کبنانیوز - كمالوندي خواهد رفت، مائيم و شولاي كهنه پدر پير

كمالوندي خواهد رفت، مائيم و شولاي كهنه پدر پير

مسعود رضايي بياره
مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان کبنانیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.

با انتشار مطلبی با عنوان «نقدی بر سخنان کمالوندی» یکی از مخاطبان پایگاه اطلاع رسانی و خبری کبنانیوز به این مقاله پاسخ داد.
در آسیب‌شناسی مدیریت فرهنگی استان كهگيلويه و بويراحمد باید به این نکته توجه شود که با شدت و ضعف انتقادهايي به مديران فرهنگي استان از گذشته تا به حال وارد است كه حجم وسيع و گسترده‌ از آن را مديريت فرهنگي استان در دوره هشت ساله احمدي نژاد به خود اختصاص داده است.در استان نو پا و نو ظهور ما پتانسیل‌ها و انرژی‌های متراكم و نوظهوري وجود دارد که متمایز از دیگر مناطق کشور است‌. اين پتانسيل ها متاسفانه به علت ضعف مديريت فرهنگي و هنري و ناتواني از درك ماهيت آن هرگز فرصتي براي خودنمايي و ظهور و بروز نيافته‌اند. من عمده‌ی مشکل مدیریت فرهنگی استان را در نا آشنا بودن مدیران فرهنگی استان با فرهنگ بومی و عدم درك ماهيت تاريخي و جغرافييايي این منطقه می‌دانم.

مديران فرهنگي اگر جوهره و ذات فرهنگ را نشناسند و عناصر تشكيل دهنده و موجد آن را تشخيص ندهند و تنها خود را گرودار مجاري سياسي بدانند كه با حمايت و مدد آنها بر اريكه مديريت فرهنگي تكيه زده اند و در دوري باطل و بي حاصل خود را مديون و پاسگر اين گونه اسپانسرها بدانند، البته كه همواره نه تنها گامي كوچك و اندك در جهت بهبود شرايط فرهنگي رو به جلو بر نخواهيم داشت ، بلكه با شدت و حدت آنگونه كه خصلت عناصر فرهنگي ايجاب مي كنند رو به عقب و در مسيري قهقرائي حركت خواهيم كرد و حتي داشته‌هاي گذشته را در اين واپسگردي در معرض تلف و نابودي قرار مي دهيم.

یکی دیگر از عمده مشکلات در اين وادي ، مهاجرت نخبگان فرهنگی است که این هم به ضعف مدیریت بر می‌گردد. در طي سالهاي گذشته متاسفانه در گردابهاي سياسي تعداد زيادي از صاحب نظران و كارآزمودگان عرصه فرهنگ و هنر كه مآوا و ملجايي براي خود در اين ديار نيافته‌اند ، تن به مهاجرت و نشستن در غربت داده‌اند. در بحث آسیب شناسی فرهنگ استان ، باید دو مقوله ديگر مورد توجه واقع شود. یکی نسبت فرهنگ با اقتصاد و دومی نسبت فرهنگ با سیاست است. به هیچ عنوان نمی توان اقتصاد را از فرهنگ و هنر جدا کرد چرا که امروزه در دنیا کارهای فرهنگی با اقتصاد عجین شده است. در مقوله سیاست نیز همچنین، هرکنش فرهنگی متاثر از سیاست است. و اگر ما تکلیف خودمان را با این دو مسئله مشخص نکنیم، به جايي نخواهيم رسید. متاسفانه در اين شاخص ها هم به علت فرو افتادن چرخه مديريت فرهنگي استان در حاشيه‌هاي انفعالي و نداشتن برنامه و پروگرام براي رسيدن به نقطه‌اي روشن و مشخص و دست يابي به اهداف قابل اندازه گيري هرز وقت فراوان گرديد.
مسئله‌ی دیگری که باید متوجه آن باشیم این است که در كنش فرهنگي و هنري هم در عرصه مديريت اجرايي و هم در ورزكاري نخبگان و موجدان مصالح فرهنگي و هنري در اغلب موارد کارهایی انجام می‌دهند که خوب است اما نسبتی با فرهنگ عامه مردم استان و همجوشي فرهنگ اقليمي ندارد. انگار در ياسوج درخت موز بکاریم و توقع ميوه از آن داشته باشيم مسلما که به بار نخواهد نشست چرا که ویژگی های درخت موز به آب و هوای سرد استان ما سازگار نیست واز هرآنچه بكاريم جز باد جز هيچ درو نخواهيم كرد. و اين برمي گردد به همان مقوله ي شناخت ماهيت فرهنگي استان كه مدير فرهنگي ملزم به شناخت آن است و بايد از بدنه كارشناسي محكم و قابل اعتنايي برخودار باشد و بتواند ظرفيت‌هاي محيطي را به استمداد بطلبد.
چنگ انداختن و پنجه كشيدن به صورت كمالوندي براي آنچه كه مي توانست بكند و نكرد، راه به جايي نخواهد برد. به نظر من او آنچه كه در حيطه توانايي و قوه‌ي فعل و ادراكش بودانجام داد.

از ماكيان توقع تخم طلايي داشتن بي انصافي است. چرائي و چگونگي آنچه را كه مي توانست در اين عرصه براي بهبود شرايط فرهنگي و برون رفت از اين وضعيت انجام بدهد و نداد بايد خود وي تشريح كند. به طور مسلم موانعي وجود داشته و كماكان وجود دارد. ولي چيزي كه نمي توان از كنار آن در اين مقال و مقوله به آساني گذشت، وظيفه اخلاقي و اجرايي هر مسئول است كه بايد با شجاعت و تهور به جنگ موانع برود تا بتواند در هر كاري كارستاني بيافريند. ‌آنچه كه بايد در هر شرايط و زماني فراموش نكرد، تكاپو و تلاش فرزندان اين ديار است كه بايد خو به پا خيزند و بيرق پيشرفت و توسعه فرهنگ و مقدرات آن را برافرازند.

دير يا زود كمالوندي هم مانند ساير اسلاف و پيشنيان خود خواهد رفت و باز مائيم و شولاي كهنه پدر پير.