«ایلیاد» پسر زاگرس

کبنا ؛مظفرجمالی آرند
«ایلیا» پسر زاگرس، کودکی که با بال‌های کوچکش فرازگاه دنا را به تسخیر در آورد.
 
«ایلیا» در نظرگاه ایل، «ایلیاد» می‌شود.
اهل پرواز، جمله عزیز و غصه‌شان اندوهی به وسعت ایران بر شانه‌ی زاگرس نشاند، اما از این میان یکی افسانه شد.
تاکنون ایلیاد هومر نقل ادبیات جهان بود و چشمها را به خواندن وا می‌داشت اما " ایلیاد " زاگرس افسانه‌ها را رنگ حقیقت بخشیده است. کودکی که با بالهای کوچکش فرازگاه دنا را به تسخیر خود در آورد و با پروازش ایران زمین را به تماشا کشانیده است.

مهرش عنان شعر و قلم را از شعرا گرفت و خنیاگران را به سرایش کشاند.
ایلیای زیبا، عشق را بر دلها حاکم کرد و در اوج قله‌ی مهربانی خانه کرد. هنگامه‌ی زمستان با رویش "نرگس" نگاهش معطوف به گرمسیر می‌شود و لالائی مادر را همراز شکوفه‌های برفی از خاطر می‌گذراند و عاشقانه بر دامنه‌ها لبخند می زند. بهار که می‌شود، ایلیاد زاگرس، هنگامه‌ی کوچ را در گوش " مال" فریاد می‌کند. ایلیاد پرواز در پرواز را آموخت و به جای فرود در فرودگاه به فرازگاه ابدیت شتافت و به روشنی رسید، ایلیاد در آغوش دنا جاودانه شد تا مردمان مهربان " سی سخت "، زاد روز سی و یکمین "سخت " استان را پای تخت ایلیاد جشن بگیرند.
ایلیاد زنده است و در کنار «بیژن» اسطوره‌ی استان شده است.
ایلیاد، کهگلویه را به آغوش بویراحمد کشاند و مهربانی را به ارمغان آورد.
آنگاه که بلورهای برفی بلوطهای دنا و چاسخار و نیر را نوازش کند، نقش زیبای ایلیای کوچک در نظرگاه ایل نمایان خواهد شد.
ایلیاد، فولاد، بیژن، اسطوره‌های دنا ....
آنکه افتاد در آغوش دنا
نشود هیچ فراموش دنا