کبنانیوز - منم یکی از اون هفتام.....

سید علی موسوی
خداوند بزرگ و بلند مرتبه موجوداتی را در زمین قرار داد و از روح خود در وجودشان دمید و قدرت تفکر و تعقل در اختیارشان قرار داد تا اشرف مخلوقات باشند و نامشان را انسان نهاد.
انسانی که از همین عامل تفکر و روح خداوندی برای پیشرفت و چنگ زدن به ریسمان های محکم تر استفاده میکند تا خود را به بالای قله قدرت برساند.
یکی توانایی استفاده از ذره ذره سلولهای خاکستری مغزش را دارد و بیل گیتس می شود،یکی هم از راه ورزش به قله میرسد و میشود کریستیانو رونالدو و یا مسی.
خلاصه قله ها متفاوتند و ارتفاعات به تناسب ابزارالات در چنته انسانها تغییر می کند،یکی سودای ریاست جمهوری در سر دارد و دیگری وزارت، یکی نمایندگی و دیگری .....
یکی از قله ها "شورای شهر و شهرستان" می باشد که خیلی ها لااقل از این قله جهت چنگ زدن و رسیدن به سایر قله ها استفاده میکنند.

شورای شهری که در اکثر شهرها وسیله ای شده است جهت رسیدن به مقامات و صندلی های بالاتر
شورای شهری که میبایست نهادی مردمی به دور از دنیای سیاست به هدف پیشرفت و آبادانی شهر و دیارشان قاعدتا از تیمی بعضا خبره و آشنا به مسائل مدیریت شهری و شهرسازی تشکیل شود تا به پیشرفت و آبادانی شهر سرعت ببخشند.
اما؛
اما امروزه شورای شهر مکانی است جهت عرض اندام همه عزیزانی که شاید هدفشان خدمت به شهرشان باشد ولی مسیر انتخابی ایشان اشتباه می باشد و ناخواسته عاملی جهت پسرفت شهر می شوند.
"احساس تکلیف" ،"اصرار اطرافیان"،و از همه زیبا تر "به دور از نگاه قومی و قبیله ای" واژگانیست که این روزها زیاد بر سر زبانها می چرخد و شده دیالوگ پر کاربرد شهرمان؛
برادر عزیزم مگر می شود با اصرار و حمایت دوستان و اطرافیان به یک وادی پا گذاشت و به دور از نگاه قومی قبیله ای باشیم.
در شهری که هر فرد طایفه ای بزرگتری داشته باشد احتمال بیشتری برای صاحب شدن یکی از هفت صندلی را دارد چه انتظاری داریم شهرمان مدرنیته شود و پیشرفت کند.
سر صحبتم اول با احساس تکلیف کنندگان عزیز است، شما عزیزانی که اگر واقعا هدفتان آبادانی شهر و دیارمان می باشد لطفا بجای وارد شدن به گود همان بیرون بمانید و از کسانیکه بصورت تخصصی در این رشته تحصیل کرده اند حمایت کنید تا اینبار شورایی تخصصی در زمینه پیشرفت شهرمان داشته باشیم.
و سوی دیگر صحبت هایم با جوانان عزیزیست که قطعا دلمان میگیرد شهری داریم که هیچ نمای شهر نشینی ندارد و با انتخاب های بعضا اشتباه گذشتگانمان سوختیم ولی بیاییم اینبار انتخابی کنیم بدور از دید کوتاه قومی و قبیله ای و کاری کنیم که بعدها نگوییم خود کرده را تدبیر نیست.