تاریخ انتشار
چهارشنبه ۱۶ مهر ۱۳۹۳ ساعت ۰۸:۴۶
کد مطلب : ۶۶۹۱۳

نفس گرم مدیر...

۰
مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین کبنانیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.
کبنا ؛سعید پرندوار
مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین کبنا نیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.
مدام هنسفری از گوشم می‌افتاد. از آهنگ تنها چیزی که شنیدم ملودیش بود، صدای خواننده برای زمین گفته می شد.
پیاده رو شهر پس از مدتها حسابی شسته شده بود و من رنگ اصلی موزاییک هایش را تازه دیده بودم که عجب زیبا و هنرمندانه بعضی قسمتهای پیاده رو چال می‌شد و آب حسابی در آن جمع می شد، گاهی اوقات من پاهایم را ندانسته در آب می‌کوبیدم و به باران در خیس کردن خودم کمک می‌کردم.
برگ ها هم مثل من حسابی خیس شده بودند، و من هم پاهایم را رویشان می گذاشتم و یادم رفته بود روزی همین برگها به من نفس داده اند، و این رو در ذهنم نیز داشتم کج فهمی ره به ترکستان است.
تا مقصد راه زیادی در پیش داشتم و خودم هم خوب میدانستم که سرما خوردگی روی شاخم است ، اما خوبتر می دانستم که این سرماها آدم را مرد بار میاورد.
قطره های باران روی صورتم را می شستند و بعضی از آدمها ناخواسته زیر زیر نگاهم می کردند و می دانم بخاطر نداشتن چتر خوب در دلشان سرزنش می شدم، اما من باران را دوست داشتم، چون گرد و غبار را پاک می کرد و به هیچ وجه رویای صید ماهی درشت و آبداری را در سر نداشتم.
داشتم از روی چاله ی آب دیگری رد می کردم که ناگهان مدیرمان را دیدم. بی اراده و بر خلاف قاعده ی زیست شناسی، دلم به مغزم دستور داد که بی توجه از کنارش بگذرم. مدیر جامعه ای کوچک بود ولی عجب کرنش می کرد در جامعه ی خودش.
می گویند کسی که مدیر است صادق است و حقیقتها را می داند، او اسما مدیران بود، صداقت را خورده بود و از حقیقت چیزی حالیش نبود.
هر وقت که برایمان حرف می زد چیزی می گفت که با واقعیت جور در میامد نه با حقیقت. حس می کردم شاید حقیقت را می داند و کتمان می کند چون برایش سود دارد، تاکنون که حقیقت را به هیچ کس نگفته بود صندلی مدیریت خوب حفظ شده بود و، عجب کش مکش و قهرکردنهایی داشتیم ولی هر چه فریاد کشیدیم پژواکی هم نیافتیم.
همیشه از بخاری که در هوای سرد در دهانش بیرون میامد میفهمیدم نفسش از جای گرم بلند می شود.
بخاطر همین دو دلی ها بود که ترجیح می دادم ابهاماتم را خودم بر طرف کنم به جای اینکه درباره حقیقت از او بپرسم و سوالم تشبیه به طنز شود و جوابش انشایی باشد همچو «اعتدال ، روش انتقام «یداله مرادی» و «فتح سنگر به سنگر» که آخرش به ناکجا آباد است و بس.
آخه چرا دختر نماینده باید خودکشی کنه؟!!
لحظه ای به خود گفتم که عجب آینده ای داشت «سیما» اما شاید نپرسیدن و نفهمیدن حقیقت به اندازه ی خیس شدن زیر باران سختی داشت ولی من عاشق باران و نپرسیدن درباره حقیقت شده بودم و حتی فشارها صدای را در نمیاورد تا روزی رنگ حقیقت را مثل رنگ پیاده رو با چشمان خودم ببینم.
واقعا که زیبا گفت حسین پناهی:
رسالت من این خواهد بود،
تا دو استکان چای داغ را
از میان دویست جنگ خونین
به سلامت بگذرانم
تا در شبی بارانی
آنها را
با خدای خویش
چشم در چشم هم نوش کنیم...
نام شما

آدرس ايميل شما

آوایی که جاودان شد؛ نگاهی به زندگی و کارنامهٔ هنری محمدرضا شجریان

آوایی که جاودان شد؛ نگاهی به زندگی و کارنامهٔ هنری محمدرضا شجریان

محمدرضا شجریان، استاد موسیقی سنتی و ملقّب به خسرو آواز ایران، پس از یک دورهٔ طولانی دست‌وپنجه ...
ترامپ: ابتلا به کرونا، نعمت خداوند بود

ترامپ: ابتلا به کرونا، نعمت خداوند بود

دونالد ترامپ که تنها دو روز پس از مرخصی از بیمارستان نظامی والتر رید، مشتاق احیای مبارزات ...
یک تاجر، بانکی که ۲۰ سال پیش به او وام نداد را خرید!

یک تاجر، بانکی که ۲۰ سال پیش به او وام نداد را خرید!

تاجری انگلیسی بانکی را که ۲۰ سال پیش از وام دادن به او امتناع کرد را خرید که این موضوع ...
1