تاریخ انتشار
شنبه ۱۸ مرداد ۱۳۹۳ ساعت ۰۹:۲۵
کد مطلب : ۵۸۸۹۸
روایت انفجار دکه مطبوعاتی گچساران توسط منافقین
۰
کبنا ؛
یکی از قدیمیترین خبرنگار گچساران از گذشته‌ها گفت، آنجا که دکه مطبوعاتی جوانان انقلابی توسط منافقین منفجر شد.
17 مرداد روز خبرنگار بهانه‌ای شد تا با یکی از قدیمیترین خبرنگاران این شهرستان گفت‌و‌گویی داشته باشیم.
زواره کاییدی متولد 14 خرداد 43 دارای مدرک کارشناسی علوم تربیتی که اولین فعالیت حرفه‌ای خود را با نشریه عروهالوثقی نشریه حزب جمهوری اسلامی ایران سال 1359 آغاز کرد.
خمیسی: نخستین‌بار چگونه به عنوان خبرنگار معرفی شدید؟
در سال 59 به عنوان خبرنگار و نماینده روزنامه جمهوری اسلامی ایران در گچساران معرفی شدم که اوایل بسیار کار مشکلی بود.
خمیسی: بیشتر توضیح دهید؟
در آن زمان دکه مطبوعاتی ما با سازمان منافقین در یک ردیف خیابان و کنار هم قرار داشتند که بعد از ظهرها منافقین با تجمع در کنار دکه خودشان و نیروهای حزب الهی در کنار دکه مطبوعاتی روزنامه جمهوری اسلامی جمع میشدند و این مساله باعث نزاع و درگیری‌هایی میشد. در این نزاع‌ها و درگیری‌ها یک شب دکه مطبوعاتی ما در فلکه ساعت کنونی توسط سازمان منافقین منفجر شد و یک بار هم خودم مورد ضرب و شتم منافقین قرار گرفتم. بعد از آن تا زمان تعطیلی دفتر حزب جمهوری اسلامی ایران کار خبری روزنامه جمهوری اسلامی را انجام می‌دادم.
خمیسی: فعالیت‌های دیگری نیز داشته‌اید؟
بعد از کار در روزنامه جمهوری اسلامی مشغول کار خبری در روزنامه رسالت از زمان تاسیس تا 1388 شدم که علاوه بر ارسال برای این روزنامه، برای روزنامه فرهنگ جنوب در خوزستان نیز کار خبری انجام می‌دادم.
خمیسی: از فعالیت خود در سطح کهگیلویه و بویراحمد بگویید.
هم‌زمان از طرف مرحوم نبی‌زاده نماینده مردم گچساران و باشت در مجلس به عنوان سردبیر هفته‌نامه ایثارگران که اولین نشریه گچساران بود معرفی شدم و تا زمان فوت ایشان همه کارهای این هفته نامه برعهده من بود. در روزنامه‌های کیهان و مشعل هم گهگاهی خبر یا مقاله می‌نوشتم. از زمانی که اولین روزنامه استان یعنی روزنامه امید مردم منتشر شد تاکنون برای این روزنامه به خبرنگاری خود ادامه می‌دهم.
خمیسی: بیشتر توضیح دهید
مدتی هم سایت گچساران‌نیوز را راه‌اندازی و کار خبری این سایت را انجام می‌دادم که بعدها به علت کمبود وقت آن را تعطیل کردم، البته هر از گاهی فعالیت‌هایی هم در سایت‌های محلی کهگیلویه و بویراحمد، سایت آلفا دارم و برای دیگر سایت‌ها مقاله و خبر می‌نویسم.
خمیسی: وضعیت خبر و خبرنگاران در گچساران را چگونه ارزیابی می‌کنید.
متاسفانه در شهر گچساران اگر خبرنگاری از طیف و گروه آن مسئول که در راس کار است، نباشد و یا خبرنگاری از مسئولی نقد کند، مورد بی‌مهری قرار می‌گیرد و اگر خبرنگاری همیشه از یک نفر و از یک گروه سیاسی حمایت کند، از آن حمایت می‌کنند که امیدوارم همه خبرنگاران را مسئولان به یک چشم ببینند.
خمیسی: تفسیر شما از روز خبرنگار چیست؟
17 مرداد روز خبرنگار روز شهادت شهید محمود صارمی خبرنگار خبرگزاری ایرنا یادآور زحمات خالصانه افرادی است که در راه اقتدای بشریت از هیچ کوششی فرو گذار نمی‌کنند و از هیچ خطری نمیهراسند. من این روز را به همه خبرنگاران تبریک می‌گویم.
خمیسی: نقش رسانه‌ها در پیشرفت و توسعه کشور را چگونه تحلیل می‌کنید.
در هر کشوری مطبوعات آن باید در مسیر آن ملت و در خدمت ملت باشند باید ببینند ملت چه می‌خواهد، سیر ملت چیست، نقش مطبوعات در کشورها منعکس کردن آرمان‌های آن ملت است.مطبوعات مثل معلمانی باشند که مملکت و جوانان را تربیت و آرمان‌های مقدس نظام را منعکس کنند.
خمیسی: به چه کسی خبرنگار می‌گویید؟
خبرنگار خوب می‌تواند یک مقاله‌نویس خوب هم باشد، اما لزوما یک نویسنده خوب یک خبرنگار نیست. خبرنگاری بسیار جذاب و دوست داشتنی است و آنجا خوب است که تو همیشه مجبوری با انواع و اقسام آدم‌ها و فضاها در ارتباط باشی.
یکی از قدیمیترین خبرنگار گچساران از گذشته‌ها گفت، آنجا که دکه مطبوعاتی جوانان انقلابی توسط منافقین منفجر شد.
17 مرداد روز خبرنگار بهانه‌ای شد تا با یکی از قدیمیترین خبرنگاران این شهرستان گفت‌و‌گویی داشته باشیم.
زواره کاییدی متولد 14 خرداد 43 دارای مدرک کارشناسی علوم تربیتی که اولین فعالیت حرفه‌ای خود را با نشریه عروهالوثقی نشریه حزب جمهوری اسلامی ایران سال 1359 آغاز کرد.
خمیسی: نخستین‌بار چگونه به عنوان خبرنگار معرفی شدید؟
در سال 59 به عنوان خبرنگار و نماینده روزنامه جمهوری اسلامی ایران در گچساران معرفی شدم که اوایل بسیار کار مشکلی بود.
خمیسی: بیشتر توضیح دهید؟
در آن زمان دکه مطبوعاتی ما با سازمان منافقین در یک ردیف خیابان و کنار هم قرار داشتند که بعد از ظهرها منافقین با تجمع در کنار دکه خودشان و نیروهای حزب الهی در کنار دکه مطبوعاتی روزنامه جمهوری اسلامی جمع میشدند و این مساله باعث نزاع و درگیری‌هایی میشد. در این نزاع‌ها و درگیری‌ها یک شب دکه مطبوعاتی ما در فلکه ساعت کنونی توسط سازمان منافقین منفجر شد و یک بار هم خودم مورد ضرب و شتم منافقین قرار گرفتم. بعد از آن تا زمان تعطیلی دفتر حزب جمهوری اسلامی ایران کار خبری روزنامه جمهوری اسلامی را انجام می‌دادم.
خمیسی: فعالیت‌های دیگری نیز داشته‌اید؟
بعد از کار در روزنامه جمهوری اسلامی مشغول کار خبری در روزنامه رسالت از زمان تاسیس تا 1388 شدم که علاوه بر ارسال برای این روزنامه، برای روزنامه فرهنگ جنوب در خوزستان نیز کار خبری انجام می‌دادم.
خمیسی: از فعالیت خود در سطح کهگیلویه و بویراحمد بگویید.
هم‌زمان از طرف مرحوم نبی‌زاده نماینده مردم گچساران و باشت در مجلس به عنوان سردبیر هفته‌نامه ایثارگران که اولین نشریه گچساران بود معرفی شدم و تا زمان فوت ایشان همه کارهای این هفته نامه برعهده من بود. در روزنامه‌های کیهان و مشعل هم گهگاهی خبر یا مقاله می‌نوشتم. از زمانی که اولین روزنامه استان یعنی روزنامه امید مردم منتشر شد تاکنون برای این روزنامه به خبرنگاری خود ادامه می‌دهم.
خمیسی: بیشتر توضیح دهید
مدتی هم سایت گچساران‌نیوز را راه‌اندازی و کار خبری این سایت را انجام می‌دادم که بعدها به علت کمبود وقت آن را تعطیل کردم، البته هر از گاهی فعالیت‌هایی هم در سایت‌های محلی کهگیلویه و بویراحمد، سایت آلفا دارم و برای دیگر سایت‌ها مقاله و خبر می‌نویسم.
خمیسی: وضعیت خبر و خبرنگاران در گچساران را چگونه ارزیابی می‌کنید.
متاسفانه در شهر گچساران اگر خبرنگاری از طیف و گروه آن مسئول که در راس کار است، نباشد و یا خبرنگاری از مسئولی نقد کند، مورد بی‌مهری قرار می‌گیرد و اگر خبرنگاری همیشه از یک نفر و از یک گروه سیاسی حمایت کند، از آن حمایت می‌کنند که امیدوارم همه خبرنگاران را مسئولان به یک چشم ببینند.
خمیسی: تفسیر شما از روز خبرنگار چیست؟
17 مرداد روز خبرنگار روز شهادت شهید محمود صارمی خبرنگار خبرگزاری ایرنا یادآور زحمات خالصانه افرادی است که در راه اقتدای بشریت از هیچ کوششی فرو گذار نمی‌کنند و از هیچ خطری نمیهراسند. من این روز را به همه خبرنگاران تبریک می‌گویم.
خمیسی: نقش رسانه‌ها در پیشرفت و توسعه کشور را چگونه تحلیل می‌کنید.
در هر کشوری مطبوعات آن باید در مسیر آن ملت و در خدمت ملت باشند باید ببینند ملت چه می‌خواهد، سیر ملت چیست، نقش مطبوعات در کشورها منعکس کردن آرمان‌های آن ملت است.مطبوعات مثل معلمانی باشند که مملکت و جوانان را تربیت و آرمان‌های مقدس نظام را منعکس کنند.
خمیسی: به چه کسی خبرنگار می‌گویید؟
خبرنگار خوب می‌تواند یک مقاله‌نویس خوب هم باشد، اما لزوما یک نویسنده خوب یک خبرنگار نیست. خبرنگاری بسیار جذاب و دوست داشتنی است و آنجا خوب است که تو همیشه مجبوری با انواع و اقسام آدم‌ها و فضاها در ارتباط باشی.
