کبنانیوز - سوق قربانی کدام گناه نابخشودنی؟

سید سعید پرهیز*
سوق دیار فراموش شده‌ای که با همه ناملایمتی‌ها و نامهربانی‌ها سوخت، ساخت ولی دم نزد.
دیاری که روزگاری همه چیز داشت و دیگران در حسرت داشته هایش غبطه می‌خوردند.

دیاری که در فرهنگ و ادب زبانزد خاص و عام بود و هست، مردمانی با دلی پاک و زلال که به عشق خدای خود با امام، بیعت بستند؛ با ولایت، میثاقی دیرینه داشته و در همه عرصه های انقلاب و نظام جمهوری اسلامی یکه تاز و میدان دار بوده‌اند.
ولی اینک این شهر، دیگر آن سوق شاداب و زنده نیست، بلکه به ده کوره ای میماند که شور و نشاطی در ساکنینش نیست.
مشکلات و کمبودها در این دیار بیداد میکند، سوق روستایی شده است که بی جهت نام شهر را یدک می‌کشد. و دلمان را خوش کردند که بخش شده است و بخشداری دارد ، اما چه بخشداری ای؟!
اداره بخشداری‌ای که حقوق پرسنلش را شهرداری ورشکسته شهر، تامین می‌کند.
قسمت دردناک قضیه اینجاست که یکی از مهمترین و بیاد ماندنی ترین مدارس شهر یعنی دبیرستان شهید رجایی را که سکوی پرتاپ اطبا و مهندسین و تحصیلکرده های شهر بود، منحل میکنند تا ساختمانش را به بخشداری دهند.
بخشداری که با آمدنش، «کمیته مستقلش» منحل شد ، بانکش به باجه ای بی خاصیت تبدیل شد.
مسئولان محترم، اگر بخش سوق شرایط داشتن ادارات مستقل را ندارد پس لطفا این «لطف» را پس بگیرید.
در روزگاری که همه به فکر بدست آوردن تکنولوژیهای روز دنیا هستند ما سوقی ها هنوز در حسرت داشتن جاده ایمن هستیم و نظاره گر پرپر شدن عزیزانمان در این جاده مرگبار هستیم
مسئولین محترم آیا به خود زحمت داده اید که این روزها گذری به سوق داشته باشید و نظاره گر مردان و زنانی باشید که در پی یافتن آب، در به در و منزل به منزل،کوچه ها را می گردند.
آیا خبر دارید که مردمانی از حوزه شما یکماهی است که آب از شیر منزلشان چکه نکرده است آیا میدانید پرسنل زحمتکش آب و فاضلاب سوق؛ روز و شب، در سرما و گرما در کانال های شهر، گویی بدنبال گنج هستند تا بسا مرهمی بر این لوله های فرسوده و رسوب زده بگذارند.
سوق سالهاست که با مشکل کم آبی دست و پنجه نرم میکند . بیایید علاج واقعه قبل از وقوع کنید. حتما باید در بحران کامل فرو رویم تا شاید به فکر تانکر سیار بیفتید ؟ مشکل آب سوق موقتی نیست معزلی است که نیاز به عزم و اراده ملی دارد و باید اساسی و زیربنایی به این موضوع رسیدگی شود.
آیا از نوسانات برق در شهر سوق خبر دارید؟ خبر دارید که با هر باد و بارانی ما قطع برق داریم.
از کدام مشکل شهر برایتان بگویم؟ از وضعیت آموزش و پرورشش یا از مخابرات فرسوده اش؟ از فرسایش خاک دره هایش بگویم یا از وضعیت بانک و شهرداری بحران زده اش ؟ از دکل تلویزیون بگویم یا از دیجیتال کثیر القطعش؟
آیا این را هم میدانید که گلزار شهدای سوق با بیشتر از چهل شهید والامقام، تنها گلزاریست که فاقد شبکه آبرسانیست؟!
آیا سوق لیاقت داشتن یک دارالقرآن و کانون قرآنی را ندارد که ساختمان آن چندسالیست بی اعتبار مانده است و منتظر معجزه ایست تا تکمیل شود ؟
از بهداشت و درمان در سوق نمیدانم چه بگویم . ساختمانی دارد و پرسنلی با دست خالی اداره ورزش جوانان که میگویند مستقل است ولی ظاهرا نشانی از استقلال و خبری از اعتبار نیست.
پروژه آبرسانی به دهدشت غربی به کجا کشید ؟ ما که تصمیم گرفتیم نام سوق را برآن نگذاریم تا خدای ناکرده به سرنوشت جاده لنده دهدشت ( که به جاده سوق دهدشت مشهور شد ) دچار نشود.
آیا میدانید در نقشه ها و سامانه های کشور از جمله سامانه دارایی کشور اسمی از سوق نیست ؟ درصورتیکه اسم دهات یک خانواری را مشاهده میکنی و باید آدرس خود را بنام یکی از دهات یا روستاهای نزدیک به سوق ثبت کنیم.
آیا در شهری که به شهر فرهنگ و ادب مشهور است، یک نفر هم شایسته ابتدایی ترین مسند مدیریتی از جمله در آموزش و پرورش شهرستان نیست؟
براستی سوق قربانی کدام گناه نابخشودنی شده است یا قربانی کدام سیاست غلط؟
شاید هم قربانی بی توقعی ساکنینش شده که بواسطه همین شعار شهر علم و فرهنگ و ادب ، شکایت و اعتراضی نکردند و نمیکنند و دیگران نیز الحق و الانصاف از این واژگان بدرستی سوء استفاده کردند و سر در زیر برف کردند که انگار هیچ خبری نیست.
تا کی باید شاهد اینهمه بی توجهی و چشم پوشی از حقایق باشیم؟
تا کی ؟ .....

*عضو شورای اسلامی شهر سوق