شادی میوه ممنوعه بهشت زندگی نیست

کبنا ؛سید سعید مهریان*

ما مردم کهگیلویه و بویراحمد به هیچ وجه مردم شادی نیستیم و در بین مردم ایران که براساس گزارش موسسه گالوب جزو غمگین ترین ملل جهانند غمگین ترینیم و شادی حلقه گم شده زندگی ماست. به طور مثال با نگاهی اجمالی به موسیقی سرزمین ما که متاثر از موسیقی منطقه دشتی است می توان به رنج بی شمار و تاریخی قوم دردمند ما که اغلب درد و رنج را سرمایه واقعی خود می دانند، پی برد. آواز خوانان ما در حوزه جغرافیای سیاسی و فرهنگی کهگیلویه وبویراحمد- مناطقی که عقبه فرهنگی کهگیلویه وبویراحمد محسوب می شوند و در استان های همجوار واقع شده اند-تماما آوازهای خود را در مایه دشتی که ظرفیت خوبی برای بیان غم و درد و رنج دارد اجرا می نمایند و انگارهیچ تمایلی به اجرای آواز در سایر متعلقات دستگاه شور -بیات، ابوعطا و افشاری – ندارند. لذا اگر به عنوان یک ناظر به آوازهایی که در مراسم شادی و یا مراسم عزاداری مردم کهگیلویه و بویراحمد اجرا می شود توجه کنیم، می بینیم که تفاوت چندانی بین آوازهای شاد و ناشاد ما وجود ندارد. و در همه حال حس سیه روزی و بدبختی و فلاکت به شنونده تزریق می شود. در زمینه رنگ لباس و یا محیط زندگی نیز اکثرا رنگ های تیره و کدر را می پسندیم و به کار می بریم و در سایر ابعاد زندگی خود نیز چنین هستیم. شاید حرف فلان مسول بی ربط نباشد که در یکی از جلسات شورای سلامت شهرستان بویراحمد گفت: عزا داری فلان طایفه از عروسی لرها بهتر است. شاید گمان بر این باشد که نظر سنجی سالیانه موسسه معروف گالوب در رابطه با میزان خوشنودی ملل جهان به ویژه در باره مردم ایران صحیح نباشد و این موسسه اوضاع جامعه ما را بیش از آن چه که هست سیاه نشان داده است. لذا لازم است به رتبه بندی سالیانه کشورها توسط موسسه گالوب در زمینه وضعیت خوشنودی نگاهی اجمالی داشته باشیم به طور نمونه کشور گواتمالا را مورد بررسی قرار می دهیم که در لیست گالوب جزو ملل شاد دنیاست در حالی که این کشور از نظر شاخص توسعه انسانی سازمان ملل –امید به زندگی، آموزش و درآمد سرانه- وضعیتی شبیه عراق دارد که به عنوان غمزده ترین کشور دنیا معرفی شده و یا این که طبق تحقیق، کارتن خواب های بمئی هند به مراتب شادتر از بعضی از پول دارهای غربی هستند. علاوه بر این هم رتبه بودن برخی از کشورهای اروپایی مثل آلمان با کشور فقیر سومالی نشان می دهد که اولا مسئله احساس خوشبختی با مفهوم نوین اقتصاد شادی در برخی از فرهنگ ها در تضاد است و ثانیا دست امپریالیسم در این رتبه بندی در کار نیست. اگر چه ممکن است از لحاظ علمی این موسسه دچار خطا شده باشد. البته شادی و یا وضعیت خوشنودی تنها به معنای لب خند زدن و یا رفتارهای پرهیجان و شعف انگیز نیست هر چند که از دیدگاه علم روان شناسی شادترین لحظات، زمانی است که می خندیم ولی حضور در مهمانی ها به عنوان ابن الوقت و یا پذیرفتن میزبانی به عنوان وقت آفرین در منزل و یا در محیط طبیعت، ویا پرداختن به ورزش های نزدیک به طبیعت مانند کوهنوردی، اسکی، دره نوردی و پیاده روی به شکل انفرادی یا گروهی به ویژه در یک گروه صمیمی می تواند مفهوم شادی را عینیت ببخشد. متاسفانه با وجود این که استان ما به ویژه شهرستان های بویراحمد و دنا از طبیعت بسیار زیبا و دل انگیزی برخوردار است و پتانسیل خوبی برای ورزش های نشاط انگیز دارد ولی مردم ما از این نعمات الهی کم بهره مند می شوند و عدم برخورداری از این طبیعت بهشت گونه به نوعی کفران نعمت است و به اعتقاد بنده این موضوع بیشتر به دلیل عدم معرفی فرهنگ زیبا شناسی در جامعه است.- رسالتی که بنده به عنوان یک روزنامه نگار برای خودم تعریف کرده ام ولی به دلیل در گیر بودن با سایر مباحث اجتماعی نتوانسته ام به خوبی به آن عمل کنم.
با توجه به این که مولفه هایی از قبیل امنیت اقتصادی، امنیت اجتماعی، امنیت روانی، و ... زمینه ساز شادی ذکر شده اند لذا بالا بودن نرخ بیکاری در استان به دلیل عدم ترویج فرهنگ کارآفرینی یکی از عوامل موثر بر کاهش کیفیت زندگی و ناشاد بودن مردم استان است. البته همانگونه که در سطور بالا مورد اشاره قرار گرفت تلخی های فراوانی در تاریخ ما- مردم کهگیلویه و بویراحمد- وجود دارد که از نسل های گذشته در قالب بسته های فرهنگی- اشعار، ترانه ها، متل ها و مثل ها- به نسل ما منتقل شده، بنابراین شرایط ناگوار تاریخی و جغرافیای سرزمینمان در کنار عوامل عدم توسعه انسانی استان به باز تولید غم به جای تولید شادی و نشاط در قلمروی فرهنگی نسبتا بزرگ ما عمل می کند. لازم به ذکر است برخی از کارشناسان تنها شرایط تاریخی و فرهنگی را و برخی دیگر فقط توسعه انسانی را در تحلیل هایشان به عنوان مسبب تولید و یاعدم تولید شادی در یک جامعه ذکر کرده اند. در حالی که هر دو دسته عوامل در بازتولید غم یا شادی موثرند و نمی توان بدون کنکاش در هر دو زمینه به نتیجه شفاف و درستی دست یافت. البته من به شخصه اعتقاد دارم که ژنتیک را در این مقوله نباید از نظر دور داشت و این عامل در کنار عوامل فرهنگی و تاریخی در تولید شادی و یا غم مهمتر و یا موثرتر از مقوله توسعه است. متاسفانه موسسه گالوب هرگاه کشور ایران را به عنوان یکی از مناطق هدف مورد نظر سنجی قرار داده و لیست کشورهای شاد را منتشر کرده ما در ته جدول این لیست قرار داشته ایم. باتوجه به این که ناشاد بودن منجر به افسردگی و افسردگی اغلب مولد رفتارهای ناهنجار می باشد. دادگاه های خانواده و دادسراها در استان ما شلوغ و ترافیک کاری زیادی دارند. به گونه ای که برخی از قضات محترم به ویژه برخی از شعبات دادگاه خانواده نسبت به این قضیه زبان به گلایه گشوده اند. البته رفتار برخی از نیرو های دادگاه ها و دادسراهای استان نیز ناصواب است و گاهی کرامات انسانی و شان ارباب رجوع ها رعایت نمی شود که این امر نیز بیشتر ناشی از ناشاد بودن نیروهای دادگاه و دادسرا ست. به هر صورت ناشاد بودن مردم استان آسیب ها و تبعات منفی زیادی در پی دارد و مهمترین زیان غمزده بودن مردم کاهش انرژی نیروی های کار بوده که منجر به کند شدن روند توسعه استان خواهد شد. لذا لازم است که دولت تدبیر و امید بحث تولید شادی را به ویژه در استان بسیار غم زده کهگیلویه و بویراحمد مورد توجه جدی قرار داد و الگو مناسبی را در دربازتولید شادی در اختیار نهادهای فرهنگی قرار دهد.و در باره این موضوع که شادی میوه ممنوعه بهشت زندگی نیست فرهنگ سازی کند تا برنامه های فرهنگی شادی آفرین منطبق با موازین شرعی در مرکز استان مورد تهاجم تروریست های فرهنگی قرار نگیرد. امیدواریم این گونه شود و نهادهای دولتی با برنامه ریزی صحیح و منطقی درسال اقتصاد و فرهنگ جهت کاهش مشکلات اقتصادی و فرهنگی مردم گام های اساس بردارند و تنها به نصب پارچه نوشته و تابلو بر سردرهای خود اکتفا نکرده و یا اگر کاری در این خصوص انجام می دهند باری به هر جهت نباشد تا شعار سال اقتصاد و فرهنگ در حد شعار باقی نماند.