مع الوصف شورای هماهنگی جبهه اصلاحات در کشور و استان حتی اگر فعال شود و منطقی هم عمل کند دایره اثرگذاری اش اندک است و فضای قومی اجازه مانور زیادی به این شوراها نمی دهد شاید لطف فعالیت های حزبی و شورایی آن باشد که در نهایت از شدت فعالیت قومی بکاهد و استان را به سمت یک فضای سیاسی آرام و رقابتی به پیش ببرد. برگزاری این مدل نشست ها حتی اگر یک انحصار قبلی را در پشت سر خود داشته باشد یک حرکت رو به جلو در استانی است که سیاست به مناسبات قومی و کنش گری به حضور در فاتحه خوانی ها خلاصه شده است.
گروه سیاسی: کار سیاسی و پیش از آن کار حزبی در ایران محدود به انتخابات آن هم انتخابات نه از نوع حزبی‌اش که انتخاباتی با هزار اما و اگر محدود شده است. در این بین مقصر تنها احزاب و فعالین حزبی نیستند، بلکه اساساً نگاه و پذیرش مثبتی نسبت به این کارها در طول چهل سال گذشته وجود نداشته است.
مشکلات و موانع برای احزاب اصلاح طلب به مراتب بیش از جریان مقابل است. به دلیل احراز صلاحیت‌هایی که گاها علایق و سلایق و سیاست در آن دخیل می‌شود، نگرانی نسبت به وضعیت تأیید صلاحیت همواره برای اصلاح طلبان وجود دارد و به همین خاطر صلابت و نشاط در فعالیت‌های آنها دیده نمی‌شود.
اصلاح طلبان از بد روزگار در یکی از بدترین شرایط تاریخی خود قرار دارند، برخی‌ها این شرایط را حتی بدتر از وضعیت آنها در بعد از حوادث انتخابات 88 می‌دانند، چرا که آنها معتقدند در آن زمان اصلاح طلبان با مردم فاصله‌ای نداشته‌اند، خارج از قدرت بودند و به عنوان بخشی از اعتراض عمومی به وضعیت سیاسی کشور دیده می‌شدند، ولی آنها اینک نه تنها بخشی از قدرت که بخش شکست خورده قدرت و فاصله گرفته از مردم هستند و شعار" اصلاح طلب، اصولگرا- دیگه تمومه ماجرا " بیش از هر چیز متوجه آنهاست، نشانه‌ای در از دست رفتن اعتماد عمومی و پایین آمدن شانس آنها در انتخابات‌های پیش رو حداقل در کوتاه مدت وجود دارد.
در چنین وضعیتی که لیست امید یک لیست بی یال و دم و اشکم است و رئیس این لیست یعنی محمدرضا عارف از پر انتقادترین چهره‌ها در ایران به حساب می‌آید و حسن روحانی و بخش عظیمی از اطرافیانش از اصلاح طلبان فاصله گرفته‌اند آنها هیچ حرفی برای گفتن ندارند و حتی جرات بیان عبور از روحانی را ندارند و به خوبی واقفند که این تاکتیک جواب نخواهد داد. اندک کنش‌هایی را شروع کرده‌اند که این کنش‌ها در همان جلسات محدود پشت درهای بسته مورد انتقاد خود شرکت کنندگان نیز است.
بعد از تشکیل شورای هماهنگی اصلاح طلبان برخی چهره‌ها به عنوان رابطین در استان‌ها مشخص شدند که علی صوفی به عنوان رابط این شورا با اصلاح طلبان کهگیلویه و بویراحمد انتخاب شد. انتخابی که از اول با انتقادات شدیدی مواجه شد. چرا که منتقدین بر این عقیده‌اند که صوفی یک چهره کم اثر در عرصه سیاسی کشور است و هم چنین از استان دور است و با وجود اینکه در سال‌های بسیار دور استاندار استان بوده است اما در کم و کیف تغییرات بوجود آمده و مناسبات جدید سیاسی و اجتماعی در استان نیست. هم چنین صوفی متهم است که در استان و بیشتر شهرستان کهگیلویه به یک طیف سیاسی اصلاح طلب نزدیکتر است. منتقدین بر این باورند که اگر یک چهره قوی‌تر به جای صوفی معرفی می‌شد می‌توانست اثرگذاتر باشد. دور از ذهن نیست با وجود اعتراض‌ها، و بنا بر آنچه که گفته می‌شود از آبان ماه به احتمال زیاد عذر صوفی برای استان کهگیلویه بویراحمد خواسته خواهد شد و فرد دیگری جایگزین صوفی می‌شود.
دومین نشست شورای هماهنگی جبهه اصلاحات استان با حضور صوفی اما محل اتفاقات و انتقادات زیادی بوده است اتفاقاتی که علاوه بر انتقادات کلی و جریانی می‌تواند در اتفاقات و تحولات انتخاباتی پیش رو محل اثر باشد.
در این نشست اما تصمیم گیرندگان دست به یک ابتکار زده بودند و آن هم اینکه از شش چهره حقیقی در کنار سایر اعضای حقوقی عضو این شورا دعوت به عمل آمده است شش چهره‌ای که یقیناً بیش از اعضای حقوقی دارای اثرگذاری عمومی و سیاسی هستند ولی عضو احزاب نیستند. هر چند در نهایت حضور محمود منطقیان و قادر لاهوتی در این نشست یقیناً هیچ تاثیری در تحولات آینده کهگیلویه نخواهد داشت. علاوه بر منطقیان و لاهوتی باقر موسوی، علی مندنی، باطولی و رمضان زاده نیز به نشست دعوت شده بودند که باقر موسوی غایب بود ولی از دل همین غیبت یک اتفاق پر حدیث رخ داد که نشانه‌های زیادی با خود داشت و ما به آن خواهیم پرداخت و آن هم انتخاب فرد غایب در نشست با حمایت و پیشنهاد سید رضاعسکری به عنوان رئیس شورای اصلاح طلبان استان انتخاب شد. گفته می‌شود ابتدا پیشنهاد ریاست شورا به رضاتوفیقی داده شد که وی از پذیرش آن امتناع کرد و هیچ سمت دیگری را نیز نپذیرفت.
باقر موسوی نه در این نشست غایب بود که وی سال‌هاست کمتر در عرصه عمومی کهگیلویه و بویراحمد حضور و ظهور دارد و آخرین حضور وی در یاسوج به سخنرانی بسیار سرد و معترضانه‌اش برای حسن روحانی در آخرین ساعات تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری در خیابان سردار جنگل جنوبی در یاسوج بر می‌گردد و قبل از آن وی در دور قبل انتخابات مجلس نامزد شده بود که در صلاحیت شد و در حالی که شورای اصلاح طلبان محمد بهرامی را به عنوان گزینه معرفی کرده بود حاضر به حمایت از وی نشد و طرف غلام محمد زارعی را گرفت.
حالا نیز این انتخاب قطعاً خبر خوبی برای محمد بهرامی نیست چرا که نه نشانه‌ای از کوتاه آمدن موسوی دیده می‌شود و نه با این وجود به احتمال زیاد دیگر رضا عسکری و سایر اصلاح طلبان حاضر به اتخاذ تصمیم و انتخاب مسیری شوند که موجب اختلاف میان آنها و موسوی شود. البته به نقل از موسوی گفته می‌شود که این نگاه به معنای نادیده گرفتن بهرامی نیست و وی معتقد است باید بهرامی حفظ شود و با لابی برای به دست آوردن یک جایگاه مدیریتی مناسب برای بهرامی از وی حمایت کرد.
بهرامی و نزدیکانش اما بر این استدلالند که تجربه دو دور در انتخابات امتیاز مهمی است که می‌تواند در نهایت جواب گیرد اما این نهایت مشخص نیست و منتقدینش می گویند که نمی‌توان سایر ظرفیت‌ها را نادیده گرفت و بعد هم بار سوم شکست خورد. هر چند خود بهرامی شانسش را برای گرفتن تأیید صلاحیت بیش از بقیه گزینه‌های مدعی می‌داند.
در بویراحمد علاوه بر بهرامی این روزها نام اردوان ایزدپناه بیش از بقیه گزینه‌ها به گوش می‌رسد و از وی به عنوان گزینه مد نظر موسوی نام می‌برند. ایزد پناه اگر چه چهره کمتر شاخته شده‌ای است ولی طرفدارانش وی را واجد برخی ویژگی‌ها از جمله جدید بودن و حمایت موسوی در پشت سر و هم چنین اعتبار اجتماعی بالایی می‌دانند که می‌تواند به وی کمک کند. ایزدپناه البته یک رقیب جدی در این مسیر دارد و آنهم محمدعلی وکیلی است. وکیلی و دوستانش به خوبی از وضعیت آشفته لیست امید در مجلس شورای اسلامی اطلاع دارند و می‌دانند که شانس بسیار کمی برای پیروزی لیستی در تهران دارند بنابراین وی بر سر یک دوراهی قرار دارد؛ اولاً ریسک ماندن در تهران بالا است و در ثانی در شهرستان‌ها هم پذیرش و اجماع باب میل دلشان دست یافتنی نیست و تا همین جا هم بخش زیادی از استقبال و دعوت‌ها از وکیلی موردی و غیر جریانی بوده است.
فضای عمومی استان در سال‌های اخیر به سمت مناسبات جدید و بویژه تشدید رأی قومی رفته است اما وکیلی اگر بیاید یک چهره سیاسی است که می‌تواند به تلطیف فضای قوم زده استان کمک کند.
به بحث شورای اصلاح طلبان برگردیم و انتقاداتی که به دومین نشست این شورا در رسانه‌ها و افکار عمومی وجود دارد که دومین انتقاد به معرفی کاظم نظری به عنوان دبیر این شورا بر می‌گردد هر چند در ابتدا تلاش‌هایی برای انتخاب نظری به عنوان رئیس شورا نیز در جریان بود که با برخی مقاومت‌ها منتفی شد و معرفی باقر موسوی نیز یک حرکت تاکتیکی در همین راستا دانسته می‌شود.
برخی انتخاب نظری را یک اتفاق مثبت نمی‌دانند و می گویند نظری در دوره مدیریتش در استانداری نه تنها حمایتی از اصلاح طلبان نداشت که رابطه خود را با آنها قطع کرد و تصمیمات خود و یکی از مدیران کل حوزه ستادی‌اش یعنی علی پرواز به تشدید اختلاف میان اصلاح طلبان در کهگیلویه کمک کرد. هم چنین این نگرانی وجود دارد که انفعال کاری نظری در معاونت سیاسی در اینجا نیز تکرار شود.
هم اینک نیز وضعیت اصلاح طلبان در هاله‌ای از ابهام قرار دارد اصلاح طلبان تماماً یا دلسردند و یا به امید اما و اگرها نشسته‌اند. در کهگیلویه یک دو قطبی شدید وجود دارد که برخی تنها به امید تاکیدات از بالا مبنی بر تشکیل یک مجلس انقلابی و جوان نشسته‌اند تا این دو قطبی شکسته شود. چنین تاکیدات جوان گرایی هم بیشتر متوجه جوانان اصولگرا است و در طیف اصلاح طلب جوانی که مدعی باشد تاکنون قد علم نکرده است. اختلافات در کهگیلویه نه تنها وجود دارد که بیش از گذشته شده است و شانس اجماع عملاً به صفر رسیده است. هیچ گزینه‌ی جدی برای این حوزه تاکنون مطرح نشده است. در مقطعی صحبت‌هایی از احتمال حضور محمدعلی افشانی به گوش می‌رسید که البته بعداً قویاً تکذیب شد و باید منتظر ماند و دید آیا این بار گشایشی برای کهگیلویه حاصل نمی‌شود؟
برخی صاحب نظران راه نجات اصلاح طلبان کهگیلویه از بن بست مبتلا شده را حضور یک چهره ملی می‌دانند. گمانه‌هایی گاه و بیگاه از حضور برخی چهره‌های ملی شنیده می‌شود که خیلی زود در نطفه خفه می‌شوند.
در گچساران از پیچیدگی دو حوزه دیگر برای اصلاح طلبان خبری نیست که آن هم به لطف حضور مقتدرانه غلام رضا تاجگردون در صحنه است. البته آن حوزه انتخابیه در کل درگیر پیچیدگی مخصوص به خود هست و در جریان مقابل طیف وسیعی از نامزدهای اصولگرا برای ورود به کارزار رقابت با تاجگردون صف کشیده‌اند. در گچساران و باشت تاکنون رسماً هیچ اصلاح طلبی به غیر از تاجگردون اعلام حضور نکرده است و تنها یک متن بی هویت ادعای نامزدی چند فرد را مطرح کرد که ابداً جدی گرفته نشد.
مع الوصف شورای هماهنگی جبهه اصلاحات در کشور و استان حتی اگر فعال شود و منطقی هم عمل کند دایره اثرگذاری‌اش اندک است و فضای قومی اجازه مانور زیادی به این شوراها نمی‌دهد شاید لطف فعالیت‌های حزبی و شورایی آن باشد که در نهایت از شدت فعالیت قومی بکاهد و استان را به سمت یک فضای سیاسی آرام و رقابتی به پیش ببرد.
برگزاری این مدل نشست‌ها حتی اگر یک انحصار قبلی را در پشت سر خود داشته باشد یک حرکت رو به جلو در استانی است که سیاست به مناسبات قومی و کنش گری به حضور در فاتحه خوانی‌ها خلاصه شده است.
شورا و نشست‌های شورایی را قطعاً می‌توان بهتر و اثرگذارتر آر این که هست برگزار کرد ولی نباید هم در فضای ضد حزبی و فضای انحصار پروری سیاسی در همه طیف‌ها و از همه بدتر فضای شعارزده «هر که نه بی ککاشه ....» انتظارات زیادی از شورا داشت و به همان سازوکار صوری آن فعلاً قانع بود تا بعد دید که شرایط عمومی سیاسی کشور چه اقتضائاتی پیش می‌کشد. هر چند انتظار از اصلاح طلبان و یکی از انتقادات به آنها این است که آنها توان رخدادسازی ندارند و به همراه شدن با موج‌های از بالا مهندسی شده خو گرفته‌اند و راضی‌اند.
----------------------------------------------------------------------
قسمت پنجم [چهره های جدید انتخابات بویراحمد]
قسمت هفتم[ انتخابات استانی]
قسمت نهم [موحد]
قسمت دهم [عدل هاشمی پور]
قسمت یازدهم[محمدعلی وکیلی]
قسمت دوازدهم [اصلاح طلبان کهگیلویه]
قسمت سیزدهم [تاجگردون می آید]
قسمت پانزدهم [ حکمیت اصولگرایان]
قسمت هفدهم [اصلاح طلبان کهگیلویه و اجماع]
قسمت بیستم [اصولگرایان گچساران و تاجگردون]
دریافت لینک صفحه با کد QR