کبنانیوز - نتیجه تعقل گروهی فحاشی است

سیدعلی عباس محدث

مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین کبنانیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.

« صادقانه گویی و اجتماع محوری نیاز مردم در رسالت کبنانیوز»

همیشه آتش عظیم، از یک جرقه کوچکی بوجود آمده است. این قانون زندگی است که باید آغاز از یه جایی باشد. نمی توان درجا ماند و تحول را دید؟ امکان ندارد فکر بی کارکرد و کار بی تفکر نتیجه بخش باشند؟ این چنین بود که بزرگان گفتند؛ هر معلولی را علتی است و برای اثبات معلول باید فرضیه ساخت و نظریه داد و سپس برای اثباتش به میدان عمل وارد شد. همچنین هر عملی را نیز باید دانش و خِردی در پشت آن باشد تا جامعه ای از آن بهره مند شده و نیازی از احتیاجات مردم برآورده شود. مخاطبان عزیز بهتر از من می دانند که علمی که در جهت روشنگری نباشد و ظلمتی را فراروی ملتی روشن نکند و به اصطلاح حلمی در آن نباشد، نه دردی در صاحبش ایجاد می کند و نه دوایی برای جامعه اش خواهد بود.
قصدم از این مقدمه، بیان ارزش و اهمیت آگاهی رساندن به جامعه است که سایت کبنانیوز همچون سایر متولیان فرهنگی استان، بارحداکثری آن را بر دوش دارد. اینها به عنوان عضوی از اصحاب رسانه، مطبوعات، سایت های مجازی و اینترنتی و ...، قلم در مسیر اعتلای فرهنگ نهاده و قدم در میدان اصلاح پیش داوریها گذاشته اند. همگان واقفیم که اِشراف بر قانون مطبوعات برای هر صاحب قلمی در ژرفای تعهد، مسئولیت پذیری و رسالت خطیرشان در امر اطلاع رسانی و بیان حقایق و جلوگیری از اجحاف حقوق اجتماعی مردم، الزامی است. به استناد ماده «2» رسالت مطبوعات، متولی روشن ساختن افکار عمومی و بالابردن سطح معلومات و دانش مردم و همچنین تلاش در نفی مرزبندی های کاذب و تفرقه انگیز و ... اصحاب رسانه هستند. بی تردید گام نهادن در عرصه مطبوعات و تلاش در بیان حقایق پنهان افراط گرایان، مصداق«هل من مبارز» طلبیدن است. در این که به لطف نظام مقدس جمهوری اسلامی و خردمندی مسئولین خدوم و متعهد آن، آرامش و امنیتی کم نظیر را در دنیا داریم، هیچ تردیدی نیست. لیکن نمی توان چشم خود را بر سودجویی و منفعت طلبی های برخی غافل دید و حصارگمراهی خود را تسخیر ناپذیرتصور نمود. اینکه در ماده«1» قانون مطبوعات، تعاریفی در زوایای مختلف جامعه برای اشاعه و گسترش رسالت مطبوعات آورده اند، یعنی اینکه شجاعت، امانت داری و ضمانت اجرایی اهداف شان را تضمین نموده اند. گرچه خط قرمز مطبوعات نیز در راستای حفظ آسایش و امنیت مردم است، لیکن فضای نقد را در صحبت های امام(ره) و مقام معظم رهبری، به عنوان عنصر بی بدیل نظارت مردم و پاسخگویی مسئولین ملاحظه می کنیم. یقیناً قبول شرکت در این جبهه فرهنگی، یعنی که خود را چشم مردم و زبان فصیح آنان دانسته ایم. اگر آن گروه موقعیت جو، مثل اکثریت جامعه این تعریف را تصور کنند، مگر می شود مردم، تخلفی را ببینند و ناحقی را ملاحظه کنند، و در جامعه ای با بالاترین سطح دموکراسی حضور داشته باشند ولی از پیگیری اجحاف در حق خود بی تفاوت باشند؟ پس باور مردم بر این است که چون سخن و مطلب مطبوعات با علم و آگاهی به جمیع جهات بیان و نسبت به آنچه مطرح شده، شناخت کامل دارند، پس لازم است مطبوعاتی ها نقد و تحلیل کنند تا اصلاحات فکری نهادینه و تغییرات مؤثر صورت گیرد. از طرفی مسئولینی که دانش حوزه مسئولیت خود را دارند و یا از متوسط بینش اجتماعی برخوردار هستند و هدفی جز خدمت ندارند، پویایی دستگاه خود و به تعالی رساندن اهداف مورد نظرشان را مدنظر داشته و رسانه ها و منتقدین را نه تنها دشمن نمی دانند بلکه مشاورین خود می خوانند. متأسفانه باید اذعان کنم، چنانچه انتخاب ها بدون صلاحیت نگری و مدیریت ها چیزی غیر از داشتن توان علمی و شایسته سالاری باشد، اصحاب رسانه را بجای رهبری در تبیین ضعف ها و کاستی های جامعه، باید در جلوی میز قضات برای پاسخگویی و محاکمه ببینیم. اینجا است که باید بر حال خود تأسف بخوریم و ندای رهبری و سایر مسئولین مافوق را کراراً بشنویم که چرا جایی که نباید کاری بشود، عملی را مرتکب می شوند که ظلمی بر مردم روا شود. البته این هم قابل تصور نیست که باور کنیم، اصلاح نابسامانی ها و چالش های نابخردان، بدون تحمل مشقات و پرداخت هزینه، امکان پذیر باشد.
الغرض؛
مجموعه سایت کبنانیوز؛
روی سخنم با شما است. در استان ما برخی از مصائب اجتماعی - اقتصادی و بسیاری از چالش های سیاسی، ریشه در گذشته ای دور دارند. بررسی آنها و علل چرایی شان را مجال بحث نیست. اما هر ساله شکاف های اجتماعی و اقتصادی در جامعه بوجود می آید که یکی از علل مؤثر بر این نابرابری ها، رسانه ها و مطبوعاتی هایی است که به جای ترس زدایی مردم از مطالبه حقوق شهروندی وچگونگی نظارت بر مسئولین، خود وحشت زده، پشت به دشمن کرده و کمترتر از رسالت خود مطلب می زنند. خوشبختانه از آغاز فعالیت سایت کبنانیوز، هم حرمت قلم را پاس داشتید، هم امانت دار مردم و مسئولین بودید و هم اینکه به پاسداری از قوانین، ارزش های اجتماعی و سنت اصیل مردم داری، وفادار مانده اید. خداوند را گواه می گیرم که تنها به نیت تقدیر از روحیه تسلیم ناپذیری تان در مقابل سودجویانی که در جهت مخالف شرایط جامعه و مردم شنا می کنند و اینکه برای اشاعه فرهنگ مسئولیت پذیری مدیران و استیفای حق مردم و استفاده مشروح از حقوق شهروندی، شجاعت را مرام، شناخت را روش و نشاط اجتماعی را اندیشه خود قرار داده اید، این مطلب را نگاشته ام. اقشار تحصیلکرده ای که غم مردم دارند و داعیه خدمتگذاری، وقتی در ساختارسازی و اصلاح نابرابریهای اجتماعی و اقتصادی محروم باشند، نقد را مصرح ترین شیوه بالندگی استان دانسته و اینچنین، کاستی های جامعه را در پستوی اذهان محافظه کارانه برخی مدیران بیرون می آورند. همچنین اگر ارزیابی عملکرد مطبوعات منوط به جسارت در بیان حقایق، پیگیری مطالبات مردم و انتشار بی پیرایه اظهارنظرهای مختلف مسئولین و صاحبان خرد باشد، چه امتیازی برای شما بهتر از این است که انعکاس ضعف های ناشی از بی تدبیری برخی از مدیران واسطه جو، چاره جویی در حل مشکلات قشری از جامعه را به همراه داشته باشد؟ چه تشکری بالاتر از این که جامعه بداند برای استفاده از فرصت های مناسب در دل تهدیدها، حساس نمودن مدیران برای رفع محدودیت ها و محرومیت های اجتماعی و اقتصادی، ایفای امتیاز شایسته خواهی و صلاحیت نگری در تصدی های مدیریتی، مسئولیت پذیر نمودن کارمندان و...، سایت حقیقت نگر کبنانیوز با مجموعه ای دردآشنا که با وجدان بیدار خود از تمامیت خواهی و افراط نگری در بیت المال پرده بر می دارند، آنقدر به علم خبر واقفند و نسبت به وظیفه خود تعهد دارند که قلم شان خریده نمی شود و شرفشان را به غیر از عدالت و دادخواهی مردم بکار نمی گیرند؟ مخاطبان سایت های مجازی استان، خبرنگاران صادق و اندک خبرفروش های اغفال شده را به خوبی شناخته اند. سفارشم به مطبوعاتی ها این است که این جامعه نیازمند تغییر است و تغییر هم باید جامعه در حال گذر ما را از سکون و مدیریت سنتی به سوی پویایی و خردگرایی سرعت بخشد. چنانچه با ترس و بی اطلاعی به مقررات و داشته های علمی، قلم زدن در این عرصه خودکشی است و ذلالت، و البته چون کبنایی ها هم جسارت به خرج دادن و عرصه را بر نالایقی ها و ناموزونی های مدیر و مدیریت های سطحی نگر بستن، هم تاوان دارد و هم عزت و فخر. اگر مطبوعاتی ها از عمل به قانون و رسالت قانونی خود گریزان شوند، زمینه اجحاف در حق مردم را سهل الوصول تر نموده و فرهنگ واسطه جویی و قومگرایی به جای شایسته سالاری و ضابطه مندی پایدار می ماند. همانطور که به لطف فصاحت قلم و شجاعت در بیان دیدگاههای خبرنامه شما کبنایی های فرهنگ دوست و مردم مدار، ملاحظه می گردد، مصلحت نگران و مطمعین به بیت المال، دیگر حاشیه امنی برای خود نخواهند دید، نظرسنجی که از عملکرد برخی مدیران استان و شهرستان ها منتشر نمودید و نتیجتاً به پایان خط، هدایت شان نمودید، مبیین صداقت در حقیقت جویی و وظیفه نظارتی شما بود و هم بیانگر ستمی بود که ناخواسته بر این مردم وارد شده است. ضمن اینکه گزارشات شجاعانه خبرنگاران کبنانیوز، بیانگر محوریت بودن خواسته های مردم و اشاعه فرهنگ صلاحیت نگری در گزینش مدیران است. لطف دیگری که به خردورزی و ارتقاء بینش مردم داشته‌اید، امانت‌داری در انتشار کامنت هایی است که برخی شان نتیجه تمام فهم و تعقل گروهی اندک است که علم شان فحاشی، تهمت و شایعه پراکنی با اسم های غیر واقعی بوده و علیرغم انتشار مشخصات، عکس و گفتمان صریح نویسندگان، دنیا را از سر وارونه قیف نگاه کرده و قافیه را به مردم باخته‌اند. براستی زبان اعتراض به ناراستی ها، قدرت بلاغت، فصاحت و صداقت گویی است و زبان امتناع از دوستی ها چیزی جز توهم خرید عقل ها، شکستن قلم ها و بی توجهی به علاقه ها نیست. علیهذا، صدق گفتار و پویایی اخبارتان برای مردمی که نظارت بر مسئولان، مطالبه خواسته های عمومی و محاسبه عملکردهای کمی و کیفی مدیران را در کنار مسئولیت پذیری و انطباق تفکرات مردم و مسئولان، آرزوی دست نیافتنی شان نمی خواهند باشد، لایق سپاس است و مایه افتخار. و این قلمی بود که دکتر شریعتی تحسینش کرد و تنها سزاوار دستان خلاق شما مصلحان اجتماعی است. آنجا که می گوید: « قلم توتم من است و قلم توتم ما است و...»