تاریخ انتشار
دوشنبه ۱۰ فروردين ۱۳۹۴ ساعت ۱۶:۵۲
کد مطلب : ۹۷۴۷۴
تحلیل رفتار امین محمدی درشرکت نفت گچساران
۰
مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین کبنانیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.
کبنا ؛بهنام عکاشه(سردبیر کبنا نیوز)
۶۶ روز از ورود امین محمدی به گچساران می گذرد.
قضاوت درباره رفتار و عملکرد وی با توجه به این زمان، کمی غیرمنطقی به نظر می رسد ولی با توجه به حجم تغییرات، ارتباطات و تصمیمات محمدی در نفت و گچساران، تصویری تقریبا شفاف تر از روزهای اول از او به دست می آید.
پرتاب اولیه از رفتار محمدی به دلیل دیدار با تاجگردون، نگرانی زیادی در میان مخالفین نماینده گچساران بوجود آورد و از سوئی به امیدواری هواداران جریان حاکم بر گچساران منجر شد اما یکی از سفرهای آخر هفته محمدی به اهواز و شنیدن احتمالی مشورت دوستان قدیمی اش در نفت، نگاه ها را به آقای مدیرعامل کمی منطقی تر کرد.
بعد ها در تغییرات اولیه او در نفت مقداری نگاه ها به او تغییر اساسی کرد و او که متهم به چربش به سوی خاصی شده بود با تغییراتی متوازن و تا حدودی منطقی توانست افکار نفتی ها را نسبتا آرام کند.
او بهمن سمغانیان نژاد، محمود غفاری، عبدالرسول رضائی را که در تعاملات سیاسی چندان تاثیرگذار نبودند برکنار کرد. به علی نارکی که در طیف تاجگردون نبود جایگاه متوسطی داد و اخباری از اعطای سمت به گروهی در نفت که بلاسمت مانده اند حکایت دارد.
کرامت انصاری و علی کردلو دو گزینه غیرسیاسی را نیز که در طیف حاکم نبودند از سرپرستی به ریاست اداره ارتقا داد. حسن محمدپور به جای اسداله زمانی نشست . این هر دو از نزدیکان فکری و نسبی تاجگردون هستند.
شاید پرسر و صداترین تغییر، مربوط به برکناری خسرو پناهی بود که جای خود را به غفاری داد. پناهی اگرچه عزل شد ولی به جایگاهی بالاتر رفت.
محمدی در انتخاب رئیس دفترش منطقی ترین انتخاب را انجام داد و جهانگیر نوئی که اعتماد کامل به او دارد را به این سمت منصوب کرد. اگرچه برخی رفتارهای نوئی در روزهای اولیه، انتقاداتی را برانگیخت ولی به تدریج و با آشنائی با فضای شرکت و گچساران امیدها را به انجام وظایفش به نحو بهتری بیشتر کرده است.
انتخاب ساسان حبیبی نژاد توانست برای اولین بار طیف تاجگردون را به داشتن سهم در مدیریت ارشد نفت امیدوار نماید. حبیبی به دلیل حرفه جدیدش و نوع ارتباطش با خانواده تاجگردون می تواند نقش مهمی در ارتباط بین نفت و شهر داشته باشد.
عبدالحمید کرمی عباسی بعد از حبیبی، پستی اساسی را در اختیار گرفت. او نیز از معتمدین محمدی است و ریاست ترابری که پیش از این و در دوره های قبل در موسم انتخابات ها، جایگاهی مهم می یافت الان در دست یک غیربومی قرار گرفته و شائبه های سیاسی احتمالی را از بین می برد.
حالا و بعد از دو هفته طوفانی در نفت به نظر می رسد غبارهای اولیه نشسته است و علیرغم غرولندهای کم دامنه، رضایت نسبی بر فضای نفت حاکم شده است.
شعار وحدت، شایسته سالاری و پرهیز از قوم گرائی امین محمدی تا کنون جواب داده و او توانسته رضایت اجتماعی و سیاسی طیف های مختلف گچساران را تا حدودی جلب نماید.
او با رسانه ها نیز رفتاری منطقی و حرفه ای داشته است. اصرارهای راقم به حبیب قلندری برای گرفتن تصویری بدون خنده از محمدی بی نتیجه ماند و نهایتا این تصویر از محمدی برای این مطلب به دستم رسید.
امیدورام محمدی روزی که از گچساران هم می رود چنین بخندد. سرنوشت مدیرعامل های نفت در شش سال اخیر این گونه نبوده است. شاید او با بقیه فرق کند.
۶۶ روز از ورود امین محمدی به گچساران می گذرد.قضاوت درباره رفتار و عملکرد وی با توجه به این زمان، کمی غیرمنطقی به نظر می رسد ولی با توجه به حجم تغییرات، ارتباطات و تصمیمات محمدی در نفت و گچساران، تصویری تقریبا شفاف تر از روزهای اول از او به دست می آید.
پرتاب اولیه از رفتار محمدی به دلیل دیدار با تاجگردون، نگرانی زیادی در میان مخالفین نماینده گچساران بوجود آورد و از سوئی به امیدواری هواداران جریان حاکم بر گچساران منجر شد اما یکی از سفرهای آخر هفته محمدی به اهواز و شنیدن احتمالی مشورت دوستان قدیمی اش در نفت، نگاه ها را به آقای مدیرعامل کمی منطقی تر کرد.
بعد ها در تغییرات اولیه او در نفت مقداری نگاه ها به او تغییر اساسی کرد و او که متهم به چربش به سوی خاصی شده بود با تغییراتی متوازن و تا حدودی منطقی توانست افکار نفتی ها را نسبتا آرام کند.
او بهمن سمغانیان نژاد، محمود غفاری، عبدالرسول رضائی را که در تعاملات سیاسی چندان تاثیرگذار نبودند برکنار کرد. به علی نارکی که در طیف تاجگردون نبود جایگاه متوسطی داد و اخباری از اعطای سمت به گروهی در نفت که بلاسمت مانده اند حکایت دارد.
کرامت انصاری و علی کردلو دو گزینه غیرسیاسی را نیز که در طیف حاکم نبودند از سرپرستی به ریاست اداره ارتقا داد. حسن محمدپور به جای اسداله زمانی نشست . این هر دو از نزدیکان فکری و نسبی تاجگردون هستند.
شاید پرسر و صداترین تغییر، مربوط به برکناری خسرو پناهی بود که جای خود را به غفاری داد. پناهی اگرچه عزل شد ولی به جایگاهی بالاتر رفت.
محمدی در انتخاب رئیس دفترش منطقی ترین انتخاب را انجام داد و جهانگیر نوئی که اعتماد کامل به او دارد را به این سمت منصوب کرد. اگرچه برخی رفتارهای نوئی در روزهای اولیه، انتقاداتی را برانگیخت ولی به تدریج و با آشنائی با فضای شرکت و گچساران امیدها را به انجام وظایفش به نحو بهتری بیشتر کرده است.
انتخاب ساسان حبیبی نژاد توانست برای اولین بار طیف تاجگردون را به داشتن سهم در مدیریت ارشد نفت امیدوار نماید. حبیبی به دلیل حرفه جدیدش و نوع ارتباطش با خانواده تاجگردون می تواند نقش مهمی در ارتباط بین نفت و شهر داشته باشد.
عبدالحمید کرمی عباسی بعد از حبیبی، پستی اساسی را در اختیار گرفت. او نیز از معتمدین محمدی است و ریاست ترابری که پیش از این و در دوره های قبل در موسم انتخابات ها، جایگاهی مهم می یافت الان در دست یک غیربومی قرار گرفته و شائبه های سیاسی احتمالی را از بین می برد.
حالا و بعد از دو هفته طوفانی در نفت به نظر می رسد غبارهای اولیه نشسته است و علیرغم غرولندهای کم دامنه، رضایت نسبی بر فضای نفت حاکم شده است.
شعار وحدت، شایسته سالاری و پرهیز از قوم گرائی امین محمدی تا کنون جواب داده و او توانسته رضایت اجتماعی و سیاسی طیف های مختلف گچساران را تا حدودی جلب نماید.
او با رسانه ها نیز رفتاری منطقی و حرفه ای داشته است. اصرارهای راقم به حبیب قلندری برای گرفتن تصویری بدون خنده از محمدی بی نتیجه ماند و نهایتا این تصویر از محمدی برای این مطلب به دستم رسید.
امیدورام محمدی روزی که از گچساران هم می رود چنین بخندد. سرنوشت مدیرعامل های نفت در شش سال اخیر این گونه نبوده است. شاید او با بقیه فرق کند.
