وداع با اولین شهید قرن

کبنا ؛هر گاه جامعه‌ای دچار خون مردگی و کسالت میشود ،اهداف و آرمانها در کشاکش مشکلات معیشتی در حال ذبح شدن است ،هیجانات کاذب سیاسی در فضای انتقام ، کینه ،حسادت و فتنه رنگ بظاهر شادی نوروزگاهی میگیرد ،لشکرکشی های ان رجل و ان قوم و الطایفه شکل مدرنیستی بخود می آراید ، امید و انتظار و اعتماد کمرنگ و در تار و پود بازیهای هنری و نقش های کمدی اسیر میشود ، و ... ناگهان طوفانی الهام گونه بساط شک و تردید و اما و اگر را در هم میریزد و نهال عشق و وفا و سحر را رونمایی می نماید تا حیات به تن ضعیف جامعه برگردد و جویبار خون حرکت و بیداری را شکل بخشد ، بدون شک کارکرد روح و خون و صدق شهید یعنی تحول و تغییر در افکار و رفتار جامعه ،یعنی نهیب به خفتگی و فرمان به جهاد و قیام ، امروز تشییع جنازه پرشکوه شهید سید نوید موسوی از بوشهر تا خیرآباد گچساران تحقق این حالت را در ابتدای سال خمود ۱۴۰۱ داشت.
شهید موسوی اولین شهید جبهه امنیت در سال جدید و اولین شهید قرن شانزده هجری این استان بود که چهارمین شهید روستایش ده ناصر خیرآباد و بیست و سومین شهید منطقه دلاورخیز خیرآباد ،۱۵۹ مین شهید امنیت استان بوشهر بود که همراه با عزا و ماتم و با حضور بی‌سابقه مردم و مقامات و شور و شعور دلسوختگان در آرامگاه ابدیش خوابید تا بیداری و هشیاری را بر ما ارزانی بدارد ،برای شکستن سکون و سکوت ما در برابر بی انصافی ها و نامرادیها خونش را در رودخانه خیرآباد جاری ساخت و با نور معنویت و شکوه عظمتش چراغ چهارطاقی خیرآباد را روشن ساخت تا همچنان چون فانوس اسکندر راهگشا و راهنمای کاروانهای راهیان نور در گذرگاه تاریخ منطقه باشد .
امروز نیروی انتظامی بر خود بالید که چگونه در دل مردم قدرشناس جای دارند ،خیرابادیها بر خود کرشمه و ناز عرضه داشتند که فرزندشان به آنها آبرو و اعتبار بخشیده ،سادات از تقدیم سرافرازانه ناب ترین هدیه ی خود به جده شان  احساس غرور کردند و مردم دیارمان با اشک و شور زینت آرای محفل بدرقه مهمان و میزبان شدند تا اثبات کنند که شهید همه ی نیکی ها و فضایل را هم داراست و هم گل افشانی بر جامعه دارد تا گل‌های پژمرده عطرآگین شوند و بهار علوی برویانند .
شهید سید نوید جوان محجوب و مهربان و آگاه در بهار ۲۳ سالگی عمرش  چه زیبا فرمود که: «مهربان باشید که زندگی چه زود دیر است»
دلتنگم و دیـدار تو درمــان مـن است
بـی رنگ رخت زمـانه زندان مـن است
بـر هیچ دلــی مبــاد و بـر هیچ تنـی
آنچه از غم هجران تو بر جان من است
یادش و شهامتش با نااهلان و سارقان مال و ناموس مردم پایدار باد .
۱/۱۱ /۱۴۰۱-یدالله مرادی