کبنا ؛رضا اسماعیلی*
شاپور رمضانی را نمی شناختم. وقتی رییس دانشگاه یاسوج شد و سکان هدایت دانشگاه بزرگ استان کهگیلویه و بویراحمد را پس از هشت سال مدیریت ناکارآمد اصولگرایی از جنس پایداری بر عهده گرفت، امید نداشتم که او بتواند آن خسارتهای هشت ساله را جبران کند و بر آنها نیفزاید.
گمان می کردم که جوانی‌اش کار دست دانشگاه می‌دهد و این عرصه علم و دانش را به باد ناپختگی خواهد داد. اما هر چه از روز معارفه اش گذشت، او را بر خلاف سنش پخته و سرد و گرم چشیده یافتم. بر خلاف برخی مدیران تازه منصوب شده که خالی از تجربه و گاهی تدبیر بودند او با همه جوانی اش همه اینها را داشت. اشراف او بر گذشته و حال دانشگاه و افقی که او برای دانشگاه ترسیم کرده بود نشان از مدیریتی کارآمد و باهوش داشت که بیش از سنش می داند و می فهمد. افشای موضوع بورسیه‌های غیرقانونی نشان از شجاعتش داشت که محافظه کاری در مدیریتش جا ندارد و وقتی مدتی بعد همه آنچه رمضانی گفته بود از زبان رییس جمهور، وزیر علوم، معاون اول رییس جمهور و ... در این خصوص بیان شد بر درستی عمل او صحه گذاشت. دانشگاه او هم اینک نشانی از دوران سیاه گذشته نداشت و نشاط و امید بر آن مستولی شده بود. یعنی آنچه دولت تدبیر و امید به جامعه وعده داده بود. و شاید به همین دلیل بود که استاد و دانشجو و کارمند و کارگر دانشگاه همه برای ماندن و استمرار مدیریتش دست به دامن همگان شده و می شوند. اگر در برخی جاها برای نخواستن یک مدیر دعواست، اینجا برای خواستن رمضانی دعواست. این روزها در برخی رسانه ها خبرهایی غیر رسمی مبنی بر معرفی گزینه‌هایی به شورای عالی انقلاب فرهنگی به گوش می‌رسد و اگر درست باشد، این بیش از هر چیز افسوسی را برای جامعه دانشگاهی استان کهگیلویه و بویراحمد به همراه خواهد داشت که اینگونه یکی از مدیران کارآمد دولت از میدان خارج می‌شود. کاش وزارت علوم رمضانی را به شورای عالی انقلاب فرهنگی معرفی کند تا سند این نخبه کشی بنام دیگران صادر شود.
*دانشجوی کارشناسی ارشد
*مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین کبنا نیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.
شاپور رمضانی را نمی شناختم. وقتی رییس دانشگاه یاسوج شد و سکان هدایت دانشگاه بزرگ استان کهگیلویه و بویراحمد را پس از هشت سال مدیریت ناکارآمد اصولگرایی از جنس پایداری بر عهده گرفت، امید نداشتم که او بتواند آن خسارتهای هشت ساله را جبران کند و بر آنها نیفزاید.
گمان می کردم که جوانی‌اش کار دست دانشگاه می‌دهد و این عرصه علم و دانش را به باد ناپختگی خواهد داد. اما هر چه از روز معارفه اش گذشت، او را بر خلاف سنش پخته و سرد و گرم چشیده یافتم. بر خلاف برخی مدیران تازه منصوب شده که خالی از تجربه و گاهی تدبیر بودند او با همه جوانی اش همه اینها را داشت. اشراف او بر گذشته و حال دانشگاه و افقی که او برای دانشگاه ترسیم کرده بود نشان از مدیریتی کارآمد و باهوش داشت که بیش از سنش می داند و می فهمد. افشای موضوع بورسیه‌های غیرقانونی نشان از شجاعتش داشت که محافظه کاری در مدیریتش جا ندارد و وقتی مدتی بعد همه آنچه رمضانی گفته بود از زبان رییس جمهور، وزیر علوم، معاون اول رییس جمهور و ... در این خصوص بیان شد بر درستی عمل او صحه گذاشت. دانشگاه او هم اینک نشانی از دوران سیاه گذشته نداشت و نشاط و امید بر آن مستولی شده بود. یعنی آنچه دولت تدبیر و امید به جامعه وعده داده بود. و شاید به همین دلیل بود که استاد و دانشجو و کارمند و کارگر دانشگاه همه برای ماندن و استمرار مدیریتش دست به دامن همگان شده و می شوند. اگر در برخی جاها برای نخواستن یک مدیر دعواست، اینجا برای خواستن رمضانی دعواست. این روزها در برخی رسانه ها خبرهایی غیر رسمی مبنی بر معرفی گزینه‌هایی به شورای عالی انقلاب فرهنگی به گوش می‌رسد و اگر درست باشد، این بیش از هر چیز افسوسی را برای جامعه دانشگاهی استان کهگیلویه و بویراحمد به همراه خواهد داشت که اینگونه یکی از مدیران کارآمد دولت از میدان خارج می‌شود. کاش وزارت علوم رمضانی را به شورای عالی انقلاب فرهنگی معرفی کند تا سند این نخبه کشی بنام دیگران صادر شود.*دانشجوی کارشناسی ارشد
*مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین کبنا نیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.
