کبنانیوز - واقعیتی به نام تاجگردون

جواد فروغی فر
۱-پس از حادثه تلخ سقوط هواپیمای تهران-یاسوج و درگذشت تعدادی از هموطنانمان احساسات هر انسانی جریحه دار شد. دو نفر از نمایندگان استان از استیضاح وزیران مربوطه (وزیر راه و شهرسازی به عنوان متولی حمل و نقل هوایی و وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی به عنوان مالک هواپیما) صحبت کردند. دیگر نماینده استان (غلام محمد زارعی) پیش کشیدن بحث استیضاح را یک امر احساسی دانستند و طرفداران وی ضمن هجمه به طراحان استیضاح از جمله غلامرضا تاجگردون وی را متهم به نوعی عوامفریبی و حرکات پوپولیستی کردند.

۲-غلامرضا تاجگردون که در حادثه کشتی سانچی یک جوان حوزه‌ی انتخابی خود را از دست داده بود که حتی جنازه وی نیز به وطن برنگشت و در حادثه سقوط هواپیما نیز تعدادی از هم استانی‌های خود را از دست داده بود ضروری‌ترین و بدیهی‌ترین وظیفه نمایندگی و وکالت خود را دنبال می‌کند. آیا اگر جناب تاجگردون نخواهد یا نتواند وزرای مربوطه را به صحن مجلس و استیضاح بکشاند کدام یک از هم استانی‌های ما برایش مقدور و امکانپذیر است که حتی وزرای مذکور را ملاقات نماید؟ آیا زمانی برای عمل کردن به سوگند نمایندگی برای دفاع از حقوق موکلان، بهتر و مهم‌تر از زمان و حوادث چند وقت اخیر وجود دارد؟ آیا تفاوتی بین هموطنانی که در حادثه‌ی قطار تبریز-مشهد جان خود را از دست دادند با جان باختگان حادثه‌ی هواپیما وجود دارد که در آن حادثه وزیر محترم راه رسماً عذرخواهی نمودند ولی بابت سقوط هواپیما این ابتدایی‌ترین کار ممکن را برای التیام غم خانواده‌هایی که هنوز پیکرهای عزیزانشان را تحویل نگرفته‌اند، انجام ندادند؟ آیا نباید از وزیر محترم کار پرسید که چطور در حادثه‌ی کشتی سانچی که ۳۳ نفر جانشان را از دست دادند پیشنهاد اعلام یک روز عزای عمومی را به هیأت دولت می‌برد و مصوب می‌کند ولی در حادثه سقوط هواپیما که دقیقاً دو برابر آن تلفات جانی داشتیم چنین پیشنهادی را مطرح نمی‌نمایند؟ آیا نباید چنین اشخاصی که حتی در سفرهای قبلی و آتی خود از هواپیماهای خاصی استفاده می‌کنند مورد سؤال قرار گیرند؟
۳- اگر غلامرضا تاجگردون به جای آغاز طرح استیضاح از وزرای مذکور به مانند دیگر نماینده استان دنبال تبدیل وضعیت خود و انتقال خود به وزارت نفت عمل می‌نمود و منافع جمعی موکلانش را بر منافع شخصی ترجیح می‌داد و در حوادث مذکور که امکان دریافت بیشترین سهم خواهی و امتیازگیری می‌بود که به خاطر همین منافع شخصی اصلاً جرأت حرف زدن از سؤال و استیضاح را نداشت، آن وقت، کوته بینان و کوته فکرانی که کمر همت به تخریب وی گشوده‌اند چه بلوایی به راه می‌انداختند؟
۴- علاوه بر هجمه‌های بحث استیضاح، جناب تاجگردون به سبب اقداماتی که در دوسال این دوره از نمایندگی خود انجام داده اند-که کم یا زیاد بودن و خوب یا بد بودن آنرا باید موکلان حوزه انتخابیه‌اش پاسخ دهند- در یک جلسه عمومی به ارایه گزارش اقدامات خود پرداختند که این امر نیز به جهت اینکه دیگر نمایندگان استان چیز قابل بیانی برای ارائه نداشتند دوباره مواجب بگیران خود را برای تخریب وی گسیل نمودند کأنه ارئه گزارش عملکرد به موکلان که حق طبیعی آنهاست جرم و گناهی نابخشودنی است البته که بر اهل فن واضح است که بیان چنین عملکردی بیش از پیش سبکی دیگر کفه ترازو را عیان می‌نماید.
۵-ایشان در آن جلسه بحثی را مطرح نمودند که تخریب گران قلم به دست، ناتوان از درک پیام درست بیان وی بودند. ایشان در بحث توزیع بودجه‌های استان گفتند که حق هیچ حوزه دیگری به حوزه انتخابیه وی منتقل نشده و اینکه تمامی مناطق استان برای وی به عنوان رئیس کمیسیون برنامه و بودجه یکسان می‌باشند و در اثبات حسن نیت ادعای خود گفتند که حتی حاضرند در حوزه انتخابیه دیگر استان کاندیدا شوند.
لذا اساساً دیگر نمایندگان استان هم می‌توانند برای کاندیداتوری در گچساران و باشت اعلام آمادگی کنند و هیچ منع قانونی هم ندارد ولی طبیعی است که حتی بیان چنین موضوعی ولو زبانی هم از توان دیگران خارج است و اینکه عده‌ای از این صحبت تاجگردون چنین برآشفته شده‌اند پاسخ روشنی دارد و آن هم وجود: «واقعیتی به نام تاجگردون»

دکترای حقوق کیفری و جرم شناسی