شعری در وصف بلوط و طبیعت کهگیلویه و بویراحمد
15 ارديبهشت 1395 ساعت 11:44
بلوط،ای شاخه زاد و دانه زادم....................بلوط،ای چتر خاک و آب و بادم
ندارم سایبانی جز تو در صحرای ماهور.........تویی برف و تویی باران،تویی نور
ز مارین و گناوه،تلچگاه و مله برفی..............مبارک،قلعه نادر،شه ولی تا چاه تلخی
ز کاکان و دنا،میمند و چاهن ......................به دیشموک ،آجم و تا چال شاهن
ز سرداب و زتامر،درشک و کوه باهی............همه فصلش،پر است از هر گیاهی
همه صحرا،همه،پر از درخت است.................درختانش همه ،درخت چوب سخت است
بلوطش ،نام و درمان و امان است................دگر سودش زما،فعلا نهان است
نشاید گویمت راز درختان............................ همین بوده است علم ما،ازین جان
بلوط و کیکم و اورس و کونارش......................بود پسته و شن، هرجا کنارش
زبان گنجشک و زربین،مورد و ارژن....................زرشک و بید ،در هر کوی و برزن
درختان و درختچه،ز پنجاه بیشتر هست............به انبات اروپا، شمارش، هم قدر هست
بود بانش،نگهبانش، اداره................................قرقبان اندک و مزدی نداره
قرقبان،جنگلبان،خسته نباشی.........................مدیرجان، بی بلا و شاد باشی
ز آبخیزداری و جنگل، مراتع................................یگان و پشتیبان، دارد منافع
زشهرستان هشتم،چه بگویم.. ..........................ندارد ساختمان، دایم ملولم
بود مسوولان،پرواز دهدشت.............................همیشه،دائما پیکاب در دشت
بگویم نام این دشت بزرگ و پر سرآمد..................بود نامش،کهگیلویه و بیراحمد
------------------------------------------------------------------------
جواد رحیمیان مدیر منابع طبیعی شهرستان بویراحمد
کد مطلب: 178420