کبنانیوز - مردی که بیش از همه گچسارانی ها را خنداند

نرگس احمدپور

عبدالله جهانگیری بیش از بیست وهشت سال واندی ست که با اجرای برنامه های شاد در قالب طنز وجنگ شادی مردم فرهنگ دوست دیارش گچساران را می خنداند.
متن مصاحبه ی این چهره ی برجسته ی طنز با نرگس احمدپور -فصل ممنوع
آقای جهانگیری تعریف شما ازطنز چیست؟
ج…طنز برخلاف تعبییر معنایی خاصی که انسان را به یاد شوخی وتفریح می اندازد نوعی نگرش واقعگرایانه به موضوعات اجتماعی و رویدادهای زندگی است.تلخی فشارهای اقتصادی اجتماعی یا همه ی رخدادهای دور واطرافمان را به گونه ای شاد ودر قالب نوعی نمایش مفرح به معرض دید عموم در می آورد.
س؟..شباهت کاریکاتور وطنز در چیست؟
ج..در هنر کاریکاتور مشکل اجتماعی جامعه به تصویر کشیده می شود باید آنقدر هنرمندباشی که دنیایی از سوالات مختلف را بادو نشانه خلاصه شده ویا حتی در یک حرکت کارتون مد نظرتان به مردم پاسخ دهی یا حتی درد را مورد بازجویی قرار دهی .در نمایش طنز حالات چهره .صدا.وحرکات بازیگر ونوع زنده بودن برخورد یعنی همان برخورد صورت به صورت با بیننده دست بازیگر یا نویسنده ی طنز را بازتر می گذارد بعضی وقتها تنها شباهتی که می شود برای این دو کار در نظر گرفت قدرت کاریکاتور یا نمایش طنز در به چالش کشیدن اوضاع وپاسخ خواستن به روش خودش است
س؟..تفاوت این دو اثر با ارتباط مستقیم وگفتگوی سر راست چیست؟
ج….ساده تر بگویم طنز بیان مشکلات وکمبودهاست وبیان خواسته های جامعه ..با زبانی نرمتر ومزاح آلوده کاریکاتور در سکوت حاکم بر صفحه ی کاغذ ساعتها حرف را با کسانی دارد که مورد نظر خالق اثر وجامعه است ..اما ارتباط گفتگوی مستقیم گاهی اوقات تلخی ونگرشی منفی در پی دارد
س؟..تحلیل شما از طنز چیست؟
ج…هنری که اول می خنداند وسپس تلنگر می زند وانسان را به فکر می برد
س؟..مشوق شما در زمینه ی ورود به دنیای نمایش کمدی واجرای طنز چه کسانی بودند.؟
ج) روزهایی که می شود گفت آغاز حرکات شاد من در خانواده ودوستان بودتوسط دوست شریف وارجمندم امیر نوروزی کارگردان زبردست شهرستان گچساران وارد دنیای حرفه ای تر شدم .ایشان با راهنمایی ها ونشان دادن مسیر درست مشوق اصلی من بود.پس از آن تنها خودم نویسنده و کارگردان کارهای خودم هستم وبازیگران بنام کشوری را گاهی برای کسب تجربه الگو قرار دادم مانند زنده یاد حسین پناهی -علیرضا خمسه-مهران مدیری
س؟..می گویند پشت چهره ی هر مرد موفق یک زن نقش اساسی دارد نقش همسر شما در زندگی هنری اتان چقدر تاثیرگذار بوده است؟
ج..من به این گفته ایمان راسخ دارم همسرم زندگی هنری مرا در دوبخش عمده به خوبی مدیریت کرد ایشان در دوران سلامتی جسمی ام در رابطه بانوشتن واجرای کارهایم طرف مشورت خوبی بود گاهی از نوشته هایم ایراد می گرفت وگاهی ضعف بازی ام را عنوان می کرد ونظراتش در روند بهتر کارهایم موثر بود .وقتی دوران سخت بیماری ام شروع شدبازهم او بود که پرستاری ذلسوز ومشاوری لایق برای آرامش بخشیدن به روح خسته ی مردی که سه دهه مردم را می خنداند بود
س؟..شما به موضوع بیماری اشاره کردید بیشترین اثر بیماری در روند ادامه ی کار هنری اتان چه بود؟
ج..من شش سال بابیماری تومور دست وپنجه نرم کردم سختی های زیادی متحمل شدم وهمسرم سنگ صبور من بود پرستاری قابل ودوستی کامل …سالهای رنج وبیماری باعث شد به خیلی مسایل واتفاقات اطرافم بدگمان شوم وگله مند از روند برخورد مردم وبرخی مسئولین ..انتظار هر هنرمند از جامعه گونه ی خاصی دارد من به عنوان کسی که ۲۸ سال برای شاد کردن مردم ساعتها کار واجرا داشتم خاص تر از هنرمندان دیگر بودم طی دوران بیماری ام تنها زحمات وکمکهای خالصانه ودلسوزانه ی مدیر عامل شرکت نفت وگاز گچساران ورییس روابط عمومی این شرکت تشکر کنم.آقای باورساد وآقای غلامی وپرسنل شرکت نفت محبتهای زیادی در حق من ایفا کردند .تنها رسانه ی موفق مردمی که جویا وپیگیر حالم بود رسانه ی خبر گزاری فارس بود.وتنها مسیول اداری رییس اداره فرهنگ وارشاد اسلامی آقای حاج زمان علبپور بود.
س؟..بعد از دوران نقاهت ورفع بیماری دوباره فعالیت می کنید؟
ج…فعالیتهایم را دوباره از سر شروع کردم دعای خیر مردم تنها ارزش معنوی در سلامت من بود ومن به این مردم حق خود را به جا آوردم. وقتی مردم مرا در کوچه، خیابان، بانک و برخی ادارات می‌بینند شرمنده محبت و لطف خود می‌کنند و جالب است که در همان لحظه خواستار اجرای برنامه‌ای هر چند کوتاه هستند، این محبت، احترام و صمیمیت برای من از هر ثروتی بالاتر است، اینکه مردم از دیدن من و برنامه‌های من شاد می‌شوند بزرگترین سرمایه برای من است.
س؟..فعالیتهای رسانه ای شما در صدا وسیما به چه گونه ای است؟
ج..برای رسانه ی صدا وسیما ۵۰ پنجاه کلیپ طنز در نقش کارشناس برنامه اجراکردم در برنامه ای به نام <<کمی بخندیم >>..البته نسبت به هزینه ی ایاب وذهاب من وعدم جایگاه مناسب برای استراحت دوران ضبط دستمزد ناچیزی گرفتم واین جمله را باید با تحکیم خاصی عنوان کنم احترام به هنرمند اقتدار هر ارگان ورسالنه را بیشتر می کند هر گاه هدف هنرنمایی به نحو احسنت صورت می گیرد باید میزان دستمزد در خور شان بازیگر ورضایت مردم باشد واین امر متاسفانه در استان ما رعایت نمی شود
بعضی مسئولان دستگاه‌های اجرایی در این زمینه بی‌مهری می‌کنند و بارها شده است که برنامه‌ای که من آن را اجرا کرده‌ام با مبلغ بیشتری به کسی داده‌اند که چند بار تصویرش از تلویزیون پخش شده است.
برخی مسئولان درک لازم را از هنر و کار طنز ندارند، بارها شده است که با مبلغ پیشنهادی برای اجرای برنامه مخالفت کرده‌اند و مبلغ درخواستی را برای اجرای بیست دقیقه طنز زیاد عنوان می‌کنند، من نیز در انتقاد به آنها همیشه این جمله را گفته‌ام ” من ۲۵ سال و بیست دقیقه است که دارم برای شما برنامه اجرا می‌کنم و عمر و زندگی‌ام را برای خنداندن مردم گذاشته‌ام” این بی‌مهری و بی‌انصافی است.
با نهایت تأسف این افراد موقع پرداخت دستمزد چنان برخورد ناشایستی دارند که انگار می‌خواهند صدقه سری بدهند، ولی باز هم می‌گویم به خاطر عشق به شاد کردن و خنداندن مردم این بی‌مهری‌ها را تحمل می‌کنم‌، لبخند مردم بهترین و ماندگارترین سرمایه برای من است.
س؟..درمورد اجرای پسرتان توضیح دهید..
ج..فرزندم امیررضا متولد ۱۳۸۰ وتابه حال طی ۵سال سی برنامه ی طنز را همراه من اجرا نموده
س؟..باکدام بازیگران به نام طنز همبازی بودید؟
ج…من در سالهی ۶۴ تا۷۳ با آقایان محمد پیرسبزی .علی بیگدلی..کیانوش وانوش حیدری …بعد ازآن اکثر این افراد یا در جاهای دیگر مشغول به کار هستند یا در کل با دنیای هنر به دلیل مشکلات زندگی فاصله گرفتند
باید به هنر وهنرمند توجه شود .<<هنرمند سنگ صبور می خواهد وگوش شنوا نه گوشهایی که
یکی در باشد دیگری دروازه>>
س؟..آیا غیر از شما هنرمند طنز پرداز در شهرمان هست؟
ج..هستند اما فعالیت مداوم ندارند اصولا طنز ذاتی ونهادینه در بطن هنرمند است.شنیده ای می گویند فلانی آدم شوخ طبعی ست.یا فلانی بدقلق است.اصل پرداختن به این نهادینه هنرمندطناز به وجود می آورد.
س؟..برعکس هنرتان تلخترین اتفاق کاری شما چه زمانی بود؟
ج…زمانی که برای بچه های مرکز بهزیستی اجرا داشتم .گروهی کودک ونوجوان کر ولال.بعد از برنامه همه به طرفم آمدندوبا در آغوش گرفتن من ابراز احساسات کردند وقتی به خانه برگشتم پسرم را بغل کردم گریستم وبه خاطر سلامتی اش وسلامتی مجدد خودم خدا را شکر کردم.
در آخر باز دست رییس اداره ی ارشاد اسلامی حاج زمان علیپور و همه ی عوامل شرکت
بهره برداری نفت به خصوص برادر<<پاکدل وغلامی >>می فشارم واز جناب <<باورساد >>که پس از ۲۵سال
برایم مراسم تجلیل برگزار کرد
کمال تشکر دارم .
حرفها زده شد وتصمیماتی پیشنهاد داده شد.تصاویر گویاتر از دردهای قشر فرهنگی وهنری ست.وقتی بازیگروپیشکسوت فیلم وسریال کشور برای امرار معاش ورفع نیازهای زندگی از هنر کناره گیری می کند وقتی نویسنده ی فلان کتاب برتر بیکار است وفلان هنرپیشه ی طنز با قابلیت والایش برای هنرش به دستمزد خود می گوید نگاه مردم صدقه دادن شده اینها همه وهمه همت مسئولی دلسوز وگوشی شنوا می خواهد.امیدوارم حمایت فرماندار محترم از این قشر زحمتکش که با کمترین امکانات بهترینهای عالم هنر شدند در مرحله ی عمل ادامه دار باشد وراهنمایی برای درک دردمندی این قشر از سوی دیگر عزیزان