کبنا ؛مرتضی محمدیان*
استفاده از ادبیات سخیف و زننده و اتهام پراکنانه از جمله روش های مبارزه سیاسی است که توسط جناح حزبی (تندرو) اصولگرایان در برابر جناح عملگرا و میانه روی این طیف سیاسی و دیگر جناح های سیاسی در طول ۳۵ سال گذشته رایج بوده است و مساله تازه ای نیست.
اخیرا شماری از فعالان سیاسی اصولگرای معروف به میانه روهای شهرستان کهگیلویه برای رایزنی پیرامون مشکلات اقتصادی و اجتماعی شهرستان های کهگیلویه، بهمئی، چرام، لنده و نیز انتخابات آینده مجلس، نشستی برگزار کرده بودند که به مذاق حجت الاسلام علی محمد بزرگواری خوش نیامد و در گفت و گویی با یک سایت محلی با انگ زدن به هریک از این افراد در صدد تطهیر خویش برآمده است و به گونه ای سخن گفته تا نگاه‌ها را از ناکارآمدی خویش به سوی دیگری سوق دهد.
نگاهی به متن و زبان این گفت و گو که به یک متن اززپیش تعیین شده شبیه تر است نشان می دهد که ایشان از حربه نخ نمای اتهام زنی و برچسب زنی می خواهد بهره ببرد. شگرد وی در این متن هم استفاده از واژه های نچسبی است که چسباندن آن به دیگران می‌تواند پیگرد قضایی داشته باشد.
او خود یک طرف می نشیند و این فعالان سیاسی را در طرف روبروی خود قرار می‌دهد و با برشمردن صفاتی برای هریک از آنان، هویتی عامه پسند از خود به مخاطب القا می‌کند. وی در این مسیر از واژه ها استفاده می‌کند. یک دوگانه تعریف می‌کند. یک طرف خیر مطلق است و طرف دیگر شر مطلق. در طرف شر مطلق که اصولگراهای معروف به میانه روی شهرستان است از واژه ها و صفات زیر بهره میبرد.
آقایان مدعی اصولگرایی، فتنه‌گر، پابوس رفسنجانی، مترسک‌های اصولگرا، اصولگرایان بدسابقه، مرفه و بی‌درد (چون نشست در شیراز بود)، بازیچه حزب کارگزاران سازندگی، نقشه کش برای تصاحب رهبری و خبرگان، تفرقه افکنان میان اصولگراها، آفتاب جبهه و جنگ به صورت شان نخورده، مردودی های شورای نگهبانی، شکست خورده های انتخابات های پیشین، خیمه شب بازهای سیاسی، نت بردارهای دروغگو و کذاب، حامی فتنه، خدمت نکردن به مردم محروم، عامل گرانی های کشور و ...
در طرف دیگر برای خود واژه های دیگر و صفات برجسته ای به کار میبرد که خود را ابرقهرمان اصولگرایی نشان دهد. از این صفات و کلمه‌ها در حق خود استفاده کرده است: حوزه انتخابیه اینجانب (گویی ملک ایشان است)، اصولگرای مورد تایید مرکز نشینان (گویی مرکز نشینان باید تکلیف مردم کهگیلویه را روشن کنند)، مبارز با فتنه گر، رزمنده دفاع مقدس، دفع کننده تهدیدات داخلی و خارجی، دفاع بی چون و چرا از ولایت مطلقه فقیه و مواضع انقلابی، دلسوز مردم محروم، پیروز قدرتمند انتخابات های پیشین، مبارز ضد فتنه، علاقمند به توسعه شهرستان و به دور از هرگونه حاشیه سازی و...
نتیجه‌گیری: استفاده از روش های ماکیاولیستی -مانند بازی با کلمه ها، برچسب زنی، اتهام پراکنی و تهدید به افشاگری (بگم بگم) - از روش های نخ نما در میان برخی سیاستمداران برای ازمیدان به در کردن رقبای سیاسی رایج شده است. ترسیم دو گروه خیرمطلق و شرمطلق با به کارگیری کلمات و صفات از جمله این روش هاست. آقای بزرگواری با سخنان اخیرش درباره این تعداد اصولگرا که ظاهرا تریبونی برای دفاع ندارند میخواهد تصویری از خود ترسیم کند که گویا تنها اصولگرایی است که جامعه باید دست بسته به وی رای بدهند و شخص دیگری سردرنیاورد. با کنار هم گذاشتن این برچسب‌ها موتور یک رقابت ناسالم را شروع کرده است که هیچ گاه اخلاق اسلامی، آن را تایید نمی کند و البته هوش سیاسی مردم استان را نیز نادیده می گیرد.
*مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین کبنا نیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.
استفاده از ادبیات سخیف و زننده و اتهام پراکنانه از جمله روش های مبارزه سیاسی است که توسط جناح حزبی (تندرو) اصولگرایان در برابر جناح عملگرا و میانه روی این طیف سیاسی و دیگر جناح های سیاسی در طول ۳۵ سال گذشته رایج بوده است و مساله تازه ای نیست.
اخیرا شماری از فعالان سیاسی اصولگرای معروف به میانه روهای شهرستان کهگیلویه برای رایزنی پیرامون مشکلات اقتصادی و اجتماعی شهرستان های کهگیلویه، بهمئی، چرام، لنده و نیز انتخابات آینده مجلس، نشستی برگزار کرده بودند که به مذاق حجت الاسلام علی محمد بزرگواری خوش نیامد و در گفت و گویی با یک سایت محلی با انگ زدن به هریک از این افراد در صدد تطهیر خویش برآمده است و به گونه ای سخن گفته تا نگاه‌ها را از ناکارآمدی خویش به سوی دیگری سوق دهد.
نگاهی به متن و زبان این گفت و گو که به یک متن اززپیش تعیین شده شبیه تر است نشان می دهد که ایشان از حربه نخ نمای اتهام زنی و برچسب زنی می خواهد بهره ببرد. شگرد وی در این متن هم استفاده از واژه های نچسبی است که چسباندن آن به دیگران می‌تواند پیگرد قضایی داشته باشد.
او خود یک طرف می نشیند و این فعالان سیاسی را در طرف روبروی خود قرار می‌دهد و با برشمردن صفاتی برای هریک از آنان، هویتی عامه پسند از خود به مخاطب القا می‌کند. وی در این مسیر از واژه ها استفاده می‌کند. یک دوگانه تعریف می‌کند. یک طرف خیر مطلق است و طرف دیگر شر مطلق. در طرف شر مطلق که اصولگراهای معروف به میانه روی شهرستان است از واژه ها و صفات زیر بهره میبرد.
آقایان مدعی اصولگرایی، فتنه‌گر، پابوس رفسنجانی، مترسک‌های اصولگرا، اصولگرایان بدسابقه، مرفه و بی‌درد (چون نشست در شیراز بود)، بازیچه حزب کارگزاران سازندگی، نقشه کش برای تصاحب رهبری و خبرگان، تفرقه افکنان میان اصولگراها، آفتاب جبهه و جنگ به صورت شان نخورده، مردودی های شورای نگهبانی، شکست خورده های انتخابات های پیشین، خیمه شب بازهای سیاسی، نت بردارهای دروغگو و کذاب، حامی فتنه، خدمت نکردن به مردم محروم، عامل گرانی های کشور و ...
در طرف دیگر برای خود واژه های دیگر و صفات برجسته ای به کار میبرد که خود را ابرقهرمان اصولگرایی نشان دهد. از این صفات و کلمه‌ها در حق خود استفاده کرده است: حوزه انتخابیه اینجانب (گویی ملک ایشان است)، اصولگرای مورد تایید مرکز نشینان (گویی مرکز نشینان باید تکلیف مردم کهگیلویه را روشن کنند)، مبارز با فتنه گر، رزمنده دفاع مقدس، دفع کننده تهدیدات داخلی و خارجی، دفاع بی چون و چرا از ولایت مطلقه فقیه و مواضع انقلابی، دلسوز مردم محروم، پیروز قدرتمند انتخابات های پیشین، مبارز ضد فتنه، علاقمند به توسعه شهرستان و به دور از هرگونه حاشیه سازی و...
نتیجه‌گیری: استفاده از روش های ماکیاولیستی -مانند بازی با کلمه ها، برچسب زنی، اتهام پراکنی و تهدید به افشاگری (بگم بگم) - از روش های نخ نما در میان برخی سیاستمداران برای ازمیدان به در کردن رقبای سیاسی رایج شده است. ترسیم دو گروه خیرمطلق و شرمطلق با به کارگیری کلمات و صفات از جمله این روش هاست. آقای بزرگواری با سخنان اخیرش درباره این تعداد اصولگرا که ظاهرا تریبونی برای دفاع ندارند میخواهد تصویری از خود ترسیم کند که گویا تنها اصولگرایی است که جامعه باید دست بسته به وی رای بدهند و شخص دیگری سردرنیاورد. با کنار هم گذاشتن این برچسب‌ها موتور یک رقابت ناسالم را شروع کرده است که هیچ گاه اخلاق اسلامی، آن را تایید نمی کند و البته هوش سیاسی مردم استان را نیز نادیده می گیرد.
*مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین کبنا نیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.
