کبنانیوز - همه مقصریم (به قلم‌ ایمان محمدپور)

ایمان محمدپور فتح
محضر مبارک امام جمعه محترم و معزز شهرستان گچساران
با سلام و احترام
نامه خود را با سخن زیبایی از حضرت علی (ع) آغاز می‌کنم، که فرمودند؛ «از مشورت دادن و حق گفتن با من دریغ نکنید که من برتر و عاری از خطا نیستم»
سرور گرامی
در رسانه‌ها خواندم که در خطبه‌های این هفته نماز جمعه گچساران، ضمن خطاب قرار دادن نماینده مردم شریف گچساران و باشت در مجلس شورای اسلامی، نسبت به بی‌احترامی به یکی از شهروندان دوگنبدانی در برنامه دیدار ایشان با خانواده‌های محترم شهدا، جانبازان و ایثارگران معترض شده‌اید و با لحن بسیار تند و خشنی به ایشان حمله کرده‌اید. حتی به صورت مستقیم از برادران محترم نیروی انتظامی و سپاه پاسداران خواسته‌اید که جلوی این حرکات بیاستند..!!.
در مورد قسمت اول (بی احترامی به شهروند دوگنبدانی)، حقیر هم بعد از شنیدن این خبر بسیار ناراحت شدم و حتی به عنوان یک همشهری از خواهرزاده ایشان که از دوستان نزدیکم می‌باشد، عذرخواهی کردم.
چون تفکر ما برگرفته از گفتمانی است که معتقد به گفت‌وگوی تمدن‌ها بود، چه رسد به گفت‌وگوی شهروندان. طبیعتاً در لوای همچون گفتمانی، خشونت و خشونت ورزی جایگاهی نداشته و ندارد و پایبند به شعار «زنده باد مخالف من» بوده و هستیم و هر گونه خشونت ورزی از نظر ما مردود است، حال می‌خواهد خشونت کلامی جناب آقای فاطمی نسبت به علی هوشیار یا دکتر تاجگردون باشد یا خشونت رفتاری آن جوان نسبت به آقای فاطمی.
می‌خواهد خشونت کلامی شما نسبت به دکتر تاجگردون باشد و یا بر عکس.. اما شاید بپرسید، شما چرا عذرخواهی کردید؟ مگر شما هم در این بی احترامی دخیل بودید؟
سرور معظم؛
نه تنها حقیر در این ماجرا مقصر هستم، بلکه با کمال احترام، شما هم مقصرید، همین طور جناب دکتر تاجگردون و دیگر مسئولین و کنش گران اجتماعی، فرهنگی و سیاسی مقصر هستند و باید از این شهروند و دیگر شهروندانی که در این شهر مورد بی احترامی شهروند دیگری قرار می‌گیرند، عذرخواهی کنید.
حتماً می‌پرسید چرا؟
آیا اطلاع دارید که مردم ایران بر اساس پژوهشی که موسسه مطالعاتی گالوپ انجام داده است، عصبانی‌ترین مردم جهان با ۵۰ درصد مردم عصبانی شناخته شده‌اند؟
آیا دلیل این عصبانی بودن مردم را می دانید؟ آیا در این عصبانی بودن مردم، سهم داشته‌اید یا خیر؟
امام جمعه محترم گچساران؛
مردم عزیز ایران، به چند دلیل از دیدگاه جامعه شناسان، عصبانی هستند؛
اولین و شاید مهمترین دلیل، ریشه در فقدان فهم مشترک ایرانیان به دلیل عدم گفت‌وگو در تمامی سطوح نظام سیاسی و نیز جامعه دارد