تاریخ انتشار
چهارشنبه ۱ بهمن ۱۳۹۳ ساعت ۱۴:۰۰
کد مطلب : ۸۴۷۴۹
مشارکت مردم در امر خیر باید تبدیل به فرهنگ عمومی شود
۰
کبنا ؛
علیرضا شکیبایی، متولد روستای فتح از توابع شهرستان باشت بابویی است. او دو سال پیش برادر جوانش را در یک سانحه رانندگی از دست داد و به اتفاق خانواده خود تصمیم گرفتند برای شادی روحِ «زنده یادعلی‌جان شکیبایی»، کار خیرخواهانه‌ای که بتواند بخشی از مشکلات بهداشتی و درمانی مردم را تسهیل کند انجام دهند . خانواده شکیبایی پس از بررسی و تحقیقات لازم و انتخاب پروژه مناسب از اول آذر ماه ۹۳ احداث مرکز بهداشتی-درمانی شماره ۲ و آزمایشگاه مرکزی گچساران با حضور مسئولین استانی و شهرستانی به نام برادر خود کلنگ زنی شد. وی علیرغم میل باطنی‌اش به گفتگو با سلام دنا نشست و از احساس وصف‌ناشدنی‌اش برای خدمت به مردم می‌گوید.
این خیر ۴۲ساله، که هم‌اکنون مدیر برنامه‌ریزی منابع مالی، بودجه و پایش عملکرد دانشگاه علومپزشکی استان کهگیلویه و بویراحمد و عضو کمیته فنی و تخصصی مدیران بودجه وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی و از مدرسین بودجه ریزی عملیاتی در دانشگاه شهید بهشتی تهران و اصفهان است، در خلال مصاحبه برای ارتباط مسائل مطرح شده به مباحث علمی و نیز حوزه‌ی تحت مدیریت خود، بی‌تابی می‌کرد. علیرضا شکیبایی در قسمت‌هایی از این گفتگو، آنقدر گرمِ بحث‌های علمی و کاری می شد که گویی فراموش می‌کرد در حال مصاحبه پیرامون اقدام خیرخواهانه خود و خانواده اش در شهرستان گچساران است؛
وقتی از شکیبایی پرسیدیم انتخاب شهر گچساران برای احداث مرکز خیریه بهداشتی-درمانی و آزمایشگاه مرکزی گچساران، به چه دلیل بوده است، گرچه از نیاز مردم این شهرستان و اهمیت این مرکز در کمک به توسعه بهداشت و درمان با قاطعیت دفاع می‌کرد اما با افسوس، منطقه‌ای را نام برد که پس از بازدید کاریش از آنجا و پی‌بردن به نیاز شدید آن منطقه محروم به منظور احداث زایشگاه، دلش لرزید اما به تعبیر خود او وقتی متوجه این موضوع شد، که دیگر خیلی دیر شده بود!
گفتگوی ما را با این مسئول پرجنب و جوش، به نیابت از خانواده نیکوکار شکیبایی، را در ادامه می‌خوانید؛
برادرم به وقف و صدقه اعتقاد عجیبی داشت
علیرضا شکیبایی در تشریح انگیزه و روند تصمیم‌گیری احداث این پروژه، اظهار کرد: «برادر جوان‌ام، علی‌جان شکیبایی، دو سال قبل در اثر یک سانحه تصادف، متأسفانه از بین ما رفت و احساس کردیم که برای شادی روح زنده یاد، بهتر این است کار خیری را انجام دهیم. مخصوصاً که خود وی به کارهای خیر بسیار معتقد و علاقه مند بوده، به صدقه اعتقاد عجیبی داشته و امکان نداشت روز خود را بدون صدقه شروع کند. به منظور شادی روح ایشان و خدمت به مردم، پیشنهادهای متعددی جهت انجام امورات خیر در بخشهای مختلف مطرح شد اما با توجه به اینکه خود بنده در حوزه‌ی بهداشت و درمان اشتغال داشته و بخش زیادی از خدمتم در حوزه مراکز بهداشت روستایی و بیمارستان بوده مطئمن بودم که اثربخشی کار خیر در بخش سلامت به مراتب موثر و کارآمدتر است و کار خیر در حوزه سلامت، ادای دین به مردم نیز تلقی می‌شود.
وی ادامه داد: «ابتدا قرار بود این پروژه در حد پایگاه بهداشتی در ۱۸۰ دستگاه گچساران باشد. بعد قرار شد دو اورژانس بین‌جاده‌ای در شهرستان شادگان و دژسلیمان احداث کنیم. ولی در نهایت به دلایل مختلف از جمله اینکه قدمت ساختمان فعلی مرکز بهداشتی و درمانی شماره دو و آزمایشگاه مرکزی فعلی بیش از ۴۵ سال است کاملاً مستهلک محسوب گردیده که فاقد ارزش تعمیرات و بازسازی بوده و از طرفی علیرغم فرسودگی به دلایل قانونی در شرایط فعلی جزء اولویت ساخت پروژه های عمرانی دولت درسال‌های اخیر نیز قرار نگرفت باشد ضمناً جزو مطالبات مردم و اولویت‌های شبکه بهداشت و درمان گچساران، دانشگاه علوم پزشکی و دیگر مسئولان استانی بوده است.
مرکز بهداشتی – درمانی شماره ۲ که مرکز جامع گچساران است که به طور متوسط روزانه ۵۰۰ مراجعه‌کننده داشته و از طرفی آزمایشگاه مرکزی گچساران که کلیه آزمایشات ازدواج، مشاغل کاری، بهداشت محیط مواد مخدر را پوشش می دهد، در دستور ساخت در زمینی واقع در جنب ایستگاه آبشیرین پایین تر از شهرداری روبروی جاده اصلی شهر قرار گرفت.
اثر خیری که یک پروژه‌ی خیرساز، برای مناطق دیگر به جا نهاد!
شکیبایی، با اشاره به اثراتی که این امر خیرخواهانه برای دو منطقه‌ی دیگر داشته‌است، تصریح کرد: «جالب است بگویم که مطرح کردن نام دو منطقه‌ی شادگان و دژسلیمان، برای ساخت اورژانس‌های پیش بیمارستانی خیرساز و سپس انصراف از آن باعث شد برای مردم توقعاتی ایجاد شود که خوشبختانه پیگیری‌هایی مکرر مسئولین دانشگاه علوم پزشکی منتج به نتیجه شد و اعتبارات دولتی لازم نیز برای پروژه های مذکور تأمین و هم اکنون با پیشرفت ۳۰درصدی در حال انجام کار است».
مدتهاست که شهر گچساران به یک مرکز بهداشتی ودرمانی مجهز و به‌روز نیاز دارد
این نیکوکار اهل باشت، پیرامون اهمیت این مرکز در شهر گچساران تأکید کرد: «احساس می‌کنم اثربخشی این مرکز بسیار زیاد است به طوری که چندی پیش، مسئول گسترش و توسعه شبکه بهداشت و درمان گچساران اذعان کرد که مدتهاست برای بهبود وضعیت این مرکز، پی گیری نمودیم و بنا به دلایل خاص و قانونی نتیجه حاصل نگردید اما حقیقتاً این امر خیر در می تواند از مهمترین اقدامات مبارک و بسیار شایسته ای بود که طول این چند سال در حوزه بهداشت گچساران افتاده باشد. در واقع هم مرکز مهمی تلقی می‌شود. در نظر بگیرید که چهار مرکز بهداشتی درمانی در شهر دوگنبدان وجود دارد که اکثر قریب به اتفاق مراجعین بهداشتی، درمانی، آزمایشگاه، مواد مخدر، ازدواج، آزمایشات شغلی دولتی و دیگر آزمایشاتی که می بایست حتماً در یگ مرکز دولتی انجام شود اعم از شهر و روستاهای همجوار، در آزمایشگاه مذکور انجام می‌گیرد و به همین دلیل به آن "سِنتِر" می‌گویند.
وی ادامه داد: «علاوه بر مراجعه‌ی بیش از ۵۰۰ بیمار در طول روز، این مرکز موقعیت بسیار مؤثری نیز دارد و قرار گرفتن آن در محور ترانزیتی این شهر برای مراجعه درمان مصدومان حوادث رانندگی می‌تواند مؤثر واقع شود. حُسن دیگری هم که در نتیجه‌ی این مزایا می‌تواند حاصل شود، قابلیت درآمدزا بودن آن برای شبکه بهداشت و درمان شهرستان و دانشگاه علوم پزشکی استان است. به همین دلیل تصمیم گرفتیم این مرکز بعلاوه آزمایشگاه مرکزی آن را، در دو طبقه به متراژ ۴۳۰متر مربع احداث نماییم.
وی با اشاره به بومی بودن نقشه‌ی این پروژه، گفت: «ما برای اولین بار نقشه ساخت پروژه‌های اینچنینی را کاملاً بومی‌سازی کرده و بدون کپی‌برداری از نقشه‌های تیپ وزارت بهداشت که متاسفانه محدویتهای دارند، با هم‌فکری دوستانی از گروه بهداشت، درمان و آزمایشگاه، بطور دقیق آنالیز نموده و خوشبختانه در نهایت نقشه‌ی بومی مناسب و مطلوبی برای این مرکز و آزمایشگاه طراحی و اجرا شد که اکنون عملیات تکمیل آن با جدیت و سرعت خوبی در حال پیش‌روی است و پیش‌بینی می‌شود که این پروژه بزرگ، حداکثر تا تابستان سال آینده به بهره‌برداری نهایی برسد».
حسن دیگر این پروزه این است که بعد از تکمیل نیازی به نیروی انسانی و تجهیزات نداشته و در این خصوص تنها جابجایی انجام می گیرد هرچند که اعتبار مناسبی نیز جهت تجهیز آن در شرف انجام است.
این خیر حوزه سلامت اشاره کرد که در شهرستان باشت به دلیل وجود مرکز بستر درمانی و کلینیک خیرین آقای دکتر تاجگردون که در مراحل پایانی است و نیز بیمارستان ۳۲ تختخوابی آن شهرستان که با همت نماینده محترم باشت و گچساران درحال ساخت است عملاً نیازی به ساخت مرکز درمانی در روستا و آن شهرستان نمی باشد بطوریکه مرکز درمانی تلچگاه و شاه بهرام با توجه به مهاجرت جمعیت به عنوان خانه بهداشت مورد استفاده قرار می گیرد.
کار خیرِ مهم‌تر، مجوز عمرانی است که برای ان شهرستان فراهم شد
مدیر برنامه‌ریزی منابع مالی و بودجه دانشگاه علوم پزشکی، به زاویه‌ای دیگر از برخی پروژه‌های خیرساز پرداخت و تصریح کرد: «گاهی نوعی از پروژه ها، به دلایل مختلف، در برنامه ریزی دولت نیست (مانند ساخت مراکز بهداشتی ودرمانی در شهرها) بر این اساس مطابق قانون ۴۰-۶۰، اگر کسی حاضر شود ۴۰ درصد از هزینه‌ی آن را پرداخت کند دولت مابقی را در صورت وجود اعتبار همکاری می کند و بنابراین فراتر از ارزشی که میزان هزینه‌ی اهدایی دارد، مجوزی است که یک خیّر برای احداث یک مرکز در شهر خود با خود میاورد، چرا که اگر چنین اقدامی صورت نمی‌گرفت در سالهای نزدیک، مجوز احداث مرکز بهداشتی درمانی در این شهر صادر نمی‌شد و در نتیجه گمان می‌کنم که این کار و استفاده از لابی‌گری‌های اداری و شرایط شغلی فعلی حقیر به منظور جذب اعتبار برای پیگیری پروژه، بسیار ضروری و تأثیرگذار بود».
نیکوکاری که در دو جبهه جنگیده است!
علیرضا شکیبایی، فعالیت خود را در این پروژه عملاً تلاش در دو جبهه تعبیر و اظهار کرد: «بنده علاوه بر سهم ۴۰درصدی خیّر و به عنوان مدیر بودجه دانشگاه علوم پزشکی استان، برای ادامه روند اداری و تخصیص سهم اعتبار ۶۰درصدی دولت، نیز پیگیر بوده‌ام و با ارتباطات خوبی که در معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهور و نیز همکارانم در مرکز بودجه و پایش عملکرد و منابع فیزیکی وزارت بهداشت و مسئولان استانی داشتم پروژه با اقبال و همکاری بسیار خوبی همراه شده است».
وی از تلاش ویژه در این زمینه خبر داد و افزود: «از منبع اعتباری سهم ۶۰درصدی برای پروژه‌های خیرساز درسال ۹۳، مجموعاً یک میلیارد تومان به کل کشور تخصیص داده شده بود و جالب بود که در نهایت با لابی‌گری صحیح و ارتباطات نزدیک با مسئولان، دو بخش از این منبع به استان ما و برای دوپروژه‌ی خیرساز حقیر و کلینیک درمانی آقای تاجگردون در شهر باشت و یک بخش دیگر هم به پروژه‌ای در استان گلستان اختصاص داده شد».
در ازای این کار، هیچ توقعی نداشته و ندارم
شکیبایی، پیرامون توقعات احتمالی در پی اهدای یک مرکز خیریه از مسئولان تأکید کرد: «قبول دارم که گاهی ممکن است مانند هر زمینه‌ی دیگری، کار خیری هم باشد که با نیت خاصی صورت گیرد اما اولاً بسیار معدود است و ثانیاً این موضوع خیلی زود افشا می‌شود. به هرحال بنده در ازای این کار هیچ توقعی ندارم و تنها امیدوارم این کار کوچک ما، باعث رضایت مردم و خداوند متعال قرارگرفته چرا که معتقدم "نام نیکو گر بماند زآدمی/ بِه کزو ماند سرای زرنگار"».
بعد از انتخاب گچساران، وقتی محرومیت مردم دیشموک را دیدم، از ته دل غمگین شدم!
این مسئول نیکوکار در پاسخ به سؤال خبرنگار سلام دنا مبنی بر علت نگاه بومی‌گری برخی خیرین در اقدامات خیرخواهانه، اذعان کرد: «خوب است بدانید که بعدها که تصمیم ما برای احداث مرکز بهداشتی درمانی در گچساران نهایی و اجرای آن آغاز شد، در بازدیدی از منطقه دیشموک اوج نیاز و محرومیت مردم آن منطقه را از نزدیک مشاهده کردم. به حدی از این موضوع ناراحت شدم که چرا این منطقه را انتخاب نکرده بودم که تمام همکاران متوجه این نگرانی و ناراحتی بنده شده بودند. شهرستان گچساران به این مرکز مهم نیاز بسیار مبرم داشت اما احساس می‌کنم نیاز آن مردم می‌بایست در اولویت قرار می‌گرفت. با این وجود همان لحظه به مسئولان دیشموک اعلام کردم که یک زمین پیدا کنند و با جدیت برای ساخت زایشگاه دیشموک، همکاری خواهیم کرد که خوشبختانه در سفر خرداد ماه وزیر و پیگیری مسئولین محترم دانشگاه، مجوز وزاعتبار ساخت آن صادر و پیمانکار در حال انجام کار است. ضمن اینکه هرجای استان توسعه پیدا کند تفاوتی ندارد و ما به دلیل اینکه مجوزی جهت ساخت مرکز شهری نداشیم دچار مشکل بودیم که خوشبختانه با این کار خیرساز مرتفع گردید و خوشبختانه با همت خوب دولت ۹۵درصد از مراکز بهداشتی و درمانی و خانه های بهداشت روستایی یا در حال احداث، تکمیل و یا تعمیرات اساسی قرارگرفته است و چندان با مشکل مواجه نمی باشیم. البته شاید مردم عادی احساس کنند هرجایی می شود مرکز درمانی ویا خانه بهداشت ساخت که خود ضوابط خاص جمعیتی و... دارد و می بایست ضوابط طرح توسعه را دارا باشد.
خانواده ام در حد توان بخشی از دینشان را به مردم ادا نموده و از این رو احساس غیرقابل وصفی دارم
وی در پاسخ به این سؤال که "پس از انجام این کار خیر، چه احساسی دارید؟"، بیان کرد: «احساس می‌کنم که به توسعه‌ی شهر گچساران و استان‌مان کمک کردم و از اینکه ببینم همشهریانم از خدماتی بیشتر و با کیفیت بهتری بهره مند می گردند، احساس لذت‌بخشی دارم. شاید این احساس من از زاویه‌ی مسئولیت مدیریتی است که در دانشگاه علومپزشکی دارم. ضمن آنکه احساس می‌کنم که خانواده ام در حد توان بخشی از دینشان را به مردم ادا نموده و از این رو احساس غیرقابل وصفی دارم».
شکیبایی، با تقدیر از کسانی که او را در این راه حمایت کرده‌اند، یادآور شد: «از شخص ریاست محترم دانشگاه علوم پزشکی استان جناب دکتر چمن، معاونت محترم پشتیبانی و معاونت بهداشتی و نیز همکارانم در مدیریت برنامه ریزی و بودجه و دفتر فنی دانشگاه به جهت ایده‌پردازی، طراحی نقشه‌ی کاملاً بومی و نظارت بر این پروژه، وهم چنین از پدر و مادر و برادران و خواهرانم که مشوق اصلی این کار بوده خالصانه تقدیر و تشکر نمایم».
همان طور که در انقلاب و دوران دفاع مقدس پیشتاز وقف جان و ایثارگری بودند، در امر خیر نیز پیشتاز باشیم
مدیر برنامه ریزی منابع مالی، بودجه و پایش عملکرد بودجه دانشگاه علومپزشکی استان، با توصیه به همه افراد برای همیاری و همراهی در حوزه‌های بهداشت و درمان -مطابق فرمایش مقام معظم رهبری مبنی بر اینکه که سلامت و بهداشت و درمان، جزء اولویت‌های اصلی و مسائل درجه‌یک کشور است- ادامه داد: «از طرفی سلامت جامعه، از اساسی ترین معیارهای رفاه اجتماعی هر جامعه ای به شمار می رود و تندرستی به عنوان یکی از جنبه‌های مثبت سلامتی، مجموعه متعادلی از ابعاد اجتماعی، روحی، عاطفی، ذهنی، ارتباطی و جسمی است که توانایی‌های بالقوه فرد را برای زندگی باکیفیت تحقق بخشیده و مشارکت او را در اجتماع افزایش می‌دهد. گوهر جان انسان با هیچ متاعی در دنیا قابل معاوضه و با هیچ مقیاس مادی قابل سنجش نیست و تلاش در جهت حفظ سلامت انسان به عنوان اشرف مخلوقات نیز از مقام و منزلت فراوانی برخوردار است. ضمنا در بحث امور خیریه در حوزه سلامت قرار نیست حتماً پروژه عمرانی ساخته شود، می‌توانیم در تکمیل و اتمام این پروژه ها نیز مشارکت جدی داشته باشیم. همه مردم می توانند با هر سطح مالی در این امر خیر مشارکت کنند و همان طور که در انقلاب و دوران دفاع مقدس پیشتاز وقف جان و ایثارگری بودند، در این امر خیر نیز پیشتاز باشند و با خرید یک دستگاه تجهیزات پزشکی و مواد و لوازم مصرفی پزشکی نیز سهم مهم و خداپسندانه‌ای را در روند توسعه‌ی سلامت مردم ایفا نماییم لذا بایستی تلاش شود تا مشارکت مردم در امر خیر تبدیل به فرهنگ عمومی شود و انشاءالله در آینده ای نزدیک شاهد تحولی عظیم در حوزه سلامت با مشارکت نیکوکاران باشیم.
گفتگو از: سجاد بنام
[gallery size="full" columns="1" ids="84810,84811,84798,84799,84800,84801,84802,84803,84804,84805,84806,84807"]
علیرضا شکیبایی، متولد روستای فتح از توابع شهرستان باشت بابویی است. او دو سال پیش برادر جوانش را در یک سانحه رانندگی از دست داد و به اتفاق خانواده خود تصمیم گرفتند برای شادی روحِ «زنده یادعلی‌جان شکیبایی»، کار خیرخواهانه‌ای که بتواند بخشی از مشکلات بهداشتی و درمانی مردم را تسهیل کند انجام دهند . خانواده شکیبایی پس از بررسی و تحقیقات لازم و انتخاب پروژه مناسب از اول آذر ماه ۹۳ احداث مرکز بهداشتی-درمانی شماره ۲ و آزمایشگاه مرکزی گچساران با حضور مسئولین استانی و شهرستانی به نام برادر خود کلنگ زنی شد. وی علیرغم میل باطنی‌اش به گفتگو با سلام دنا نشست و از احساس وصف‌ناشدنی‌اش برای خدمت به مردم می‌گوید.این خیر ۴۲ساله، که هم‌اکنون مدیر برنامه‌ریزی منابع مالی، بودجه و پایش عملکرد دانشگاه علومپزشکی استان کهگیلویه و بویراحمد و عضو کمیته فنی و تخصصی مدیران بودجه وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی و از مدرسین بودجه ریزی عملیاتی در دانشگاه شهید بهشتی تهران و اصفهان است، در خلال مصاحبه برای ارتباط مسائل مطرح شده به مباحث علمی و نیز حوزه‌ی تحت مدیریت خود، بی‌تابی می‌کرد. علیرضا شکیبایی در قسمت‌هایی از این گفتگو، آنقدر گرمِ بحث‌های علمی و کاری می شد که گویی فراموش می‌کرد در حال مصاحبه پیرامون اقدام خیرخواهانه خود و خانواده اش در شهرستان گچساران است؛
وقتی از شکیبایی پرسیدیم انتخاب شهر گچساران برای احداث مرکز خیریه بهداشتی-درمانی و آزمایشگاه مرکزی گچساران، به چه دلیل بوده است، گرچه از نیاز مردم این شهرستان و اهمیت این مرکز در کمک به توسعه بهداشت و درمان با قاطعیت دفاع می‌کرد اما با افسوس، منطقه‌ای را نام برد که پس از بازدید کاریش از آنجا و پی‌بردن به نیاز شدید آن منطقه محروم به منظور احداث زایشگاه، دلش لرزید اما به تعبیر خود او وقتی متوجه این موضوع شد، که دیگر خیلی دیر شده بود!
گفتگوی ما را با این مسئول پرجنب و جوش، به نیابت از خانواده نیکوکار شکیبایی، را در ادامه می‌خوانید؛
برادرم به وقف و صدقه اعتقاد عجیبی داشت
علیرضا شکیبایی در تشریح انگیزه و روند تصمیم‌گیری احداث این پروژه، اظهار کرد: «برادر جوان‌ام، علی‌جان شکیبایی، دو سال قبل در اثر یک سانحه تصادف، متأسفانه از بین ما رفت و احساس کردیم که برای شادی روح زنده یاد، بهتر این است کار خیری را انجام دهیم. مخصوصاً که خود وی به کارهای خیر بسیار معتقد و علاقه مند بوده، به صدقه اعتقاد عجیبی داشته و امکان نداشت روز خود را بدون صدقه شروع کند. به منظور شادی روح ایشان و خدمت به مردم، پیشنهادهای متعددی جهت انجام امورات خیر در بخشهای مختلف مطرح شد اما با توجه به اینکه خود بنده در حوزه‌ی بهداشت و درمان اشتغال داشته و بخش زیادی از خدمتم در حوزه مراکز بهداشت روستایی و بیمارستان بوده مطئمن بودم که اثربخشی کار خیر در بخش سلامت به مراتب موثر و کارآمدتر است و کار خیر در حوزه سلامت، ادای دین به مردم نیز تلقی می‌شود.
وی ادامه داد: «ابتدا قرار بود این پروژه در حد پایگاه بهداشتی در ۱۸۰ دستگاه گچساران باشد. بعد قرار شد دو اورژانس بین‌جاده‌ای در شهرستان شادگان و دژسلیمان احداث کنیم. ولی در نهایت به دلایل مختلف از جمله اینکه قدمت ساختمان فعلی مرکز بهداشتی و درمانی شماره دو و آزمایشگاه مرکزی فعلی بیش از ۴۵ سال است کاملاً مستهلک محسوب گردیده که فاقد ارزش تعمیرات و بازسازی بوده و از طرفی علیرغم فرسودگی به دلایل قانونی در شرایط فعلی جزء اولویت ساخت پروژه های عمرانی دولت درسال‌های اخیر نیز قرار نگرفت باشد ضمناً جزو مطالبات مردم و اولویت‌های شبکه بهداشت و درمان گچساران، دانشگاه علوم پزشکی و دیگر مسئولان استانی بوده است.
مرکز بهداشتی – درمانی شماره ۲ که مرکز جامع گچساران است که به طور متوسط روزانه ۵۰۰ مراجعه‌کننده داشته و از طرفی آزمایشگاه مرکزی گچساران که کلیه آزمایشات ازدواج، مشاغل کاری، بهداشت محیط مواد مخدر را پوشش می دهد، در دستور ساخت در زمینی واقع در جنب ایستگاه آبشیرین پایین تر از شهرداری روبروی جاده اصلی شهر قرار گرفت.
اثر خیری که یک پروژه‌ی خیرساز، برای مناطق دیگر به جا نهاد!
شکیبایی، با اشاره به اثراتی که این امر خیرخواهانه برای دو منطقه‌ی دیگر داشته‌است، تصریح کرد: «جالب است بگویم که مطرح کردن نام دو منطقه‌ی شادگان و دژسلیمان، برای ساخت اورژانس‌های پیش بیمارستانی خیرساز و سپس انصراف از آن باعث شد برای مردم توقعاتی ایجاد شود که خوشبختانه پیگیری‌هایی مکرر مسئولین دانشگاه علوم پزشکی منتج به نتیجه شد و اعتبارات دولتی لازم نیز برای پروژه های مذکور تأمین و هم اکنون با پیشرفت ۳۰درصدی در حال انجام کار است».
مدتهاست که شهر گچساران به یک مرکز بهداشتی ودرمانی مجهز و به‌روز نیاز دارد
این نیکوکار اهل باشت، پیرامون اهمیت این مرکز در شهر گچساران تأکید کرد: «احساس می‌کنم اثربخشی این مرکز بسیار زیاد است به طوری که چندی پیش، مسئول گسترش و توسعه شبکه بهداشت و درمان گچساران اذعان کرد که مدتهاست برای بهبود وضعیت این مرکز، پی گیری نمودیم و بنا به دلایل خاص و قانونی نتیجه حاصل نگردید اما حقیقتاً این امر خیر در می تواند از مهمترین اقدامات مبارک و بسیار شایسته ای بود که طول این چند سال در حوزه بهداشت گچساران افتاده باشد. در واقع هم مرکز مهمی تلقی می‌شود. در نظر بگیرید که چهار مرکز بهداشتی درمانی در شهر دوگنبدان وجود دارد که اکثر قریب به اتفاق مراجعین بهداشتی، درمانی، آزمایشگاه، مواد مخدر، ازدواج، آزمایشات شغلی دولتی و دیگر آزمایشاتی که می بایست حتماً در یگ مرکز دولتی انجام شود اعم از شهر و روستاهای همجوار، در آزمایشگاه مذکور انجام می‌گیرد و به همین دلیل به آن "سِنتِر" می‌گویند.
وی ادامه داد: «علاوه بر مراجعه‌ی بیش از ۵۰۰ بیمار در طول روز، این مرکز موقعیت بسیار مؤثری نیز دارد و قرار گرفتن آن در محور ترانزیتی این شهر برای مراجعه درمان مصدومان حوادث رانندگی می‌تواند مؤثر واقع شود. حُسن دیگری هم که در نتیجه‌ی این مزایا می‌تواند حاصل شود، قابلیت درآمدزا بودن آن برای شبکه بهداشت و درمان شهرستان و دانشگاه علوم پزشکی استان است. به همین دلیل تصمیم گرفتیم این مرکز بعلاوه آزمایشگاه مرکزی آن را، در دو طبقه به متراژ ۴۳۰متر مربع احداث نماییم.وی با اشاره به بومی بودن نقشه‌ی این پروژه، گفت: «ما برای اولین بار نقشه ساخت پروژه‌های اینچنینی را کاملاً بومی‌سازی کرده و بدون کپی‌برداری از نقشه‌های تیپ وزارت بهداشت که متاسفانه محدویتهای دارند، با هم‌فکری دوستانی از گروه بهداشت، درمان و آزمایشگاه، بطور دقیق آنالیز نموده و خوشبختانه در نهایت نقشه‌ی بومی مناسب و مطلوبی برای این مرکز و آزمایشگاه طراحی و اجرا شد که اکنون عملیات تکمیل آن با جدیت و سرعت خوبی در حال پیش‌روی است و پیش‌بینی می‌شود که این پروژه بزرگ، حداکثر تا تابستان سال آینده به بهره‌برداری نهایی برسد».
حسن دیگر این پروزه این است که بعد از تکمیل نیازی به نیروی انسانی و تجهیزات نداشته و در این خصوص تنها جابجایی انجام می گیرد هرچند که اعتبار مناسبی نیز جهت تجهیز آن در شرف انجام است.
این خیر حوزه سلامت اشاره کرد که در شهرستان باشت به دلیل وجود مرکز بستر درمانی و کلینیک خیرین آقای دکتر تاجگردون که در مراحل پایانی است و نیز بیمارستان ۳۲ تختخوابی آن شهرستان که با همت نماینده محترم باشت و گچساران درحال ساخت است عملاً نیازی به ساخت مرکز درمانی در روستا و آن شهرستان نمی باشد بطوریکه مرکز درمانی تلچگاه و شاه بهرام با توجه به مهاجرت جمعیت به عنوان خانه بهداشت مورد استفاده قرار می گیرد.
کار خیرِ مهم‌تر، مجوز عمرانی است که برای ان شهرستان فراهم شد
مدیر برنامه‌ریزی منابع مالی و بودجه دانشگاه علوم پزشکی، به زاویه‌ای دیگر از برخی پروژه‌های خیرساز پرداخت و تصریح کرد: «گاهی نوعی از پروژه ها، به دلایل مختلف، در برنامه ریزی دولت نیست (مانند ساخت مراکز بهداشتی ودرمانی در شهرها) بر این اساس مطابق قانون ۴۰-۶۰، اگر کسی حاضر شود ۴۰ درصد از هزینه‌ی آن را پرداخت کند دولت مابقی را در صورت وجود اعتبار همکاری می کند و بنابراین فراتر از ارزشی که میزان هزینه‌ی اهدایی دارد، مجوزی است که یک خیّر برای احداث یک مرکز در شهر خود با خود میاورد، چرا که اگر چنین اقدامی صورت نمی‌گرفت در سالهای نزدیک، مجوز احداث مرکز بهداشتی درمانی در این شهر صادر نمی‌شد و در نتیجه گمان می‌کنم که این کار و استفاده از لابی‌گری‌های اداری و شرایط شغلی فعلی حقیر به منظور جذب اعتبار برای پیگیری پروژه، بسیار ضروری و تأثیرگذار بود».
نیکوکاری که در دو جبهه جنگیده است!
علیرضا شکیبایی، فعالیت خود را در این پروژه عملاً تلاش در دو جبهه تعبیر و اظهار کرد: «بنده علاوه بر سهم ۴۰درصدی خیّر و به عنوان مدیر بودجه دانشگاه علوم پزشکی استان، برای ادامه روند اداری و تخصیص سهم اعتبار ۶۰درصدی دولت، نیز پیگیر بوده‌ام و با ارتباطات خوبی که در معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهور و نیز همکارانم در مرکز بودجه و پایش عملکرد و منابع فیزیکی وزارت بهداشت و مسئولان استانی داشتم پروژه با اقبال و همکاری بسیار خوبی همراه شده است».
وی از تلاش ویژه در این زمینه خبر داد و افزود: «از منبع اعتباری سهم ۶۰درصدی برای پروژه‌های خیرساز درسال ۹۳، مجموعاً یک میلیارد تومان به کل کشور تخصیص داده شده بود و جالب بود که در نهایت با لابی‌گری صحیح و ارتباطات نزدیک با مسئولان، دو بخش از این منبع به استان ما و برای دوپروژه‌ی خیرساز حقیر و کلینیک درمانی آقای تاجگردون در شهر باشت و یک بخش دیگر هم به پروژه‌ای در استان گلستان اختصاص داده شد».
در ازای این کار، هیچ توقعی نداشته و ندارم
شکیبایی، پیرامون توقعات احتمالی در پی اهدای یک مرکز خیریه از مسئولان تأکید کرد: «قبول دارم که گاهی ممکن است مانند هر زمینه‌ی دیگری، کار خیری هم باشد که با نیت خاصی صورت گیرد اما اولاً بسیار معدود است و ثانیاً این موضوع خیلی زود افشا می‌شود. به هرحال بنده در ازای این کار هیچ توقعی ندارم و تنها امیدوارم این کار کوچک ما، باعث رضایت مردم و خداوند متعال قرارگرفته چرا که معتقدم "نام نیکو گر بماند زآدمی/ بِه کزو ماند سرای زرنگار"».
بعد از انتخاب گچساران، وقتی محرومیت مردم دیشموک را دیدم، از ته دل غمگین شدم!
این مسئول نیکوکار در پاسخ به سؤال خبرنگار سلام دنا مبنی بر علت نگاه بومی‌گری برخی خیرین در اقدامات خیرخواهانه، اذعان کرد: «خوب است بدانید که بعدها که تصمیم ما برای احداث مرکز بهداشتی درمانی در گچساران نهایی و اجرای آن آغاز شد، در بازدیدی از منطقه دیشموک اوج نیاز و محرومیت مردم آن منطقه را از نزدیک مشاهده کردم. به حدی از این موضوع ناراحت شدم که چرا این منطقه را انتخاب نکرده بودم که تمام همکاران متوجه این نگرانی و ناراحتی بنده شده بودند. شهرستان گچساران به این مرکز مهم نیاز بسیار مبرم داشت اما احساس می‌کنم نیاز آن مردم می‌بایست در اولویت قرار می‌گرفت. با این وجود همان لحظه به مسئولان دیشموک اعلام کردم که یک زمین پیدا کنند و با جدیت برای ساخت زایشگاه دیشموک، همکاری خواهیم کرد که خوشبختانه در سفر خرداد ماه وزیر و پیگیری مسئولین محترم دانشگاه، مجوز وزاعتبار ساخت آن صادر و پیمانکار در حال انجام کار است. ضمن اینکه هرجای استان توسعه پیدا کند تفاوتی ندارد و ما به دلیل اینکه مجوزی جهت ساخت مرکز شهری نداشیم دچار مشکل بودیم که خوشبختانه با این کار خیرساز مرتفع گردید و خوشبختانه با همت خوب دولت ۹۵درصد از مراکز بهداشتی و درمانی و خانه های بهداشت روستایی یا در حال احداث، تکمیل و یا تعمیرات اساسی قرارگرفته است و چندان با مشکل مواجه نمی باشیم. البته شاید مردم عادی احساس کنند هرجایی می شود مرکز درمانی ویا خانه بهداشت ساخت که خود ضوابط خاص جمعیتی و... دارد و می بایست ضوابط طرح توسعه را دارا باشد.
خانواده ام در حد توان بخشی از دینشان را به مردم ادا نموده و از این رو احساس غیرقابل وصفی دارم
وی در پاسخ به این سؤال که "پس از انجام این کار خیر، چه احساسی دارید؟"، بیان کرد: «احساس می‌کنم که به توسعه‌ی شهر گچساران و استان‌مان کمک کردم و از اینکه ببینم همشهریانم از خدماتی بیشتر و با کیفیت بهتری بهره مند می گردند، احساس لذت‌بخشی دارم. شاید این احساس من از زاویه‌ی مسئولیت مدیریتی است که در دانشگاه علومپزشکی دارم. ضمن آنکه احساس می‌کنم که خانواده ام در حد توان بخشی از دینشان را به مردم ادا نموده و از این رو احساس غیرقابل وصفی دارم».
شکیبایی، با تقدیر از کسانی که او را در این راه حمایت کرده‌اند، یادآور شد: «از شخص ریاست محترم دانشگاه علوم پزشکی استان جناب دکتر چمن، معاونت محترم پشتیبانی و معاونت بهداشتی و نیز همکارانم در مدیریت برنامه ریزی و بودجه و دفتر فنی دانشگاه به جهت ایده‌پردازی، طراحی نقشه‌ی کاملاً بومی و نظارت بر این پروژه، وهم چنین از پدر و مادر و برادران و خواهرانم که مشوق اصلی این کار بوده خالصانه تقدیر و تشکر نمایم».
همان طور که در انقلاب و دوران دفاع مقدس پیشتاز وقف جان و ایثارگری بودند، در امر خیر نیز پیشتاز باشیم
مدیر برنامه ریزی منابع مالی، بودجه و پایش عملکرد بودجه دانشگاه علومپزشکی استان، با توصیه به همه افراد برای همیاری و همراهی در حوزه‌های بهداشت و درمان -مطابق فرمایش مقام معظم رهبری مبنی بر اینکه که سلامت و بهداشت و درمان، جزء اولویت‌های اصلی و مسائل درجه‌یک کشور است- ادامه داد: «از طرفی سلامت جامعه، از اساسی ترین معیارهای رفاه اجتماعی هر جامعه ای به شمار می رود و تندرستی به عنوان یکی از جنبه‌های مثبت سلامتی، مجموعه متعادلی از ابعاد اجتماعی، روحی، عاطفی، ذهنی، ارتباطی و جسمی است که توانایی‌های بالقوه فرد را برای زندگی باکیفیت تحقق بخشیده و مشارکت او را در اجتماع افزایش می‌دهد. گوهر جان انسان با هیچ متاعی در دنیا قابل معاوضه و با هیچ مقیاس مادی قابل سنجش نیست و تلاش در جهت حفظ سلامت انسان به عنوان اشرف مخلوقات نیز از مقام و منزلت فراوانی برخوردار است. ضمنا در بحث امور خیریه در حوزه سلامت قرار نیست حتماً پروژه عمرانی ساخته شود، می‌توانیم در تکمیل و اتمام این پروژه ها نیز مشارکت جدی داشته باشیم. همه مردم می توانند با هر سطح مالی در این امر خیر مشارکت کنند و همان طور که در انقلاب و دوران دفاع مقدس پیشتاز وقف جان و ایثارگری بودند، در این امر خیر نیز پیشتاز باشند و با خرید یک دستگاه تجهیزات پزشکی و مواد و لوازم مصرفی پزشکی نیز سهم مهم و خداپسندانه‌ای را در روند توسعه‌ی سلامت مردم ایفا نماییم لذا بایستی تلاش شود تا مشارکت مردم در امر خیر تبدیل به فرهنگ عمومی شود و انشاءالله در آینده ای نزدیک شاهد تحولی عظیم در حوزه سلامت با مشارکت نیکوکاران باشیم.
گفتگو از: سجاد بنام
[gallery size="full" columns="1" ids="84810,84811,84798,84799,84800,84801,84802,84803,84804,84805,84806,84807"]
