کبنا ؛غلامرضا تاجگردون
از روزهای آغاز به کار دولت یازدهم تعارضاتی میان دولت و مجلس به وجود آمد. البته همواره در روابط میان قوه مقننه و قوه مجریه مرز تعامل و تعارض کاملا مشخص بوده است اما با توجه به اینکه مسائل وزارت علوم به یکی از نقاط چالش دو قوه تبدیل شده است شاید تا حدودی بتوان آن را در نتیجه حساس بودن این حوزه دانست و مسئله‌ای که قابل انکار نیست وجود رابطه تیره بر سر وزارت علوم است. هر چند نمی‌توان اظهار داشت که وزارت علوم و انتخاب وزیر آن تنها نقطه اختلاف است چرا که در حوزه فرهنگ نیز کمابیش چنین وضعیتی حاکم است اما به هر حال این وزارت علوم است که محل بیشترین اختلاف شده است که به راحتی نمی‌توان از آن عبور کرد.
بر این اساس به نظر می‌رسد تا این دولت و این مجلس وجود دارد این فضا کم یا زیاد ادامه خواهد داشت. البته باید تاکید کرد اختلافات دولت و مجلس تنها در چند حوزه محدود است و این روند در دیگر حوزه‌ها به شدت در درجه پایینی قرار دارد و به جرات می‌توان گفت در دیگر حوزه‌ها اختلاف چندانی مشاهده نمی‌شود.
مسئله‌ای که در این رابطه لازم است به آن اشاره شود آن است که ضرر اختلاف میان دولت و مجلس در این زمینه پیش از آنکه متوجه دانشگاه‌ها باشد متوجه مجلس است چرا که با نگاه به مطالبات جامعه دانشگاهی به راحتی می‌توان دریافت که خواسته آنها در راستای آرایی که اکثر نمایندگان به وزرای پیشنهادی علوم به گلدان‌ها ریختند نبوده است. به عبارت دیگر مادامی که دولت و مجلس نتوانند خواست‌های خود را به یکدیگر نزدیک کنند رفتارها سیاسی میشود و آسیب‌های این اختلافات ابتدا دامنگیر مجلس خواهد شد و بعد دانشگاه، چرا که به هر حال وزارت علوم سرپرست دارد و دانشگاه‌ها نیز رئیس و هیات علمی و چندان خللی در کار آنها رخ نخواهد داد و به مدیریتشان ادامه خواهند داد اما به هر حال ادامه این فضا نمی‌تواند به سود نمایندگان باشد.
مسلم است که دولت و مجلس باید تلاش نمایند تا از شدت اختلافات بکاهند و نظر خود را به خواسته واقعی مردم نزدیک نمایند و در راستای مطالبات آنها گام بردارند.
روزنامه آرمان ۲۰ آبانماه ۹۳ صفحه ۲
از روزهای آغاز به کار دولت یازدهم تعارضاتی میان دولت و مجلس به وجود آمد. البته همواره در روابط میان قوه مقننه و قوه مجریه مرز تعامل و تعارض کاملا مشخص بوده است اما با توجه به اینکه مسائل وزارت علوم به یکی از نقاط چالش دو قوه تبدیل شده است شاید تا حدودی بتوان آن را در نتیجه حساس بودن این حوزه دانست و مسئله‌ای که قابل انکار نیست وجود رابطه تیره بر سر وزارت علوم است. هر چند نمی‌توان اظهار داشت که وزارت علوم و انتخاب وزیر آن تنها نقطه اختلاف است چرا که در حوزه فرهنگ نیز کمابیش چنین وضعیتی حاکم است اما به هر حال این وزارت علوم است که محل بیشترین اختلاف شده است که به راحتی نمی‌توان از آن عبور کرد.
بر این اساس به نظر می‌رسد تا این دولت و این مجلس وجود دارد این فضا کم یا زیاد ادامه خواهد داشت. البته باید تاکید کرد اختلافات دولت و مجلس تنها در چند حوزه محدود است و این روند در دیگر حوزه‌ها به شدت در درجه پایینی قرار دارد و به جرات می‌توان گفت در دیگر حوزه‌ها اختلاف چندانی مشاهده نمی‌شود.
مسئله‌ای که در این رابطه لازم است به آن اشاره شود آن است که ضرر اختلاف میان دولت و مجلس در این زمینه پیش از آنکه متوجه دانشگاه‌ها باشد متوجه مجلس است چرا که با نگاه به مطالبات جامعه دانشگاهی به راحتی می‌توان دریافت که خواسته آنها در راستای آرایی که اکثر نمایندگان به وزرای پیشنهادی علوم به گلدان‌ها ریختند نبوده است. به عبارت دیگر مادامی که دولت و مجلس نتوانند خواست‌های خود را به یکدیگر نزدیک کنند رفتارها سیاسی میشود و آسیب‌های این اختلافات ابتدا دامنگیر مجلس خواهد شد و بعد دانشگاه، چرا که به هر حال وزارت علوم سرپرست دارد و دانشگاه‌ها نیز رئیس و هیات علمی و چندان خللی در کار آنها رخ نخواهد داد و به مدیریتشان ادامه خواهند داد اما به هر حال ادامه این فضا نمی‌تواند به سود نمایندگان باشد.
مسلم است که دولت و مجلس باید تلاش نمایند تا از شدت اختلافات بکاهند و نظر خود را به خواسته واقعی مردم نزدیک نمایند و در راستای مطالبات آنها گام بردارند.
روزنامه آرمان ۲۰ آبانماه ۹۳ صفحه ۲
