دلنوشته جمعی از جوانان باباکلان به تاجگردون/ سهم ما از نفت و گاز فقط گرمای سوزان و آلودگی چاه های نفت است(+متن)

کبنا ؛ 
درد های کهنه بر دل مردم پاک طینت سرزمین من "باباکلان"
روستای باباکلان در دهه ی ۷۰ با بیش از چهارهزار نفر جمعیت و ۸۰۰نفر دانش آموز یکی از بزرگ ترین روستاهای استان به شمار می رفت.
امرار معاش مردم عمدتا دامداری بود و نسل جوان به امید جذب  در صنایع نفت و گاز که مناطق روستایی و عشایری را در محاصره گرفته بود از زندگی پرمشقت عشایری که با یک خشکسالی زیروزبرمی شد دل کندند و راهی مراکز دانشگاهی شدند،
تا با کوله باری از دانش بتوانند راه زندگی نو را پیش پای مردم خود بگذارند.
اما اوضاع بر وفق مراد نگشت و در یک قانون نانوشته در ورود به  کارگاه ها و صنایع  منطقه به رویشان بسته شد.
نسل جدید کم کم آهنگ مهاجرت را نواختند و برای کارگری راهی شهرستان ها واستان های همجوار شدند.
جمعیت روستا کاهش یافت، دبیرستان تعطیل شد، مدارس راهنمایی و ابتدایی ادغام شدند و  پایگاه دامپزشکی قطب دامداری استان نیز بسته شد .
آیا امروز کسی هست که دردهای مردم دیارم را مرهم  گذارد؟
بیکاری جوانان امید به زندگی را از آنان سلب نموده است.
قرار است روز جمعه ۱۷شهریور کلنگ آب رسانی به زمین های کشاورزی باباکلان توسط نماینده محترم شهرمان "جناب دکتر تاج گردون" به زمین زده شود،
که در صورت اجرای این طرح و زیر کشت رفتن زمین های مزروعی جهشی در اشتغال و روح تازه ای در دل و جان مردم دمیده می شود و کسانی که شرایط بهره برداری از این پروژه را دارند میتوانند به آینده خوش بین باشند.
ضمن تقدیر و تشکر از نماینده ی محترم و مسئولین مربوطه انتظار می رود به منظور چاره اندیشی برای رفع بحران بیکاری که گریبانگیر مردم منطقه شده است سهمی از جذب نیروی کار کارگاههای نفت وگاز به مردم این منطقه اختصاص یابد. مردمی پاک دست که در حقیقت با حضورشان در منطقه امنیت چاه ها و لوله های نفت را تأمین میکنند
اما سهم آنان از نفت و گاز فقط گرمای سوزان و آلودگی چاه های نفت می باشد.