کبنانیوز - سوارانی که با کِل می‌آیند و با گالَه می‌روند

سوارانی که با کِل می‌آیند و با گالَه می‌روند

سعید کرمی
«سوارانی که با کِل می‌آیند و با گالَه می‌روند»؛ حکایت بعضی مدیران اعم از قوی و ضعیفی است که در استان کهگیلویه و بویراحمد منصوب به سمتی می‌شوند و پس از دوره‌ای با مهری بر پیشانی و داغی بر دست و توبه‌ای در دل می‌روند و می‌روند.
[caption id="attachment_275864" align="alignleft" width="263"]

Image processed by CodeCarvings Piczard ### FREE Community Edition ### on 2016-11-14 00:10:26Z | http://piczard.com | http://codecarvings.com[/caption]
چهار سال پیش که حسین صابری جای خود را به موسی خادمی داد، دو مطلب در نشریات مکتوب و مجازی منتشر کردیم یکی خطاب به آقای خادمی با عنوان "نامه‌ای به استاندار" و دیگری علیرغم انتقاداتی که بر عملکرد آقای صابری وارد بود پیرامون حملات پارتیزانی به ایشان با عنوان "نقدی بر منتقدین استاندار" نگاشته شد.
آن روزها بازار خوش آمدگویی و تعریف و تمجید از مدیریت آقای «خادمی» و کارشناسی و آسیب‌شناسی عملکرد آقای صابری داغ داغ بود و این روزها که قطار مدیریت خادمی به ایستگاه چهار سال پیش صابری رسیده است و حال و روز دیروز صابری را تجربه می‌کند، مرد رویاهای دیروز و عصای موسایی‌اش (تعبیر برخی در آن ایام) را به باد انتقاد که نه، به طوفان تخریب گرفته‌اند و این روی دیگر سکه مدیریت در استان است.
اشتباه نفرمایید!، غرض این عرایض به هیچ وجه دفاع مطلق از عملکرد آقای خادمی نیست -که حتی شخصاً نقدهایی به ایشان وارد میدانم و گلایه‌هایی دارم که شاید دم‌دست‌ترینش همین پل سوم بشار و انفعال چندین ساله آن است و قصد ورود نداریم-، بلکه هدف این مکتوب مذمت رویه مرسوم و تخطئه تخریب مدیران و بومیانی است که ولو در صورت اثبات ضعف آن‌ها، هزینه تجربه و آموزش و آزمایش آن‌ها را استان محروم و مردم مظلوم ما داده‌اند و اکنون که باید آن‌ها به عنوان ظرفیت و سرمایه‌های انسانی استان و اهرم‌های پیشرفت منطقه و رشد فرامنطقه‌ای بکار گرفته شوند، به مثابه مهره‌های سوخته و بلااستفاده و تاریخ مصرف گذشته با آن‌ها برخورد می‌شود؛ که حتی اگر نقدی به ایشان وارد باشد که قطعاً هست –چنانچه همواره در ارکان مختلف مدیریت خرد و کلان استان سوء مدیریت بوده و هست- به حکم انصاف باید در زمان تصدی و مسئولیت ایشان عنوان می‌شد نه اکنون که به عنوان خروجی و چه بسا نماد و دست‌پرورده کهگیلویه و بویراحمد به استان و یا سمت دیگری وارد و منصوب می‌شوند.
یقیناً کم نیستند مدیران قوی و اجرایی و حقیقتاً کم‌نظیری که به استناد تجربه مدیریتی در این استان، پس از خروج از منطقه به هیچ قیمت و با هیچ سمتی، صرفاً به دلیل نوع برخوردهایی که با ایشان شده است، حاضر به بازگشت و پذیرش مسئولیت در منطقه نیستند و این متأثر از خودزنی‌ها و مهره‌کشی‌ها و ظرفیت‌سوزی‌هایی است که پدر این مرز و بوم را درآورده و زندگی این مردم را به مشقت انداخته و چنین است که همیشه ما مانده‌ایم و دیگران تاخته‌اند.
فلذا امروز بازنگری در دیدگاه و تفکرات عموم مردم و خصوصاً صاحبان‌نظر و اصحاب‌قلم وجوب مؤکدی یافته است و به حکم عقل و استدلال منطق می‌بایست ظرفیت‌های بومی که با هر نقاط ضعف و قوتی در چارت دولتی و مناصب اجرایی رشد کرده و به جایگاهی رسیده‌اند را حمایت نموده و حفظ حرمت نماییم، که بی‌تردید آنچنان که این ظرفیت‌های انسانی و مهره‌های اجرایی می‌توانند استان را یاری رسانند، مخازن نفت و گاز، و معادن نیترات و فسفات و منابع آب و خاک نخواهند توانست و مردم ما بدون سرمایه‌های انسانی و مهره‌های حمایتی، وارثان بی‌سهم مانده از سرمایه‌ای بیشتر نخواهند بود.