و زیبایی‌ها و سکوت خاصی دارند. وقتی از منطقه دیدن می‌کنم و از جاده‌ها عبور می‌کنم گویا مردمانی در قرن‌های گذشته با من سخن می گویند. این حس دورنی من است و نمی‌دانم دیگران نیز اینگونه هستند یا نه! ولی سکوت افسون کننده این منطقه مرا به «فکر بسیار به گذشتگان» وامی دارد. با این حال هنوز تا پیچاب 40 کیلومتر راه است، تمام این 40 کیلومتر جاده خاکی و سنگلاخ بوده، جاده‌هایی که ماشین‌های نیسان و لندرور از پس عبور از آن برمی آیند.
تمام این منطقه آنتن مخابراتی نداشت و در طول سفر تا حدود ساعت 11 شب نتوانستیم با خانواده و دیگران تماسی داشته باشیم. با خود فکر می‌کنم 130 خانوار در روستاهای متعدد این منطقه چطور از این مسیر می‌گذرند!؟ چطور بیمار خود را به باشت می‌رسانند؟ آیا فرزندان این منطقه به مدرسه می‌روند؟ بالاخره پس از عبور از جاده‌های پرپیچ و خم به این منطقه رسیدیم.
محسن جبارنژاد از اهالی روستا و فعال فرهنگی و اجتماعی به خوبی درد و مشکلات مردم روستا را می‌داند، او می‌گوید: روستای پیچاب باشت بستر و بافت جغرافیایی بکری دارد اما به همان مقدار محروم و فاقد ابتدایی‌ترین امکانات رفاهی و بهداشتی است.
جبارنژاد ادامه می‌دهد: دراین بخش روستا 8 خانوار از یک حمام استفاده می‌کنند و متاسفانه فاقد توالت هستند. اساسی‌ترین مشکل این روستا نبود آب لوله کشی و جاده پرپیچ و خم، خاکی و صعب العبور که چندین سال است به همین شکل باقی مانده و حتی وضعیت قسمت‌هایی از آن بدتر هم شده است.
او می‌گوید: شبکه‌های تلفن و تلویزیون در این منطقه اصلاً پوشش داده نشده و متاسفانه تنها ماهواره آنتن می‌دهد و فرهنگ مردم این روستا طبق شبکه‌های ماهواره پیش می‌رود و به همین دلیل شاهد طلاق‌های زودهنگام در بین جوانان هستیم.
جبارنژاد می‌گوید: مشکلی که دربحث ساخت منازل این روستا وجود دارد ساخت خانه‌های چوبی و سنگی است که بسیار سست و آسیب زاست و اگر امکان جابه جایی هست نهادها باهمکاری هم روستارا به منطقه دیگری انتقال دهند و خانه‌های مقاومی برایشان ساخته شود.
طی سالهای گذشته همیشه «محرومیت» همراه با نام «پیچاب» آمده است، همانند روستاهای زیلایی بویراحمد یا روستاهای محروم دیشموک. اهالی روستا هر از گاهی مسئولان را در این منطقه می‌یابند و مشکلات عدیده منطقه را ذکر می‌کنند ولی محرومیت زیاد منطقه عزم بیشتری را می‌طلبد، و رسیدگی‌های قطره‌ای مسئولان جوابگوی مشکلات نیست. «پیچاب» با وجود سرسبزی، بکر بودن و زیبایی‌های خاصی که باید از نزدیک آن را ببینید تا به خوبی حس کنید، ولی نبود امکانات و فقر مشکلات اجتماعی به همراه خود ایجاد کرده است. با وجود ظرفیت‌های زیادی که روستا دارد، به ویژه آب فراوان، قطعاً این مردم فروتن و زحمت کش و دورافتاده می‌توانستند وضعیتی بهتر از این داشته باشند.
یکی از اهالی روستا می‌گوید: منطقه پیچاب باشت از خاک حاصلخیز و آب فراوانی برخوردار است اما به علت نبود دستگاه پمپاژ نمی‌توانیم از این آب برای کشاورزی استفاده کنیم.
این مرد روستایی زحمتکش با چهره‌ای آفتاب دیده می‌گوید: مشکلات روستای ما بسیار زیاد است و هیچکس پیگیر مشکلات ما نیست جاده‌های ما خیلی خطرناک هستند و هنگام بارش باران ارتباط ما با شهر و روستاهای اطراف کاملاً قطع می‌شود و اگر بیماری داشته باشیم به علت نبود درمانگاه در روستا نمی‌توانیم او را به درمانگاه شهرهای اطراف برسانیم.
این مرد میانسال می‌گوید: یکی دیگر از مشکلات روستای ما نبود مدارس مقاطع راهنمایی و دبیرستان که به علت صعب العبور بودن راه‌ها نمی‌توانیم فرزندانمان را به مدارس شهرهای دیگر بفرستیم و خانه نشین شدن دختران و همچنین فقر دربین اهالی باعث ازدواج رختران در سنین پایین می‌شود و به علت عدم درک درست اززندگی و تأثیر ماهواره بر زندگی و فرهنگ مردم روستا آمار طلاق به شدت بالارفته و این برای ما اهالی روستا نگران کننده است.
یکی دیگر از اهالی روستا می‌گوید: دکل آنتن در روستا وجود ندارد و ما مجبوریم برای یک تماس ساده و کوتاه به قله کوه برویم تا شاید بتوانیم با خارج از روستا ارتباط برقرار کنیم.
معضل دیگر روستا نبود درمانگاه است که مشکلات زیادی برای اهالی روستا به خصوص در فصول بارانی و سرد سال که ارتباط ما با خارج از روستا قطع می‌شود را به دنبال دارد.
اما مهم‌ترین مشکل روستا اعتیاد جوانان ما بر اثر فقر و بیکاری است و این خود یکی از دلایل طلاق هم هست.
وضعیت اعتیاد در روستا خیلی نگران کننده است و اگر چاره اندیشی نشود خسارت‌های غیرقابل جبرانی به جوانان و اهالی روستا وارد می‌شود.
شایان نادری مدیرکل ستاد اجرایی فرمان حضرت امام در استان کهگیلویه و بویراحمد در حاشیه این سفر در گفتگو با خبرنگار کبنانیوز با بیان اینکه ما به منظور شناسایی ظرفیت‌ها و پتانسیل‌ها و مشکلات این منطقه به روستای پیچاب سفر کرده‌ایم می‌گوید: منطقه پیچاب در حوزه اشتغال زایی، دامداری، کشاورزی، زنبورداری و پرورش گیاهان دارویی ظرفیت‌های زیادی دارد. نادری اظهار می‌کند: رودخانه خروشان این منطقه می‌تواند ظرفیت خیلی خوبی برای توسعه بخش کشاورزی در این منطقه باشد.
وی با بیان اینکه مردم این روستا از بیکاری و فقر رنج می‌برند، افزود: ستاد اجرایی فرمان امام در روزهای آینده برنامه خوبی را برای این منطقه اجرا خواهد کرد.
نادری می‌گوید: در سفری که ما امروز داشتیم گروه پزشکی همراه ما بود که مردم را به طور رایگان ویزیت می‌کردند و خدمات پزشکی و بهداشتی به آنها ارائه می‌دادند.
وی می‌افزاید: بالغ بر 100 میلیون تومان بسته معیشتی و بهداشتی بین مردم پیچاب توزیع کردیم.
دریافت لینک صفحه با کد QR