کبنانیوز - نقد «حسن غفاری» بر المان میدان معلم یاسوج

حسن غفاری عکاس معروف کهگیلویه و بویراحمد و بین‌المللی در صفحه شخصی اینستاگرامی خود مطلبی را با عنوان بی‌سلیقگی(۲) «برای معلم و به نام خدا» در میدان معلم منتشر کرده است که از نظر خوانندگان می‌گذرد؛

یاسوج شهری است که در میان مراکز استان‌های کشور دارای کمترین مجسمه و حجم‌های مفهومی و بصری است و همین اندک مجسمه‌ها غالبأ طراحی ضعیف، اجرای شتابزده و نصب پرماجرا دارند.
تصمیم گیران فرهنگی شهرداری یاسوج و مدیران ارشد آموزش و پرورش در جوار اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی در میدان همایش‌های شهری، تندیس ۱۴ متری دست مردانه قلم به دستی را برزمین نشانده‌اند که در پهنای آسمان درحال نگارش است.
منت این پیکره با مدادی بلند بر دوش معلمان افتاده است حال آنکه می‌تواند دست یک بازاری، روحانی، هنرمند ویا یک نظامی باشد، مداد درپایان نگارش کلمه‌ی «نبام» مانده است وبه اصرار داشتن فرضیات ذهنی مخاطب «بنام» خوانده می‌شود و احتمالاً سازندگان منظورشان کلمه‌ی «به نام» بوده است. «نبام» کلمه‌ای نا‌مفهوم وناآشناست. «بنام» معنایش شناخته شده، معروف، شایسته ومشهور می‌باشدوگاه نقش دستوری صفت دارد. «به نام» ترکیبی است از حرف اضافه پیشین وکلمه «نام» به معنی شناسایی هرچیزی، که در اینجا می‌تواند تداعی کننده «به نام خدا» باشد.
برای نگارش ادبیات فارسی، رعایت دستورزبان، استقلال واژه‌ها، آسان خوانی، چشم نوازی، گزینش بهترین شکل نوشتاری، انعطاف پذیری و پیروی از شیوه خط فارسی لازم است.
چگونه است که این مجموعه‌های فرهنگی به راحتی «غلط مصطلح» کلمه‌ی بنام را در نمادی به عنوان معلم و «به نام خدا» برای عموم مردم به نمایش می‌گذارند.
این مجسمه راجدا از ایراد مفهومی و نگارشی واژه به کار رفته، نمی‌توان به عنوان یک اثر هنری جایگاهی برایش در نظر گرفت و از همه بد‌تر بر افراشته کردن عمود‌ها و پایه‌های بلند نور‌ پردازی دور تا دور آن است که موجب ایجاد آلودگی بصری شده است.
ایده، اجرا، خبرسازی، بزرگ نمایی و تعریف سازی از این حجم، نمایشی است از «در امتداد بی‌سلیقگی» در این شهر.