دریافت لینک صفحه با کد QR
سختی با «بیژن عالی‌پور» مدیر نفت جنوب؛ بجای تنبیه بی‌درنگ توبیخ می‌کردید؟
2 بهمن 1395 ساعت 10:27
کارمند شرکت نفت
یکی از مخاطبان کبنانیوز خود را کارمند شرکت نفت معرفی کرده و متن زیر را برای این پایگاه خبری فرستاده است.
اهمال یا بی تدبیری، عدم انگیزش یا نارضایتی؟ مشکل از کجاست؟ آیا پاک کردن صورت مسئله جواب است یا توجیه فردی؟
این روزهای شرکت ملی نفت و گاز گچساران دیگر با هیچ تعریفی قابل توجیه نیست از اتفاقات و حوادث ناگوار تا تصمیمات و مشکلات انسانی و اجتماعی، مشکل از کجاست ؟ از بی تدبیری و اتخاذ تصمیمات عجولانه یا از بی تجربگی شاید هم در بدبینانه ترین حالت نوعی واکنش جمعی به نامساعد بودن اوضاع!
تجربه و سابقه این تاسیسات و نیروی انسانی این مجموعه مدیریتی هرچند پراز فرازونشیب اما سرشار از افتخار است از همراهی با انقلاب و امام ره در بهمن ۱۳۵۷ تا سختکوشی و لبیک به امام امت در تنگناها؛ از آماج هجمه و تخریب کارکنان خدومش تا عدم تحقق وعده های قانونی و ...
آنچه قدر مسلم و واقعیت امر است تلاش و تعهد کارکنان این مجموعه در راستای تحقق اهداف انقلاب و حکومت حتی با نثار جان خویش است اما چرا در این مجموعه با این توصیف این اتفاقات ناگوار رخ میدهد و چه راهکاری برای آن وجود دارد؟
اما چرا علاج واقعه قبل از آن صورت نمی‌گیرد؟ چرا هرزمان که اتفاقی رخ میدهد انگشت اتهام بسمت همین کارکنان زحمتکش دراز می‌شود؟
جناب آقای مهندس عالی پور مدیریت محترم مناطق نفت خیز جنوب روی سخنم با شما و مدیران محترم این سیستم است که در روزهای سخت با عدم پشتیبانی از کارکنان خویش گوی سبقت را در تخریب مجموعه تحت مدیریتتان از دیگران ربوده‌اند؛ بهتر نبود بجای تنبیه بلادرنگ دست به توبیخ پس از بررسی دقیق موضوع میزدید یا اینکه تصمیم بر پاک کردن صورت مسئله دارید؟
آقای عالی پور این روزها از هریک از همکارانتان در واحدهای عملیاتی سراغی بگیرید پی به عمق فاجعه ای که رخ داده میبرید فاجعه ای که نمود آن اتفاقات اخیر مناطق نفتخیز جنوب و پالایشگاه ها و پتروشیمی ها میباشد. اتفاقاتی که دربدترین آمار هم نباید اینگونه مستمر شوند اما شدند و علاوه بر داغدار شدن خانواده همکاران و هموطنانمان باعث تحمیل هزینه های گزاف برای سیستم شدند ولی دریغ از یک ریشه یابی دقیق و امان از واکنش‌های منفعلانه!
آقای مهندس عالی پور اگر شمارا خطاب قرار میدهم نه از روی بخل و کینه که از بغض فروخورده بزرگی است که راه فریاد را برلبان اکثریت کارکنان زیرمجموعه تان بسته است از ناعدالتی و نابسامانی در اخذ تصمیمات کلان وزارت خانه تا فاصله بزرگی که بین مدیرانتان و کارکنانشان رو به فزونیست از مشکلات فردی و خانوادگی کارکنان تا بی توجهی به معیشت کلیه نیروهای رسمی و غیر رسمی که همه و همه دست به دست هم داده اند تا تمرکز از کار به معضلات زندگی خصوصی و اجتماعی و از انگیزه به سپری نمودن اوقات کار به فکر درباره حل مشکلات شخصی سوق پیدا کند و دقیقا همین نقطه شروع مشکلات پیش آمده میباشد که با همراه شدن مشکلاتی چون کمبود نیرو، عدم تحقق وعده ها و عدم وجود آینده مطمئن شغلی و ارتقاء برای کارکنان بر این معضل دامن زده است.
امیدوارم که دیگر از این دست اتفاقات در هیچ جای ایران اسلامی رخ ندهد و این خود باعث گردد تا با بررسی دقیق تر موضوع راهکاری بهتر از این سرانجام اتخاذ گردد.
کد مطلب: 223938