روایتی از روزهای بارانی

کبنا ؛فرزانه شریفی*
جهانگیر و جهانشیر نجفی دو برادر آزاده و جانباز گچسارانی از خاطرات بارانی خود در زندان های رژیم بعث عراق می گویند.
به گزارش خبرنگار ایرنا، جهانگیر نجفی این دلاور حماسه دفاع مقدس، سال 42 در روستای انجیر سیاه از توابع گچساران دیده به جهان گشود.
وی بیش از 51 ماه از عمر خود را در اسارت نیروهای بعثی عراق به سر برده است.
نجفی هفت ماه مفقود الاثر بود و خانواده اش پس از جستجوی طولانی از یافتن او ناامید شدند به گونه ای که آیین سوگواری، شب هفتم و چهلم برای او برگزار کردند.
سفر از کربلای جبهه ها تا زندان عراق با زبان روزه در سن 23 سالگی خاطرات ماندگاری برای این آزاده نستوه رقم زده است.
جهانگیر می گوید: اسب خیالم هنوز در جبهه های نبرد با بوی باروت و خون می تازد و
من اینجا بر روی زمین خاکی روحم آنجا در سرزمین فرشته ها (جبهه)، اما هر چه فکر می کنم جای روحم بهتر است.
بیمارهای روانی،صدمات فک و دندان، دستگاه گوارشی ، گوش ، حلق و بینی ره آورد حضور او دربندهای زندان عراق است که افتخار جانباز 40 درصدی را برازنده او کرده است.
وی در حالی که زلال آب چشم بر گونه هایش را می سترد گفت:پس از 24 ساعت محاصره بوستان از افراد به جا مانده در یک گروهان که 32 نفر بود و بقیه به شهادت رسیده بودند به اسارت بعثیان در آمدیم.
این آزاده سرافراز تصریح کرد: عراقیان یزید صفت ما را چون اسرای واقعه عاشورا شهر به شهر کوچه به کوچه می گردانیدند تا جشن پیروزی خود را تکمیل کنند.
نجفی ابراز داشت: از ساعت 11 روز 27 اردیبهشت که ما را دستگیر کردند تشنگی امان ما را بریده بود و تا شب نیمه های شب آن روز لبان اسرای ایرانی خشکیده و چشم انتظار جرعه ای آب بود.
وی توزیع یک قرص نان بین اسرا یابه زبان خودش سفیران کربلا پس از 48 ساعت را شکستن افطار در عراق توصیف کرد.
وی شکنجه های وحشیانه عراقی ها از پرت کردن ایرانیان بر فراز کامیون های جنگی بر زمین و راه اندازی تونل های وحشت یعنی دو صف ایستادن 400 سرباز عراقی چماق به دست کتک خوردن تا پاره شدن و افتادن پیراهن هایشان بر زمین را گوشه ای از مقاومت و پایداری آزادگان در عراق ذکر کرد.
نجفی حضور چهار شبانه روزی در زیرزمینی به نام استغفارات و شهادت هشت نفر از ایرانیان در زیر شکنجه های دشمن بعثی را جلوه هایی از صبر و استقامت ایرانیان در اسارت خواند.
او پخش خبر رحلت امام راحل از تلویزیون عراق را تلخ ترین خاطره دوران اسارت بیان کرد.
نجفی گفت:بی توقع از آزادی در اسارت نبودیم اما عاجز از اسارت هم نبودیم.
وی افزود: آشنایی با مرحوم حجت الاسلام سید علی اکبر ابو ترابی از روشنترین برکات اسارت در عراق بوده است .
وی گفت: همنشینی با این مجاهد انجام سه سفر 22 روزه از حرم امام خمینی (ره) تا حرم امام رضا (ع) با پای پیاده پس از بازگشت به ایران ارمغان این آشنایی بود.
جهانشیر نجفی بردار جهانگیر که 78 ماه از بهترین روزهای جوانی خود را در اسارت عراق سپری کرده است،گفت: استفاده از آب پیاز برای نوشتن اخبار سری به وزارت اطلاعات ایران در لا به لای نامه های ارسالی آزادگان به ایران روایتی از هوش و ذکاوت ایرانیان است.
وی با اشاره به حضور اسرا تا دو سال پس از اعلام آتش بس در عراق و این نکته که صدام اعلام کرد اسیران را به زیارت امام حسین (ع) می برد.
این جانباز و آزاده دوران دفاع مقدس ادامه داد:اما آزادگان در برابر این مساله مقاومت کردند تا جایی گفتند کربلایی که صدام مهیاکرده است نمی خواهیم سرانجام با سخن مبارز نستوه حجت الاسلام ابوترابی به زیارت شهدای عاشورا رفتیم.
وی تلاش ایرانیان برای قرائت زیارت عاشورا به صورت کامل در بین الحرمین جایی که خادمان حرم سعی می کردند بخش لعن ها تلاوت نشود بخش دیگری از خاطرات ماندگار در این عرصه بود.
نجفی در حالی که از یادآوری خاطرات روزهای حماسه و مقاومت منقلب شده بود با چشمانی اشکبار گفت: همدلی در برابر دشمنان در هر شرایطی ما را از تند باد حوادث نفشه های شوم دشمن در امان خواهد داشت.
وی افزود: پایبندی به خون شهدا و قرار داشتن حول محور ولایت فقیه انقلاب اسلامی و ملت ایران را از جادثه ای مصون خواهد داشت.

*خبرنگار ایرنا