کبنانیوز - هفته دولت یا هفته مجلس؟!

سورنا (متن ارسالی)
با شروع هفته دولت، به رسم دیرینه، جنب و جوش دولتی‌ها برای افتتاح دستاوردهای سالیانه از سایر ایام سال بیشتر و مشهودتر به نظر می‌رسد. اما در این بین چندین نکته در خصوص عملکرد مسئولین محترم استانی و نحوه اقدام آن قابل ذکر است:

۱- نمایش و مانور نمایندگان مجلس در افتتاح پروژه¬ها چنان پر رنگ بوده که گویی هفته، هفته مجلس بوده و گاه چنان در مقام سخنگو به تشریح و معرفی پروژه می‌پردازند، که گویی در انجام وظایف، بین قوای مجریه و مقننه جابجایی صورت گرفته است. و جالب‌تر اینکه در مواردی رئیس محترم دفتر برخی نمایندگان مجلس هم خود دست بکار شده و بجای سخنگوی دستگاه اجرایی خبررسانی می‌نماید.
۲- برخی از پروژه‌ها گاه چنان کم اهمیت بوده، که قشون کشی سیاسیون و مانور رسانه¬ای سبب حیرت و تعجب همگانی می‌گردد. به عنوان مثال می‌توان به افتتاح آژانس تاکسی، خانه بهداشت و ... اشاره کرد. البته در این مقال سعی بر کم اهمیت دادن خدمت رسانی به مردم شریف نیست، که هر گونه خدمت و لو به هر میزان و اندازه قابل تقدیر و ستایش است، هدف عدم تناسب اهمیت کار و تبلیغات صورت گرفته است، که نه تنها سبب تاثیر مثبتی در افکار عمومی نمی‌گردد، که بر عکس تاثیر منفی بخصوص در بین قشر تحصیل کرده و آگاه جامعه به جای خواهد گذاشت.
۳- اگرچه مشکلات مالی دولت به واسطه اعمال تحریم‌های ظالمانه غیر قابل انکار بوده، اما عدم اجرای طرح‌های بزرگ و قابل اعتنا، بیش از آنکه متاثر از این عامل باشد، به‌واسطه عدم توانمندی بخش قابل توجهی از مدیریت استانی، در شرایط تنگنا و قدرت چانه‌زنی است. که در شرایط کمبود و سختی، مدیریت متناسب با شرایط لازم است.
و اما در آخر، مقوله اختصاصی مورد بحث، راه اندازی کاروان‌های تحت عناوین مختلف... در مناطق محروم و بازتاب گسترده رسانه‌ای آن است. تصاویری که از حضور گسترده مردم برای گرفتن خدمات موقت و یک روزه منتشر می‌شود. تصاویری که بیشتر از آنکه مایه خوشحالی و رزومه کاری برای افراد خاص باشد، سبب نگرانی است. باز هم به تکرار، اگرچه گشودن مشکل از مردم، کاری است شایسته و پسندیده، اما آیا وقت آن نیست که از مسئولان محترم بپرسیم چرا باید مناطقی تحت عنوان محروم به مانند مارگون، زیلایی، لوداب، سرآسیاب، دیشموک، و ... وجود داشته باشد؟ چرا ابتدائی ترین حق مردم، در بعضی حوزه های اقتصادی، اشتغال و بهداشت در بخشهای یاد شده تا کنون تامین نشده که اینگونه محتاج خدمات یک روزه و موقت باشند؟ اصلاً چه اقدامی برای رفع این محرومیت‌ها صورت گرفته است؟ آیا حفظ عزت و آبروی این مردم از رفع بیماری سنگین‌تر نیست؟ آیا این مردم در زمانهای خاص عزیز و محترم هستند؟
مردم عزیز استان به حدی از آگاهی رسیده‌اند که فرق ناتوانی مدیر را با شرایط سخت اقتصادی و کمبودها و کاستی‌ها درک کنند. به مسئولین محترم توصیه می‌شود، با مردم به صداقت رفتار کرده و واقعیات را به مردمی که می‌دانند بگویند، و بدانند که عزت و آبروی محرومین سرمایه اصلی آنان است. اگر نمی‌توانیم دردی از محرومین رفع کنیم، بر آن نیفزائیم.

در پایان خدمات گسترده دولت جمهوری اسلامی را به مردم این استان ارج می‎نهیم.