کبنانیوز - مسئولان فوتبال درگیر چه مسائلی هستند/خسته‌ام از این بی‌مهری‌ها

مسئولان فوتبال درگیر چه مسائلی هستند/خسته‌ام از این بی‌مهری‌ها

سه سال پیش بود چند تن از نوجوانان عشق فوتبال در یاسوج تصمیم به تشکیل یک تیم قدرتمند در حد سطح اول فوتبال ایران گرفتند.
آنها می خواستند پله های ترقی را یکی یکی طی کنند تا به سطح اول فوتبال کشور برسند. با یک نگاه سطحی به نتایج گرفته شده این تیم متوجه می شویم آنها هم خیلی بی دلیل و منطق رویا پردازی نمی کردند. قهرمانی در لیگ شهرستان در اولین حضور، قهرمانی استان و در نهایت قهرمانی کشور در حضور مدعیان تراز اول ایران، آن هم فقط در طول مدت سه سال بدون حامی و با کمترین امکانات.
تلفن را برداشتم و با سرمربی تیم فوتسال سایپای یاسوج تماس گرفتم و ضمن تبریک قهرمانی برای گرفتن مصاحبه به دفتر روزنامه دعوتش کردم.
در بدو حضور وی به دفتر روزنامه متعجب شدم یک جوان با اندام بسیار نحیف و لاغر جوان سیه چرده ای که عشق به فوتبال در چهره معصومانه اش موج میزد و لباس مقدس دوره خدمت نظام وظیفه سپاه را بر تن داشت. پای صحبت‌ها و درددل های سرمربی قهرمان فوتسال نوجوانان ایران نشستیم .آنچه در پی می آید حصل این گفت و شنود می باشد.

خودتان را معرفی کنید؟
ابوطالب صیادی، متولد ۱۳۷۲ از روستای دهنو سی سخت

فوتبال را از کجا شروع کردی و در چه تیم هایی فعالیت داشتی؟
همانند سایر هم تیمی هایم و سایر بازیکنان استان ، فوتبال را از زمین های خاکی شروع و در تیم های پیکان ،زاگرس و ایرانجوان یاسوج و کشاورز دهدشت بازی کردم .

از مربی های خود بگویید؟
از اول زیر نظر آقای موسی شیروانی کار کردم.

در کلاس مربیگری هم شرکت کردی؟
در کلاس مربیگری D آسیا شرکت کردم و موفق شدم مدرک D آسیا را بگیرم و همچنین در کلاس توجیهی مربیگری زیر نظر مرتضی محصص نیز شرکت کردم.

امسال عنوان قهرمانی فوتسال نوجوانان ایران را کسب کردید، در راه قهرمانی مسابقات کشوری با چه مشکلاتی دست و پنجه نرم کردید؟
در مرحله اول باید بگویم در بدو تاسیس تیم یکی از نمایندگان شرکت سایپا در یاسوج قول داد که هزینه های تیم را متقبل شود و ما هم اسم نمایندگی را روی پیراهن تیم درج کنیم. ما به تعهد خود عمل کردیم اما کل هزینه ای که برای ما کردند فقط یک دست لباس ورزشی برای تیم بود.
نمی دانم از کجا شروع کنم از نداشتن زمین تمرین، از بی پولی، از نداشتن وسیله ایاب و ذهاب برای اعزام تیم ، از عدم حمایت مسوولین استانی، از عدم همراهی مسوولین، از آرزوی دیدن یکی از مسوولین ورزشی استان در مسابقات قهرمانی کشور و یا حتی در روز فینال یا حتی در بازگشت بچه ها و مراسم استقبال و …. این تیم چه بازیکن و چه کادر فنی با هزینه شخصی و با گرفتن مینی بوس به مسابقات اعزام شد علیرغم مکاتبات فراوان با مسئولین اداره ورزش و جوانان و هیات فوتبال، هیچ کمکی به ما نکردند و حتی ماشینی برای اعزام تیم و حضور در مسابقات در اختیار ما قرار نگرفت.
در حالی که خبرنگاران حاضر در دفتر از تعریف وضعیت تیم از زبان سرمربی بسیار متاثر شده بودند صیادی گفت: در طول برگزاری مسابقات کشوری در فسا به دلیل متفاوت بودن لباس ها مورد تمسخر سایر تیم ها قرار گرفتیم و تحقیر شدیم. شاید آنجا بی کسی و بی پناهی ورزش استان را با همه وجود خویش لمس می کردیم. این وضعیت روحیه بچه ها را تحت تاثیر قرار داده بود. خودم هم که بسیار ناراحت بودم. اوضاع من خرابتر بود از یک طرف باید دردهای درون خود را مخفی می کردم و از طرف دیگر روحیه بچه را در سطح بالا نگه می داشتم و غیرت آنها را در بازی تحریک می کردم. بعضی وقت ها در تنهایی گریه می کردم نه از این جهت که ما را تمسخر می کنند بلکه برای از دست دادن آبروی نام استان که برای مسوولینش ارزشی ندارد و فقط شعار می دهند.

یعنی وضعیت اینقدر خراب بود؟
همه تیم ها در بهترین خوابگاهها و هتل ها ساکن بودند و ما در سالن آموزش و پرورش. که جا دارد همین جا از جناب آقای حاج حمید زرافشان که بیشترین همکاری را در اداره آموزش و پرورش با ما داشتند تشکر ویژه ای داشته باشم و همچنین از آقای رحیمی رئیس هیات فوتبال شهرستان بویراحمد که چند جلسه سالن در اختیار ما قرار دادند و از سردار امیری فرمانده سپاه فتح استان و سرهنگ حبیبی که با مرخصی بنده که سرباز وظیفه بودم برای همراهی تیم موافقت کردند.
از نطر لباس ما خیلی سختی کشیدیم و این در حالی بود که سایر تیم ها با لباس و همه امکانات در مقابل ما قرار می گرفتند. ( نمی خواست دیگر حرفی بزند و بغض گلویش را گرفته بود اما با اصرار خبرنگاران روزنامه که متاثر شده بودند ادامه داد) و گفت: از لحاظ غذا ، خوراک ما فقط نان و خیار و ماست بود به شکلی که هزینه نوشابه انرژی زایی که حریفان ما نوش جان میکردند ، با کل وعده های غذایی ما برابر بود. ( در این لحظه ناخودآگاه به یاد سخنان مدیر کل ورزش وجوانان استان در اردیبهشت ماه با خبرنگاران افتادم که می گفت: « حرمت ورزشکاران استان را نگه می داریم و دیگر اجازه نمی دهیم عزت و احترام ورزشکاران استان خدشه دار شود»).

صیادی ادامه داد: تنها چیزی که باعث موفقیت ما شد غیرت و تعصب بچه ها که زبانزد همه شرکت کنندگان در مسابقات بود.

(می خواستم فضای مصاحبه را عوض کنم و از او پرسیدم) فضای مسابقات چطور بود؟
مسابقات در دو گروه ۴ تیمی برگزار شد که در مرحله مقدماتی ما توانستیم با اقتدار کامل و با کسب ۱۲ امتیاز به دور بعد صعود کنیم و در یک هشتم نهایی توانستیم تیم سرایا مشهد را ۵ بر یک شکست دهیم و در یک چهارم با تیم اتحاد میاندواب بازی داشتیم که انها را نیز با نتیجه ۷بر ۳ شکست دادیم و در نیمه نهایی در ضربات پنالتی تیم ستارگان زنجان را شکست دادیم و در انتها در فینال نیز تیم شرهانی ایلام را با نتیجه ۷ بر یک شکست دادیم و با اقتدار قهرمان شدیم .

بهترین خاطره ای که از این دوره از بازی ها داشتید؟
بالا بردن جام قهرمانی در حضور سایر تیم ها و خوشحالی بچه های تیم که در اوج مظلومیت از خوشحالی گریه می کردند. و دومی نیز پاسخ منفی به پیشنهادهای چند میلیونی چند تیم برای تبانی در مسابقات بود که با غیرت و شرافت بچه ها سازگار نبود و برای قهرمانی انگیزه بیشتری پیدا کردند.

برخورد مسئولین ورزش با شما قبل از حضور در مسابقات و پس از کسب قهرمانی کشور به چه شکلی بود؟
هیات فوتبال از اول بجای اینکه ما را برای مسابقات تشویق کند و به ما دلگرمی دهد می گفت بهتره که با این وضعیت اقتصادی در مسابقات شرکت نکنید. باز هم می گویم فقط حاج حمید زرافشان بیشترین کمک را به ما کرد که خوابگاه برای بچه ها فراهم کرد تا در خیابان و پارک نخوابیم که از او باز هم تشکر می کنیم. ولی ما دلسرد نشدیم و با هزینه های شخصی و بدون کمک، حمایت و دلگرمی هیچ مسئولی رفتیم و با افتخار برگشتیم و حالا می بینم که همین هیات فوتبال برای بیلان کاری خود بنر نصب کرده است و این را از موفقیت های خودشان می دانند و بنام خودشان ثبت می کنند. تنها کسی که قهرمانی ما در روزهای اول تبریک گفت خبرنگاران بود.

برنامه آینده تان چیست؟
دیگر خسته شدیم (بغض گلویش را می گیرد). هم من و هم بازیکنان از بی مهری مسئولین و بی توجهی آنها و اینکه هیچ کمکی به ما نمی کنند . وقتی حمایتی از ما صورت نمی گیرد توان تیم داری نداریم و بچه ها هم با دیدن برخورد مسئولین استان بی انگیزه شدند. این کاری که ما کردیم تنها فعالیت ورزشی نبود بلکه فعالیتی فرهنگی ورزشی بود که تنها با کمک خداوند توانستیم تعدادی از جوانان را دور هم جمع کنیم تا هم از آسیب های اجتماعی در امان باشند و هم توانستیم اول با کمک خداوند و بعد با غیرت و تلاش بچه ها عنوان قهرمانی ایران را برای استان به ارمغان بیاوریم .

از مسوولان چه انتظاری دارید؟
سرش را پایین می اندازد و با تکان دادن سرش از ما خواست تا مصاحبه را به پایان برسانیم.

گزارش: صادق الهی‌نژاد