کبنانیوز - آقای تاجگردون؛ همه خوابند شما بیدار باش

سید مصطفی علیپورنژاد

هر دم از این باغ بری میرسد
تازه تر از تازه تری میرسد
بعد از تهدید نماینده مردم شریف بهبهان که گفته بودند جلوی جذب کارجویان کهگیلویه و بویراحمدی را در حوزه انتخابیه ام میگیرم و بلافاصله با جواب قاطعانه سردار هاشمی پور از گفته خود عقب نشینی کردند . این بار و در کمال بی خیالی مسئولان استانی نسبت به مقوله اشتغال جوانان و نرخ فزاینده بیکاری در کل استان و عدم جسارت پاسخگویی به یاوه گویی ها و تهدیدهای برخی مسئولان استانهای همسایه، عده‌ای از نمایندگان استان بوشهر حرف از اخراج و عدم جذب نیروهای غیربومی علی الخصوص نیروهای کارگری و مهندسی استان کهگیلویه و بویراحمد زده‌اند که این مقوله مایه تأسف و تأثر مردمان فقیر و توسعه نیافته خطه زاگرس نشین کشور است.
جنگ را ما علمدار بودیم
آب و نفت و گاز میراث خاک پدری ماست
آبادانی سهم خوزستان و بوشهر و تهران و اصفهان و فارس.
تاسف بیشتر انجاست که چرا در کنار عکس العمل و واکنش سریع جناب اقای تاجگردون که اینچنین تهدیدی را با سیاست و قاطعانه جواب دادند چرا مسئولان استانی و سیاستمداران پایتخت نشین و دانشگاهیان و ... کوچکترین واکنش و عکس العملی در فضای رسانه ای نشان ندادند تا فردای روزگار دیگر همسایگان استان به خود جسارت اینچین تهدیداتی را ندهند.
سوال اینجاست که آیا فرزندان غیور کهگیلویه و بویراحمد به اندازه ۳ میلیون کارگر افغانی مقیم کشور حق اشتغال در کشور خود را ندارند؟
آیا مسئولان استان فکر نمیکنند که در وضیعت چراغ قرمز امروز که سونامی بیکاری بیداد میکند اگر تهدیدات همسایگان عملی بشود و جمعیت عظیم شاغلان هم استانی از بوشهر و عسلویه اخراج بشوند و به استان برگردند چه بحران فجیعی در سطح کل استان کهگیلویه و بویراحمد ایجاد میشود. مهاجرت، خودکشی، فساد و اعتیاد ، کاهش نرخ ازدواج و افزایش نرخ طلاق زوجهای جوان همه و همه اثرات سوء افزایش نرخ بیکاری هستندکه مسئولان سر سری از کنار آنها رد میشوند.
به راستی بی برنامگی و بی خیالی مسئولان تا کی و تا کجا؟
آب سدهای «مارون» و «کوثر»، «خوزستان» و «بوشهر» را آباد کرده بدون اینکه کوچکترین بهره برداری و نقش و سهمی در عمران و آبادانی و فراهم کردن زیرساختهای کشاورزی و اشتغال در استان محروم خودمان داشته باشند و این است نمک نشناسی همسایگان کهگیلویه و بویراحمد و بی خیالی مسئولان بومی.
دلمان میسوزد به حال مادرانی که شب و روز چشم به راه برگشتن جوانانشان از جبهه های عسلویه و هرمزگان و خوزستان هستند. سربازانی که از خوزستان و فارس تا هرمزگان و بوشهر را آباد کرده اند و دریغا که خانه پدریشان نه سقف دارد نه در دارد و نه راه ...
از ماست که برماست
باتشکر