دریافت لینک صفحه با کد QR
روایتی تلخ از روستای توگبری؛ آب ندارند اتاق بسازند، با حیواناتشان در یک اتاق زندگی می‌کنند؛
وعده‌های بی سرانجام / لب خشک مردم توگبری چرام از بی‌آبی / آقای استاندار به دادمان برسید؟ ( + فیلم و تصاویر )
5 آبان 1399 ساعت 3:36
با حیوان‌های کوچک‌ترشان در یک اتاق می‌خوابند، آب آشامیدنی ندارند که هیچ، حتی برای ساختن اتاق‌های کاهگلی هم آب ندارند و مجبورند حیوان‌های کوچک‌تر مثل مرغ و بره را در اتاقی که خودشان می‌خوابند نگه دارند. منطقه برای کشاورزی مناسب نیست تنها از طریق نگه داشتن دام زندگی خود را می‌گذرانند که دام هم آب می‌خواهد، آب ندارند!
«توگبری» روستایی در ۱۴ کیلومتری شهر چرام در استان کهگیلویه و بویراحمد که سالهاست نماد محرومیت شده و شغل اصلی مردم دامداری است.
مشکلات عدیده این روستا در بحث مسکن؛ جاده؛ آب؛ برق وگاز موجب شده که این روستا در فضای کشور به عنوان نماد محرومیت شناخته شود. منطقه عشایری توگبری که مستعد دامداری است اما سالهاست مورد بی مهری قرار گرفته است. گاها مشاهده و شنیده می‌شود که بعضی مسئولان می گویند مردم خودشان همکاری نمی‌کنند برای توسعه زیرساخت‌ها در این روستا؛ البته چون وعده زیاد شنیدند شاید به وعده‌ها دیگر توجهی ندارند.
آذر ماه سال ۱۳۹۸ بود که افتتاحیه‌ای که گوهرگانی معاون سابق استانداری؛ علی پور مدیرکل سابق امور عشایر و عدل هاشمی پور نماینده دور گذشته کهگیلویه بزرگ همراه مسئولان محلی شهرستان آبرسانی به توگبری را افتتاح کردند موجی از خوشحالی برای مردم منطقه ایجاد شد اما فیلم‌ها و عکس‌هایی که از این منطقه در فضای مجازی منتشر می‌شود نشان می‌دهند که مشکلات همچنان پا برجاست. در ۱۶ مهرماه ۹۹ تعدادی از ساکنان این روستا مقابل فرمانداری شهرستان چرام تجمع کردند. پیش از این بابک دین پرست معاون هماهنگی امور اقتصادی و توسعه منطقه‌ای وزارت کشور از این منطقه بازدید کرده و برای رسیدگی فوری به آب این منطقه دستور داده بود. اهالی روستا می‌گویند گفته شده بود که اگر تا یک ماه مشکل آب روستای توگبری حل نشود فرماندار چرام عزل خواهد شد اما با گذشت یک سال هنوز نه آبرسانی انجام شده و نه فرماندار عزل شده است.
بیشتر بخوانید:
آوار مشکلات بر سر مردم «توگبری» چرام / عشایری که آب ندارند، راننده تانکر قرارداد، «دبستان» تعطیل شده و رنگ و رخساری که از «درون» خبر نمی‌دهد (+تصاویر)
روستای توگبری که مردم آن در خانه‌های سنگی و چوبی سکونت دارند در بازدیدهایی که از ابن روستا همراه مسئولان انجام شد وقتی به اتاق‌های تنگ و تاریک آن ورود کردیم با نور تلفن همراه متوجه شدیم که بزغاله‌ها در همان اتاق و رختخواب‌ها روی چوب‌هایی است که امکان ورود هر جانور موذی وجود دارد.
گوشه‌ای از این اتاق تاریک گاز خوراک پزی هست که ظرف و ظروف ساده‌ای برای غذا پختن هست وگوشه ای هم گونی آردی هست که برای پخت نان استفاده می‌کنند.
اینکه شب چگونه خانواده وفرزندان و بزغاله‌ها تا صبح به سر می آرند کنار هم کاش یک شب مدیران ومسئولان متولی در یکی از همین اتاق‌های توگبری بخوابند اگر بتوانند تا سختی‌ها را احساس کنند.
هیچ یک از ساکنان این روستا مسکن ندارند و با سنگ و چوب و گل برای خود اتاق ساخته‌اند. با مرغ‌ها و علوفه‌ها و بره و بزغاله حیوانات کوچک در یک اتاق زندگی می‌کنند و شب‌ها می‌خوابند. ساختن همین خانه‌های کاهگلی هم آب می‌خواهد که به خاطر مشکل آب نمی‌توانند برای حیوان‌های کوچک‌تر محل جدایی بسازند. جدا از این باید سقف را با چوب بسازند که الان منابع طبیعی در این مورد سخت می‌گیرد.»
موقعیت جغرافیایی روستای توگبری
توگبری نماد محرومیت استان کهگیلویه و بویراحمد است که نه در حوزه‌های زیر ساختی وعمرانی به آن توجه شده و نه در حوزه‌های فرهنگی اقدام مهمی برای بالابردن فرهنگ مردم برداشته شده است.
اینکه چرا تاکنون طلبه‌ها و روحانیون مقیم چرام به صورت جدی به حوزه‌های فرهنگی این روستا ورود نکردند جای تعجب هست. مردم این روستا نیاز دارند که به آنها توجه شود اینکه فقط در مساجد چرام باشیم و در ادارات پیش نماز باشیم که این کار جای خود دارد اما لازم است به صورت جهادی وارد میدان توگبری شد.
شاید تنها روحانی وطلبه ای که به صورت میدانی و عملی وارد توگبری شد و به بحث فرهنگ و آموزش بچه‌ها کمک کرد شیخ آذری نژاد بود.
تاکنون مسئولان ومدیران کشوری وحتی کاندیداهای ریاست جمهوری ومجلس و نمایندگان بارها به این منطقه آمدند و رفتند وعده‌های زیادی داده شد. توگبری طعمه خوبی برای سیاسیون شده است.
شاید قابل توجه ترین کسی که در توگبری به بحث آبرسانی وارد شد مهندس «دین پرست» معاون اقتصادی وزیر کشور بود که تشر اولتیماتوم وی به فتاحی اصل فرماندار چرام که اگر آب را به توگبری نیاوری عزل می‌شوی.
بعداز آن اقدامات خوبی انجام شد افتتاحیه صوری آبرسانی به توگبری انجام شد ولی به قول مردم محلی که ۱۶ مهرماه جلوی فرمانداری چرام تجمع کردند این آب رسانی را شیره مالی به سر معاون وزیر ومردم دانستند.
چند کیلومتر از جاده‌ی روستای توگبری هم خاکی است و ماشین‌ها به سختی تردد دارند.
آب شهر دهدشت با چندین کیلومتر خط لوله از چاه‌های آبی چرام تأمین می‌شود. اما روستاهای چرام بویژه توگبری که چاهی که از آن آبرسانی می‌شود ۱۰-۱۲ کیلومتری روستای توگبری است از آب شرب سالم محروم است.
پیگیری که زیاد شده حتی تا توگبری مرکزی یک خط لوله هم بردند که به منبع‌ها می‌ریخت اما آب دران جریان ندارد. به محض اینکه این خط لوله را افتتاح کردند و مسئول از آنجا رفتن آب لوله و منبع هم قطع شد.
سلمان توفیقیان، فعال مدنی استان کهکیلویه و بویراحمد که فیلم‌هایی از این منطقه در فضای مجازی منتشر می‌کند در مورد توگبری به انصاف نیوز گفت: «روستای توگبری ۱۷-۱۸ کیلومتر با شهر چرام فاصله دارد. حدود ۶۰۰ نفر جمعیت دارد. مشکل اساسی اهالی این روستا آب است، آب ۴-۵ کیلومتر از آنها فاصله دارد. مسیر هم کوهستانی و خطرناک است. تقریبا همه‌ی افراد خانواده برای آوردن آب می‌روند اما بیشتر دختران خانواده این مسئولیت را به عهده دارند. بیشتر زمان افراد خانواده‌ها به رفت و آمد به چشمه برای آوردن آب می‌گذرد.
هیچ یک از ساکنان این روستا مسکن ندارند و با سنگ و چوب و گل برای خود اتاق ساخته‌اند. با مرغ‌ها و علوفه‌ها و بره و بزغاله حیوانات کوچک در یک اتاق زندگی می‌کنند و شب‌ها می‌خوابند. ساختن همین خانه‌های کاهگلی هم آب می‌خواهد که به خاطر مشکل آب نمی‌توانند برای حیوان‌های کوچک‌تر محل جدایی بسازند. جدا از این باید سقف را با چوب بسازند که الان منابع طبیعی در این مورد سخت می‌گیرد.»
او می‌گوید کودکان این منطقه در تحصیل هم دچار مشکل هستند و توضیح می‌دهد: «بیشتر کودکان این منطقه تا چهارم و پنجم دبستان درس می‌خوانند بعد ترک تحصیل می‌کنند چون این منطقه دبستان دارد ولی راهنمایی ندارد. اهالی می‌گویند امکان اینکه به شهر چرام برای مدرسه بروند را ندارندف کرایه ماشین هم برای آن ندارند.»
توفیقیان در ادامه اضافه می‌کند: «طبیعت این منطقه کوهستانی با درخت است. به خاطر فضای کوهستانی نمی‌توانند کشاورزی کنند. بیشتر از طریق دامداری گذران زندگی می‌کنند اما چون آب ندارند نمی‌توانند تعداد دام‌ها را زیاد کنند. دام یا باید در رودخانه آب بخورد یا در خانه که اینها هیچکدام را ندارند، بره‌ها و بزغاله‌ها را هم که نمی‌توانند به کوه ببرند. ریشه‌ی همه‌ی مشکلات ساکنان این روستا به نبود آب مربوط می‌شود.
چند کیلومتر از جاده‌ی روستا هم خاکی است اما روستاهایی هستند که هیچ جاده‌ای حتی در حد رد شدن یک موتور سیکلت هم ندارند. آنها که جاده خاکی دارند از آن استفاده می‌کنند آنها هم که ندارند با الاغ جابه‌جا می‌شوند.»
او می‌افزاید: «در شهرها آبرسانی خوب است برای شهرستان کهکیلویه آب هم از همان شهرستان چرام که این روستا در آن واقع شده است کشیده می‌شود. چاهی که از آن آبرسانی می‌شود ۱۰-۱۲ کیلومتری روستای توگبری است.
پیگیری که زیاد شده حتی تا توگبری مرکزی یک خط لوله هم بردند که به منبع‌ها می‌ریخت اما آب در ان جریان ندارد. به محض اینکه این خط لوله را افتتاح کردند و مسئول از آنجا خارج شده آب هم قطع شده است. می‌گویند برای گذاشتن پمپاژ بودجه نداریم، یک پمپاژ گذاشتیم دزد برده و الان دیگر نداریم جایگزین کنیم. فقط هم این روستا نیست خیلی از روستاهایی که در استان کهکیلویه و بویر احمد هستند رای آب آشامیدنی به شهر می‌آیند و از شهر آب می‌برند. بعضی روستاها نه آب دارند نه برق نه حتی جاده. اگر بخواهیم وسیله‌ای برایشان ببریم بار الاغ می‌کنیم و می‌بریم. شرایط بسیاری سختی دارند.»
توفیقیان از دیگر مشکلات استان کهکیلویه و بویر احمد می‌گوید: «در استان ما کمتر روزی هست که کسی اقدام به خودکشی نکند. تقریبا هر هفته کسی به خاطر خودکشی در استان ما جان خود را از دست می‌دهد. ریشه‌ی بیشتر این خودکشی‌ها هم فقر است. پسری که می‌خواهد ازدواج کند نمی‌تواند و خودکشی می‌کند، زنی که با شوهرش بر سر معاش زندگی درگیر می‌شود خودکشی می‌کند.
تعداد بیکاران هم بسیار بالا است، کارخانه‌های زیادی هم وجود ندارد که در آنجا کار کنند. میراث فرهنگی وجود دارد، مثلا همین روستای توگبری یک منطقه‌ی بسیار قدمت‌دار است ولی روی این میراث فرهنگی سرمایه‌گذاری نمی‌شود.
موقعیت جغرافیایی روستای توگبری
باید جاده‌سازی شود تا استان از حالت بن‌بست خارج شود، مثلا ما از دهدشت تا یاسوج باید ۲۰۰ کیلومتر راه برویم درحالی که شاید این مسیر ۷۰-۸۰ کیلومتر بیشتر نباشد، علاوه بر ای باید در این استان کارخانه ساخته شود، اگر کسی هم بخواهد سرمایه‌گذاری کند چون جاده و راه ارتباطی نیست منصرف می‌شود، از این نظرشهرستان گهکیلویه نسبت به بویراحمد بدتر است. در شهرستان ما فقط یک کارخانه وجود دارد که حدود ۱۰۰۰ نفر در آن کار می‌کنند، حالا اگر شرایط سخت و حقوق هم کم باشد باز مجبورند همان‌جا کار کنند، اگر چند کارخانه احداث شود مردم کار می‌کنند. اینجا یک طایفه است که که همگی از کوچک تا بزرگ قاچاق مواد مخدر می‌کنند. بچه را از همان دوران کودکی طوری تربیت می‌کنند که وقتی بزرگ شد چگونه برای قاچاق مواد به شهرهای دیگر برود. از بیست سالگی هم دیگر کم کم این کار را شروع می‌کنند، می‌گویند اگر ماهی ۳ میلیون تومان حقوق داشتیم قاچاق نمی‌کردیم، پیرمرد خیلی کم آنجا پیدا می‌شود یا تیر خورده‌اند یا تصادف کرده‌اند و مرده‌اند.»
۱۶ مهر جمعی از اهالی این روستا در برابر فرمانداری شهرستان چرام تجمع کردند، فیلم‌های زیر بخشی از درد دل اهالی این روستا در این تجمع است:
اگر بنا بر قرارگاه محرومیت زدایی باشد بهترین مکان قرارگاه توگبری می‌تواند، باشد.
کد مطلب: 426914
کبنانیوز
https://www.kebnanews.ir