تاریخ انتشار
سه شنبه ۲۱ بهمن ۱۳۹۳ ساعت ۰۸:۵۳
کد مطلب : ۸۵۹۷۰
پایتخت طبیعت را به پایتخت زباله تبدیل کرده‌ایم
۰
کبنا ؛
تنگه مهریان بهشتِ نقد است. درختان بلوطش که صدها استفاده از میوه آن می توان به عمل آورد، برای ما حکم درخت طوبی دارد. متاسفانه ما یا به این بهشت پا نمی گذاریم یا اگر آن را به عنوان تفریحگاه مورد استفاده قرار می دهیم با ظروف یک بار مصرف پلاستیکی و انواع آت و آشغال آن چنان این فضا را آلوده می کنیم که جایی حتی برای نشستن خود باقی نمی گذاریم. با این که جاده اقلید یک مسیر گردشگری کم نظیری است ولی کنار این جاده به ویژه ورودی تنگ مهریان و در کنار گاردریل ها حجم بزرگی از زباله ها و نخاله در گونی و پلاستیک و یا به صورت فله ای رها شده که تنها تنها لودر و ماشین آلات سنگین قابل جمع آوری و انتقال به مکان دیگری برای دفن بهداشتی است. این امر نشان دهنده استفاده بی رویه از پلاستیک است و در کشور ما که در واقع کفران نعمت در آن بی داد می کند بر خلاف اغلب کشورهای توسعه یافته از جمله ایتالیا و یا در حال توسعه از قبیل چین که استفاده از هرگونه مواد پاکت پلاستکی در آن ممنوع شده، کشور ما متاسفانه به دلیل دارا بودن ذخایر عظیم نفتی عجله چندانی برای استفاده از مواد جایگزین به جای پلاستیک در ساخت ظروف وجود ندارد. مکلف شدن نهادهای دولتی به استفاده از ظروف گیاهی هم مثل یک کار بیهوده اجرا نشده است. در کنار این موضوع ضعف فرهنگ مردم ما باعث شده تا با آلودن کردن بی رحمانه محیط زیست مثل ملانصرالدین زیر پای خود را ببرند.
البته حکایت عوام ما از حکایت ملانصرالدین خنده دار تر است چون ملا بعد از این که شاخه درخت زیر پای خود را برید و به زمین خورد، درد را حس کرد و فهمید که چه اشتباهی کرده ولی ملانصرالدین های زمان ما که اکثریت با آن ها است با این که به زمین خورده اند و استخوان لگنشان شکسته است ولی هنوز درد را حس نکرده اند و این بی حسی از برکت جهالت محض و بی خبری‌شان است. به هر صورت امروز صبح حدود ساعت ۸یک فرد طبیعت دوست به نام میرحسین رمضانی مهریان با بنده تماس گرفت: الو عمو ما کار پاک سازی را در کنار جاده اقلید شروع کرده ایم. لطفا بیا و از کار بچه ها گزارش تهیه کن. سریع شال و کلاه کردم و با یک تاکسی خودم را به آن ها رساندم. خانم شهلا کشتاسب که یک چهره فرهنگی ورزشی نام دار در سطح استان است، در کنار فرزندان معنوی اش سرگرم پاک سازی کنارجاده اقلید از تمام مواد آلاینده بود. به این عزیزان که جهادگران شریف پاکسازی طبیعت اند دست به سینه سلام کردم و بی درنگ دست به کار جمع آوری زباله ها شدم. حجم زباله آن قدر زیاد بود که گاهی در یک متر مربع می شد یک کیلوگرم ظروف پلاستیکی جمع آوری کرد. بی گمان کسانی که این مکان زیبا را آلوده کرده اند آدم های بی انصافی اند. خالی از حکمت نیست که بی انصافی هم وزن بی ایمانی است. حین کار با خواهران و برادران عزیزم آشنا شدم. جمع‌شان ساده، صمیمی و قشنگ بود. البته برخی از این چهره های فرهیخته را به سبب کارهای میدانی در عرصه خبر یا به سبب نسبت فامیلی سابقا می شناختم مثل سرکارخانم گشتاسب، میرحسین رمضانی و همسرش سرکار خانم مینا قبادی، سرکارخانم ناهید بختیاری و... با این که زباله جمع می کردیم انگار کنار ساحل به جمع آوری صدف مشغول بودیم. کار این سروران هیچ عیبی نداشت جز این که از کیسه های پلاستیکی برای جمع آوری زباله استفاده می کردند که بهتر بود از کیسه های کنفی استفاده می نمودند . چون اگر این کیسه ها حتی به صورتی بهداشتی هم دفن شوند بازهم برای طبیعت مضرند. و اما در خلال کار جمع آوری زباله با اعضای گروه طبیعت پاک مصاحبه انجام می دادم. خانم شهلا کشتاسب در این رابطه گفت: بنا به دعوت جناب آقای سید حسین رمضانی و با اطلاع رسانی از طریق وات ساپ، ما اعضای گروه طبیعت پاک در این مکان گردهم آمدیم و امروز برای بار دوم کار پاک سازی طبیعت زیبا و کم نظیر تنگ مهریان را انجام دادیم و تاکنون ده ها کیسه زباله جمع آوری کردیم.
کشتاشب که یک دوجین مدال رنگارنگ در کلکسیون افتخارات ورزشی اش وجود دارد، در ادامه گفت: چون انباشت زباله در حاشیه جاده زیاد بود و ما بایدآن را پاک سازی می کردیم لذا تردد ماشین ها بعضا با سرعت زیاد جان بچه های گروه را به خطر می انداخت که خوشبختانه چند مامور وظیفه شناس پلیس راه با حضور در این مکان و با نظارت و کنترل تردد خودروها ایمنی لازم را برای ما فراهم کرده اند که بنده به نیابت از اعضای گروه طبیعت پاک صمیمانه از آن ها تقدیر و تشکر می نمایم.
کشتاسب ابراز داشت: بنده با سرکارخانم هاشمی مدیرکل امور بانوان استان مذاکراتی در خصوص تبدیل گروه طبیعت پاک به عنوان یک تشکل مردم نهاد در عرصه فعالیت های زیست محیطی داشته ام و ایشان خوشبختانه در این خصوص قول مساعد داده اند.
وی آموزش عمومی را برای نجات طبیعت از آلاینده های مخرب زیستی مفید دانست و افزود: اطلاع رسانی از طریق رسانه های گروهی به ویژه از طریق رسانه ملی، نصب تابلوها حاوی نکات آموزنده در مکان های گردشگری، آموزش چهره به چهره در محلات و مدارس به ویژه مدارس ابتدایی و استفاده از ظرفیت دانش آموزان در این عرصه به عنوان همیار محیط زیست مثل همیار پلیس و.. می تواند بسیار کارگشا باشد.
در این روز عزیز من به عنوان یک خبرنگار طبیعت دوست خواهران و برادران طبیعت دوست خوب و بسیار ارزشمندی پیدا کردم که به آن ها افتخار می کنم: آقای بهمن یزدانپناه، سرکارخانم فاطمه پوردیان، آقای پویا عسکری، سرکارخانم مریم (عاطفه) انصاری، آقای محسن پور محراب، سرکار خانم یاس خوشنود، آقایان مسعود و پارسا طهمورثی، سرکار خانم عسل عوض پور و آقای فرشید علی پور. سخنان این سروران را با هم مرور می کنیم:
سید حسین رمضانی گفت: تنگ مهریان به واسطه طبیعت دل انگیز و بارگاه مطهر و منور امام زاده حسن علیه در تمام فصول دارای گردشگر مذهبی و طبیعت گرد است که متاسفانه گردشگران این منطقه زیبا را با ریختن زباله آلوده می کنند و به هیچ وجه به عواقب کار خود فکر نمی کنند، شاید ندانند که ظروف پلاستیکی با طبیعت سازگاری نداشته و سرطان زا می باشند.
مینا قبادی نیز گفت: در اغلب فعالیت های گروهی به ویژه در چنین برنامه هایی همسرم را به عنوان یک دوست صمیمی همراهی می کنم و از این که امروز در کنار ایشان به عنوان یک مدافع محیط زیست توانسته ام به وظیفه ام در قبال پاک سازی طبیعت عمل کنم بسیار خوشحالم. امیدوارم این گروه در آینده نزدیک به یک تشکل غیردولتی منسجم تبدیل شود تا ما بتوانیم بهتر به منطقه خود خدمت نماییم.
بختیاری به عنوان یک ورزشکار طبیعت دوست، گفت: استفاده از ظروف گیاهی به جای ظروف پلاستیکی به دلیل طبیعی بودن از سوی وزارت بهداشت توصیه شده ولی حتی این وزارت خانه آن را به صورت بخشنامه لازم الاجرا می کرد چون ضمانت اجرایی نداشت باز این دستور العمل روی کاغذ باقی می ماند.
وی گفت: همانطور که شهر سی سخت به عنوان شهر پاک انتخاب شده شهر یاسوج نیز که دارای طبیعت دل انگیزی است با فرهنگ سازی می تواند به یک شهر پاک تبدیل شود.
وی افزود: تنهایی شهرهای شمالی از نظر آلوده بودن طبیعت با یاسوج قابل مقایسه است.
عاطفه انصاری بیان داشت: خانم کشتاسب به عنوان یک مادر مهربان و یک فعال اجتماعی و طبیعت دوست که خدمات ارزنده ای به جامعه داشته لازم است مورد تقدیر وتکریم قرار گیرد و به عنوان یک الگوی موفق به جامعه معرفی شود.
فاطمه پوردیان به عنوان یک عضو مطبوعات فرهنگ سازی را در بحث پاک سازی طبیعت مورد تاکید قرار داد و گفت: متاسفانه اغلب اصحاب رسانه در این باره هیچ گونه حساسیتی نشان نمی دهند و هنگامی که بنده از برخی از آن ها برای مشارکت در این برنامه دعوت کردم و آن ها متوجه شدند این برنامه به وسیله هیچ اداره ای مورد حمایت مادی قرارنمی گیرد و در آن رپرتاژ آگهی وجود ندارد، از حضور در این برنامه امتناع کردند.
وی گفت: باید از تولید ظروف پلاستیکی که برای سلامت انسان و محیط زیست زیان بار است جلوگیری شود.
داریوش حسنعلی زاده نیز گفت: جمع آوری زباله امر به معروف رفتاری است و نسبت به امر معروف لسانی کارساز تر است.
عسل حامدپور(عوض پور) اذعان داشت: استفاده از ظروف پلاستیکی یک بار مصرف برای صرف مواد غذایی و نوشیدنی های گرم ترکیبات خاص این ظروف براثر حرارت آزاد شده و منجر به بروز بیماری سرطان می شود لذا بعه بنده به هم وطنان و همشهریانم توصیه می کنم که برای سلامتی خودشان هم که شده از این ظروف استفاده نکنند.
مسعود طهمورثی بیان داشت: متاسفانه در منطقه ما کارخانه بازیافت وجود ندارد و زباله های پلاستیکی باعث آلوده شدن طبیعت شده است.
پارسا طهمورثی نیز گفت: گروه های خودجوش طبیعت دوست باید ساماندهی شوند و مورد حمایت قرار گیرند.
____________________
گزارش: سید سعید مهریان
____________________
تنگه مهریان بهشتِ نقد است. درختان بلوطش که صدها استفاده از میوه آن می توان به عمل آورد، برای ما حکم درخت طوبی دارد. متاسفانه ما یا به این بهشت پا نمی گذاریم یا اگر آن را به عنوان تفریحگاه مورد استفاده قرار می دهیم با ظروف یک بار مصرف پلاستیکی و انواع آت و آشغال آن چنان این فضا را آلوده می کنیم که جایی حتی برای نشستن خود باقی نمی گذاریم. با این که جاده اقلید یک مسیر گردشگری کم نظیری است ولی کنار این جاده به ویژه ورودی تنگ مهریان و در کنار گاردریل ها حجم بزرگی از زباله ها و نخاله در گونی و پلاستیک و یا به صورت فله ای رها شده که تنها تنها لودر و ماشین آلات سنگین قابل جمع آوری و انتقال به مکان دیگری برای دفن بهداشتی است. این امر نشان دهنده استفاده بی رویه از پلاستیک است و در کشور ما که در واقع کفران نعمت در آن بی داد می کند بر خلاف اغلب کشورهای توسعه یافته از جمله ایتالیا و یا در حال توسعه از قبیل چین که استفاده از هرگونه مواد پاکت پلاستکی در آن ممنوع شده، کشور ما متاسفانه به دلیل دارا بودن ذخایر عظیم نفتی عجله چندانی برای استفاده از مواد جایگزین به جای پلاستیک در ساخت ظروف وجود ندارد. مکلف شدن نهادهای دولتی به استفاده از ظروف گیاهی هم مثل یک کار بیهوده اجرا نشده است. در کنار این موضوع ضعف فرهنگ مردم ما باعث شده تا با آلودن کردن بی رحمانه محیط زیست مثل ملانصرالدین زیر پای خود را ببرند.
البته حکایت عوام ما از حکایت ملانصرالدین خنده دار تر است چون ملا بعد از این که شاخه درخت زیر پای خود را برید و به زمین خورد، درد را حس کرد و فهمید که چه اشتباهی کرده ولی ملانصرالدین های زمان ما که اکثریت با آن ها است با این که به زمین خورده اند و استخوان لگنشان شکسته است ولی هنوز درد را حس نکرده اند و این بی حسی از برکت جهالت محض و بی خبری‌شان است. به هر صورت امروز صبح حدود ساعت ۸یک فرد طبیعت دوست به نام میرحسین رمضانی مهریان با بنده تماس گرفت: الو عمو ما کار پاک سازی را در کنار جاده اقلید شروع کرده ایم. لطفا بیا و از کار بچه ها گزارش تهیه کن. سریع شال و کلاه کردم و با یک تاکسی خودم را به آن ها رساندم. خانم شهلا کشتاسب که یک چهره فرهنگی ورزشی نام دار در سطح استان است، در کنار فرزندان معنوی اش سرگرم پاک سازی کنارجاده اقلید از تمام مواد آلاینده بود. به این عزیزان که جهادگران شریف پاکسازی طبیعت اند دست به سینه سلام کردم و بی درنگ دست به کار جمع آوری زباله ها شدم. حجم زباله آن قدر زیاد بود که گاهی در یک متر مربع می شد یک کیلوگرم ظروف پلاستیکی جمع آوری کرد. بی گمان کسانی که این مکان زیبا را آلوده کرده اند آدم های بی انصافی اند. خالی از حکمت نیست که بی انصافی هم وزن بی ایمانی است. حین کار با خواهران و برادران عزیزم آشنا شدم. جمع‌شان ساده، صمیمی و قشنگ بود. البته برخی از این چهره های فرهیخته را به سبب کارهای میدانی در عرصه خبر یا به سبب نسبت فامیلی سابقا می شناختم مثل سرکارخانم گشتاسب، میرحسین رمضانی و همسرش سرکار خانم مینا قبادی، سرکارخانم ناهید بختیاری و... با این که زباله جمع می کردیم انگار کنار ساحل به جمع آوری صدف مشغول بودیم. کار این سروران هیچ عیبی نداشت جز این که از کیسه های پلاستیکی برای جمع آوری زباله استفاده می کردند که بهتر بود از کیسه های کنفی استفاده می نمودند . چون اگر این کیسه ها حتی به صورتی بهداشتی هم دفن شوند بازهم برای طبیعت مضرند. و اما در خلال کار جمع آوری زباله با اعضای گروه طبیعت پاک مصاحبه انجام می دادم. خانم شهلا کشتاسب در این رابطه گفت: بنا به دعوت جناب آقای سید حسین رمضانی و با اطلاع رسانی از طریق وات ساپ، ما اعضای گروه طبیعت پاک در این مکان گردهم آمدیم و امروز برای بار دوم کار پاک سازی طبیعت زیبا و کم نظیر تنگ مهریان را انجام دادیم و تاکنون ده ها کیسه زباله جمع آوری کردیم.
کشتاشب که یک دوجین مدال رنگارنگ در کلکسیون افتخارات ورزشی اش وجود دارد، در ادامه گفت: چون انباشت زباله در حاشیه جاده زیاد بود و ما بایدآن را پاک سازی می کردیم لذا تردد ماشین ها بعضا با سرعت زیاد جان بچه های گروه را به خطر می انداخت که خوشبختانه چند مامور وظیفه شناس پلیس راه با حضور در این مکان و با نظارت و کنترل تردد خودروها ایمنی لازم را برای ما فراهم کرده اند که بنده به نیابت از اعضای گروه طبیعت پاک صمیمانه از آن ها تقدیر و تشکر می نمایم.
کشتاسب ابراز داشت: بنده با سرکارخانم هاشمی مدیرکل امور بانوان استان مذاکراتی در خصوص تبدیل گروه طبیعت پاک به عنوان یک تشکل مردم نهاد در عرصه فعالیت های زیست محیطی داشته ام و ایشان خوشبختانه در این خصوص قول مساعد داده اند.
وی آموزش عمومی را برای نجات طبیعت از آلاینده های مخرب زیستی مفید دانست و افزود: اطلاع رسانی از طریق رسانه های گروهی به ویژه از طریق رسانه ملی، نصب تابلوها حاوی نکات آموزنده در مکان های گردشگری، آموزش چهره به چهره در محلات و مدارس به ویژه مدارس ابتدایی و استفاده از ظرفیت دانش آموزان در این عرصه به عنوان همیار محیط زیست مثل همیار پلیس و.. می تواند بسیار کارگشا باشد.
در این روز عزیز من به عنوان یک خبرنگار طبیعت دوست خواهران و برادران طبیعت دوست خوب و بسیار ارزشمندی پیدا کردم که به آن ها افتخار می کنم: آقای بهمن یزدانپناه، سرکارخانم فاطمه پوردیان، آقای پویا عسکری، سرکارخانم مریم (عاطفه) انصاری، آقای محسن پور محراب، سرکار خانم یاس خوشنود، آقایان مسعود و پارسا طهمورثی، سرکار خانم عسل عوض پور و آقای فرشید علی پور. سخنان این سروران را با هم مرور می کنیم:
سید حسین رمضانی گفت: تنگ مهریان به واسطه طبیعت دل انگیز و بارگاه مطهر و منور امام زاده حسن علیه در تمام فصول دارای گردشگر مذهبی و طبیعت گرد است که متاسفانه گردشگران این منطقه زیبا را با ریختن زباله آلوده می کنند و به هیچ وجه به عواقب کار خود فکر نمی کنند، شاید ندانند که ظروف پلاستیکی با طبیعت سازگاری نداشته و سرطان زا می باشند.
مینا قبادی نیز گفت: در اغلب فعالیت های گروهی به ویژه در چنین برنامه هایی همسرم را به عنوان یک دوست صمیمی همراهی می کنم و از این که امروز در کنار ایشان به عنوان یک مدافع محیط زیست توانسته ام به وظیفه ام در قبال پاک سازی طبیعت عمل کنم بسیار خوشحالم. امیدوارم این گروه در آینده نزدیک به یک تشکل غیردولتی منسجم تبدیل شود تا ما بتوانیم بهتر به منطقه خود خدمت نماییم.
بختیاری به عنوان یک ورزشکار طبیعت دوست، گفت: استفاده از ظروف گیاهی به جای ظروف پلاستیکی به دلیل طبیعی بودن از سوی وزارت بهداشت توصیه شده ولی حتی این وزارت خانه آن را به صورت بخشنامه لازم الاجرا می کرد چون ضمانت اجرایی نداشت باز این دستور العمل روی کاغذ باقی می ماند.
وی گفت: همانطور که شهر سی سخت به عنوان شهر پاک انتخاب شده شهر یاسوج نیز که دارای طبیعت دل انگیزی است با فرهنگ سازی می تواند به یک شهر پاک تبدیل شود.
وی افزود: تنهایی شهرهای شمالی از نظر آلوده بودن طبیعت با یاسوج قابل مقایسه است.
عاطفه انصاری بیان داشت: خانم کشتاسب به عنوان یک مادر مهربان و یک فعال اجتماعی و طبیعت دوست که خدمات ارزنده ای به جامعه داشته لازم است مورد تقدیر وتکریم قرار گیرد و به عنوان یک الگوی موفق به جامعه معرفی شود.
فاطمه پوردیان به عنوان یک عضو مطبوعات فرهنگ سازی را در بحث پاک سازی طبیعت مورد تاکید قرار داد و گفت: متاسفانه اغلب اصحاب رسانه در این باره هیچ گونه حساسیتی نشان نمی دهند و هنگامی که بنده از برخی از آن ها برای مشارکت در این برنامه دعوت کردم و آن ها متوجه شدند این برنامه به وسیله هیچ اداره ای مورد حمایت مادی قرارنمی گیرد و در آن رپرتاژ آگهی وجود ندارد، از حضور در این برنامه امتناع کردند.
وی گفت: باید از تولید ظروف پلاستیکی که برای سلامت انسان و محیط زیست زیان بار است جلوگیری شود.
داریوش حسنعلی زاده نیز گفت: جمع آوری زباله امر به معروف رفتاری است و نسبت به امر معروف لسانی کارساز تر است.
عسل حامدپور(عوض پور) اذعان داشت: استفاده از ظروف پلاستیکی یک بار مصرف برای صرف مواد غذایی و نوشیدنی های گرم ترکیبات خاص این ظروف براثر حرارت آزاد شده و منجر به بروز بیماری سرطان می شود لذا بعه بنده به هم وطنان و همشهریانم توصیه می کنم که برای سلامتی خودشان هم که شده از این ظروف استفاده نکنند.
مسعود طهمورثی بیان داشت: متاسفانه در منطقه ما کارخانه بازیافت وجود ندارد و زباله های پلاستیکی باعث آلوده شدن طبیعت شده است.
پارسا طهمورثی نیز گفت: گروه های خودجوش طبیعت دوست باید ساماندهی شوند و مورد حمایت قرار گیرند.
____________________
گزارش: سید سعید مهریان
____________________
