تاریخ انتشار
سه شنبه ۱۲ اسفند ۱۳۹۳ ساعت ۰۹:۲۷
کد مطلب : ۹۳۲۱۱
حقوق پنهان شده در پشت حق انرژی هسته‌ای
۰
مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین کبنانیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.
کبنا ؛مصطفی چهارلنگ
این روزها کمتر کسی یافت می‌شود که مذاکرات هسته‌ای را دنبال نکند و هر نشستی که بین طرفین مذاکره کننده برگزار می‌شود را دنبال نکند و منتظر نتیجه حاصله از آن نباشد. اما چرا تا به این اندازه مذاکرات هسته‌ای برای همگان از حساسیت بالایی برخوردار شده‌است. در این که انرژی هسته‌ای در بلند مدت می‌تواند تاثیرات زیادی در پیشرفت کشور در حوزه‌های مختلف از جمله تولید برق، حوزه پزشکی و... داشته باشد شکی نیست. اما لازم است از منظری دیگر نیز به آن نگاه شود و به طور دقیق‌تری به این پرسش پاسخ دهیم.
در یک دهه اخیر بحث‌های مربوط به انرژی هسته‌ای به اوج خود رسیده‌است. به گونه‌ای که تقریبا در همه محافل سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و همه رسانه‌های بصری و شنیداری و همچنین راهپیمایی ها حرف از آن به میان است و به طور مستمر از آن به عنوان حق ملی ملت ایران یاد می‌شود که توسط دولت‌های غربی غصب شده‌است. تا بدین جای کار مشکلی وجود نداشته و هیچ‌کس منکر چنین حق و حقوقی نمی‌شود.
اما مشکل زمانی به وجود می‌آید که عده‌ای انرژی هسته ای را به یک مساله ایدئولوژیک تبدیل کرده و گاها از آن بهره‌برداری‌های سیاسی نیز می‌کنند. و مدام این حقوق مردم ایران را در هر تریبونی در بوق و کرنا می‌کنند و از آن به عنوان آب حیات ملت ایران یاد می‌کنند. به گونه‌ای که در نهایت اذهان به این سمت می‌رود که این انرژی هسته ای نیست که برای مردم ایران است بلکه این مردم ایران هستند که برای انرژی هسته‌ای هستند. باید به این عده شاید کثیر گوشزد کرد که ملت ایران حق و حقوق دیگری نیز دارند که این حق و حقوق از انرژی هسته مسلم تر است!. ملتی که از حقوق اولیه خود گاهاً محرومند و حقوق اولیه‌ای چون هوای سالم را نفس کشیدن، حقوقی چون امنیت شغلی و اجتماعی و... بسیاری از این حقوق به راحتی در داخل کشور به دلیل سهل انگاری‌های سهوی و البته عمدتا عمدی مسئولا زیر پا گذاشته می‌شود و به راحتی نادیده گرفته می‌شود. ملتی که در اکثر شهرهای خود از حق هوای پاک وسالم برای نفس کشید برخوردار نیست چگونه می‌تواند حقوق هسته‌ای را برای خود مسلم بشمارد. جوانی که داشتن شغل مناسب و زمینه ازدواج مناسب از حقوق شهروندی او محسوب می‌شود چگونه می‌تواند شعار انرژی هسته‌ای حق مسلم ماست را سر دهد. مردمی که هر روز در جراید داخلی سخن از اختلاس می‌شنوند و هنوز قادر به احقاق حقوق خود نیستند چگونه داعیه‌ی حق داشتن انرژی هسته‌ای راکه چالش‌های بین‌المللی خاص خود را دارد را تا بدین حد رسا دارند. باید از این جماعت که از هر تریبونی استفاده می‌کنند تا انرژی هسته‌ای را تا بدین حد مقدس بشمارند پرسید ایا این ملتی که تا بدین حد ادعای احقاق حقوق آن ها را از دولت‌های غربی دارید حق و حقوق دیگری نیز ندارند؟ برای سایر حقوق مسلمی که این ملت دارند چه کرده‌اید؟
آیا جز این است که در بسیاری از موارد از چالش انرژی هسته‌ای برای پیشبرد اهداف سیاسی و حزبی خود بهره برده‌اید؟ آیا جز این است که با معطوف کردن اذهان به سمت چالش انرژی هسته‌ای بر مشکلات و کم‌کاریها سرپوش گذاشته‌اید؟
این گفتار بر آن نیست تا منکر حق انرژی هسته‌ای برای ملت ایران شود و یا به دنبال مغالطه باشد بلکه با ایدئولوژیک جلوه دادن آن و گره زدن زندگی و حقوق اولیه مردم ایران با آن مخالف است.
«انرژی هسته‌ای حق مسلم ماست»
این روزها کمتر کسی یافت می‌شود که مذاکرات هسته‌ای را دنبال نکند و هر نشستی که بین طرفین مذاکره کننده برگزار می‌شود را دنبال نکند و منتظر نتیجه حاصله از آن نباشد. اما چرا تا به این اندازه مذاکرات هسته‌ای برای همگان از حساسیت بالایی برخوردار شده‌است. در این که انرژی هسته‌ای در بلند مدت می‌تواند تاثیرات زیادی در پیشرفت کشور در حوزه‌های مختلف از جمله تولید برق، حوزه پزشکی و... داشته باشد شکی نیست. اما لازم است از منظری دیگر نیز به آن نگاه شود و به طور دقیق‌تری به این پرسش پاسخ دهیم.
در یک دهه اخیر بحث‌های مربوط به انرژی هسته‌ای به اوج خود رسیده‌است. به گونه‌ای که تقریبا در همه محافل سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و همه رسانه‌های بصری و شنیداری و همچنین راهپیمایی ها حرف از آن به میان است و به طور مستمر از آن به عنوان حق ملی ملت ایران یاد می‌شود که توسط دولت‌های غربی غصب شده‌است. تا بدین جای کار مشکلی وجود نداشته و هیچ‌کس منکر چنین حق و حقوقی نمی‌شود.
اما مشکل زمانی به وجود می‌آید که عده‌ای انرژی هسته ای را به یک مساله ایدئولوژیک تبدیل کرده و گاها از آن بهره‌برداری‌های سیاسی نیز می‌کنند. و مدام این حقوق مردم ایران را در هر تریبونی در بوق و کرنا می‌کنند و از آن به عنوان آب حیات ملت ایران یاد می‌کنند. به گونه‌ای که در نهایت اذهان به این سمت می‌رود که این انرژی هسته ای نیست که برای مردم ایران است بلکه این مردم ایران هستند که برای انرژی هسته‌ای هستند. باید به این عده شاید کثیر گوشزد کرد که ملت ایران حق و حقوق دیگری نیز دارند که این حق و حقوق از انرژی هسته مسلم تر است!. ملتی که از حقوق اولیه خود گاهاً محرومند و حقوق اولیه‌ای چون هوای سالم را نفس کشیدن، حقوقی چون امنیت شغلی و اجتماعی و... بسیاری از این حقوق به راحتی در داخل کشور به دلیل سهل انگاری‌های سهوی و البته عمدتا عمدی مسئولا زیر پا گذاشته می‌شود و به راحتی نادیده گرفته می‌شود. ملتی که در اکثر شهرهای خود از حق هوای پاک وسالم برای نفس کشید برخوردار نیست چگونه می‌تواند حقوق هسته‌ای را برای خود مسلم بشمارد. جوانی که داشتن شغل مناسب و زمینه ازدواج مناسب از حقوق شهروندی او محسوب می‌شود چگونه می‌تواند شعار انرژی هسته‌ای حق مسلم ماست را سر دهد. مردمی که هر روز در جراید داخلی سخن از اختلاس می‌شنوند و هنوز قادر به احقاق حقوق خود نیستند چگونه داعیه‌ی حق داشتن انرژی هسته‌ای راکه چالش‌های بین‌المللی خاص خود را دارد را تا بدین حد رسا دارند. باید از این جماعت که از هر تریبونی استفاده می‌کنند تا انرژی هسته‌ای را تا بدین حد مقدس بشمارند پرسید ایا این ملتی که تا بدین حد ادعای احقاق حقوق آن ها را از دولت‌های غربی دارید حق و حقوق دیگری نیز ندارند؟ برای سایر حقوق مسلمی که این ملت دارند چه کرده‌اید؟
آیا جز این است که در بسیاری از موارد از چالش انرژی هسته‌ای برای پیشبرد اهداف سیاسی و حزبی خود بهره برده‌اید؟ آیا جز این است که با معطوف کردن اذهان به سمت چالش انرژی هسته‌ای بر مشکلات و کم‌کاریها سرپوش گذاشته‌اید؟
این گفتار بر آن نیست تا منکر حق انرژی هسته‌ای برای ملت ایران شود و یا به دنبال مغالطه باشد بلکه با ایدئولوژیک جلوه دادن آن و گره زدن زندگی و حقوق اولیه مردم ایران با آن مخالف است.
«انرژی هسته‌ای حق مسلم ماست»
