مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین کبنانیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.
کبنا ؛
متن ارسالی
پس از انقلاب شکوهمند اسلامی نخبگان کشوری با کم لطفی و بی‌توجهی‌های مدیران داخلی، بار سفر بسته و در کشورهای دیگر، زمینه اجرایی شدن نبوغ خود را جست‌و‌جو می‌کنند؛ زمینه‌ای که بیش از آنچه در تصور ما بگنجد، در آنسوی مرزها برای خوش فکران ایران زمین فراهم می‌شود و تنها حسرت نبودنشان برای ما تجلی میکند.
دولت‌های پیروز که همیشه در هر انتخاباتی از توجه به نخبگان و سد کردن مسیر فرار مغزها وعده میدهند اما پس از پیروزی، هیچ‌گاه یادشان نمی‌ماند که چه گفته‌اند و چه باید می‌کرده‌اند. سال‌هاست که جامعه ایرانی افسوس از دست دادن نخبگان خود را می‌خورد و همواره این سوال برای‌شان باقی است که چرا نخبگان، در برنامه‌های مدیریتی دولت‌ها جایی ندارند. اما با تمام این بی مهری ها هستند افرادی که مبارزه را بر آسایش ترجیع داده و تا سرمنزل مقصود جهت خدمت به مردمشان دست از تلاش برنمیدارند به قول حافظ : آشنایان ره عشق گرم خون بخورند /ناکسم گر به شکایت سوی بیگانه روم
مصداق سخن ما کسی نیست جز دکتر غلامرضا تاجگردون، مردی که پله های ترقی را با وجود تمامی کمبودها طی کرده سالها داغ برادر شهید فضای خانه را پر از غم و اندوه و ماتم کرده اما او با پشتکار و تلاش شبانه روزی خود را به سطح اول مدیریتی کشور رسانده و با تمام وجود در حال خدمت به مردم مظلوم ایران اسلامی است این بار نیز نوبت این نخبه هم استانی رسیده تا یکی‌دیگر از فرزندان خوش نام این استان موجب بی مهری شدید قرار گرفته و جناح مقابل تمام عزم خود را جزم کرده تا به هر طریق ممکن وی را از صحنه سیاسی کشور محو کند، اما تاجگردون سِر دیگری در سر دارد
اهتمام و عنایت وی به مردم، تا آن جاست که حاضر می شود، چون عود، در آتش بسوزد تا در نتیجه، عطر دلاویز خدمت را در میان موکلانش بپراکند و روحشان را بدین وسیله بنوازد
هر چند اختلاف، بین تریبون امام جمعه و مستمعین آن با نماینده زحمت کش مردم باعث انشقاق شده و هدر رفت سرمایه اجتماعی را در پی دارد اما از باب خیر خواهی عرض می شود.
اعتماد مردم به تریبون نماز جمعه یکی از مولفه‌های سرمایه اجتماعی‌است که خود، قسمتی از بن مایه حیات اجتماعی را تشکیل می‌دهد؛ همانگونه که مشارکت مدنی و علاقه‌مندی مردم به سرزمین و جامعه‌شان از دیگر مولفه‌های این سرمایه است سرمایه ای که به جامعه را منسجم کرده ، روابط اجتماعی را تسهیل میکند، مردم را نسبت به هم وفادار نگه‌می‌دارد و بر اساس تعهدات مشترک افراد، جامعه را به هم پیوند می‌دهد.لذا نقش تریبون نماز جمعه که باید عاملی وحدت بخش و مظهر همبستگی و تزریق امید به مردم باشد بیش از هر چیز دیگری نمایان است
که انتظار می رود فارغ از تمامی جناح بندی های سیاسی و صرفا جهت خدمت به خلق به مصداق حدیث شریف امام صادق (ع) «مَن قضی لاخیهِ المؤمنِ حاجهً قَضَی اللّهَ عزّوجَلَّ لَهُ یومَ القیامَهِ مأَهَ اَلف حاجهٍ مِن ذلکَ؛ اَوَّلُها الجَنَّه» از تمام پتانسیل آن برای نیل به این هدف والا استفاده گردد نه که مستمسکی برای تسویه حساب سیاسی باشد.
در پایان با علم به این نکته که امام جمعه محترم گچساران در کمال انصاف در مورد عملکرد دکتر تاجگردون قضاوت می نماید و قطعاً خدمات ایشان را از نظر دور نخواهد داشت، چند سوال را مطرح کرده و جواب آن را به افکار عمومی و وجدان بیدار مردم واگذار می کنم.
۱-عملکرد دکتر تاجگردون در قیاس با نمایندگان ادوار گذشته حوزه انتخابیه چگونه بوده است؟
۲-میزان مشارکت مدنی قبل و بعد از تاجگردون به چه شکل میباشد؟
۳-میزان بیکاری در کدام دوره بیشتر است؟
۴-توسعه اقتصادی سیاسی حوزه انتخابیه به نسبت قبل چه اندازه پیشرفت داشته است؟
۵-تعامل با مردم، نخبگان اقشار مختلف جامعه و... در کدام دوره بیشتر شده است؟
تو با خدای خود انداز کار و دل خوش دار/که رحم اگر نکند مدعی خدا بکند
و من الله توفیق
--------------------
حبیب الله دیبا
متن ارسالی
پس از انقلاب شکوهمند اسلامی نخبگان کشوری با کم لطفی و بی‌توجهی‌های مدیران داخلی، بار سفر بسته و در کشورهای دیگر، زمینه اجرایی شدن نبوغ خود را جست‌و‌جو می‌کنند؛ زمینه‌ای که بیش از آنچه در تصور ما بگنجد، در آنسوی مرزها برای خوش فکران ایران زمین فراهم می‌شود و تنها حسرت نبودنشان برای ما تجلی میکند.
دولت‌های پیروز که همیشه در هر انتخاباتی از توجه به نخبگان و سد کردن مسیر فرار مغزها وعده میدهند اما پس از پیروزی، هیچ‌گاه یادشان نمی‌ماند که چه گفته‌اند و چه باید می‌کرده‌اند. سال‌هاست که جامعه ایرانی افسوس از دست دادن نخبگان خود را می‌خورد و همواره این سوال برای‌شان باقی است که چرا نخبگان، در برنامه‌های مدیریتی دولت‌ها جایی ندارند. اما با تمام این بی مهری ها هستند افرادی که مبارزه را بر آسایش ترجیع داده و تا سرمنزل مقصود جهت خدمت به مردمشان دست از تلاش برنمیدارند به قول حافظ : آشنایان ره عشق گرم خون بخورند /ناکسم گر به شکایت سوی بیگانه روم
مصداق سخن ما کسی نیست جز دکتر غلامرضا تاجگردون، مردی که پله های ترقی را با وجود تمامی کمبودها طی کرده سالها داغ برادر شهید فضای خانه را پر از غم و اندوه و ماتم کرده اما او با پشتکار و تلاش شبانه روزی خود را به سطح اول مدیریتی کشور رسانده و با تمام وجود در حال خدمت به مردم مظلوم ایران اسلامی است این بار نیز نوبت این نخبه هم استانی رسیده تا یکی‌دیگر از فرزندان خوش نام این استان موجب بی مهری شدید قرار گرفته و جناح مقابل تمام عزم خود را جزم کرده تا به هر طریق ممکن وی را از صحنه سیاسی کشور محو کند، اما تاجگردون سِر دیگری در سر دارد
اهتمام و عنایت وی به مردم، تا آن جاست که حاضر می شود، چون عود، در آتش بسوزد تا در نتیجه، عطر دلاویز خدمت را در میان موکلانش بپراکند و روحشان را بدین وسیله بنوازد
هر چند اختلاف، بین تریبون امام جمعه و مستمعین آن با نماینده زحمت کش مردم باعث انشقاق شده و هدر رفت سرمایه اجتماعی را در پی دارد اما از باب خیر خواهی عرض می شود.
اعتماد مردم به تریبون نماز جمعه یکی از مولفه‌های سرمایه اجتماعی‌است که خود، قسمتی از بن مایه حیات اجتماعی را تشکیل می‌دهد؛ همانگونه که مشارکت مدنی و علاقه‌مندی مردم به سرزمین و جامعه‌شان از دیگر مولفه‌های این سرمایه است سرمایه ای که به جامعه را منسجم کرده ، روابط اجتماعی را تسهیل میکند، مردم را نسبت به هم وفادار نگه‌می‌دارد و بر اساس تعهدات مشترک افراد، جامعه را به هم پیوند می‌دهد.لذا نقش تریبون نماز جمعه که باید عاملی وحدت بخش و مظهر همبستگی و تزریق امید به مردم باشد بیش از هر چیز دیگری نمایان است
که انتظار می رود فارغ از تمامی جناح بندی های سیاسی و صرفا جهت خدمت به خلق به مصداق حدیث شریف امام صادق (ع) «مَن قضی لاخیهِ المؤمنِ حاجهً قَضَی اللّهَ عزّوجَلَّ لَهُ یومَ القیامَهِ مأَهَ اَلف حاجهٍ مِن ذلکَ؛ اَوَّلُها الجَنَّه» از تمام پتانسیل آن برای نیل به این هدف والا استفاده گردد نه که مستمسکی برای تسویه حساب سیاسی باشد.
در پایان با علم به این نکته که امام جمعه محترم گچساران در کمال انصاف در مورد عملکرد دکتر تاجگردون قضاوت می نماید و قطعاً خدمات ایشان را از نظر دور نخواهد داشت، چند سوال را مطرح کرده و جواب آن را به افکار عمومی و وجدان بیدار مردم واگذار می کنم.
۱-عملکرد دکتر تاجگردون در قیاس با نمایندگان ادوار گذشته حوزه انتخابیه چگونه بوده است؟
۲-میزان مشارکت مدنی قبل و بعد از تاجگردون به چه شکل میباشد؟
۳-میزان بیکاری در کدام دوره بیشتر است؟
۴-توسعه اقتصادی سیاسی حوزه انتخابیه به نسبت قبل چه اندازه پیشرفت داشته است؟
۵-تعامل با مردم، نخبگان اقشار مختلف جامعه و... در کدام دوره بیشتر شده است؟
تو با خدای خود انداز کار و دل خوش دار/که رحم اگر نکند مدعی خدا بکند
و من الله توفیق
--------------------
حبیب الله دیبا
