کبنانیوز - دوکلمه حرف با اصلاح‌طلبان

جهانگیر ایزدپناه
دو کلمه حرف با اصلاح طلبان

ولتر فیلسوف خطاب به ژان ژاک روسو:
«با این که با عقا یدت بشدت مخالفم، اما حاضرم جانم را فدای آزادی بیان و عقایدت کنم.»
لیست کاندیداهای تایید شده اعلام شد و آقای احمدی نژاد همراه با عده ای رد صلاحیت شدند. اصلاح طلبان در هر رده و جایگاهی نه تنها اعتراضی بر رد صلاحیت‌ها نکردند، بلکه اگر اشتباه نکنم خوشحال هم شدند. در صورتی که اگر ما اعتقاد راسخ به اصلاحات داریم باید از حق دیگران بیش از خود دفاع کنیم و بگذاریم به عهده مردم که با رای شان چه کسی را می پذیرند یا رد می کنند. در غیر این صورت چه تفاوت اساسی با آنان که خود محور و تمامیت خواه می خوانیم شان داریم ؟ آیا داد و فریاد آزادی خواهی و اصلاح طلبی ما تا زمانی است که مقصودمان حاصل گردد؟ ولاغیر. در این صورت به مردم این حق را بدهیم که برداشت شان از اصلاح طلبان چنین باشد: دعوا برای منافع خود، نه دفاع از حق دیگران و غم مردم را داشتن.
محلی های ما حکایتی از ملانصرالدین دارند که ملا طرفدار پروپا قرص «کاسه بهره» ( رسم قدیمی که مردم خوراکی که داشتند در کاسه می ریختند و بین همسایه ها تقسیم می کردند ) بود ،و می رفت پشت بام و داد می زد که کاسه بهره «رسم خوب و نیکویست که نباید فراموش شود. روزی ملا به غنیمتی دست یافت، بره ای کشت و گوشت خوبی نصیب اش گردید. فورا به پشت بام رفت و گفت ای مردم» کاسه بهره برطرف «یعنی ملغی ست و هر کس هر چه دارد برای خودش واجب تر است. حال داد و فریادهای اصلاح طلبی طولانی ما مبنی بر آزادی و حق شرکت برای همه تا زمانی نیکوبود که غنیمتی ( همانند گوشت بره ملا ) نصیب مان نشده بود و صاحب سهمی نبوده و مرادی حاصل نگشته بود.
اما دوستان عزیز اصلاح طلب، مردم تجربه و آگاهی و بینش بالایی دارند که نباید آن ها را دست کم انگاشت.
وحکایت های دیگری نظیر خبر یافتن این که مار به طویله آمده ولی همه گفتند به من ربطی ندارد، تا دامنگیر همه شد، راهم به یاد داشته باشید.
شب دراز است و قلندر بیدار، بنگریم تا چه پیش آید روزگار.
زندگی صحنه یکتای هنرمندی ماست /
هر کسی نغمه خواند و از صحنه رود /
صحنه پیوسته بجاست /
خرم آن نغمه که مردم بسپارند بیاد /
ژاله اصفهانی
خوش باد، روزگار بی انحصارتان خوش باد