کبنا ؛فرزاد باقرزاده*
ترسم نرسی به کعبه ای اعرابی /کاین ره که تو میروی به ترکستان است
طبیعی است که یکی از اصلی ترین ابزارهای پیشبرد اهداف و خواسته‌های یک حزب یا گروه، بخصوص احزاب درون حاکمیت و پایبند به قانون اساسی، دستیابی به قدرت و کسب کرسیهای آن در یک فرایند دموکراتیک می‌باشد.
تلاش برای رسیدن به قدرت مشروع و قانونی فی نفسه چه در حکومت اسلامی و چه در حکومتهای غیر اسلامی امری مذموم و ناپسند نیست بلکه آنچه نکوهیده و غیرسازنده است، فراموش کردن اهداف وشعارها در زمان کسب قدرت و پشت کردن به خواسته‌های بحق مردم و رای دهندگان است.
فلذا با توجه به همین اصل نیز اصلاح طلبان هر گاه که زمینه‌های حداقلی را برای شرکت در انتخابات و کسب قدرت قانونی در آن را برای خود میسر میبینند، در این ساز و کار مشروع شرکت نموده وبا این کار هم نگاهی به کسب قدرت داشته وهم چشمی نگران معطوف به پیشبرد برنامه‌های اصلاحی خویش در سایه برخورداری از این قدرت به عاریه گرفته از مردم دارند. سالهای ۷۶ تا ۸۴ دوره ای هشت ساله از به قدرت رسیدن این جناح در یک وبرای مدتی کوتاه در دو قوه از قوای سه گانه کشور و اجرای ناقص و کج دار و مریز برنامه‌های مورد نظر ایشان را در تاریخ انقلاب اسلامی ثبت نمود، دوره ای کوتاه که با وجود عمر کوتاهش و کارشکنی‌های گسترده مخالفان آن هنوز هم به عقیده اغلب مردم منصف و صاحب نظران آگاه دوره ای درخشان و طلایی از بهبود
شاخص‌های مختلف سیاسی و اقتصادی و رفاهی مردم در چند دهه اخیر بوده است، در طول آن سال‌ها وسال‌های پس از آن . تا با استفاده از تریبونهای فراوان خویش .. سیاستهای اصلاحی اصلاح طلبان را به چالش کشیده وبه زعم خود برای همیشه آنها را به بایگانی تاریخ بسپارند، ولیکن مردم آگاه و حق طلب ایران در خرداد ۹۲ بار دیگر به این خواست اقتدار گرایان نه گفته و بر شعارهای اصلاح طلبانه اعتدالیون وجریان اصلاح طلبی صحه گذاشتند.
به هر ترتیب اصلاح طلبان واقعی و اصیل در دوره بعد از اصلاحات و در هشت سال رکود . حاکم بر کشور در سالهای قدرت احمدی نژادها نیز دست از از کار نکشیدند و بی قرار و بی پروا در حوزه اجتماعی و در میان اقشار مختلف جامعه دست به افشاگری و روشن کردن اذهان ملت در مورد خطری که جمهوریت و بنیان‌های قانونی مملکت را تهدید می نمود، زدند و در این راه فشارها و خطرهای بسیاری را نیز تحمل نمودند، هر چندکه این فشارها ره بجایی نبرد و همانطور که اشاره شد خرداد ۹۲ شکستی دیگر را در کارنامه گروههای متصلب وقانون گریز و اقتدار طلب ثبت نمود.
اکنون و پس از یک دوره هشت ساله و ویران کننده، به نظر می‌رسد که اصلاح طلبان یک بار دیگر، هر چند نه به وسعت و کیفیت سالهای اصلاحات، به حق قانونی و شرعی خویش جهت سکانداری قوه اجرایی کشور رسیده اند و میبایست با پندآموزی از اعمال و رفتارهای خویش در ادوار گذشته به تعمیق بیشتر وقوی تر افکار اصلاح طلبانه که همان خواست واقعی و حقیقی مردم در طول تاریخ این سرزمین بوده است، بپردازند. البته آنچه بعضی از دوستان به کام رسیده فعلی در مورد ضعفها و خطاهای آن دوران عنوان نموده ومشکلات پدید آمده برای اصلاح طلبان را تماما ناشی از تندرویها وشعارهای رادیکالی عده ای از اصلاح طلبان دانسته را باید بیشتر نوعی خودزنی سیاسی و پاک کردن صورت مسأله دانست. جالب است که این دوستان تا قبل از رسیدن به چنین مسؤولیتهایی هرگز چنین جملات عالمانه ای را بر زبان نمی آوردند، به زعم این حقیر تندروی و بخصوص دادن شعارهای ساختار شکنانه وخدای ناکرده زاویه دار با دین و ارزشهای دینی از طرف هر گروه و جناحی مردود و محکوم است، اما به حق باید گفت که اکثریت قریب به اتفاق اصلاح طلبان دل در گرو ارزشهال الهی و دینی داشته و به نطام و کشور و ملت خویش عشق میورزند واصرار بر اصلاح ضعفها و کژی ها هرگز به معنای تندروی و افراط نبوده و نیست. فلذا باید متذکر شد که علت اصلی مشکلات پیش آمده برای اصلاح طلبان نه افراط و تندروی آنان بلکه عواملی همچون ارتباط ضعیف با لایه‌های مختلف اجتماع، عدم سازماندهی، وجود مدیران نالایق وکم اعتقاد به اصلاحات واختلافات ایجاد شده بین آنان بوده است. از سوی دیگر نیز وجود گروههایی در جامعه که هر گونه تغییر و اصلاح در جامعه را به زیان منافع خویش میدیدند و میبینند و در مقابلش میایستند را نباید دست کم گرفت!
اما اکنون آنچه به عقیده این راقم هشدار دهنده و نگران کننده است، این است که آن شور و بیقراری سالهای گذشته بعضی از دوستان برای تبیین اصلاحات و خواست اصلاح طلبان، حال که به قدرت رسیده اند و معشوق به کام کشیده اند، جای خود را به آرامش و سکونی کاذب دهد و این عزیزان به نام و نان رسیده امروز هدف اصلی خویش را که همان مطالبه خواسته‌های بحق مردم است، فراموش نمایند. لازم به ذکر است که اهداف سخیف و ناچیز بعضی از مدعیان دروغین اصلاحات نیز با همین رویه سازگاری دارد و آنچه ایشان از اصلاحات میفهمند و میخواهند، همین گهگاه بر سر سفره قدرت نشستن و لقمه ای از آن گدایی کردن است و بس!
اما دیگر دوستان بزرگوار که خود را اصلاح‌طلب حقیقی و نماینده واقعی این جریان میدانند باید به یاد داشته باشند که هدف اصلاحات تنها به قدرت رسیدن و از آن سود بردن نیست، بلکه هدف واقعی، اصلاح شیوه‌های اداره امور کشور، مسدود نمودن روزنه‌های فساد در ساختارهای سیاسی و اقتصادی مملکت، نهادینه کردن آزادیهای مشروع و قانونی مردم، مبارزه با پارتی بازیها و رانتها و ویژه جوییها، احترام به مردم و خدمت صادقانه برای آنان است. پس باید این عزیزان بدانند که آنچه مردم میخواهند تنها عوض کردن مهره ها و چیدن افراد چند پهلو و وابسته به خود نیست و حتی قلع و قمع بی هدف مخالفان هم دردی را از مردم دوا نمیکند و مخالفان نیز باید نسبت به عدد و جمعیت خویش در اداره امور سهمی داشته باشند و آنچه خواسته حقیقی مردم است بسیار عمیق تر از اینهاست، لذا این دوستان باید مواظب باشند که زحمت مردم را به هدر ندهند و خدای ناکرده اهداف را فراموش نکنند حال بعد از آنهمه اعتماد و تلاش مردم نوبت شماست!
ما همه کردیم کار خویش را/نوبت توست، بجنبان ریش را
واسلام
*مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین کبنا نیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.
ترسم نرسی به کعبه ای اعرابی /کاین ره که تو میروی به ترکستان است
طبیعی است که یکی از اصلی ترین ابزارهای پیشبرد اهداف و خواسته‌های یک حزب یا گروه، بخصوص احزاب درون حاکمیت و پایبند به قانون اساسی، دستیابی به قدرت و کسب کرسیهای آن در یک فرایند دموکراتیک می‌باشد.
تلاش برای رسیدن به قدرت مشروع و قانونی فی نفسه چه در حکومت اسلامی و چه در حکومتهای غیر اسلامی امری مذموم و ناپسند نیست بلکه آنچه نکوهیده و غیرسازنده است، فراموش کردن اهداف وشعارها در زمان کسب قدرت و پشت کردن به خواسته‌های بحق مردم و رای دهندگان است.
فلذا با توجه به همین اصل نیز اصلاح طلبان هر گاه که زمینه‌های حداقلی را برای شرکت در انتخابات و کسب قدرت قانونی در آن را برای خود میسر میبینند، در این ساز و کار مشروع شرکت نموده وبا این کار هم نگاهی به کسب قدرت داشته وهم چشمی نگران معطوف به پیشبرد برنامه‌های اصلاحی خویش در سایه برخورداری از این قدرت به عاریه گرفته از مردم دارند. سالهای ۷۶ تا ۸۴ دوره ای هشت ساله از به قدرت رسیدن این جناح در یک وبرای مدتی کوتاه در دو قوه از قوای سه گانه کشور و اجرای ناقص و کج دار و مریز برنامه‌های مورد نظر ایشان را در تاریخ انقلاب اسلامی ثبت نمود، دوره ای کوتاه که با وجود عمر کوتاهش و کارشکنی‌های گسترده مخالفان آن هنوز هم به عقیده اغلب مردم منصف و صاحب نظران آگاه دوره ای درخشان و طلایی از بهبود
شاخص‌های مختلف سیاسی و اقتصادی و رفاهی مردم در چند دهه اخیر بوده است، در طول آن سال‌ها وسال‌های پس از آن . تا با استفاده از تریبونهای فراوان خویش .. سیاستهای اصلاحی اصلاح طلبان را به چالش کشیده وبه زعم خود برای همیشه آنها را به بایگانی تاریخ بسپارند، ولیکن مردم آگاه و حق طلب ایران در خرداد ۹۲ بار دیگر به این خواست اقتدار گرایان نه گفته و بر شعارهای اصلاح طلبانه اعتدالیون وجریان اصلاح طلبی صحه گذاشتند.
به هر ترتیب اصلاح طلبان واقعی و اصیل در دوره بعد از اصلاحات و در هشت سال رکود . حاکم بر کشور در سالهای قدرت احمدی نژادها نیز دست از از کار نکشیدند و بی قرار و بی پروا در حوزه اجتماعی و در میان اقشار مختلف جامعه دست به افشاگری و روشن کردن اذهان ملت در مورد خطری که جمهوریت و بنیان‌های قانونی مملکت را تهدید می نمود، زدند و در این راه فشارها و خطرهای بسیاری را نیز تحمل نمودند، هر چندکه این فشارها ره بجایی نبرد و همانطور که اشاره شد خرداد ۹۲ شکستی دیگر را در کارنامه گروههای متصلب وقانون گریز و اقتدار طلب ثبت نمود.
اکنون و پس از یک دوره هشت ساله و ویران کننده، به نظر می‌رسد که اصلاح طلبان یک بار دیگر، هر چند نه به وسعت و کیفیت سالهای اصلاحات، به حق قانونی و شرعی خویش جهت سکانداری قوه اجرایی کشور رسیده اند و میبایست با پندآموزی از اعمال و رفتارهای خویش در ادوار گذشته به تعمیق بیشتر وقوی تر افکار اصلاح طلبانه که همان خواست واقعی و حقیقی مردم در طول تاریخ این سرزمین بوده است، بپردازند. البته آنچه بعضی از دوستان به کام رسیده فعلی در مورد ضعفها و خطاهای آن دوران عنوان نموده ومشکلات پدید آمده برای اصلاح طلبان را تماما ناشی از تندرویها وشعارهای رادیکالی عده ای از اصلاح طلبان دانسته را باید بیشتر نوعی خودزنی سیاسی و پاک کردن صورت مسأله دانست. جالب است که این دوستان تا قبل از رسیدن به چنین مسؤولیتهایی هرگز چنین جملات عالمانه ای را بر زبان نمی آوردند، به زعم این حقیر تندروی و بخصوص دادن شعارهای ساختار شکنانه وخدای ناکرده زاویه دار با دین و ارزشهای دینی از طرف هر گروه و جناحی مردود و محکوم است، اما به حق باید گفت که اکثریت قریب به اتفاق اصلاح طلبان دل در گرو ارزشهال الهی و دینی داشته و به نطام و کشور و ملت خویش عشق میورزند واصرار بر اصلاح ضعفها و کژی ها هرگز به معنای تندروی و افراط نبوده و نیست. فلذا باید متذکر شد که علت اصلی مشکلات پیش آمده برای اصلاح طلبان نه افراط و تندروی آنان بلکه عواملی همچون ارتباط ضعیف با لایه‌های مختلف اجتماع، عدم سازماندهی، وجود مدیران نالایق وکم اعتقاد به اصلاحات واختلافات ایجاد شده بین آنان بوده است. از سوی دیگر نیز وجود گروههایی در جامعه که هر گونه تغییر و اصلاح در جامعه را به زیان منافع خویش میدیدند و میبینند و در مقابلش میایستند را نباید دست کم گرفت!
اما اکنون آنچه به عقیده این راقم هشدار دهنده و نگران کننده است، این است که آن شور و بیقراری سالهای گذشته بعضی از دوستان برای تبیین اصلاحات و خواست اصلاح طلبان، حال که به قدرت رسیده اند و معشوق به کام کشیده اند، جای خود را به آرامش و سکونی کاذب دهد و این عزیزان به نام و نان رسیده امروز هدف اصلی خویش را که همان مطالبه خواسته‌های بحق مردم است، فراموش نمایند. لازم به ذکر است که اهداف سخیف و ناچیز بعضی از مدعیان دروغین اصلاحات نیز با همین رویه سازگاری دارد و آنچه ایشان از اصلاحات میفهمند و میخواهند، همین گهگاه بر سر سفره قدرت نشستن و لقمه ای از آن گدایی کردن است و بس!
اما دیگر دوستان بزرگوار که خود را اصلاح‌طلب حقیقی و نماینده واقعی این جریان میدانند باید به یاد داشته باشند که هدف اصلاحات تنها به قدرت رسیدن و از آن سود بردن نیست، بلکه هدف واقعی، اصلاح شیوه‌های اداره امور کشور، مسدود نمودن روزنه‌های فساد در ساختارهای سیاسی و اقتصادی مملکت، نهادینه کردن آزادیهای مشروع و قانونی مردم، مبارزه با پارتی بازیها و رانتها و ویژه جوییها، احترام به مردم و خدمت صادقانه برای آنان است. پس باید این عزیزان بدانند که آنچه مردم میخواهند تنها عوض کردن مهره ها و چیدن افراد چند پهلو و وابسته به خود نیست و حتی قلع و قمع بی هدف مخالفان هم دردی را از مردم دوا نمیکند و مخالفان نیز باید نسبت به عدد و جمعیت خویش در اداره امور سهمی داشته باشند و آنچه خواسته حقیقی مردم است بسیار عمیق تر از اینهاست، لذا این دوستان باید مواظب باشند که زحمت مردم را به هدر ندهند و خدای ناکرده اهداف را فراموش نکنند حال بعد از آنهمه اعتماد و تلاش مردم نوبت شماست!
ما همه کردیم کار خویش را/نوبت توست، بجنبان ریش را
واسلام
*مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین کبنا نیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.
