کبنانیوز - شارلی سربریده است و سخن می‌گوید

شاهین کاظمی منصورآباد*
ماه فروماند ازجمال محمد سرو نباشد به اعتدال محمد.
درژانویه سال جاری میلادی حمله ای مسلحانه ومرگ بار به دفتر مجله ای رخ داد که شیوه اش در روزنامه نگاری ؛ توهین ، هتاکی و به سخره گرفتن ارزشها بوده است . مجله ای که سابقه توقیف آن توسط دولت فرانسه نیز مؤید بی بند باری وعدم رعایت بدیهی ترین حقوق و شئون ملی و بین المللی است .
و اما چرا شارلی ابدو با وقاهت هرچه تمام تر اینک سر سلسله رفیع دینی را نشانه رفته است که پیامبر رحمت و مهربانی آن را رحمت العالمین نامیده اند؛ چرائی این اهانت بزرگ سرشار است از ابهام و آیا.
آیا تیراژ میلیونی مجله هتاک شارلی پس از درج کاریکاتوری از پیامبر رحمت و مهربانی اسلام در پی تیراژ معمولی و چند ده هزاری اش توجیهی وقیحانه تر از آزادی بیان و قلم می تواند داشته باشد.
آیا سکوت دولت فرانسه پس از انتشار بی سابقه شارلی در تیراژ میلیونی توجه به اخلاق جامعه ، دموکراسی و احترام به قوانین ملی و بین المللی را خدشه دار نکرده است.
آیا توهین به ساحت مقدس وربوبی پیامبر بزرگ اسلام در نشریه هتاک و مبتذل شارلی پرده برداری از سیرت خبیث مغرب زمین و عمق دشمنی و عداوت نسبت به اسلام نیست.
آیا هشدار مقام عظمای ولایت در تاریخ ۷/۹/۱۳۸۶ که فرمودند (( امروز تهاجم فرهنگی عظیمی علیه اسلام است که مستقیم به انقلاب ارتباطی ندارد و وسیع تر از انقلاب است ، بر علیه اسلام است یک تهاجم فوق العاده فرهنگی ، اجتماعی و سیاسی با ابعاد گسترده علیه اسلام حتی اسلامی که میان توده مردم مثلا الجزایر است )). آشکار نمودن عمق عداوت و دشمنی غرب در برابر جهان اسلام نبوده و نیست.
آیا به نظر نمی رسد جریانی در دولت ها و رسانه های غربی وجود دارد که نمی خواهد چرخه خشونت و اسلام هراسی را متوقف کند.
نیک می دانیم که ملتهای مسلمان جهان دل در گرو مهر محمد (ص ) دارند ، آیا دولتهای متبوعشان پاسخ این دلدادگی را به شایستگی داده اند.
بی تردید در آنچه که شارلی نویسان آزادی قلمداد کرده اند و حامیانشان تأیید، اغماضی صورت گرفته است چرا که در اعلامیه های حقوق بشر آمده است:
(( هرکس حق دارد کاری را انجام داده یا از انجام کاری خودداری کند . مگر این که ارتکاب یا عدم ارتکاب به آن کار طبق قوانین ملی و بین المللی جرم باشد )) و یا (( افراد در اعمال حقوق و آزادیهای خود از قیودی که فقط قانون آن را معین کرده است ، تبعیت خواهند کرد . تا بدینوسیله احترام به حقوق و آزادی های دیگران و تحقق مقتضیات متناسب با نظم و منافع عمومی و اخلاق جامعه و دموکراسی تضمین گردد ))
اما آنچه که این اغماض را مبرهن می کند و بارقه های امید را خاموش شرکت رئیس رژیم خون آشام اسرائیل در راهپیمائی پاریس و انفعال دولت فرانسه از حضور متهم به جنایتی که خودش عامل بی ثباتی ، تحریک و تشنج در جهان است و دیگر آنکه جوامع اروپائی هرگز اعتراف نکرده اند که مظنونان نه بیگانگانی از آن سوی مرزهایشان بلکه درست همانند قربانیانشان محصول جوامع خود و میراث بیگانه پرور و اسلام ستیز خود هستند .و پر بیراه نیست اگر گفته می شود پس از جنگ جهانی دوم و تأثیر عمیق سیستم سیاسی و حقوقی غرب بر نظام کشورهای اسلامی امید به باز گشت به حاکمیت یک پارچه و حضور فعال و داشتن نقش تعیین کننده در روابط بین الملل ضعیف گردید و دولتهای به وجود آمده در سرزمین های اسلامی ، در صحنه بین المللی با غرب به صورت یک پارچه درآمدند تمایز جهان اسلام از جهان غیر اسلام به تدریج از میان رفت و معیار محاسبات در روابط بین المللی بر اساس همان تفکر ، سیاست و حقوق غرب شکل گرفت .
نتیجه این که از هر سو به ماجرای حادثه تروریستی فرانسه و اهانت به ساحت پیامبر بزرگ اسلام نگریسته شود رد پای جریانهای افراطی دیده می شود ؛ جریانی که از یک سو در رسانه هایشان به مسلمانان توهین می کنند و از سوی دیگر تروریستهای به ظاهر مسلمان را در سوریه و عراق حمایت مالی می کنند . تروریست های به ظاهر مسلمان به خود کشورهای اروپائی و رسانه هایشان حمله می کنند و چند نفر را می کشند ؛ جریان رسانه ای راه می افتد که مسلمانان مقصرند ، مجددا توهین به مسلمانان آغاز می شود و ... اما آنکه به اسم دین تکفیر می کند و آنکه به رسم آزادی کفر گویی ، هردو سر یک طیف اند و دست شان در دست هم است؛ شارلی نویسان با توهین و کفر گویی تکفیر و افراط می آفرینند و به سرزمین های مسلمانان روانه شان می کنند و فردای روز به همان بهانه اسلام را و رحمت العالمین را هدف قرار می دهند. به قول شهریار:
آنکه گمراهی رقم زد یا زند در لوح دل بشکند دستان نا اهلش خدای مستعان

* کارشناس ارشد حقوق عمومی
۱-اعلامیه جهانی حقوق بشر ، ماده ۱۱، بند ۲
۲- همان ، ماده ۲۹ ، بند ۲
۳- عمیدزنجانی ، عباسعلی ، فقه سیاسی، انتشارات امیرکبیر ، تهران – ۱۳۶۷ ، جلد ۳ص ۲۷