مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین کبنانیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.
کبنا ؛میلاد کرمی
چند صباحی است که دوستان به اصطلاح اصولگرا در تکاپوی درانداختن طرحی نو هستند، طرح وحدت. طرحی که در نگاه اول کاریست کارستان و دشمن فکن. ولی وقتی که خوب به آن نگاه می کنیم، این طرح را غیر قابل اجرا و یا به اصطلاح ناشدنی و از پیش شکست خورده خواهیم یافت. بدون مقدمه چینی به سراغ اشکالات این طرح می رویم:
۱-این طرح یک طرح بدون گزینه است وقتی خود اصولگرایان هم به آن طرح «وحدت منهای گزینه» می‌گویند، این خود در ابتدا این گونه می نماید که سران اصولگرا با کنار گذشتن اختلافات و پر کردن شکاف های عمیق در حال رسیدن به وحدت هستند و حاضرند در روز اخر نام فرد مورد وثوق ائتلاف را به صندوق بیاندازند. ولی ناگفته پیداست که سران اصولگرا تنها به این دلیل در ائتلاف شرکت می کنند که چنین تصور می کنند که نهایتا نام خودشان به عنوان نام نهایی اعلام خواهد شد و دلیل خروج دود سفید از دودکش خانه اصولگرایان اجماع بر سر آنان است، بهتر بگویم که این وحدت تا زمانی وحدت است که بدون گزینه باشد، مادامی که گزینه ای مطرح شد باز همان آش می شود و همان کاسه. برای این سخن دو مثال می آورم، مثال اول سال ۹۲ و انتخابات ریاست جمهوری و ائتلاف به اصطلاح مستحکم میان قالیباف و ولایتی و حداد عادل که قرار بود در نهایت دو نفر به نفع دیگر کنار بروند ولی انصرافی به ثبت نرسید و حداد عادل هم که کنار رفت نه به خاطر وحدت که درست در اعتراض به آن بود و در آخر چیزی عاید مثلث اتحاد نشد.
مثال دوم مربوط می شود به انتخابات گذشته مجلس و طرح‌های جالب اصولگرایان، در آن زمان نشست هایی میان اصولگرایان صورت می گرفت و در نهایت طرحی عجیب الخلقه به وجود آمد و از طرف آنان بیان شد که در ناکارامدی آن همین بس که نه طرح آن و نه بیان کننده آن( منوچهر متکی) از چند و چون آن اطلاع دقیقی داشتند، طرحی با چهار ضلع و سه زاویه.
۲- از دلایل دیگر شکننده بودن این ائتلاف می توان به این نکته اشاره کرد که این وحدت، وحدت میان مخالفان تاجگردون است و نه وحدت صرفا اصولگرایان با داشتن اندیشه و بینش سیاسی مشترک و همین موضوع نشان دهنده این خواهد بود که به فرض رسیدن و تولد این نوزاد چنان شکنندگی از خود بروز می دهد که با کوچکترین فعالیت رقیب از هم خواهد پاشید جلسه حامیان این ائتلاف در باشت و ترکیب آنها بر این واقعیت دلالت دارد.
۳- نبود فردی کاریزما در میان اصولگرایان شهرستان به عنوان دلیل دیگر در عدم توفیق آنان است. به طوری که گاهی یکی به تهران می رود و با سران موتلفه رایزنی می کند و یکی به دهدشت می رود و دیگری را به آمدن راغب می کند و دیگری... این موضوع نشان می دهد که علاوه بر فقدان برنامه از پیش تعیین شده ، فردی تاثیر گذار هم برای اجماع آنان وجود ندارد. فردی که بتواند در لحظه اخر حرف آخر را بزند.
۴- اشتباه در اینکه رای ترک زبانان در هر شرایطی به فولادی تعلق دارد. این اشتباه بزرگی در محاسبات خواهد بود که عامل مهمی در شکست این ائتلاف و وحدت بدون گزینه خواهد بود. اصولگرایان باید بدانند که فولادی در صورت حضور در ائتلاف اصولگرایان سبد رای خود در میان هم زبانانش را به کریمی و یا گزینه دیگری خواهد باخت و ائتلاف را باز هم به شکست خواهد رساند.
۵- دلیل دیگری که شکست این ائتلاف را نمایان می کند علائم وجود مهره های است که در پی آن هستند، که استراتژی اسب تروا را در میان منادیان وحدت اصولگرایان و بدنه این جریان پیاده کنند تا در پایان خود گزینه نهایی شوند افرادی که به شدت به دنبال وحدت اصولگرایان هستند ولی در نهایت موجبات شکست این ائتلاف را فراهم خواهند کرد. از روی دیگر شواهد نشان می دهد که افرادی به عنوان پرچمدار وحدت اصولگرایی فعالیت می کنند که گذشته خوبی در میان بدنه جامعه ندارند و نفس حضور آنان در میان اصولگرایان باعث دلسردی بدنه اصولگرایان واقعی جامعه از اصولگرایان شده است.
۶- دلیل دیگر توجه نکردن به بافت قومیتی و سیاسی جامعه است و چنین پنداشتن که مثلا تمام طرفداران حسینی در دور گذشته همگی به اصولگرایان رای می دهند و یا طرفداران جعفری هم به همین ترتیب.
۷- دلیل دیگر حضور تاجگردون در اردوگاه رقیب است، فردی که رقابت با آن در حوزه ای که قاطبه جمعیت آن را اصلاح طلبان تشکیل می دهند کار آسانی نیست.
در پایان می توان گفت امروز عده ای به نام اصول گرایی نه برای اصول خود بلکه برای حذف سید قدرت الله حسینی و علیمراد جعفری از معادلات جریان اصولگرایی از یک سو، و ایجاد چهره ای محبوب برای خود در بدنه اصول گرایی با گفتمان وحدت از سوی دیگر،و در نهایت گزینه کردن خود برای انتخابات آینده ،در نبود حسینی وجعفری در تلاش هستند، باید دید که آیا اینان می توانند به نام وحدت اصول گرای استراتژی خود را جلو ببرندو درنهایت خود را به عنوان گزینه مطرح نمایند و خود رهبری جریان اصول گرایی را بدست بگیرند کسانی که هیچ گاه در بدنه جریان اصولگرایی دارای محبوبیت و مقبولیت نبوده اند.
*مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین کبنا نیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.
چند صباحی است که دوستان به اصطلاح اصولگرا در تکاپوی درانداختن طرحی نو هستند، طرح وحدت. طرحی که در نگاه اول کاریست کارستان و دشمن فکن. ولی وقتی که خوب به آن نگاه می کنیم، این طرح را غیر قابل اجرا و یا به اصطلاح ناشدنی و از پیش شکست خورده خواهیم یافت. بدون مقدمه چینی به سراغ اشکالات این طرح می رویم:
۱-این طرح یک طرح بدون گزینه است وقتی خود اصولگرایان هم به آن طرح «وحدت منهای گزینه» می‌گویند، این خود در ابتدا این گونه می نماید که سران اصولگرا با کنار گذشتن اختلافات و پر کردن شکاف های عمیق در حال رسیدن به وحدت هستند و حاضرند در روز اخر نام فرد مورد وثوق ائتلاف را به صندوق بیاندازند. ولی ناگفته پیداست که سران اصولگرا تنها به این دلیل در ائتلاف شرکت می کنند که چنین تصور می کنند که نهایتا نام خودشان به عنوان نام نهایی اعلام خواهد شد و دلیل خروج دود سفید از دودکش خانه اصولگرایان اجماع بر سر آنان است، بهتر بگویم که این وحدت تا زمانی وحدت است که بدون گزینه باشد، مادامی که گزینه ای مطرح شد باز همان آش می شود و همان کاسه. برای این سخن دو مثال می آورم، مثال اول سال ۹۲ و انتخابات ریاست جمهوری و ائتلاف به اصطلاح مستحکم میان قالیباف و ولایتی و حداد عادل که قرار بود در نهایت دو نفر به نفع دیگر کنار بروند ولی انصرافی به ثبت نرسید و حداد عادل هم که کنار رفت نه به خاطر وحدت که درست در اعتراض به آن بود و در آخر چیزی عاید مثلث اتحاد نشد.
مثال دوم مربوط می شود به انتخابات گذشته مجلس و طرح‌های جالب اصولگرایان، در آن زمان نشست هایی میان اصولگرایان صورت می گرفت و در نهایت طرحی عجیب الخلقه به وجود آمد و از طرف آنان بیان شد که در ناکارامدی آن همین بس که نه طرح آن و نه بیان کننده آن( منوچهر متکی) از چند و چون آن اطلاع دقیقی داشتند، طرحی با چهار ضلع و سه زاویه.
۲- از دلایل دیگر شکننده بودن این ائتلاف می توان به این نکته اشاره کرد که این وحدت، وحدت میان مخالفان تاجگردون است و نه وحدت صرفا اصولگرایان با داشتن اندیشه و بینش سیاسی مشترک و همین موضوع نشان دهنده این خواهد بود که به فرض رسیدن و تولد این نوزاد چنان شکنندگی از خود بروز می دهد که با کوچکترین فعالیت رقیب از هم خواهد پاشید جلسه حامیان این ائتلاف در باشت و ترکیب آنها بر این واقعیت دلالت دارد.
۳- نبود فردی کاریزما در میان اصولگرایان شهرستان به عنوان دلیل دیگر در عدم توفیق آنان است. به طوری که گاهی یکی به تهران می رود و با سران موتلفه رایزنی می کند و یکی به دهدشت می رود و دیگری را به آمدن راغب می کند و دیگری... این موضوع نشان می دهد که علاوه بر فقدان برنامه از پیش تعیین شده ، فردی تاثیر گذار هم برای اجماع آنان وجود ندارد. فردی که بتواند در لحظه اخر حرف آخر را بزند.
۴- اشتباه در اینکه رای ترک زبانان در هر شرایطی به فولادی تعلق دارد. این اشتباه بزرگی در محاسبات خواهد بود که عامل مهمی در شکست این ائتلاف و وحدت بدون گزینه خواهد بود. اصولگرایان باید بدانند که فولادی در صورت حضور در ائتلاف اصولگرایان سبد رای خود در میان هم زبانانش را به کریمی و یا گزینه دیگری خواهد باخت و ائتلاف را باز هم به شکست خواهد رساند.
۵- دلیل دیگری که شکست این ائتلاف را نمایان می کند علائم وجود مهره های است که در پی آن هستند، که استراتژی اسب تروا را در میان منادیان وحدت اصولگرایان و بدنه این جریان پیاده کنند تا در پایان خود گزینه نهایی شوند افرادی که به شدت به دنبال وحدت اصولگرایان هستند ولی در نهایت موجبات شکست این ائتلاف را فراهم خواهند کرد. از روی دیگر شواهد نشان می دهد که افرادی به عنوان پرچمدار وحدت اصولگرایی فعالیت می کنند که گذشته خوبی در میان بدنه جامعه ندارند و نفس حضور آنان در میان اصولگرایان باعث دلسردی بدنه اصولگرایان واقعی جامعه از اصولگرایان شده است.
۶- دلیل دیگر توجه نکردن به بافت قومیتی و سیاسی جامعه است و چنین پنداشتن که مثلا تمام طرفداران حسینی در دور گذشته همگی به اصولگرایان رای می دهند و یا طرفداران جعفری هم به همین ترتیب.
۷- دلیل دیگر حضور تاجگردون در اردوگاه رقیب است، فردی که رقابت با آن در حوزه ای که قاطبه جمعیت آن را اصلاح طلبان تشکیل می دهند کار آسانی نیست.
در پایان می توان گفت امروز عده ای به نام اصول گرایی نه برای اصول خود بلکه برای حذف سید قدرت الله حسینی و علیمراد جعفری از معادلات جریان اصولگرایی از یک سو، و ایجاد چهره ای محبوب برای خود در بدنه اصول گرایی با گفتمان وحدت از سوی دیگر،و در نهایت گزینه کردن خود برای انتخابات آینده ،در نبود حسینی وجعفری در تلاش هستند، باید دید که آیا اینان می توانند به نام وحدت اصول گرای استراتژی خود را جلو ببرندو درنهایت خود را به عنوان گزینه مطرح نمایند و خود رهبری جریان اصول گرایی را بدست بگیرند کسانی که هیچ گاه در بدنه جریان اصولگرایی دارای محبوبیت و مقبولیت نبوده اند.
*مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین کبنا نیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.
