آیا زارع به گزینه‌های وزارت علوم رای اعتماد داده‌است؟

کبنا ؛نامه وارده*
نزدیک آقای باهنر رفتم و دیدم هر که از او سوال می کند جواب می‌دهد«رد کن بره»؛ باهنر دو عبارت دارد، وقتی می خواهد تشویق به رای کند می گوید «بده برو» و وقتی می خواهد تشویق به رای ندادن کند می گوید «رد کن بره».
این جملات بخشی از حاشیه نگاری محمد سلیمانی نماینده مردم تهران در مجلس نهم شورای اسلامی و وزیر ارتباطات در کابینه دوم احمدی نژاد از جلسه رای اعتماد مجلس به نیلی احمد ابادی وزیر پیشنهادی دکتر روحانی برای وزرات علوم می باشد.
دکتر نیلی رای اعتماد نگرفت و بعد از او احمدی آشتیانی با هفت رای کمتر از رسیدن به طبقه ی چهاردهم ساختمان وزارت علوم در شهرک غرب باز ماند. قبل از این دو، دو نفر دیگر نیز حکایت مشابهی داشتند و حالا باید منتظر ماند و دید تفسیر قانون از شرایط خاص فعلی وزارت چه می باشد.
در این مقاله دنبال چرایی بروز و ظهور این وضعیت نیستیم اما آنچه که از حاشیه نگاری آقای سلیمانی و جو عمومی مجلس برداشت می شود آن است که یک برنامه مشترک و هماهنگ شده ای در مجلس در قبال وزارت علوم وجود دارد که آقای باهنر از همان اول صبح و بدون استماع دیدگاه های وزیر نمایندگان را تحریک به رای عدم اعتماد می کند.
صاحب این قلم باور دارد از آنجا که آقای زارعی نماینده بویراحمد و دنا عضوی از همین حلقه و جریان به رهبری آقای باهنر می باشد قطعا در رای گیری رکورد شکنانه ی مجلس برای وزارت علوم، همسو با این جریان به وزرای پیشنهادی و تحصیل کرده دولت برای وزرات رای عدم اعتماد داده است.
هیچ کس نمی تواند برای یک فرد تعیین کند که به چه کسی رای دهد و به کی رای ندهد اما نماینده میثاقی با مردم بسته است که از خواست و آرمان آنان دفاع کند و آقای زارع با رفتارهای خود این گونه القا می کند که حامی دولت هستند ولی در عمل جز همان سخنرانی دفاعیه ای که برای آقای نجفی داشتند که البته در آن زمان جو عمومی مجلس و همین طیف آقای باهنر با دولت همراهی داشتند تا کنون کار خاص دیگری در حمایت از دولت نداشته اند. و با این وجود، ایشان به خوبی توانسته اند از ضعف مجموعه ی استانداری و تعامل استاندار خوب بهره بگیرند و در چینش نیروها دخالت خوبی داشته باشند. گر چه مقصر بخشی از این تعامل نوع نگاه وزیر محترم کشور می باشد که اتفاقا از همین طیف باهنر و لاریجانی هستند.
عدم شفافیت در بیان مواضع و در تهران به گونه ای رفتار کردن و در یاسوج جور دیگر، مورد قبول هیچ کس نیست و این موضوع ما را یاد یکی از مشاوران آقای استاندار که اتفاقا سفارش شده آقای زارع می باشد می اندازد که در اتاق های استانداری با صدای بلند می گویند: روحانی را قبول ندارم اما خادمی را قبول دارم.
موضع آقای زارع از همان ابتدای فعالیت چندان روشن نبود ولی به هر حال عملکرد ضعیف آقای هدایتخواه و نارضایتی شدید مردم از ایشان باعث گردید در نتیجه ی «نه» به هدایتخواه آرای خوبی به سبد غلام محمد زارعی ریخته شد و ایشان نماینده مردم شریف شهرستان های بویراحمد و دنا در مجلس گردند.
ورود زارع به مجلس مصادف گردید با بروز اختلافات شدید میان مجلس و احمدی نژاد ،به گونه ای که رئیس جمهور وقت در نامه ای صراحتا خواستار عدم همکاری استاندارانش با نمایندگان مجلس شد.
حاج زارع به واسطه ی حمایتی که خود و دو نماینده دیگر استان از ریاست لاریجانی بر مجلس نهم به عمل آورده بودند عملاَ در صف نمایندگان مورد خصم دولت قرار گرفت.
این مسئله و وعده های بی حساب و کتابی که جناب حاجی و نزدیکانش در ایام تبلیغات به مردم داده بودند موجب شد فشارهای زیادی به نماینده وارد گردد و از همان ابتدا یک بدبینی و ناامیدی و البته نشانه هایی از اختلافات در بین او و برخی نیروهایش بروز نماید. زارعی در چنین شرایطی طرفدارانش را به انتخابات اینده ریاست جمهوری حواله می کرد.
در انتخابات ریاست جمهوری تا جایی که امکان داشت زارعی موضع صریحی نگرفت و نیروهایش را به همه ی ستادها فرستاد و خود برای اکثر نامزدها در مصلی یاسوج سخنرانی کرد، حرکت نادری که پیشتر هیچ کس در یاسوج و هیچ جای دیگر نمونه آنرا به یاد ندارد.
در نهایت هم گفته شد که رای خود را به دکتر ولایتی داد.
نماینده مردم بویراحمد در مجلس که این روزها از سوی شاهرضا دیودیده به سفلی ستیزی متهم هم شده است اندکی قبل از شروع ثبت نام نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری در جو ضد هاشمی رفسنجانی آنروزهای مجلس دچار یک اشتباه استراتژیک دیگر نیز شد و همراه با ۱۴۸ نماینده دیگر مجلس نامه تندی را علیه هاشمی رفسنجانی امضا نمود. ولی طنز قضیه آنجا بود که زارع تنها اندکی بعد از این حرکت و بعد از پیروزی حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری همراه با غلام تاجگردون و جمعی دیگر به دیدار آیت الله رفتند و در جلوی ایشان ایراد سخن نیز فرمودند.
زارعی که احساس می کرد با این حرکت توانسته است اشتباه قبلی اش را جبران کند خیلی سریع و زمانی که متوجه گردید قصد دولت برای معرفی موسی خادمی قطعی است از خادمی حمایت کرد و همین هم باعث شد تا طی یک سال گذشته در ازای این حمایت تاییدیه استاندار را در کنار تصمیمات خود داشته باشد. و هر جا هم که زور دیگران بر خواستش چربید به جلسه تودیع و معارفه برود تا به نوعی نقش خود را در همه تحولات استان نشان دهد.
اما در عمل ایشان هیچ حمایتی از دولت حتی در رسانه ها انجام نداده است و تنها برای عزل و نصب ها به وزراتخانه ها و استانداری سر می زند.
با این تعاریف می توان خیلی ساده نتیجه گیری کرد که حلقه ای که سال گذشته آن نامه تند را به هاشمی رفسنجانی نوشتند اینک در مقابل دولت ایستاده است و بررسی لیست مخالفانی که در طول جلسات رای اعتماد به وزرای علوم صحبت کرده اند نشان می دهد بیش از نود درصد آنها از همان لیستی هستند که نامه علیه هاشمی را امضا کردند.
آقای بزرگورای هم یکی از همان ۱۴۹ نماینده بودند ولی ایشان در ادامه بر موضع خود ایستاد و البته به اشتباه هر بار هم مخالفت صریحش را با گزینه های وزارت علوم بیان کرد اما ظاهرا آقای زارع که منتقدینش را به خائن بودن متهم می کنند، میانه خوبی با شفاف بودن ندارد، غافل از آن که مردم خوب همه چیز را می دانند.
*مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین کبنا نیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.