آقای معاونی که «هوا بَرش داشته»

کبنا ؛بخش اول: در وصف شخصیت‌های قدرت طلب ویژگی‌های بسیاری را بر می‌شمارند. در این افراد احساس نابرابری بیداد می‌کند و هیچ کس را هم ردیف خود نمی‌پندارند و به دنبال منافع خویش هستند و برای تأمین آن دست به انجام هر کار صواب و ناصوابی می‌زنند. از این نوع شخصیت‌ها فراوانند و به طور آگاهانه یا ناآگاهانه حیله‌های سلطه‌جویی را در زندگی دنبال می‌کنند. البته هیچ کس از بدو تولد قدرت‌طلب نیست بلکه عواملی در ایجاد و تقویت این صفت موثرند. یکی از مواردی که مدیر را از شیفتگان خدمت به تشنگان قدرت می‌رساند، اطرافیان مدیر است. متأسفانه در بعضی مواقع مدیران توجهی به اطرافیان خود ندارند. انحراف اطرافیان موجب سستی و شکست اهداف متعالی مدیران می‌شود و این ناپاکی و آلودگی اطرافیان زیان‌های بزرگ برای مدیران در پی خواهد داشت. اگر اطرافیان کنترل نشوند، در افکار مدیر تاثیر می‌گذارند و رفته رفته مدیران را به سمت پرتگاه خواهند برد.
مشخص نبود که شایعه رفتن و ماندن استاندار کهگیلویه و بویراحمد از کجا بیرون آمد و آنقدر بر طبل این شایعه کوبیده می‌شد که عده‌ای بر حقیقت این مسئله صحه می‌گذاشتند. به‌طوریکه در روزهای اخیر یکی از مهمترین خبرها همین شایعه تغییر استاندار کهگیلویه و بویراحمد بود. حتی پای وزیر کشور نیز به این ماجرا کشیده شد و این مسائل در حالی مطرح می‌شد که استاندار کهگیلویه و بویراحمد از نظر رئیس جمهور، معاونین رئیس جمهور و بعضی از وزرا یکی از موفق‌ترین استانداران کشور شناخته می‌شود. البته خیلی‌ها استاندار کهگیلویه و بویراحمد را فردی تلاشگر و سلیم النفس می‌دانند.
اما ماجرای شایعه تغییر استاندار هر چه بوده از خود مجموعه‌ی استانداری کهگیلویه و بویراحمد به بیرون درج کرده بود. قضیه به حدی جدی شده بود که در بیرون از ساختمان استانداری، حرف از استاندار شدن یکی از معاونین استاندار بود. می‌گفتند که این معاون برای مصاحبه به تهران رفته است. نهایتاً همین «معاون خاص» خبر تغییر استاندار کهگیلویه و بویراحمد را تکذیب کرد. این در حالی بود که تکذیب و یا تأیید این خبر در مسئولیت او نبود و این وظیفه در قانون و نظام اداری بر عهده معاون سیاسی استانداری گذاشته شده است. «معاون خاص» که ترسیده بود همه کاسه و کوزه‌ها بر سرش شکسته شود، دستپاچه می‌شود و به دیگ حلیمی افتاد که خودش پخته بود. او خبر را تکذیب کرد تا همه حدس و حدیث‌های پیرامون خود را به‌نوعی کنار بزند و در واقع فراری رو به جلو داشته باشد.
این معاون خاص فکرهای بلندپروازانه‌ی زیادی در سر می‌پروراند و در این مدت سعی کرد که متفاوت‌تر از بقیه دیده شود. او هر کجا که پا می‌گذارد، تیمی رسانه‌ای به همراه خود دارد تا برای او فیلم و عکس تهیه کنند، در حالی که سایر معاونین استانداری از این مسئله بی‌بهره‌اند.
«معاون خاص» خواب استاندار شدن را دیده و آدم‌هایش را در دفترش برای «هورا کشیدن» به خط کرده است، اما نمی‌داند اینها همه خواب است. و به «مراد»ش نمی‌رسد و «پیوند»ش با مرکز، قوه چهارم و زمین و آسمان هم فایده ندارد. احمدزاده ماندنی و رفتنش سراب است.
بادمجان‌های دور قاب چین، آنقدر برای «معاون» تملق‌گویی کرده‌اند که «هوا بَرش داشته» امسال استاندار بشوم و دوره بعدی نماینده مجلس اما نمی‌داند که از هول حلیم به ته دیگ افتاده و دستش برای همه رو شده است.
وجود و بکارگیری افرادی با سابقه پُر از ابهام در استانداری نشانه‌ی تعامل و دخالت برخی سیاسون و نمایندگان مجلس و عملکرد خارج از قانون این معاون است که در وقت مناسب به آن خواهیم پرداخت. وقتی معاونی جناحی بر مسندی بنشیند نه بر اساس چارچوب‌های شایسته‌سالاری و تخصص، باید هم اینگونه باشد که بخواهد مرئوس علیه رئیس بلند شود و خام حرف‌های اطرافیان شود. 
 معاون با تلاش شبکه‌های قدرت و مافیا در عرصه سیاست به اینجا رسیده و شدت تنفر جامعه از این شبکه‌های قدرت و مافیا برای همگان روشن است و بیم این می‌رود که این شبکه‌های قدرت و تمامیت‌خواه، سد راه استاندار شوند، هر چند «کَیّس» از نشانه‌های مومنین است و احمدزاده در دام آنها نباید بیفتد. این شبکه می‌خواهد که استانداری در چنبره‌ی خودشان باشد و به گونه‌ای که دل‌شان می‌خواهند، بنوازند. سوء استفاده از رفتار نیک «دیدارهای مردمی» برای اینکه همه بگویند او «معاون» فعال‌تری است، نیز نخ‌نما شده و ره به جایی نخواهد برد. گرفتاری، نداری و مشکلات مردم را نباید اینگونه مورد بازیچه قرار داد و از آنها بهره‌ی انتخاباتی و سیاسی برد.
روشن‌تر که بگوئیم؛ حکایت بعضی‌ها در استانداری حکایت افرادی است که ظرفیت بزرگ شدن ندارند. افرادی که در اثر تعریف و تمجیدهای عده‌ای باد به آستین می‌اندازند و خود از چشم می‌افتند، افرادی که به دنبال دو به همزنی هستند و می‌خواهند از آب گل آلود ماهی بگیرند.
افرادی که سعی دارند با کارهای نمایشی خود را بزرگ‌تر از آنچه هستند نشان دهند و ره صدساله را یک شبه طی کنند. افرادی که از شایعه‌ها سود می‌برند، خودشان شایعه درست می‌کنند و خودشان مجبور به تکذیب می‌شوند.
در هر نهاد و اداره‌ای سلایق مختلفی وجود دارد که قابل احترام است، اما در استانداری برخی افراد حواشی زیادی ایجاد کرده‌اند و سر اژدهای سیری ناپذیر شبکه‌های نفوذ، قدرت و تمامیت‌خواه بیرون آمده که باید بساط آنها هر چه سریعتر جمع شود. این شبکه آنقدر پُر اشتها شده‌اند که با کارهای نمایشی سعی دارند خود را بزرگ نشان دهد، آنقدر به دنبال نشان دادن خود بودند که کوچک و بزرگ می‌گفتند: آقای معاون قرار است، استاندار شود. تا نباشد «چیزکی» مردم نگویند چیزها.
آقای استاندار باید به مأموریت‌های خارج از استان برخی از معاونین دقت کند که هر آن، مرئوس جای رئیس می‌نشیند و قمپُز به در می‌کند. «من آنچه شرط بلاغست با تو می‌گویم / تو خواه از سخنم پند گیر و خواه ملال»

ادامه دارد...